Lotgenotentopic voor werkloze forummers

De reacties van jouw collega's hebben jou voor langere tijd beschadigd.  Wat ontzettend vervelend voor je. En wat in schril contrast met mijn collega's. Alsof het al niet vervelend genoeg is dat wij onze beperkingen hebben, heb jij ook nog te maken met dat deel.  Echt niet fraai.

Voor mij werkt dus structuur maar ook " wat te doen hebben ". Bankhangen lijkt soms heerlijk maar ik word daar niet beter van. Ik heb dus doelen. Zoals elke maand 200 km lopen.  En sinds 3 maanden krachttraining.  Vind ik niet leuk maar ik ga voor het doel: sterker worden. 
Die mensen komen of bij mij thuis. Dat gaat via via,  mensen die mijn telefoonnummer krijgen of die ik ontmoet.  Ik ben 15 jaar geleden 40 kg afgevallen.  En ik woon in een dorp, mensen zien elkaar en kennen elkaar vaak van gezicht en spreken elkaar gemakkelijk aan.
 
 Mensen vragen hoe ik dat deed en met name hoe het gewicht eraf blijft.  Daar wil ik best over vertellen.  (IF,  wel gewoon de macro's eten maar wel graag de gezonde variant). Om te ervaren wat lopen op nuchtere maag doet gaan mensen vaak mee met een wandeling (varieert van 1 km tot 25km). Maar dat doe ik hooguit 3 wandelingen per maand

Aardbei_86 schreef op 04-03-2024 om 20:26:

Ook hier iemand die al twee jaar "werkloos" thuis zit. Naja, werkloos, ik werk hard aan mijn herstel van een burn-out een depressieve episode. Je bent zeker niet de enige.

Bedankt voor je reactie. Wat goed dat je hard aan jezelf werkt! Moet natuurlijk ook wel na een burnout. (Ook gehad jaren geleden)

Dorestad: structuur gaat mij zeker helpen (niet dat ik een uitslaper ben, ik ben een ochtendmens maar ik denk dat als ik mijzelf op tijd aankleed ipv uren in pyama te lopen dat zeker al scheelt), en ik merkte vandaag ook weer dat iets doen prettiger is dan de hele dag bankhangen want als je dat te veel doet komen de muren op je af... 
Ik doe overigens ook iedere dag aan beweging ivm obstipatieklachten sinds vorig jaar. Vind ik ook niet leuk maar ik heb ivm die obstipatie mijn leven wat aan moeten passen. (En om eerlijk te zijn als ik  aan beweging heb gedaan dan voel ik me gelijk een stuk beter)

Zeespiegel schreef op 04-03-2024 om 22:59:

hoi Phoebe,

Fijn dat je zo lekker bezig weet te blijven!
Het is best wel herkenbaar, ik heb geen Wajong, maar ben ook op zoek naar iets anders. Mijn baan was op den duur niet leuk meer. Dus ik ben nu zoekende naar wat er dan wel bij mij past. Mijn loopbaan begeleiding leidt nog niet tot concrete oplossingen. Wel tot wat meer zelfkennis, maar in wat voor banen mijn eigenschappen te pas zouden kunnen komen is een beetje lastiger te achterhalen.
Ondertussen komt er van alles wat ik met mijn vrije tijd zou kunnen doen weinig terecht.
Ik heb vorige werk yoga opgepakt, om te kunnen ontspannen. Want alle onzekerheid geeft me veel stres.

Dank je! Ja soms heb ik dus even geen zin in bezig zijn (dus ik snap wel dat dat jou niet helemaal lukt) maar goed daar word je ook niet blij van. 
Daarom heb ik ook toendertijd ontslag genomen met het risico dat ik niet snel iets anders zou hebben, omdat ik het ook niet naar mijn zin had en bovendien was het in de buurstad en reistijd is vermoeiend voor me.
Wat leuk dat je yoga hebt opgepakt, ik ben daar dol op en ik doe het al jaren. (Dat dat overigens alleen ontspanning is is een misverstand, het kan ook best wel pittig zijn maar uiteindelijk word je hoofd daar wel 'leeg' van en werkt dat ontspannend)

Jammer trouwens dat je nog niks concreets hebt... Ik weet ook niet of dat bij mij nou heel erg snel gaat dus misschien zou ik toch vrijwilligerswerk op moeten pakken, al is het maar 1 dagje. (Ik ben alleen bang dat ik daar dan misschien heel snel weer mee zou moeten stoppen als ik ergens een werkervaringsplaats zou krijgen maar goed nogmaals ik weet dus niet of dat op korte termijn zou lukken...)

PhoebeHolmesreturns schreef op 05-03-2024 om 07:27:

[..]

Jammer trouwens dat je nog niks concreets hebt... Ik weet ook niet of dat bij mij nou heel erg snel gaat dus misschien zou ik toch vrijwilligerswerk op moeten pakken, al is het maar 1 dagje. (Ik ben alleen bang dat ik daar dan misschien heel snel weer mee zou moeten stoppen als ik ergens een werkervaringsplaats zou krijgen maar goed nogmaals ik weet dus niet of dat op korte termijn zou lukken...)

In een eerdere periode van werkloosheid heb ik ook vrijwilligers werk opgepakt, en wat tijdelijk werk om inkomsten te hebben. 

Vrijwilligers werk is wel vrijwillig, maar niet vrijblijvend, is me toen gezegd. Ik heb toen vooraf aangegeven, dat wanneer ik weer werk zou vinden, ik alleen nog op zaterdag zou kunnen. Dat was toen geen probleem.

Het geeft wat te doen buitenshuis. Het paste niet echt bij mij, maar het helpt in ieder geval tegen de eenzaam. En iets dat blijvend is, tussen allerlei uitzend banen door.

Lees mee.
Al vier jaar werkloos (enfin invalide), een kleine twintig jaar vooral nachten gedaan met veel uren en toen gecrasht. 
Voorbije jaren verschillende pogingen ondernomen om weer aan het werk te gaan in andere sectoren of vrijwilligerswerk maar steeds mislukte het omdat ik nog te labiel was.
Enige "vrijwilligerswerk" dat ik nu nog doe is ploggen (afval verzamelen terwijl je wandelt). 
Voorbije jaren waren heel lastig omdat ik ook het gevoel kreeg dat ik thuis niets meer bijdroeg en psychologen en psychiaters me amper verder konden helpen.

Alleen: sinds december een nieuwe psychiater en zij heeft mij een zwaardere anti-psychotica voorgeschreven dat ik sinds iets meer dan een maand neem en het is een enorm verschil. In plaats van een heel chaotisch hoofd ervaar ik nu een rust waarvan ik me niet meer kan heugen ze gekend te hebben zonder dat ik me moest lam zuipen. 
Draai terug volledig mee in het huishouden, ben wat projectjes begonnen, quasi volledig gestopt met drinken en mijn eerste sollicitaties zijn de deur uit in afwachting van een oriëntatietraject dat over twee maanden zou moeten beginnen.

Voel je dus niet alleen in je werkloosheid en hou hoop want er zullen nog wel goede dingen op je pad komen, of dit nu een betaalde baan is of iets anders.

Moirmel schreef op 05-03-2024 om 10:10:

Lees mee.
Al vier jaar werkloos (enfin invalide), een kleine twintig jaar vooral nachten gedaan met veel uren en toen gecrasht.
Voorbije jaren verschillende pogingen ondernomen om weer aan het werk te gaan in andere sectoren of vrijwilligerswerk maar steeds mislukte het omdat ik nog te labiel was.
Enige "vrijwilligerswerk" dat ik nu nog doe is ploggen (afval verzamelen terwijl je wandelt).
Voorbije jaren waren heel lastig omdat ik ook het gevoel kreeg dat ik thuis niets meer bijdroeg en psychologen en psychiaters me amper verder konden helpen.

Alleen: sinds december een nieuwe psychiater en zij heeft mij een zwaardere anti-psychotica voorgeschreven dat ik sinds iets meer dan een maand neem en het is een enorm verschil. In plaats van een heel chaotisch hoofd ervaar ik nu een rust waarvan ik me niet meer kan heugen ze gekend te hebben zonder dat ik me moest lam zuipen.
Draai terug volledig mee in het huishouden, ben wat projectjes begonnen, quasi volledig gestopt met drinken en mijn eerste sollicitaties zijn de deur uit in afwachting van een oriëntatietraject dat over twee maanden zou moeten beginnen.

Voel je dus niet alleen in je werkloosheid en hou hoop want er zullen nog wel goede dingen op je pad komen, of dit nu een betaalde baan is of iets anders.

Hoi, welkom hier en bedankt voor je reactie. Wat een heftig verhaal en wat fijn dat je een andere psych hebt die blijkbaar met je meedenkt... Ik herken er ook wel het een en ander in, bijvoorbeeld dat chaotische hoofd en een drankprobleem. (Ik drink daarom al meer dan 10 jaar geen druppel meer want ik kan in combinatie met mijn hersenletsel daar echt geen maat mee houden)
En heb ook problemen met serotonine (waardoor ik al een paar jaar AD slik. (En natuurlijk zijn dat zware medicijnen en je moet je levensstijl daar ook op aan passen en daardoor mag ik ook geen alcohol maar goed dat was toch al niet zo'n goed idee, maar ik ben erg blij dat ze bestaan want ik heb er heel erg veel baat bij)
En ik ervaar daar ook veel meer rust en minder stress door en dat is  hartstikke fijn!

Ondertussen had ik me voorgenomen me eerder aan te kleden, dat is nog niet gelukt (ga ik zo doen) maar ik heb ondertussen wel de was afgehaald en opgevouwen, kattenbak gedaan, halfuurtje gesport en de tandarts gebeld voor een afspraak wat ik aan het uitstellen was. Niet dat ik de tandarts niet leuk vind, ik heb een goed gebit en moet enkel voor controle maar ik heb nooit zin om te bellen en van uitstel komt afstel...
Zo ik ga in de kleren want ik moet wat boodschappen doen. (joepie...)

Fuck ben je weer vertrokken? Hoop dat je snel terug bent want ik las je graag.

Moirmel schreef op 06-03-2024 om 22:00:

Fuck ben je weer vertrokken? Hoop dat je snel terug bent want ik las je graag.

Ja, ze is weer weg.

Ook hier leuk dat je terug bent, en maar goed ook.
Probeer ik er wat voor te zorgen dat mensen blijven aanhaken, bolt onze voedingsconsulente het af en dat op een forum met voornamelijk vrouwen 
Ben je van plan om jouw topic nog bij te houden?

On-topic:
Het ging te goed twee dagen geleden, dezelfde avond was al wat lastig en gisteren was moeilijk. Vandaag dus een dagje waarin ik zowat niets doe en rust neem.
Mijn vrouw heeft aangegeven dat ze liever heeft dat ik me bezig houd met het huishouden en wat projectjes daarnaast, maar stabiel ben ipv me terug in het werkleven te storten. Begrijp wat ze zegt maar graag zou ik het ons financieel wat makkelijker maken en blijft het de vraag of ze mijn ziekte uitkering blijven verlengen (ander systeem hier).

OperaQueen schreef op 07-03-2024 om 09:48:

[..]

En erg dat Brie dat vind.... ...
Goed nieuws (of slecht voor de forummers die mij irritant vinden ); 'ze' is helemaal niet weg!
(Paniekreactie na harde reacties en een stomme discussie, deed de druppel even overlopen...Een kat in het nauw...)

Moirmel: (En ik moet me echt wat minder aantrekken van meningen van de hele wereld en niet mijn halve leven op een forum gaan zetten... )

Ach ja, als het jou weer even niet aanstaat ben je toch weer zo weg, om vervolgens weer terug te keren. Je moet iets te doen hebben hé?

Broodjebrie schreef op 07-03-2024 om 13:36:

[..]

Ach ja, als het jou weer even niet aanstaat ben je toch weer zo weg, om vervolgens weer terug te keren. Je moet iets te doen hebben hé?

Inderdaad! , probleem opgelost. Ik snap echt niet waar je nou zo'n last van hebt want volgens mij staat wispelturig gedrag niet in het wetboek van strafrecht en bovendien is het vooral mijn probleem, niet dat van jou. 

Moirmel schreef op 07-03-2024 om 13:33:

Ook hier leuk dat je terug bent, en maar goed ook.
Probeer ik er wat voor te zorgen dat mensen blijven aanhaken, bolt onze voedingsconsulente het af en dat op een forum met voornamelijk vrouwen
Ben je van plan om jouw topic nog bij te houden?

On-topic:
Het ging te goed twee dagen geleden, dezelfde avond was al wat lastig en gisteren was moeilijk. Vandaag dus een dagje waarin ik zowat niets doe en rust neem.
Mijn vrouw heeft aangegeven dat ze liever heeft dat ik me bezig houd met het huishouden en wat projectjes daarnaast, maar stabiel ben ipv me terug in het werkleven te storten. Begrijp wat ze zegt maar graag zou ik het ons financieel wat makkelijker maken en blijft het de vraag of ze mijn ziekte uitkering blijven verlengen (ander systeem hier).

haha! Welk topic?