Salaris aanbod laag
Ik heb een dillema waarvan ik niet weet of het normaal is.
Gesolliciteerd bij een organisatie na 1 gesprek arbeidsvoorwaarden gesprek.
In de vacature stond dat je bereid moest zijn om een opleiding te volgen en er stond een min. En max bruto bedrag bij. Mijn huidige salaris ligt ergens in het midden.
Ik heb nu aan aanbod gekregen echt het minimale bedrag wat in de vacature staat. HR medewerker gaf aan ja, je krijgt de opleiding en anders ga je meer verdienen dan je collega's. Ik denk dan in de vacature staat dat je bereid moet zijn om de opleiding te doen en je hangt er deze schaal aan.
Ik heb weinig ervaring met onderhandelen,maar ik is het normaal als ik nu een tegenbod doe?
Of is het kansloos?
TanteTheelepel schreef op 05-06-2022 om 08:12:
Tip uit de praktijk: tuurlijk doe je een tegenbod! Wij hebben recent iemand aangenomen die ook meteen "ja" zei, terwijl ons bod echt heel laag was in de veronderstelling dat de dame in kwestie wel zou gaan onderhandelen. Deed ze niet en nu hebben we zelfs een uitzendkracht erbij aan kunnen nemen (om aan te geven hoeveel ruimte er bij ons was om te onderhandelen)
En wees niet bang om voor jezelf op te komen! Zo laat je meteen zien waar je voor staat
Succes!!
Eigenlijk vind ik dit best heel erg. Ik begrijp dat je als werkgever niet te hoog wil inzetten, maar misschien heeft die vrouw nog nooit onderhandeld over een salaris of weet ze niet beter dan dat dit het is.
Tickel schreef op 05-06-2022 om 10:31:
[..]
Eigenlijk vind ik dit best heel erg. Ik begrijp dat je als werkgever niet te hoog wil inzetten, maar misschien heeft die vrouw nog nooit onderhandeld over een salaris of weet ze niet beter dan dat dit het is.
Ik vind het niet raar, maar wel kortzichtig. Ten eerste: wil je iemand die zich zo makkelijk onder de voet laat lopen. Ten tweede: in deze arbeidsmarkt ben je iemand zo kwijt als je zo laag betaalt.
Even ter verduidelijking: voor ons was het heel laag, maar we hebben haar nooit gevraagd naar het huidige inkomen en misschien ging ze er wel op vooruit en zei ze daarom zo snel ja.
Verder weet ik niet of het erg is, het is uiteindelijk iets zakelijks en als je erop kan besparen waarom niet? Dat biedt weer finanviele ruimte voor andere dingen
Drietje schreef op 05-06-2022 om 10:33:
[..]
Ik vind het niet raar, maar wel kortzichtig. Ten eerste: wil je iemand die zich zo makkelijk onder de voet laat lopen. Ten tweede: in deze arbeidsmarkt ben je iemand zo kwijt als je zo laag betaalt.
Dat heb ik ook bij collega's gezien. De opleiding in de zorg gedaan. En dan na diplomering op trede 0 ingeschaald worden. Ja want je stijgt een paar treden want je hebt de aanlooptredes overgeslagen...
Wij hebben in coronatijd de werk-leeropleiding gevolgd en dat was zwaar, erg zwaar om te beginnen. Bovendien, we hadden al 2 jaar in de zorg gewerkt voor dipomering, dus logisch dat je de aanlooptredes overslaat. Er zijn dus ex- klasgenoten die nu al vertrokken zijn naar andere werkgevers, daar konden ze gelijk 3 tredes hoger krijgen.
TanteTheelepel schreef op 05-06-2022 om 10:40:
Verder weet ik niet of het erg is, het is uiteindelijk iets zakelijks en als je erop kan besparen waarom niet? Dat biedt weer finanviele ruimte voor andere dingen
Jullie doen niet aan maatschappelijk verantwoord ondernemen? Zou dit ook bijhoren toch?
TanteTheelepel schreef op 05-06-2022 om 10:40:
Even ter verduidelijking: voor ons was het heel laag, maar we hebben haar nooit gevraagd naar het huidige inkomen en misschien ging ze er wel op vooruit en zei ze daarom zo snel ja.
Verder weet ik niet of het erg is, het is uiteindelijk iets zakelijks en als je erop kan besparen waarom niet? Dat biedt weer finanviele ruimte voor andere dingen
Het gaat er niet om of zij er op vooruit gaat. Het gaat er om dat je als werkgever betaalt wat zo iemand waard is. Ongeacht gender, ongeacht vorig salaris, ongeacht onderhandelvaardigheden.
In deze arbeidsmarkt moet je niets willen besparen op je medewerkers (iberhaubt niet trouwens). Ik vind het niet bijster zakelijk, eerder kortzichtig. Duurt vast niet lang voor ze door heeft dat anderen beter zijn ingeschaald.
En ik ben dus zo'n iemand die uit een heel laagbetaalde baan kwam en niet durft te onderhandelen. Eigenlijk idd dan niet netjes dat een werkgever je gewoon zo laag inschaalt. Aan de andere kant ook weer logisch, want de organisatie heeft door corona ( vele inhuurkrachten wegens ziekte) flink verlies geleden afgelopen jaar. En dat moet ook weer ergens vandaan komen. Het is dubbel. Uit zakelijk oogpunt begrijp ik het, uit werknemersoogpunt vind ik de 13,60 bruto wel laag voor het werk dat ik doe en de verantwoordelijkheid die ik draag.
Ik heb ook wel eens ergens te laag ingezet. Dat wist ik toen de tegenpartij direct akkoord ging met mijn voorstel. Later kwam ik erachter dat de salarissen in die branche gewoon heel hoog lagen en zelfs de secretaresses meer verdienden dan ik. Bij de verlenging van mijn contract heb ik er 10% bij gevraagd, en gekregen, hoewel ik in eerste instantie heel tevreden was met mijn salaris.
In mijn eerste baan na school verdiende ik naar mijn idee niet zo best. Na ruim drie jaar bij een soortgelijk bedrijf een paar honderd meter verderop gesolliciteerd en mijn insteek was om daar netto te gaan verdienen wat ik bij de eerste werkgever bruto verdiende.
Toen ik die salariseis neerlegde was het commentaar “nou, je doet het dus niet voor het geld”.
Dat was voor mij het bewijs dat ik echt onderbetaald werd.
Later ben ik ooit wel eens akkoord gegaan met een wat minder salaris en mindere arbeidsvoorwaarden.
De baan die ik had verdiende goed en prima arbeidsvoorwaarden. Jaarlijks een heel dikke winstdeling (toen 2 netto maandsalarissen) en veel vrije dagen.
Maar ik had het er zó niet naar mijn zin.
Dus toen gesolliciteerd op een baan die me wel leuk leek, maar met ongeveer hetzelfde netto maandsalaris, geen winstdeling en minder vrije dagen.
Het was een goede zet, want afgelopen vrijdag werd er een grote bos bloemen bezorgd omdat ik 20 jaar in dienst was. En door een overname van het oorspronkelijke bedrijf inmiddels ook die ruime hoeveelheid vakantiedagen en het salaris is ook helemaal goed gekomen.
Er is schaarste van personeel, als je werk zoekt heb je de vacatures voor het uitzieken. Werkgevers zijn niet zielig als je ziet dat de winsten al jaren stagen door de stijgende prijzen en de lonen stijgen niet mee. Als je voor 13,50 aan het werk gaat omdat je je werkgever zielig vindt, dan ben je best wel koekkoek. In de zorg en de kinderopvang worden mensen met veel verantwoordelijkheid zwaar ondergewaardeerd met dit soort salarissen.
Ik ben ook slecht in onderhandelen en kan dat ook niet. Toch wilde ik bij mijn laatste baan een poging wagen. Tot de recruiter mij om een recent salarisstrookje vroeg. Het voelde al meteen oneerlijk en ik wilde het eigenlijk niet maar de baan leek mij te leuk om te laten liggen.
Achteraf kwam ik er pas achter dat ik geeoon had kunnen weigeren om salarisstrookje te laten zien. De recruiter zij toen ook bij het tekenen vam contract, iets van oh verdien je op maar zo weinig in de zorg. Toen dacht ik echt , jaa doos daarom wilde ik hoog inzetten maar je liet mij geen kans omdat dat verdomde strookje moest laten zien 
Eigenlijk vreemd dat het een soort van gebruikelijk is om je salarisstrook te laten zien.
Ik hoorde eens van iemand die op de vraag om een salarisstrook altijd antwoordde in de trant van:
“Het gaat er niet om wat ik nu verdien, maar wat ik wil verdienen en wat ik waard ben. Dus ik wil dit bedrag verdienen.”
Zeker als ik mezelf zou willen verbeteren zouden ze kunnen fluiten naar mijn huidige salarisstrook.
TanteTheelepel schreef op 05-06-2022 om 10:40:
Even ter verduidelijking: voor ons was het heel laag, maar we hebben haar nooit gevraagd naar het huidige inkomen en misschien ging ze er wel op vooruit en zei ze daarom zo snel ja.
Verder weet ik niet of het erg is, het is uiteindelijk iets zakelijks en als je erop kan besparen waarom niet? Dat biedt weer finanviele ruimte voor andere dingen
Als je een inkoper aanneemt kan ik me nog voorstellen dat je in het salarisgesprek even wil toetsen of hij kan onderhandelen.
Maar voor alle andere functies vind ik dit echt asociaal. Bied iemand wat je die functie waard vindt. Is dat meer dan dat hij/zij nu verdient, dan gaat ze er dus op vooruit. Is dat minder dan is ze of overgekwalificeerd of jullie betalen te weinig.
Doe meteen een serieus voorstel, waarmee ze vergelijkbaar is met de rest die er werkt. Een werkgever die het moet hebben van het uitknijpen van sollicitanten is toch echt niet mijn werkgever.
TanteTheelepel schreef op 05-06-2022 om 10:40:
Even ter verduidelijking: voor ons was het heel laag, maar we hebben haar nooit gevraagd naar het huidige inkomen en misschien ging ze er wel op vooruit en zei ze daarom zo snel ja.
Verder weet ik niet of het erg is, het is uiteindelijk iets zakelijks en als je erop kan besparen waarom niet? Dat biedt weer finanviele ruimte voor andere dingen
Werknemers worden geregeld op hun maatschappelijke verantwoordelijkheid worden aangesproken om waar mogelijk meer uren te werken. Maar als een bedrijf profiteert van iemand die niet onderhandelt, is dat zakelijk slim.
Als je verantwoordelijk gedrag verwacht, moet dat van twee kanten komen. Niet alleen van degenen met de zwakste positie in de onderhandeling. Ik zou persoonlijk weinig scrupules hebben om alle verantwoordelijkheid, behalve precies dat waarvoor ik heb getekend terug te leggen bij het bedrijf, als ik erachter kwam dat mijn werkgever zo denkt, ook als dat niet bij mij maar bij een collega was. Als mijn werkgever misbruik maakt van de kwetsbaarheid van mijn collega, doet ‘ie dat immers ook bij mij, als ik een keer mijn kwetsbaarheid laat zien. Het zou helemaal gedaan zijn met mijn loyaliteit na zo’n cynisch inkijkje.
Ik lees mee, maar dan voor mijn huidige werk. Baas is het eens dat ik veel meer doe dan de functie van mijn huidige contract en dat het aangepast moet worden, maar HR moet nog even zien of ik voldoe aan de eisen. Nu heb je daar, dacht ik, een functieomschrijving en een baas voor om te bepalen bij welke werkzaamheden (en de kwaliteit van de uitvoering daarvan) welke functie en welk salaris daar bij hoort, niet HR. Ik hoor van collega's dat ze bij HR soms echt moeilijk kunnen doen, dus als ik daar langs ga wil ik ook de juiste woorden gebruiken.