Na ziekte bij werkgever blijven

Ik heb meerdere collega’s die langdurig zijn uitgevallen en sommigen ook 2 keer
Ik ben met en voor allemaal dolblij dat ze er er nog werken en weer kunnen werken!

Is dit misschien omdat ik in de zorg werk dat ik elke collega die er werkt nog meer waardeer?
En natuurlijk een ziekte kan iedereen overkomen en het kan ook vaker.  Je zal maar morgen worden aangereden door een auto. Waarom zou iemand je dan wat verwijten?

ik zou gewoon lekker weer aan de slag.  En natuurlijk zou ik ook weten dat als je weer zwanger raakt je er weer langdurig uit gaat ivm verlof en hoop ik voor je zonder extra depressie.  Niet om het werk maar gewoon om jou. 

En ter bemoediging: een vriendin van mij had na de eerste ook een postnatale depressie. Ze heeft hard aan zichzelf gewerkt en bij de volgende twee kinderen geen depressie gehad.

Hardthingsoflife79 schreef op 11-07-2025 om 10:08:

Hoi,
Ik zou lekker bij je bestaande werk blijven. Het is veilig en vertrouwt. Zeker na een onstabiele periode is dat wel beter lijkt mij.
Zoeken naar een andere baan kan altijd nog.

Ik vind het overigens wel heel apart dat je arbo-arts en coach je adviseren om een andere baan te zoeken. De bedoeling is toch om te re-integreren naar je eigen functie. Dat is altijd het eerste doel van re-integratie.

Bijzaak: neem niet zomaar ontslag want dan loop je ook een transitievergoeding mis mocht je weer "uitvallen" en niet terug naar je oude functie kunnen.

Mocht er nog een volgende zwangerschap komen hoeft het helemaal niet zo te zijn dat je weer een postnatale depressie krijgt. En daar moet je ook nu niet mee bezig zijn. Je leeft nu en nog niet in de toekomst.

Denk ook niet wat je collega's er van vinden. Je werkt daar voor jezelf, voor je eigen plezier en zin.

Ik quote jou omdat je de laatste bent die dit zegt, maar ik bedoel dit niet persoonlijk. Maar als meerdere mensen met verstand van zaken een advies geven zou ik zelf terughoudend zijn met het tegenovergestelde adviseren. 

TO: je merkt dat je werkgever huiverig is geworden en je liever ziet gaan. Waar merk je dat aan? En is dat al langere tijd gaande? Hoe zit het met je functioneren in die 90 procent dat je beter gemeld bent? Gaat dat goed/volgens de standaard of functioneer je nog op een lager niveau dan je collega's?

Logisch dat je dat als onprettig ervaart. Ik denk dat blijven voor jou het beste zal zijn. Je bent immers niet uitgevallen door je werk. Weggaan kan altijd nog.
Een nieuwe baan moeten zoeken terwijl je dat niet wilt en je hier weer een herstart aan het maken bent, voelt als een niet-verdiende straf.

Ik snap dat je aarzelt ook weer zwanger te worden en om dit op je werk aan te kondigen. Je staat echter gewoon in je recht als je dat zou doen. Bovendien is het helemaal niet zeker dat je weer een ppd zal krijgen.

Succes met je reïntegratie en ze mogen blij met je zijn, je klinkt als een betrokken medewerker!

Ik ben twee keer langdurig uitgevallen.

Eerste keer voordat de wet poortwachter bestond. Na bijna twee jaar volledig hersteld in een andere functie, passend bij de opleiding die ik in die tijd heb afgerond. Alles in goed overleg. Daarna weggegaan omdat ik in die functie geen vaste aanstelling kon krijgen en elders wel. Was een goede keus omdat ik echt opnieuw kon beginnen, zonder de ballast van de ziekmelding maar ook zonder het verleden van mijn oude functie.

Recent weer ruim een jaar (deels) ziek geweest. Weggaan is geen optie. Ik vind mijn werk nog te leuk en juist doordat mijn manager het hele verhaal kent kunnen mijn taken erop aangepast worden. Dit binnen de normale taken van mijn functie, dus geen bijzondere afspraken. 
Het zal waarschijnlijk uitmaken waar je werkt. Op de zuidas zal hier anders naar gekeken worden dan in onderwijs of overheid.