Heb jij het leukste werk?
Ik zit momenteel in een fase dat ik werk zoek waar ik echt veel plezier in heb. Ik heb 20 jaar ‘aangemodderd’ en nu vind ik het tijd om iets te doen waar ik oprecht blij van word. Dat begint nu vorm te krijgen in de vorm van een eigen onderneming. Heb nu gewoon zin om aan de slag te gaan. Ik vraag me af of iedereen dat heeft.
Ik lees er weleens over en vraag ook rond bij vriendinnen, en nu ook hier:
Heb jij het leukste werk? Doe je iets waar je blij van wordt?
Grappig, al twee reacties van mensen die bij dezelfde werkgever werken als ik (in ruime zin). Ik ben accountmanager (het heet anders maar ik wil het niet te concreet maken) bij een overheidsdienst, wat inhoudt dat ik het aanspreekpunt ben voor een aantal grote concerns en in- en externe partijen. Heel leuk, druk, dynamisch, veel geregel. Ik vind het vooral bijzonder dat ik soms wat kan vinden van onderwerpen of een aanpak verzinnen en dat de organisatie dat dan gaat doen. De personen die de beslissingen nemen, komen aan mij advies vragen.
Maar goed, dat is maar werk, ik heb vooral leuke collega’s in mijn team dus het is heel gezellig.
@schoondochter, een vriend van mij zit daar ook, hij vindt het ook echt geweldig om te doen.
En ja! Ik heb ook het allerleukste werk. Ik ben chef-kok van een bedrijf met verschillende afdelingen en dus keukens (en binnenkort ook een bakkerij) waar we werken met groenten uit eigen tuin en ook met mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Het is voor mij de ideale combinatie tussen uitvoerend werk, een team aansturen en voorbereidend werk/nieuwe dingen bedenken. En veel met jonge mensen werken. En het bedrijf is voor zoveel mensen heel waardevol dat het ook echt als de moeite waard voelt om er veel energie in te steken.
Kan echt niet leuker, al is het wel een behoorlijk pittige baan.
Bij een multinational in de voedingsindustrie werk ik bij een klantsupport afdeling. Behandelen van klantvragen, begeleiden van klantbezoeken in de fabriek, een dan zit mijn specialiteit in het draaiende houden van de systemen waar we mee werken. Aanpassen aan nieuwe werkwijzen samen met de ict-afdeling. Trainen van collega's om met de systemen te werken.
Het leuke vind ik de internationale en multiculturele omgeving. Waar je bij je training en ontwikkeling van systemen ook rekening mee moet houden.
Mijn man drinkt koffie, kletst en loopt wat rond (volgens eigen zeggen). Op kantoor werken ze.
Nu ik ernstig ziek geworden ben, zijn ook mijn laatste werkzaamheden afgestoten en werk ik niet meer.
Hoewel er ook mindere onderdelen in mijn werk zitten, ik hou over het algemeen heel veel van mijn werk, namelijk onderzoek doen en studentenprojecten bedenken en begeleiden. Niets zo mooi als mijn hersenen op volle toeren laten werken om nieuwe verbanden te leggen (onderzoek) of studenten uit te leggen hoe ze hun onderzoek goed moeten aanpakken en er goed over kunnen rapporteren (begeleiding).
KnorrendKitten schreef op 18-08-2025 om 15:03:
Mijn man drinkt koffie, kletst en loopt wat rond (volgens eigen zeggen). Op kantoor werken ze.
Nu ik ernstig ziek geworden ben, zijn ook mijn laatste werkzaamheden afgestoten en werk ik niet meer.
Verdrietig KnorrendKitten, zelfs als je vond dat je werk leuker kon.
Ik ben met pensioen 
. Ik heb kantoorwerk gedaan en later toen ik kinderen kreeg werd dat lastig vanwege opvang (onmogelijkheden) dus toen ben ik thuiszorgwerk gaan doen (kon een beetje binnen schooltijden). Helaas wordt daar soms op neergekeken, maar ik het het met liefde en meestal met plezier gedaan. Mensen waren heel dankbaar voor de hulp en ik heb met sommigen echt een goede band gekregen.
Hier ook een ‘late’ vwb ambities en ambitieus zijn 😬
Ooit mijn MAVO-diploma, met hakken over de sloot, afgerond en meteen fulltime gaan werken in de supermarkt waar ik als 13-jarige begon als vakkenvuller. Het boeide mij allemaal niet, wilde gewoon enkel geld verdienen. Na een aantal jaren (op mijn 21e) had ik het als caissière eigenlijk ook wel gezien en kon ik via via een baan krijgen in het ziekenhuis, waarbij ik de opleiding tot medisch secretaresse volgde.
Destijds kwamen net de MS-office pakketten op de markt en dat vond ik wel interessant om dat mezelf aan te leren en zo ben ik met vele uitzendbanen steeds verder ontwikkeld tot directiesecretaresse. Op mijn 35e had ik zo’n mooie CV opgebouwd dat vele detacheringsbureaus mij in dienst wilde hebben en dat heb ik gedaan.
Heel veel geleerd door steeds in ‘verschillende keukens’ te mogen kijken en op mijn 40e besloten als ZZP’er te starten met daarnaast een versnelde HBO-opleiding in de avonduren, omdat dit beter op mijn CV zou staan 
Hele leuke opdrachten mogen uitvoeren binnen vele verschillende branches en op mijn 50e wilde ik eigenlijk weer eens wat anders (hahahaha, mijn vader zei destijds, nou, de remmen zijn los hoor). Een opleiding tot mediator gaan volgen, samen met een vriendin, want wij wilden, na examen, samen een eigen bedrijf als mediators gaan starten.
Maar helaas, nadat wij beiden de opleiding succesvol hadden afgerond en wij ons officieel MfN-register mediator mochten noemen werd ik ongeneeslijk ziek en ben ik blijvend arbeidsongeschikt bevonden.
Vind het nog steeds heel erg jammer dat ik mijn kennis nooit in de praktijk hebben mogen brengen, want ik mis sowieso het werken nog elke dag!
Je bent nooit te oud om te leren, zeg ik altijd, doe vooral wat je leuk vindt, want dan voelt het niet zo als moeten werken 😬
Ik doe meerdere dingen waar ik blij van wordt. Mijn sport, waarvan een groot deel lesgeven is op het gebied van yoga en martial arts, wat verbazingwekkend veel raakvlakken heeft. Mijn meestbetaalde functie is een zittend beroep, daar doen mijn hersenen het meeste werk. Ik geef juridische adviezen en geef vaak een soort ‘mini kennis colleges’ zodat de mensen de regelgeving goed begrijpen. Andersom leer ik heel veel over de processen waarin de betreffende medewerker specialist is of waarvan ze eigenaar zijn. Erg interessant!
Een voordeel van switchen op latere leeftijd (rond de 50), heb ik al ervaren en kan ik je vertellen. Ik was specialist op een ander rechtsgebied en ben nog steeds 
aan het studeren op het nieuwe rechtsgebied. Maar dat weten mensen niet, die zien een wat oudere vrouw en die zien mij gelijk voor ‘vol’ aan. Dat had ik vroeger toch niet zo, dan moest ik echt mijn best doen. Dan kreeg je vragen als “waar staat dat!?”. Heb ik nu helemaal geen last meer van.
Absoluut. Mag er graag op mopperen want er gaat een hoop mis maar vind het heel leuk en veelzijdig. Werk in de verslavingszorg.
Ik ben in de twijfel modus beland.
@Moosey, dat vind ik ook! Je maakt wel echt een verschil, ook al is het dan op een bureaucratische, logge manier.
ik werk in de psychiatrie, wat ik leuk vindt, maar ben wel bezig met een opleiding om iets anders te gaan doen. Dan meer als managementassistente, wat nog steeds bij ons in de instelling kan. Het werk wat ik nu doe, doe ik al 33 jaar, dus toch tijd voor iets anders. Ik moet nog een jaar of 15 werken, dus dan nog maar kijken of dit lukt
Moosey schreef op 18-08-2025 om 14:12:
@schoondochter, een vriend van mij zit daar ook, hij vindt het ook echt geweldig om te doen.
En ja! Ik heb ook het allerleukste werk. Ik ben chef-kok van een bedrijf met verschillende afdelingen en dus keukens (en binnenkort ook een bakkerij) waar we werken met groenten uit eigen tuin en ook met mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Het is voor mij de ideale combinatie tussen uitvoerend werk, een team aansturen en voorbereidend werk/nieuwe dingen bedenken. En veel met jonge mensen werken. En het bedrijf is voor zoveel mensen heel waardevol dat het ook echt als de moeite waard voelt om er veel energie in te steken.
Kan echt niet leuker, al is het wel een behoorlijk pittige baan.
Dit doe ik ook, ook verschillende keukens, ook met veel jonge mensen waarvan er een heel aantal zo hun eigen uitdagingen hebben. Het aansturen van mijn kinders, zoals ik ze noem, vind ik, naast de andere dingen die ik ook leuk vind, het allerleukste onderdeel van mijn werk. Waardering geven aan en krijgen van (veelal) jongens die soms niet tot de allermakkelijkste doelgroep behoren, dat vind ik machtig mooi. Vorige week had ik een gesprek met een jongen die door sommige politici en in navolging daarvan door een deel van de maatschappij tot kutmarokkaan gebombardeerd wordt. Ik zei dat hij me altijd met zoveel respect benaderde. Hij zei, dat komt doordat we zoveel liefde krijgen van jou, we zouden niet anders kunnen! Soms vind ik mijn werk ronduit zwaar en moet echt een paar dagen bijkomen, maar na dit soort gesprekken loop ik weer weken op vleugels en dat maakt dat ik oprecht kan zeggen dat ik dit het leukste werk vind dat ik zou kunnen verzinnen! En altijd als ik ze bij ons zie gaan, verder de wereld in, dan hoop ik dat we ze een mooie basis mee hebben kunnen geven om verder te gaan in de grote mensenwereld. En de wetenschap dat ze bij ons altijd welkom zijn!
Mooi Wieder 