Seksualiteit Seksualiteit

Seksualiteit

Minnaar/Minnares deel 43


Zelf ook vreemdgegaan en besloten ook niet het hele verhaal te vertellen. Misschien is het laf maar ik wou mijn partner niet meer pijn doen dan ik al had gedaan. Het voelde als een extra trap na. Uiteindelijk wel gescheiden omdat door alle gebeurtenissen we inzagen dat we niet meer bij elkaar horen.
Waarom is het zo belangrijk voor jou dat hij alles aan haar verteld? Het zou alleen maar een grotere puinhoop worden lijkt me. Tevens staat jou relatie ook instabiel. Ken genoeg verhalen van bedrogen partners die verhaal kwamen halen bij de minnares en haar gezin.

Mevrouwtjeooievaar schreef  en weet dat ik hem onwijs ga missen. Dus ik heb opnieuw liefdesverdriet. Verdriet om een man die alles heeft geïnitieerd maar er niet voor wil gaan. Waarom laat ik hem niet los? Ik heb me nog nooit zo gelukkig gevoeld als bij hem. Ik probeer er alles van te maken thuis met m’n vriend maar dat is lastig als iemand anders je hart heeft. 

Als hij alles had opgebiecht dan was het een stap in de richting geweest van wel voor jullie gaan, tussen de regels door lees ik dat je dat wel graag had gewild. 

framboosje schreef op 15-05-2022 om 20:00:

Mijn ex was mijn eerste vriend. Ik wist altijd dat er iets mis was, maar had het diep weggestopt. Totdat ik mijn minnaar had leren kennen. Proces geweest, maar uiteindelijk gescheiden!

Minnaar was in de tussentijd ook bezig met scheiden. Na het scheiden gaf hij aan dat hij verder wilde daten. En wilde graag vrienden blijven, maar ik had (heb) gevoelens ontwikkeld. Pijnlijk… dus heb al ruim een maand geen contact meer.

Het afkicken… is een proces, maar afleiding helpt echt! Het gaat steeds beter.

Je bent op een punt gekomen om goed na te denken wat je mist. Ik zou hier gebruik van maken. Want vreemdgaan doe je niet “zomaar” en er is altijd wel een aanleiding voor.
Belangrijkste vraag is: hoe wil jij verder?

Wat een verdrietige situatie moet dit voor je zijn (geweest). Ook een pijnlijke conclusie dat hij liever single wil blijven kan ik me voorstellen. Goed en knap dat je voor jezelf kiest en het contact hebt verbroken. 

Hoe wil ik verder inderdaad. Zeker is dit voor mij een wake up call om voor mezelf de balans op te maken. Hoe heb ik dit allemaal laten gebeuren, want dit doe ik helemaal zelf, en wat wil ik? 

Ik wil over hem heen komen. Terugdenken aan het moois wat er was en de volle focus op thuis. 

Flower89 schreef op 15-05-2022 om 

Waarom is het zo belangrijk voor jou dat hij alles aan haar verteld? Het zou alleen maar een grotere puinhoop worden lijkt me. Tevens staat jou relatie ook instabiel. Ken genoeg verhalen van bedrogen partners die verhaal kwamen halen bij de minnares en haar gezin.

Tja waarom vertellen? Dacht dat dat het eerlijkste was om te doen. Zie ook wel in dat niets hiervan eerlijk is hoor en snap heel goed dat hij het op deze manier heeft afgehandeld.

Snap ook zeker de keus die jij hebt gemaakt om het niet op te biechten. Alles weten maakt niet altijd gelukkig. 

Smaakje schreef op 15-05-2022 om 23:07:

[..]

Als hij alles had opgebiecht dan was het een stap in de richting geweest van wel voor jullie gaan, tussen de regels door lees ik dat je dat wel graag had gewild.

Misschien in the heat off the moment. Op de toppen van m’n emotie. Als ik weer geland ben op aarde en er nuchter naar kijk, wil ik dat ook helemaal niet.

De vrouw en mij denkt dat hij beter bij mij past. Terwijl mijn vriend ook zeker goed bij mij past hoor, alleen niet zooo goed. En de mama in mij wil haar gezin samen houden want het is te mooi om weg te gooien.

En mocht je ooit kiezen dat iemand anders beter bij je past, dan wil ik dat iemand daar zelf de keus in maakt, niet dat de keus voor je wordt gemaakt omdat je partner je de deur wijst.

NuttyWorm54

NuttyWorm54

16-05-2022 om 12:02

@Framboosje, wat verdrietig. Cold Turkey afkicken werkt dan inderdaad het beste. Dapper dat je voor jezelf kiest. Het is heel verleidelijk om je te voegen naar de wensen van de ander en jezelf in een soort half-half situatie te plaatsen waardoor het nog ingewikkelder qua gevoelens zou kunnen worden.
Fijn om te horen dat het steeds beter gaat. Soms kun je een korte terugval voelen om vervolgens weer met stappen voorruit te gaan. 
@Ooievaar, wat een hoop emoties he, als iemand die keuze maakt. In het begin is het niet raar dat die ego gedachtes in de weg zitten, zolang je er maar niet in blijft hangen. Tja, het bij elkaar passen, dat weet je niet, al voelt het wellicht zo. In een minnaarbubbel met iemand zitten, is echt heel anders dan als iemand echt vrij komt. Tenminste, mijn ervaring.
De ander maakt bepaalde kantjes bij je los, schrijf je. Misschien leuk om dat verder te onderzoeken hoe je zelf die kantjes bij jezelf laat floreren? 
En over het wel of niet eerlijk zijn, jullie zitten wat dat betreft min of meer in dezelfde positie. Je bent ook niet eerlijk naar je vriend. Ik kan me zowel wel als niet voorstellen om het wel of niet op te biechten. Dat is iets tussen hun, dat pad moeten ze zelf maar bewandelen.

Met mij gaat het goed. In het kort, had een minnaar voor een half jaar, ging uit met zijn vriendin, werd een relatie met mij, het voelde op een gegeven moment voor mij niet oké, twijfelde zelf ook om terug te gaan naar mijn ex, maakte het uit en minnaar was binnen no time terug naar zijn vriendin. Ik heb uiteindelijk besloten om single te blijven. Geen zin in een relatie. En dat is een enorm goed besluit voel ik aan alles. Het is alsof alle druk weg is.
Mezelf groen licht gegeven om wat te experimenteren met anderen en het is heerlijk om van alles te ontdekken. Heel bevrijdend. Mijn situatie ten opzichte van een paar maanden geleden voelt beter en gegronder. Ik heb nu de ruimte om alles te laten landen, mijn eigen draai aan te geven. Vorig jaar ging het me allemaal wat te snel. Nu sta ik zelf achter mijn ideeën zonder ruis. Dat maakt me zekerder.
Voorlopig wil ik geen relatie, geen zin om exclusief te zijn. Het is flierefluiter tijd. Een relatie is sowieso niet mijn hoogste doel maar ik geloof dat dingen op je pad komen, als je er klaar voor bent. 

ooh wat ben ik blij met dit topic! Begrip, wijze raad en moed zonder negativiteit!
Overigens nieuw hier 😄.

Er moet mij iets van het hart want mijn hoofd speelt met mijn gevoel.
Beetje in het kort( ivm herkenning)

We werken bij het zelfde bedrijf wel beide een andere afdeling. 
Na verloop van tijd werd het duidelijk dat hij wat in mij zag, ik voelde iets in mij borrelen na intensief mailen ect. Na dat hij terug was van een zaken reis spraken we af om koffie te drinken in de pauze en daar viel de eerste zoen. Ook vertelde hij dat hij getrouwd was, gelukkig was maar wat spanning miste welke hij wel in mij zag. Hij wil niet scheiden, praat respectvol over zijn vrouw  ( hoe gek dit ook klinkt).
Ik kwam uit een lange heftige relatie en wil mij  alles behalve binden, zie ook alleen de spanning en vind het idee dat hij bezet is wel fijn.

We zijn aantal maanden verder, hij doet moeite mij te zien/spreken. Ontzettend lief en beesachtige sex noem maar op, we hebben elkaar dus op sexueel niveau helemaal gevonden!
De situatie is overigens het zelfde: Hij blijft bij zijn vrouw, is gelukkig. Ik vrijgezel en wil mij niet binden. Ondanks onze gevoelens voor elkaar willen we geen relatie en voel ik nog steeds geen jaloezie of iets als hij naar zijn vrouw terug keert. Ik wil hem niet weg hebben bij zijn vrouw en verwacht dit ook niet.

Maar wat is dan het probleem denken jullie wellicht en dat is waar dit topic hopelijk kan helpen want: Ik weet dus niet waarom ik mij gek/anders voel laatste tijd, alsof In een achtbaan zit welke ergens vermoeiend begint te worden vooral door het aantrekken en afstoten, ineens jaloezie voel na andere vrouwen anders dan zijn eigen vrouw. Tjeeee
Wat is dit? 

We hebben het wel eens geprobeerd te stoppen maar goed dat duurt 2 dagen en dan belt hij weer. Nu zit hij in het buiteland met zijn gezin en komt volgende week terug, even rust. 

Geen idee of iemand het herkent of tips heeft?

Sorry voor mijn taal/grammatica, niet heel sterk in. 

Waar komt het gevoel van aantrekken/afstoten vandaan naar jouw idee?  Neemt hij (te) weinig contact op?  Gaat hij weer aan de touwen trekken als jij besluit de stekker eruit te trekken? Dat soort dingen?

Ik denk dat je gevoel van onrust heel verklaarbaar is. In een minnaarrelatie worden gevoelens wakker, dat is onmiskenbaar. Die gevoelens gaan met jou aan de wandel en dat zorgt voor andere verlangens en verwachtingen en hij kan daar niet aan voldoen. 

Misschien wordt het tijd om jezelf goed onder de loep te nemen. Brengt dit je nog wat je verlangt? Zou je tóch ondertussen niet liever wél een relatie willen? (met wie dan ook) 

Ha, nog een framboosje... ik raakte even in de war.
Het klinkt wel als een heel intensief contact. Is het misschien een idee om het op een iets lager pitje te zetten? Want zo blijf je 'het beest' voeden, en dan wil je inderdaad steeds meer of ontstaat er steeds meer onrust. Tenminste, zo werkt dat bij mij.
Zolang het je iets brengt hoef je er niet mee te stoppen maar je hoeft elkaar toch niet dagelijks te spreken?

hoi allemaal!
Even een egopost vanuit mij... het heeft lang geduurd maar ik geloof dat ik nu wel weer pas hier in het topic. Heb een leuke (jonge)man leren kennen via SL zo'n anderhalve maand geleden... hebben inmiddels 1 hoteldate gehad waar hij mij zeer aangenaam verrast heeft met zijn kunsten 😉
Als het goed is zien we elkaar deze week weer. Ik had hem al veel eerder kunnen zijn want hij is echt heel enthousiast maar wilde een beetje rustig aan doen. Maar hij geeft zoveel complimenten en spreekt zo lief dat ik mezelf wel gevleid voel door hem. Aangezien mijn laatste minnaarrelatie nogal verdrietig eindigde voor mij wil ik deze keer wel echt mijn hart beschermen. 

Misschien een nadeel dat hij in een relatie zit en zijn vriendin van niks weet... ik had mezelf voorgenomen dat niet meer te doen maar die single mannen waren het ook niet. Dat voelde te goedkoop en teveel alleen op seks berust en niet het onderhouden van normaal contact en normale gesprekken en dat werkt voor mij ook gewoon echt niet. En met deze man heb ik het idee dat ik hem juist een beetje af moet remmen ipv aan moet sporen. Zo ontzettend anders dan voorgaande mannen die ik gedate heb inclusief ex minnaar die ik 1,5 jaar gezien heb. Ben erg benieuwd wat dit gaat brengen in de toekomst maar het feit dat ik over hem wil schrijven zegt al meer dan genoeg denk ik...

Spannend miraval. Een nieuw avontuur waar je aan begint.
Ik merk het ook: mannen die echt niet op zoek zijn naar een relatie (en er ook geen hebben) lijkt het inderdaad alleen maar om seks te gaan. En dat is mij ook veel te karig. Dus dan kom je uit bij iemand om een relatie mee te hebben (wat in jouw geval helemaal niet aan de orde is) of bij iemand die al een relatie heeft.

Hier is het vrij rustig: Vlam en ik zien elkaar zo af en toe (het is nu alweer anderhalve maand geleden) en daartussendoor sturen we elkaar soms een lief appje. Het is overduidelijk dat ik meer zou willen dan hij me kan bieden, en ooit komt het moment wel dat ik er een punt achter ga zetten. Voor nu vind ik het fijn wat er wél is, heb ook heel veel andere dingen aan mijn hoofd.

Hoi hoi,

Late reactie maar ik had even tijd nodig om na te denken, naar aanleiding van de reacties en daarnaast zijn er wat veranderingen gekomen die de situatie eigenlijk oplost denk ik:  Vandaag te horen gekregen dat ik aangenomen ben bij een andere werkgever waar ik tijd geleden gesolliciteerd had. Yes erg blij mee, hierdoor zal het met mister x ook stoppen. Hij is nog voor 1 week in het buitenland, zodra hij terug is zal ik het gesprek aangaan om het stop te zetten. 

Bedankt voor de reacties.

Alweer 2,5 maanden verder.
In plaats van dat het gemis minder moet worden, voelt het alsof het steeds erger wordt. Neemt dit gevoel echt een keer af? 

Ik heb voor het eerst niet op zijn app gereageerd (ruim een week geleden). Dan denk ik vraag je je niet af wat ik aan het doen ben. Moet ik toch op zijn laatste bericht reageren? 


Als single ben ik ook best kritisch om met iemand anders te daten. Ik vergelijk het steeds met mijn minnaar. Iemand tips hoe je weer open kan staan voor iemand anders? Ik ben benieuwd naar de ervaringen van anderen! 

Mijn ervaring: gemis kan opleven maar de trend is toch naar beneden. Het duurde wel lang, denk eerder in jaren dan in maanden… Zo lang er nog af en toe contact was kon ik hem niet loslaten en bleef het pijn doen.
Nou ben ik daarin ook wel een vrij extreem geval, loslaten is voor mij altijd heel moeilijk.

Openstaan voor iemand anders doe je door anderen op te zoeken. Ga uit of zoek het op via een sport of hobby, maak contact, ga flirten en/of daten. Een keer loop je dan heus tegen iemand aan die je hart sneller doet slaan.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.