Minnaar/Minnares deel 43
Al 42 delen lang schreven we over het wel en wee om en rond onze minnaars en/of minnaarrelaties in het algemeen. De voorgaande 42 delen sterven helaas een vroege dood met het verdwijnen van het Viva forum. Met de komst van Viafora mag een topic als dit natuurlijk niet ontbreken! 
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijg(st)er met pantser en harnas? Moeten de mannen/vrouwen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden.....
Kun jij een minnaar/minnares hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Of je status nu een open relatie, huwelijk of single bestaan betreft, het hebben van een minnaarrelatie is meestal een lastig onderwerp om te bespreken met je omgeving, terwijl het (vaak) een rollercoaster aan gevoelens en emoties met zich meebrengt. Met dit topic hopen we een ‘veilige’ plek te creëeren voor deze emoties. Elkaar een spiegel voorhouden, prima, maar behandel elkaar vooral met respect!
Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Offtopic: Vind je het alleen maar leuk om je ongezouten ongenoegen over vreemdgaan hier te komen verkondigen, open dan vooral je eigen topic! Dit geldt tevens voor ongevraagde/ongewenste psychologische adviezen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
@Rooss: juist omdat iedereen ook wel weet dat men altijd maar een klein stukje van de situatie kent, vind ik dat men terughoudend mag zijn met het rondstrooien van vooroordelen, aannames en conclusies. Maar goed, dat is hoe ik in elkaar zit, het is mij duidelijk dat er mensen zijn die vinden dat ze daar anders mee om moeten gaan.
Omdat ik hier onder een alias schrijf en niet onder mijn echte naam, en omdat ik juist heel veel van mijn leven weglaat kan ik het prima hebben dat mensen op een vervelende en niet-constructieve manier discussiëren ("dus jij vindt...." en dan een onzinnige conclusie, dat soort werk). Dat doen ze nl met blauwevrouw en niet met Mij.
blauwevrouw schreef op 21-09-2021 om 15:52:
@Rooss: juist omdat iedereen ook wel weet dat men altijd maar een klein stukje van de situatie kent, vind ik dat men terughoudend mag zijn met het rondstrooien van vooroordelen, aannames en conclusies.
Ben het wel met Roos eens en ik vind hetgeen je hierboven schrijft een ietwat naïeve gedachte/aanname, zeker als het dit beladen onderwerp betreft.
Maar goed, ik schrijf dan weer best heel erg open op dat topic en dan nog leest men enkel wat men wil lezen, dus al laat je meer los over je privé, het maakt geen donder uit, want fout ben je sowieso. 
Ik word dan weer een beetje extra recalcitrant, vooral als forummers dan ook weer precies denken te weten waar mijn tekortkomingen en zgn pijnpunten liggen 
En dat terwijl ze maar een tipje van mijn leven te zien/horen krijgen op dit forum, dat vind ik dan best weer wel grappig eigenlijk. Conclusie: ik slaap er geen seconde minder of slechter om…….
Ik lig ook echt niet wakker van wat hier over/tegen mij gezegd wordt. Als ik op twitter 'ruzie' heb raakt me dat meer omdat ik daar wel onder mijn eigen naam zit, dat ligt toch anders.
Hier is het maar een klein stukje van mijn persoon, en daarvan weet ik zelf ook wel dat het niet het stukje is dat op de meeste sympathie kan rekenen.
Het zal wel naief zijn, maar god wat zou de wereld fijn zijn als mensen meer interesse in, dan oordelen over anderen zouden hebben.
blauwevrouw schreef op 21-09-2021 om 16:11:
Het zal wel naief zijn, maar god wat zou de wereld fijn zijn als mensen meer interesse in, dan oordelen over anderen zouden hebben.
Dat ben ik helemaal met je eens, maar anoniem vanachter een toetsenbord is het nu eenmaal makkelijk oordelen. Daarom raakt het mij ook niet persoonlijk, want dat houd ik altijd maar in mijn achterhoofd. Ik zou ook exact hetzelfde zeggen als desbetreffende forummer voor mijn neus stond namelijk.
hoi hoi fijne allemaal! Hier een zwaai van stille meelezeres (en voor sommige van het 'oude forum' misschien ook een klein beetje een bekende).
Ik vind die enorm heftige en agressieve reacties, vingerwijzingen en oordelen van mensen op minaars/minnaressen vaak een beetje bevreemdend... die enorme emoties van anderen zijn in mijn ogen ook behoorlijk overtrokken. Waarom maakt iedereen zich toch zo bizar druk over wat een ander op amoureus en sexueel vlak uitspookt en met wie?
Blijkbaar hechten nog heel veel mensen aan een (in mijn ogen) Disney/Christelijk monogaam ideaal met een mannetje en een vrouwtje die een leven lang alleen maar elkaar in de ogen willen kijken, alles wat ze zoeken bij elkaar vinden en elke krocht van hun gedachten met elkaar delen. En ze hechten daar zó aan, dat ze beginnen te spugen op iedereen die ook maar een beetje aan de poten van dat ideaalbeeld durft te zagen.. maar waarom?
Ik snap dat dit een forum is, dus het gaat ook over het uitwisselen van meningen, ideeën en ervaringen.. maar ik vind het toch echt wonderlijk. Het is blijkbaar een onderwerp dat heel veel mensen diep diep raakt. Wat zegt dat?
For the record: ik ben getrouwd, heb een fijn huwelijk met goeie sex en ben toch vreemdgegaan en ik heb het niet verteld. En ik ga het ook niet vertellen. Die affaire is nu al een tijdje over. Het heeft me heel veel goeds opgeleverd (en ja, ook pijn, wroeging, onzekerheid.. alles) en ik heb er heel veel van geleerd. Over mezelf, over mijn huwelijk, over de liefde en lust. Over relaties en over behoeftes. En ook over mijn eigen oordelen
argeloos schreef op 21-09-2021 om 17:01:
Ik snap dat dit een forum is, dus het gaat ook over het uitwisselen van meningen, ideeën en ervaringen.. maar ik vind het toch echt wonderlijk. Het is blijkbaar een onderwerp dat heel veel mensen diep diep raakt. Wat zegt dat?
Hi Argeloos, welkom hier! Ik weet niet of ik jou ken van oude topics op het andere forum?
Ik denk wel te weten waarom dit een onderwerp is wat heel veel mensen raakt en niet in positieve zin. Voornamelijk angst denk ik, het niet in control zijn over wat je evt partner achter je rug zou kunnen doen, zoiets dus?! En dan roepen en schreeuwen die minnaressen ook nogeens dat ze dat al zo vaak hebben gehoord, maar het in de realiteit toch heel anders ligt en dan krijg je dit soort oneindige discussies.
Mijn vrienden weten van mijn minnaar en ook dat ik hier schrijf en zij zeggen bijna allemaal “ik zou dat minnaartopic juist stil meelezen, juist om de tips and tricks te kunnen lezen 😂”. Heb zulke heerlijke realistische vrienden en ja, ook in een monogame relatie en vooral niet veroordelend……….❤️
@Argeloos: welkom (terug)
Ik kan me wel vinden in je post, maar begrijp ook dat er veel kanttekeningen bij te plaatsen zijn.
Hoe is je situatie nu: weer monogaam en van plan dat te blijven? Of ben je met je man in gesprek gegaan over je behoefte aan 'iemand anders in de ogen kijken'? Of denk je dat het er nog eens van kan komen, dat je vreemd zult gaan?
argeloos schreef op 21-09-2021 om 17:01:
Ik vind die enorm heftige en agressieve reacties, vingerwijzingen en oordelen van mensen op minaars/minnaressen vaak een beetje bevreemdend... die enorme emoties van anderen zijn in mijn ogen ook behoorlijk overtrokken. Waarom maakt iedereen zich toch zo bizar druk over wat een ander op amoureus en sexueel vlak uitspookt en met wie?
Blijkbaar hechten nog heel veel mensen aan een (in mijn ogen) Disney/Christelijk monogaam ideaal met een mannetje en een vrouwtje die een leven lang alleen maar elkaar in de ogen willen kijken, alles wat ze zoeken bij elkaar vinden en elke krocht van hun gedachten met elkaar delen. En ze hechten daar zó aan, dat ze beginnen te spugen op iedereen die ook maar een beetje aan de poten van dat ideaalbeeld durft te zagen.. maar waarom?
Ik snap dat dit een forum is, dus het gaat ook over het uitwisselen van meningen, ideeën en ervaringen.. maar ik vind het toch echt wonderlijk. Het is blijkbaar een onderwerp dat heel veel mensen diep diep raakt. Wat zegt dat?
Ik denk dat het zegt dat vreemdgaan ontzettend veel kapot kan maken. Ik ben zelf niet een persoon die snel een oordeel velt over iemand, ik denk dat mede daardoor vaak vrienden en vriendinnen tegen mij opbiechten dat ze vreemd zijn gegaan.
Ook al veroordeel ik deze mensen niet, ik zie wel dat ze niet echt met de gevolgen bezig zijn. Vaak pas als het uitkomt wordt echt duidelijk wat er op het spel staat. Een naast familielid van mij had een langdurige affaire, toen dit aan het licht kwam waren de gevolgen echt heel naar. Verkoop van het huis tijdens de kredietcrisis, man verloor zijn baan (hij was door de affaire chantabel), man kreeg een zware depressie door de stress, de kinderen hadden het ontzettend zwaar met de scheiding. Ze zijn er zwaar door beschadigd, zowel de vreemdganger als degene die bedrogen werd. Beiden hebben ze nooit meer echte liefde gevonden. Zij niet omdat ze mannen niet meer vertrouwt. Hij niet omdat hij veranderde in een hoopje ellende zonder huis, baan, vrouw en kinderen. Nu is dit wel het meest extreme voorbeeld dat ik heb gezien in mijn omgeving maar het spookt wel altijd door mijn achterhoofd als ik weet dat een bekende vreemd gaat. En ik denk niet dat ik de enige ben met een dergelijk voorbeeld in mijn omgeving, wat vast mee zal spelen met de reacties.
argeloos schreef op 21-09-2021 om 17:07:
For the record: ik ben getrouwd, heb een fijn huwelijk met goeie sex en ben toch vreemdgegaan en ik heb het niet verteld. En ik ga het ook niet vertellen. Die affaire is nu al een tijdje over. Het heeft me heel veel goeds opgeleverd (en ja, ook pijn, wroeging, onzekerheid.. alles) en ik heb er heel veel van geleerd. Over mezelf, over mijn huwelijk, over de liefde en lust. Over relaties en over behoeftes. En ook over mijn eigen oordelen
Excuses, lees dit bericht nu pas. Kun of wil je iets kwijt over je eigen oordelen voor & na en hoe je dingen nu anders kunt zien dan voorheen?
@kersje, ja ik schreef niet vaak, maar las praktisch alles mee. Klopt het dat jouw naam daar met een L begon? Ik had heel veel steun aan het forum, alleen al door het te lezen, met name in van die aandachtscraverige tijden.. het hielp me soms echt om sane te blijven. Heb mijn verhaal in die tijd ook met een paar goede vrienden kunnen delen en inderdaad, hoe fijn is dat, dat mensen open minded zijn. En ook kritisch en keihard eerlijk. Zonder meteen over brandstapels te gaan gillen ofzo.
@Yvaine, oei, ja dat is inderdaad wel echt een vreselijk gevolg van het vreemdgaan. Jeetje. Kan me voorstellen dat dat je perspectief wel beïnvloedt. Lief dat je toch wel een vertrouwenspersoon kunt zijn. Je hebt denk ik wel een punt als je zegt dat je -wanneer je helemaal verliefd en lustig- niet goed nadenkt over de gevolgen als je aan een minnaarrelatie begint. Ik denk dat ik echt een soort verstandsverbijstering had toen ik eraan begon. Ik gloeide er letterlijk van, had bakken energie, de sex straalde van me af en no way dat ik helder nadacht over mogelijke consequenties.
@blauwevrouw, goeie vragen stel je! Ik weet niet of het er nog eens van komt.. ben er niet naar op zoek. Het was ook met een oude scharrel/liefde van me; de chemistry laaide weer op en we hadden er op dat moment allebei heel veel behoefte aan. En we hebben er ook allebei intens van genoten, maar de omstandigheden veranderden en dat was een mooi moment om er een punt achter te zetten.
Ik ben wel andere gesprekken met mijn man gaan voeren. Nee, ik denk niet dat ik dit ooit ga vertellen, maar ik ben wel veel opener geworden over mijn behoefte aan aandacht, vleierij, aan het begeerd willen voelen. En ook aan spielerij. Hij snapt dat heel goed. We zijn nog een beetje aan het aftasten, hij gaat me zeker niets verbieden, maar zegt ook -terecht- dat hij in verbinding wil blijven. Ik heb wel eens wat met een fijn meisje uitgespookt en dat vond hij geen enkel probleem. We zoeken een beetje, voorzichtig, naar wat voor ons werkt. Maar dankzij corona en ook omdat ik niet een-twee-drie zie hoe ik die minnaar zou moeten 'vervangen' is het niet echt actueel. Ook goed.
Kersje schreef op 21-09-2021 om 11:29:
Blauwevrouw: je hebt je date gehad! Hoe voel je je nu, paar dagen later?
En Miraval: jij ook zo out of the blue een leuke update hier, heerlijk om te lezen
Vanuit mijn kant eigenlijk weinig te melden, maar zodra er een update is lezen jullie het als eerste uiteraard
Dankjewel Kersje! Ja het was een beetje out of the blue maar wel heerlijk even! En idd ik voel dat ik geleerd heb en gegroeid ben hierin. Nu is het nog te vroeg om wat zinnigs erover te zeggen verder maar ik ervaar echt 0.0 onrust oid. Heerlijk gevoel... wel die leuke aandacht en niks negatiefs! Hopelijk blijft het zo!
Wel benieuwd naar jou en hoe het allemaal is met je? 😘
argeloos schreef op 21-09-2021 om 17:45:
@kersje, ja ik schreef niet vaak, maar las praktisch alles mee. Klopt het dat jouw naam daar met een L begon? Ik had heel veel steun aan het forum, alleen al door het te lezen, met name in van die aandachtscraverige tijden.. het hielp me soms echt om sane te blijven.
Ja klopt, mijn nick begon daar met een L 
Fijn dat je veel aan dat topic hebt gehad, ik namelijk ook!
@Kersje, jaaah!
Oeh nou, één van de talloze inzichten die ik heb gekregen kwam van Ester Perel, namelijk dat vreemdgaan heus niet altijd iets zegt over (de kwaliteit) van je relatie. Het zegt vaker iets over de relatie met jezelf. In de armen van je lover ben je (weer) iemand die je normaal niet bent. Of nou ja, ik weet niet of ik het helemaal juist vertel. Ik bedoel het niet dieppsychologisch of onveilig gehecht ofzo, totaal niet.
Het gaat erom dat je een deel van jezelf (weer) voelt dat je normaal niet voelt. 'Normaal' ben je partner, vriendin, moeder, collega, buurvrouw, whatever. Maar die minnaar maakt nog iemand anders in jezelf wakker. Iemand die je óók graag wilt zijn en waarbij je je heel lekker voelt. De blik van de ander geeft je een andere versie van jezelf. Zoiets.
Althans, bij mij was dat zo.
Heel herkenbaar, Argeloos.