Is vreemdgaan ok?
N. a. v. het minnaressentopic wil ik graag de discussie opengooien. Is het ok om vreemd te gaan (om welke reden dan ook), of niet?
Wie is er verantwoordelijk voor het vreemdgaan, alleen de persoon met een relatie, of ook de ander die het vreemdgaan faciliteert, maar zelf single is?
Heb jij zelf ervaring met vreemdgaan? Wat was je achterliggende motief? Kon je het naar jezelf verantwoorden en kon je jezelf nog recht aankijken in de spiegel? Of begon het toch te knagen naar verloop van tijd? Of was jij degene die werd bedonderd, hoe kwam je erachter? Hoe liep het af?
Peiling
Is vreemdgaan ok?
Ik vind de reactie op vreemdgaan in veel situaties nogal overtrokken. Er zijn zo veel manieren waarop mensen hun partner pijn kunnen doen of bedriegen. Maar bij vreemdgaan is het 'meteen huwelijk over' mentaliteit voor veel mensen. Alsof het lichaam van je partner jou bezit is, of besmet wordt. Als iemand het veilig doet, vind ik de reactie vaak nogal heftig. Je partner had plezier met een ander, so what? Dat heeft die waarschijnlijk op allerij andere gebieden voortdurend en dan ben je ook niet zo ontzettend gekwetst of bang je partner kwijt te raken. Ik keur vreemdgaan dan ook niet goed of af, want vaak zijn situaties ingewikkeld. Soms is iemand gewoon een lul die vreemdgaat. Soms red iemand de relatie door sexueel plezier ergens anders te halen. De maatschappij is nu eenmaal zo ontwikkeld dat het vaak beter lijkt dat stiekem te doen, wat niet nodig was als we met zijn alle wat luchtiger over sex zouden denken.
Magoed, ik doe dan ook niet aan monogame relaties omdat ik die hele ophef uberhaupt niet begrijp.
Jillz schreef op 08-08-2021 om 11:13:
[..]
Interessante redenering. Er zijn wel meer dingen die ik niet op een kring verjaardag zou vertellen: scharrelen met aan andere vrijgezel, porno kijken, dat ik regelmatig om negen uur naar bed ga, dat ik domme spelletjes speel als tijdverdrijf, dat ik soms kei onzeker ben etc. Dus omdat ik bang ben erom veroordeeld/beoordeeld te worden zijn die dingen ook per definitie fout?
Dat zeg ik nergens, maar vrijwel niemand gaat aan de grote klok hangen dat hij/zij vreemdgaat of minnaar/minnares is.
FordPrefect schreef op 08-08-2021 om 11:04:
[..]
Het is het niet het enige, maar wel het belangrijkste onderscheidende kenmerk. Namelijk: het verschil om zonder gedoe, gelieg en geheimen een relatie / date met iemand te hebben.
Er bestaan mensen voor wie gebonden zijn van de bedpartner juist een pré is. Kunnen ze een eenmalig avontuurtje hebben met minder kans op nasleep.
Ik zeg niet dat ik dat goed vind of dat ik dat doe, maar dat het bestaat, en dat het een nogal eenzijdige blik is om alleen op die manier naar vreemdgaande partners te kijken.
watertoren schreef op 08-08-2021 om 11:12:
[..]
[..]
Jij niet maar sommige mensen nemen daar wel genoegen mee.
Daar zit wel wat in. Ik neem zelf geen genoegen met de tweede rol. Ik ben de enige of niet.
Ginevra schreef op 08-08-2021 om 11:23:
[..]
Er bestaan mensen voor wie gebonden zijn van de bedpartner juist een pré is. Kunnen ze een eenmalig avontuurtje hebben met minder kans op nasleep.
Ik zeg niet dat ik dat goed vind of dat ik dat doe, maar dat het bestaat, en dat het een nogal eenzijdige blik is om alleen op die manier naar vreemdgaande partners te kijken.
‘Het bestaat’ is m.i. een zwak argument. Er bestaan genoeg dingen die we in ruime meerderheid afkeuren, van voordringen bij de supermarkt tot zinloos geweld.
FordPrefect schreef op 08-08-2021 om 11:30:
[..]
‘Het bestaat’ is m.i. een zwak argument.
Een zwak argument voor wat? Ik heb niet betoogd dat het goed is om vreemd te gaan.
Ik heb betoogd dat het raar is om gebondenheid als enige kenmerk te zien van mensen.
11% vindt vreemdgaan wel OK. Bijzondere uitkomst. Ik denk dat je best zou moeten kunnen toegeven dat het niet OK is, maar geen misdaad of heel erg erg.
Ik vind het ook alleen de vreemdganger aan te rekenen, hoewel de omstandigheden die eventueel tot het vreemdgaan leiden vaak wel beide partners zijn aan te rekenen (‘inkakken’ of verzuring van de relatie). Voor mijn huidige partner is vreemdgaan einde verhaal, daar is hij duidelijk over, dus mocht ik ooit de aandrang krijgen om het met een ander aan te leggen, weet ik wat de consequenties zijn. Dat weerhoudt me er wel van.
In eerdere relaties ben ik wel eens vreemdgegaan en op de een of andere manier komt dat altijd uit. Je ziet iets over het hoofd, of een vertrouwelijk krijgt gewetensnood. Het leidt zelden tot een mooie ontknoping. Maar ja, dat is het leven. Iedereen doet wel eens iets stoms, en daar moet je dan de consequenties van dragen.
Ik weet zeker dat het vaak niet uit komt. Ik ken daar verschillende voorbeelden van. Zo ook vrouwen die zeggen van mijn man zou dat gelukkig nooit doen en daar 100% zeker van zijn terwijl die man heeft geprobeerd om mij te versieren. Ik heb dat eigenlijk best wel vaak mee gemaakt dat gebonden mannen mij probeerden te versieren. Ik ben daar nooit op in gegaan hoor want ik vind monogaam zijn erg belangrijk. Ik vertelde het wel altijd aan mijn man van die versierpogingen.
Goh, leuk topic dit, het heeft me weer doen terugdenken aan wat ik allemaal heb meegemaakt.. het is al vaker gezegd, maar ook ik vind dat er niet met ja of nee op geantwoord kan worden.
Ik ben eens verliefd geworden op iemand die een relatie had, dat wist ik niet. Pas veel later, na maanden, kwam ik erachter en kon ik er niet meer uitstappen. Kennelijk vond ik mezelf ook niet meer waard weet ik nu. Het was een behoorlijk pijnlijke periode voor mij waarin ik me voornamelijk waardeloos voelde. Tijdens deze "relatie" kreeg ik ook gevoelens voor iemand anders, logisch. Niets mee gedaan, nooit naar iemand uitgesproken, maar wel onderzocht wat het voor me betekende. Mijn eigenwaarde of het gebrek aan werd me toen écht goed duidelijk en kon (niet veel later) uit mijn "relatie" stappen. De gevoelens die ik had voor die ander verdwenen ook en heb later tijdens een drankje wel opgebiecht aan diegene wat dat voor me betekent heeft, was fijn om te doen.
Ik heb daarna nog wel kort iets gehad met iemand die er binnen het huwelijk afspraken over gemaakt hadden met elkaar. Soms kwam zij iemand tegen, soms hij, en gingen ze dat aan voor hoe lang het duurde. Zo werkte dat gewoon bij hen. Vond ik heel interessant, maar na een paar keer afspreken voelde ik toch weer dat het op die manier ook niet voor me werkt.
Nu zou ik dat allemaal niet meer willen dat gedoe. Het is me ook nooit meer overkomen daarna. Ik snap trouwens wel dat het voor anderen juist wel kan werken.
Ik denk ook dat het per stel verschilt wat daarin werkt en heel duidelijk met elkaar moet afspreken welke kernwaardes voor beiden belangrijk zijn. En regelmatig blijven communiceren over hoe de ander erin staat, zonder dat het krampachtig checken wordt natuurlijk.
Mocht je de afspraak hebben dat vreemdgaan geen optie is, is volgens mij de enige volwassen oplossing: bespreken dat er gevoelens zijn en samen kijken wat het écht betekent voor de relatie. Dat vraagt ook iets van de ontvangende partner natuurlijk. Het zou kunnen dat het einde betekent, maar ook iets anders, waarin je elkaar bent kwijtgeraakt en daardoor duidelijk wordt.
er.is.maar.1.Pino schreef op 08-08-2021 om 08:05:
[..]
Uitleggen? Vertonen? Kennelijk acceptabel?
Uit jouw hele bericht spreekt zoveel afkeuring dat een gesprek weinig zin heeft, je hebt ze toch al veroordeeld. Iemand anders noemde het zelfs “moreel gemankeerde mensen”…waarom? Dat soort aanvallen zijn totaal niet nodig en staan een gesprek alleen maar in de weg.
Prima om een topic te openen als je wilt discussiëren over vreemdgaan, maar dan moet je ook bereid zijn om te luisteren naar de andere kant, om je eigen mening eventueel te herzien en om de ander in diens waarde te laten. Bij een aantal forummers hier mis ik die open houding, maar wat me vooral tegenstaat is de kennelijke behoefte om een ander op de brandstapel te zien.
Ik wil best wel in gesprek met vreemdgangers zonder ze gelijk op de brandstapel te gooien. Er zijn best wel situaties waarin ik er wel enig begrip voor kan hebben als iemand vreemdgaat en die kwamen ook wel eens langs op het topic Minnaar.
Ik denk dan bijvoorbeeld aan een situatie waarin iemand niet tevreden is over de sex met de vaste partner en van alles heeft geprobeerd om dat bij de vaste partner bespreekbaar te maken, maar daarbij op een muur van onbegrip stuit en onwil van de partner om daar iets aan te doen. Dan kan ik me voorstellen dat je de sex bij een ander zoekt, wat overigens niet vanzelf betekent dat ik het dan ook goed vind. En dan kun je wel zeggen dat je dan eerst de relatie moet verbreken, maar als je door middel van kinderen en een eigen huis aan een partner vast zit, is dat makkelijker gezegd dan gedaan.
Maar aan de andere kant lees ik op het topic Minnaar dus ook verhalen waarbij het de vreemdganger er schijnbaar een "lang leve de lol" en "you only live once" houding op na houdt en er geen enkele rekening mee houdt dat er ergens een bedrogen partner in het spel is die waarschijnlijk heel veel pijn heeft als het bedrog uitkomt.
watertoren schreef op 08-08-2021 om 11:42:
Ik weet zeker dat het vaak niet uit komt. Ik ken daar verschillende voorbeelden van. Zo ook vrouwen die zeggen van mijn man zou dat gelukkig nooit doen en daar 100% zeker van zijn terwijl die man heeft geprobeerd om mij te versieren. Ik heb dat eigenlijk best wel vaak mee gemaakt dat gebonden mannen mij probeerden te versieren. Ik ben daar nooit op in gegaan hoor want ik vind monogaam zijn erg belangrijk. Ik vertelde het wel altijd aan mijn man van die versierpogingen.
De eenmalige slippertjes komen misschien niet altijd uit. Die had ik niet voor ogen. Dat is technisch gezien natuurlijk ook vreemdgaan, maar ik schreef mijn stukje meer met een langduriger affaire in gedachten.
Misschien weten veel vrouwen het ook wel, ergens. Een vader van een van de klasgenoten van mijn kinderen, heeft me wel eens uitgenodigd toen zijn vrouw met dochter op vakantie was. Vriendelijk bedankt maar als hij dat bij mij probeert, zal hij het vast vaker doen.
Lot_ schreef op 08-08-2021 om 11:05:
[..]
Goh, dat is echt raar inderdaad.
Het is niet echt een plek waar ik mijn verhaal zou willen doen. Ik ben al verketterd voordat ik m'n eerste zin zou schrijven.
Dus, thanks but no thanks.
Beetje flauw om zo te reageren. Er reageren hier verschillende mensen die toegeven dat ze ooit vreemd zijn gegaan. Die doen gewoon mee aan de discussie en worden echt niet op de brandstapel gegooid.
BeertjeColargol schreef op 08-08-2021 om 12:09:
[..]
Beetje flauw om zo te reageren. Er reageren hier verschillende mensen die toegeven dat ze ooit vreemd zijn gegaan. Die doen gewoon mee aan de discussie en worden echt niet op de brandstapel gegooid.
Ik heb helemaal niet de behoefte mezelf hier te komen verantwoorden, gaat verder ook niemand wat aan hoe ik mijn leven indeel en bepaalde keuzes maak zoals ik deze maak. Daarnaast is de openingspost, als zowel de poll, zo kortzichtig en veroordelend dat het al niet uitnodigt tot een zinvolle discussie, dus dat laat ik lekker aan anderen over 
Kersje schreef op 08-08-2021 om 12:24:
[..]
Ik heb helemaal niet de behoefte mezelf hier te komen verantwoorden, gaat verder ook niemand wat aan hoe ik mijn leven indeel en bepaalde keuzes maak zoals ik deze maak. Daarnaast is de openingspost, als zowel de poll, zo kortzichtig en veroordelend dat het al niet uitnodigt tot een zinvolle discussie, dus dat laat ik lekker aan anderen over
Waarom kom je dit dan wel zeggen?
BlueHeart schreef op 08-08-2021 om 12:25:
[..]
Waarom kom je dit dan wel zeggen?
Waarom niet?