Is vreemdgaan ok?
N. a. v. het minnaressentopic wil ik graag de discussie opengooien. Is het ok om vreemd te gaan (om welke reden dan ook), of niet?
Wie is er verantwoordelijk voor het vreemdgaan, alleen de persoon met een relatie, of ook de ander die het vreemdgaan faciliteert, maar zelf single is?
Heb jij zelf ervaring met vreemdgaan? Wat was je achterliggende motief? Kon je het naar jezelf verantwoorden en kon je jezelf nog recht aankijken in de spiegel? Of begon het toch te knagen naar verloop van tijd? Of was jij degene die werd bedonderd, hoe kwam je erachter? Hoe liep het af?
Peiling
Is vreemdgaan ok?
Julali schreef op 09-08-2021 om 11:14:
[..]
Waarom met iemand kinderen krijgen die seksueel gezien heel anders in elkaar steekt? Je hebt toch wel door of er een seksuele klik is en of je op dat gebied op hetzelfde level zit?
Ooit gehoord van oa depressies en andere shit die mensen meemaken? Mensen kunnen veranderen om allerlei dingen die ze meemaken in het leven. Kijk, en daar had Kersje een punt met wat meer levenservaring. Je kijk op vreemdgaan komt op mij erg simplistisch over. Los van of het wel of niet oké is. Relaties kunnen zich op allerlei manieren ontwikkelen.
Is voor jou een verschil in libido dat later ontstaat in een langer huwelijk met kinderen een reden om dat op te breken? Nee, want als daar een topic over wordt geopend op een forum is het ook niet goed. Nee, je moet blijven vanwege de kinderen. Goed hè, al die oordelen? Je doet het nooit goed en daarom ben je vooral verantwoording naar jezelf verschuldigd en als ik voor mezelf spreek, neem ik ook die verantwoording voor evt toekomstige partners. Ik leef zelf wel prettig vanuit eerlijkheid en blabla maar snap nog steeds waarom mensen bepaalde keuzes maken. Het is niet zo zwart/wit.
Stardust schreef op 09-08-2021 om 11:23:
[..]
Ooit gehoord van oa depressies en andere shit die mensen meemaken? Mensen kunnen veranderen om allerlei dingen die ze meemaken in het leven. Kijk, en daar had Kersje een punt met wat meer levenservaring. Je kijk op vreemdgaan komt op mij erg simplistisch over. Los van of het wel of niet oké is. Relaties kunnen zich op allerlei manieren ontwikkelen.
Is voor jou een verschil in libido dat later ontstaat in een langer huwelijk met kinderen een reden om dat op te breken? Nee, want als daar een topic over wordt geopend op een forum is het ook niet goed. Nee, je moet blijven vanwege de kinderen.
Ik heb al 15 jaar een relatie, incl. kinderen en uiteraard hebben wij in die jaren van alles meegemaakt. Toch kunnen we elkaar altijd weer vinden en zijn we bereid naar elkaar te luisteren, nemen we elkaars behoeften en verlangens serieus en zijn we bereid elkaar tegemoet te komen.
Communicatie is daarin zeer belangrijk en elkaar als hoogste prioriteit zien, ondanks alle leuke en minder leuke dingen die nu eenmaal in het leven gebeuren.
Die laatste regel begrijp ik niet goed, waar haal je dat vandaan? Ik ben geen voorstander van zomaar uit elkaar gaan, wanneer het even wat minder lekker loopt, maar koste wat kost bij elkaar blijven daar ben ik zeker geen voorstander van.
Julali schreef op 09-08-2021 om 11:26:
[..]
Ik heb al 15 jaar een relatie, incl. kinderen en uiteraard hebben wij in die jaren van alles meegemaakt. Toch kunnen we elkaar altijd weer vinden en zijn we bereid naar elkaar te luisteren, nemen we elkaars behoeften en verlangens serieus en zijn we bereid elkaar tegemoet te komen.
Communicatie is daarin zeer belangrijk en elkaar als hoogste prioriteit zien, ondanks alle leuke en minder leuke dingen die nu eenmaal in het leven gebeuren.
Die laatste regel begrijp ik niet goed, waar haal je dat vandaan? Ik ben geen voorstander van zomaar uit elkaar gaan, wanneer het even wat minder lekker loopt, maar koste wat kost bij elkaar blijven daar ben ik zeker geen voorstander van.
Maar jij hebt het natuurlijk ook gewoon goed voor elkaar. Andere mensen maken er maar een potje van.
De stelling is dom geformuleerd. Natuurlijk is vreemdgaan niet oké. Je partner kwetsen, afspraken schenden die zijn gemaakt, die handelingen an sich zijn nooit oké. Je had net zo goed kunnen vragen of je partner in elkaar slaan oké is.
Wat je volgens mij eigenlijk wil vragen (maar niet durft) is: zijn mensen die vreemdgaan en vreemdgaan faciliteren, ook altijd mensen met een verrot karakter? - Ik zeg nee 
Nee het is niet oké. Blijkbaar is de andere partner er niet oké mee, anders kon je het samen eens worden over een open relatie of over uit elkaar gaan. Je partner bedriegen is nooit een goede oplossing. Ik wil echt niet in een relatie zitten waarin mijn partner stiekem vreemd gaat, en ik hoop niet dat hij die keuze voor mij maakt zonder mijn inspraak.
Daarnaast is het ook gewoon niet onschuldig. Als het uit komt dan heeft dat gevolgen. Het is niet neutraal als je erachter komt dat je partner je jaren heeft bedrogen. Het doet iets met je zelfbeeld en heeft een negatieve invloed op toekomstige relaties. En wie houdt je voor de gek, je relatie is sowieso al naar de klote als je de seks stiekem buiten de deur moet zoeken. Je hele relatie is gebaseerd op een leugen. Als je dan toch zo stoer bent, zeg dan schat je geeft me te weinig seks. Ik houd het niet uit. Het is of een open relatie of het is klaar. Dan heb je tenminste een oprechte relatie of kan je op zoek naar een partner die wel aansluit bij je wensen.
Dinah schreef op 09-08-2021 om 11:28:
De stelling is dom geformuleerd. Natuurlijk is vreemdgaan niet oké. Je partner kwetsen, afspraken schenden die zijn gemaakt, die handelingen an sich zijn nooit oké. Je had net zo goed kunnen vragen of je partner in elkaar slaan oké is.
Wat je volgens mij eigenlijk wil vragen (maar niet durft) is: zijn mensen die vreemdgaan en vreemdgaan faciliteren, ook altijd mensen met een verrot karakter? - Ik zeg nee
Toch vindt 11% vreemdgaan wel ok. Ik vind dat een hoog percentage.
Julali schreef op 09-08-2021 om 11:26:
[..]
Ik heb al 15 jaar een relatie, incl. kinderen en uiteraard hebben wij in die jaren van alles meegemaakt. Toch kunnen we elkaar altijd weer vinden en zijn we bereid naar elkaar te luisteren, nemen we elkaars behoeften en verlangens serieus en zijn we bereid elkaar tegemoet te komen.
Communicatie is daarin zeer belangrijk en elkaar als hoogste prioriteit zien, ondanks alle leuke en minder leuke dingen die nu eenmaal in het leven gebeuren.
En natuurlijk gun ik jou dat dat zo blijft, namelijk die connectie met jouw partnermaar als ik ergens achter ben gekomen, is dat er nog zoveel kan gebeuren vanaf je dertigste. Weet je, ik vind het mooi zoals je er voor jezelf instaat. Als dat zo blijft, good for you. Dat sowieso.
Zelf stond ik er wat rechtlijniger in, voorheen, nu niet meer. Dat zou je als verlies kunnen zien maar zo ervaar ik niet. Bepaalde idealen blijken niet zo duidelijk te zijn. Dat zou je teleurstellend kunnen noemen. Ik zou veel mensen om me heen kunnen verguizen maar dat voel ik niet zo. Er is namelijk iets bijgekomen en dat is mildheid. Dat is wat anders dan alles goedkeuren maar ik kijk graag naar de mens in zijn geheel. Vreemdgangers als een groep wegzetten als moreel verwerpelijke mensen voelt voor mij vooral beperkt, voor mezelf.
Dat is wat ik juist waardeer aan het minnaartopic. Daar schreven in andere delen bedrogen vrouwen mee, sommigen zijn ook ooit vreemdgegaan. Het is met name het kijkje in de psyche waarom mensen bepaalde keuzes maken die ik interessant vind waarin ik mezelf dus juist niet boven de ander plaats, no way. Ik maak mijn eigen keuzes, dat dan wel weer.
JenBarber schreef op 09-08-2021 om 11:29:
Nee het is niet oké. Blijkbaar is de andere partner er niet oké mee, anders kon je het samen eens worden over een open relatie of over uit elkaar gaan. Je partner bedriegen is nooit een goede oplossing. Ik wil echt niet in een relatie zitten waarin mijn partner stiekem vreemd gaat, en ik hoop niet dat hij die keuze voor mij maakt zonder mijn inspraak.
Daarnaast is het ook gewoon niet onschuldig. Als het uit komt dan heeft dat gevolgen. Het is niet neutraal als je erachter komt dat je partner je jaren heeft bedrogen. Het doet iets met je zelfbeeld en heeft een negatieve invloed op toekomstige relaties. En wie houdt je voor de gek, je relatie is sowieso al naar de klote als je de seks stiekem buiten de deur moet zoeken. Je hele relatie is gebaseerd op een leugen. Als je dan toch zo stoer bent, zeg dan schat je geeft me te weinig seks. Ik houd het niet uit. Het is of een open relatie of het is klaar. Dan heb je tenminste een oprechte relatie of kan je op zoek naar een partner die wel aansluit bij je wensen.
Helemaal eens. Ik zou dan liever uit elkaar gaan, dan in een leugen te leven, of de ander in een leugen te laten leven.
Julali schreef op 09-08-2021 om 11:31:
[..]
Toch vindt 11% vreemdgaan wel ok. Ik vind dat een hoog percentage.
Ik ben 1 van die 11% omdat ik niet de optie ‘anders’ zag. De stelling was mij te eenzijdig. Het zou me niks verbazen als je er een derde optie tegenaan had gegooid je daar een hogere score zou hebben.
Dinah schreef op 09-08-2021 om 11:28:
Wat je volgens mij eigenlijk wil vragen (maar niet durft) is: zijn mensen die vreemdgaan en vreemdgaan faciliteren, ook altijd mensen met een verrot karakter? - Ik zeg nee
Klopt dit TO? Is dit wat je wil weten?
Stardust schreef op 09-08-2021 om 11:37:
[..]
En natuurlijk gun ik jou dat dat zo blijft, namelijk die connectie met jouw partnermaar als ik ergens achter ben gekomen, is dat er nog zoveel kan gebeuren vanaf je dertigste. Weet je, ik vind het mooi zoals je er voor jezelf instaat. Als dat zo blijft, good for you. Dat sowieso.
Zelf stond ik er wat rechtlijniger in, voorheen, nu niet meer. Dat zou je als verlies kunnen zien maar zo ervaar ik niet. Bepaalde idealen blijken niet zo duidelijk te zijn. Dat zou je teleurstellend kunnen noemen. Ik zou veel mensen om me heen kunnen verguizen maar dat voel ik niet zo. Er is namelijk iets bijgekomen en dat is mildheid. Dat is wat anders dan alles goedkeuren maar ik kijk graag naar de mens in zijn geheel. Vreemdgangers als een groep wegzetten als moreel verwerpelijke mensen voelt voor mij vooral beperkt, voor mezelf.
Dat is wat ik juist waardeer aan het minnaartopic. Daar schreven in andere delen bedrogen vrouwen mee, sommigen zijn ook ooit vreemdgegaan. Het is met name het kijkje in de psyche waarom mensen bepaalde keuzes maken die ik interessant vind waarin ik mezelf dus juist niet boven de ander plaats, no way. Ik maak mijn eigen keuzes, dat dan wel weer.
Wij gaan richting de 40. Er kan nog van alles veranderen, dat weet ik. Zolang het goed is, is het goed.
Mochten we elkaar niet meer kunnen vinden in de toekomst, dan vind ik het geen ramp om uit elkaar te gaan. Ik kan me heel goed zelfstandig redden.
Ik hoop dan dat we met respect voor elkaar ieder onze eigen weg kunnen gaan. We zullen altijd met elkaar verbonden blijven via onze kinderen.
Stardust schreef op 09-08-2021 om 11:44:
[..]
Klopt dit TO? Is dit wat je wil weten?
Nee.
@Jen, daar ben ik het mee eens. Ik neem aan dat je die afspraak ook met je partner hebt gemaakt dat jij het wél wil weten? Natuurlijk is het afschuwelijk dat je erachter komt als je partner een affaire heeft. Dat zou voor mij ook einde oefening zijn. Met name het punt als de partner de vreemdgaande partner ermee confronteert of er een ander is. Geef het dan toe en doe niet alsof de ander spoken ziet, dat is zo ondermijnend.
Een incidenteel slippertje ligt bij mij alweer wat anders, dat hoef ik niet te weten. Wel als er de behoefte is aan meerdere slippertjes. Dan wil ik een ander gesprek voeren over behoeftes.
Zelf zou ik nog wat makkelijk over seks met anderen an sich willen denken. Het is best beperkt om te eisen dat een partner altijd maar genoeg heeft aan mij en vice versa.
Julali schreef op 09-08-2021 om 11:31:
[..]
Toch vindt 11% vreemdgaan wel ok. Ik vind dat een hoog percentage.
Omdat ze om de stelling heen lezen. Niemand zegt dat vreemdgaan oké is. Maar er zijn soms omstandigheden in levens waardoor mensen de fout ingaan. Niet alleen vreemdgaan, er worden constant fouten gemaakt.
Er zijn relaties waarin de partner een keer (of vaker) met woedeaanvallen kampt. Met meubilair gaat gooien. Schreeuwen, zijn partner voor van alles en nog wat uitmaakt. Vaak is daarbij de vraag als dit naar buiten komt: "Was dit de eerste keer?" En de volgende vraag: "Waarom was hij zo boos?" Het stel gaat in therapie (of niet, het blijft bij een gemeend excuses en iedereen kabbelt weer door). Vrienden vragen later nog eens aan de partner: "Hoe gaat het nu tussen jullie?" -- "O ja," zegt de partner. "We hebben er zo en zo aan gewerkt. Dit was wel echt een wake up call. Er wordt ook naar een andere baan gezocht. Deze gaf veel te veel stress." Iedereen opgelucht en blij.
Hoe vaak is er deze periode wel vol begrip gereageerd op gezinnen die de stress van corona op elkaar afreageren. "Ja, natuurlijk wordt je helemaal gek zo 24/7 op elkaars lip!" Natuurlijk is het niet goed dat je elkaar verrot scheldt (of fysiek bejegend), maar er is oog voor de situatie an sich... de situatie die dit slechte gedrag triggert. En vooral: ook oog voor de goede (en wanhopige) mensen die ze achter dit slechte gedrag nog steeds zijn.
Als iemand vreemdgaat, dan gaat men dit proces vaak niet in. Als het naar buiten komt, dan is er vaak meteen veroordeling. Ook naar de partner toe: "Waarom zet je die hond niet buiten?" Terwijl vreemdgaan, ook fout, vaak een onvermogen is om goed met een situatie om te gaan (vaak een storm die binnen in jezelf woedt), waardoor je mensen pijn doet. In die zin is het naar mijn mening niet meer of minder schadelijk aan de relatie dan iemand die zijn woede niet onder controle heeft, of iemand die niet kan omgaan met de corona situatie. Maar de vreemdganger wordt als het ware vereenzelvigd met de daad: de daad was slecht, maar jij zal dan ook wel een slecht mens zijn! Ik vind dat, hoewel in theorie interessant, wel een gevaarlijke helling. Zelfs een vreemdganger is gewoon een mens van vlees en bloed. Met gevoelens. En hij/zij zal nooit de intentie hebben gehad om mensen welbewust pijn te doen. Net zoals de persoon die uit het niks tegen zijn partner gaat lopen schreeuwen. Hoe gek het ook klinkt
Julali schreef op 09-08-2021 om 11:48:
[..]
Nee.
Weet je het heeeeeel zeker? 
Ik moest er een beetje voor terugscrollen, want ik werd juist getriggerd door het volgende wat je eerder schreef:
Met zo'n karakter kan ik nu eenmaal niks. Als ik merk dat iemand zo is (ook als het een vriend is die mij voorliegt of een familielid), dan is het klaar. Ik heb dan geen vertrouwen meer in die persoon, voel me daar niet meer goed bij, dus dan is het klaar.
Mensen die vreemdgaan moeten forever gecancelled worden in jouw ogen... omdat ze een keer in hun leven goed de fout in zijn gegaan.