Is vreemdgaan ok?
N. a. v. het minnaressentopic wil ik graag de discussie opengooien. Is het ok om vreemd te gaan (om welke reden dan ook), of niet?
Wie is er verantwoordelijk voor het vreemdgaan, alleen de persoon met een relatie, of ook de ander die het vreemdgaan faciliteert, maar zelf single is?
Heb jij zelf ervaring met vreemdgaan? Wat was je achterliggende motief? Kon je het naar jezelf verantwoorden en kon je jezelf nog recht aankijken in de spiegel? Of begon het toch te knagen naar verloop van tijd? Of was jij degene die werd bedonderd, hoe kwam je erachter? Hoe liep het af?
Peiling
Is vreemdgaan ok?
FordPrefect schreef op 08-08-2021 om 21:27:
[..]
Imho een uiterst armoedige mentaliteit, dat ‘je kunt alleen jezelf gelukkig maken’.
Ik heb niet de illusie dat ik een ander gelukkig kan maken. Goddank ook, ik wil die verantwoordelijkheid niet dragen.
Ik denk wél dat er mensen zijn die mij in hun leven kiezen omdat hun leven daar leuker van wordt en dat vind ik ook een veel leukere rol. Maar het blijft hun keuze.
Vind ik niks armoedigs aan.
FordPrefect schreef op 08-08-2021 om 21:27:
[..]
Op het Ouders-forum loopt al meerdere delen een topic ‘verder na bedrog’ waar je kunt zien hoe ingrijpend de levens van ‘de andere kant’ worden geraakt.
Eigenlijk zou het moeten zijn: "verder na uitkomst bedrog" en dan kom ik weer op mijn oude stelling.
Rooss4 schreef op 08-08-2021 om 21:31:
[..]
Eigenlijk zou het moeten zijn: "verder na uitkomst bedrog" en dan kom ik weer op mijn oude stelling.
En ik op de mijne: je hebt een moreel mankement als je denkt dat je het zo kunt doen dat je partner nooit iets merkt, en op die manier een dubbelleven kunt leiden.
FordPrefect schreef op 08-08-2021 om 21:36:
[..]
En ik op de mijne: je hebt een moreel mankement als je denkt dat je het zo kunt doen dat je partner nooit iets merkt, en op die manier een dubbelleven kunt leiden.
Huh? Een moreel mankement als je denkt dat je partner niks merkt? En als die partner écht niks merkt, hoe etiketteer je die?
Jij denkt toch niet werkelijk dat elke partner lont ruikt? Ik heb tenminste talloze voorbeelden van het tegendeel in mijn omgeving. En dat jaar na jaar na jaar.
Ik geloof wel dat als je eenmalig een slippertje maakt dat het de partner veel pijn en verdriet kan besparen door het niet te vertellen. Maar bij herhaaldelijk vreemdgaan of een affaire is heeft iemand eenzijdig besloten dat er geen monogame relatie is. Ik vind dat persoonlijk belangrijke informatie
Rooss4 schreef op 08-08-2021 om 21:41:
[..]
Huh? Een moreel mankement als je denkt dat je partner niks merkt? En als die partner écht niks merkt, hoe etiketteer je die?
Jij denkt toch niet werkelijk dat elke partner lont ruikt? Ik heb tenminste talloze voorbeelden van het tegendeel in mijn omgeving. En dat jaar na jaar na jaar.
Ik vind het in ieder geval goed dat je je partner hiervan op de hoogte hebt gebracht.
Als je eerlijk bent in dat jij gevoelig bent voor seksuele aandacht van anderen, omdat je al eerder hebt gemerkt dat je jezelf niet in de hand hebt en je hebt ook gezegd dat je het in zo'n geval stilhoudt en je partner is daar ok mee, dan is er niks aan de hand, lijkt me.
Misschien wel goed om te weten dat dit niet is wat de meeste mensen verstaan onder een monogame relatie. Dat draait om daadwerkelijk trouw zijn in je acties en niet om het verbergen van de momenten dat je over de scheef gaat.
Wasmachine schreef op 08-08-2021 om 21:44:
Ik geloof wel dat als je eenmalig een slippertje maakt dat het de partner veel pijn en verdriet kan besparen door het niet te vertellen. Maar bij herhaaldelijk vreemdgaan of een affaire is heeft iemand eenzijdig besloten dat er geen monogame relatie is. Ik vind dat persoonlijk belangrijke informatie
Maar wat ik echt niet snap; je hebt toch ooit met elkaar die afspraak gemaakt dat je exclusief bent? Daar houd je je dan toch ook aan?
DanGun schreef op 08-08-2021 om 21:58:
[..]
Maar wat ik echt niet snap; je hebt toch ooit met elkaar die afspraak gemaakt dat je exclusief bent? Daar houd je je dan toch ook aan?
Ik wel, ik vind het ook een keuze die je maakt en niet iets wat je overkomt. Ik zou iemand die afspraken niet nakomt want er is toch niets aan de hand als de ander het niet weet, niet kunnen vertrouwen.
Ik vind vreemdgaan niet ok maar het gebeurt. Voor mij is er wel een verschil tussen een slippertje en een langdurige affaire. Voor een slippertje beëindig ik niet mijn relatie, als mijn vriend een tweede liefde zou hebben wel aangezien ik dan niet met het bedrog zou kunnen leven. Temeer ook omdat ik open zou staan voor verschillende relatie vormen, maar dat moet dan wel in overleg.
Ik ben in m’n vorige relatie vreemdgegaan. Het was eenmalig en het gegeven dat ik geen spijt had maakte dat ik ben gescheiden. Ik had geen respect meer voor hem en het interesseerde mij ook niet of hij vreemd zou gaan, dan is t wel duidelijk dat de koek op is.
Bij een eenmalig vreemdgaan snap ik de ‘wat niet weet, wat niet deert’ gedachte wel. Dat heeft dan ook mijn voorkeur geloof ik. Bij een langere affaire zou de pijn als het wel uitkomt bij mij veel groter zijn dan na een eenmalig gebeuren. Dat zou de hele relatie in een ander daglicht stellen, in de zin van terugkijken en me bij allerlei gebeurtenissen afvragen of het echt zo was of dat de affaire een rol speelde. Zo van ‘was ie toen echt op reis of eigenlijk bij haar?’ ‘hield ie echt zoveel van me als ie zei’, etc.
DanGun schreef op 08-08-2021 om 21:58:
[..]
Maar wat ik echt niet snap; je hebt toch ooit met elkaar die afspraak gemaakt dat je exclusief bent? Daar houd je je dan toch ook aan?
Zo denk jij, zo denk ik, maar zoals je in dit topic kan lezen is dat niet vanzelfsprekend. Ik denk dat voor een groot deel opvoeding is en voor de rest je principes, idealen en je karakter.
Voor mij is het zo vanzelfsprekend dat je iemand niet bewust pijn doet, dat ik het moeilijk vind me voor te stellen dat het voor sommige mensen totaal geen probleem is.
En dan gaat het ook nog om degene die zogenaamd het dichtst bij je staat, de persoon waar je het meeste van houdt, of althans dat laat je die persoon en de rest van de wereld geloven.
Dat gewetenloze intrigeert me wel.
Dus je denkt dat vreemdgangers gewetenloos zijn? Wauw, ik ben blij dat ik niet zo zwart/wit ben opgevoed. Ik ga ook niet vreemd, wil anderen geen pijn doen maar sta er toch anders in, milder.
Ik denk ook dat je dit verschil terug ziet in wie de boeman is als iemand een vriend of vriendin verteld dat de partner vreemdgaat. Als je vindt dat vreemdgaan verkeerd is wordt je boos op de partner. Als je gelooft in wat niet weet, wat niet deert dan wordt je boos op de boodschapper. Want zonder de boodschapper was er niks aan de hand.
Stardust schreef op 08-08-2021 om 22:15:
Dus je denkt dat vreemdgangers gewetenloos zijn? Wauw, ik ben blij dat ik niet zo zwart/wit ben opgevoed. Ik ga ook niet vreemd, wil anderen geen pijn doen maar sta er toch anders in, milder.
Wat ik ervan lees klopt dat in veel gevallen wel als het om langdurige affaires gaat. Anders kun je dat geen jarenlang volhouden.
De mensen die wel last van hun geweten hebben zullen het na 1x of een paar keer voor gezien houden, omdat het te erg aan hen knaagt.
Wasmachine schreef op 08-08-2021 om 22:18:
Ik denk ook dat je dit verschil terug ziet in wie de boeman is als iemand een vriend of vriendin verteld dat de partner vreemdgaat. Als je vindt dat vreemdgaan verkeerd is wordt je boos op de partner. Als je gelooft in wat niet weet, wat niet deert dan wordt je boos op de boodschapper. Want zonder de boodschapper was er niks aan de hand.
Dat is wel een goede.