Geen zin in seks.
Het is er in geslopen. Vroeger was ik een wild seksbeest (sorry maar daar is geen woord van gelogen) van open relaties/swingen tot biseksuele escapades en echt jaren en jarenlang elke dag stomende seks met mijn partner naar niks, nul, nada. Ik heb gewoon geen zin meer. Vind het gedoe. Word al moe als ik er aan denk. Word niet meer geil. En zou prima kunnen leven met een volledig seksloos bestaan vanaf nu.
Ik snap niks van mezelf. Mijn partner mist de seks enorm maar heeft geduld. Ik voel me wel schuldig naar hem maar ga niks doen waar ik niet achter sta dus ja...dan ben je maar zo weer weken verder.
Ik ben eind 40. Ik dacht dat het wel eens met de overgang te maken zou kunnen hebben. En de coronacrisis en al het thuiswerken en op elkaars lip zitten en de saaiheid der dingen helpen ook niet mee.
Overigens heb ik ook geen interesse (meer) in masturberen. Het laat me dus allemaal letterlijk koud. Mijn relatie is trouwens prima. Ben al jaren gelukkig met hem. Daar is niks aan verandert.
Wie herkent dit en wil er over praten. Want ik voel me een van de enige op de wereld. Het leven ademt seks seks seks uit en iedereen doet het minstens 3 keer per week. Als wij tot 3 keer per kwartaal komen is het al veel. En inhoudelijk is het ook al weinig spannend meer...En eerlijk gezegd ligt het aan mij en dus echt niet aan mijn man.
MRI schreef op 15-11-2021 om 23:21:
Maar wat is eigenlijk het probleem als je geen zin hebt? Dan doe je het toch niet? Als je geen zin in chocola hebt, eet je toch ook gewoon geen chocola?
(ja ik snap ook wel dat het lastig is als je in een partnerrelatie zit en ook dat als je net veertig bent, bijvoorbeeld, je nog wilt genieten van seks. Maar aan sommige dingen van het leven zit een houdbaarheidsdatum, libido wordt vaak minder als je ouder wordt tot welke leeftijd moet je dat nog na willen jagen?)
Als je partner de seks wel mist, zoals bij de TO, is dat natuurlijk wel iets waar je samen iets mee moet. Als je er beiden zo in staat als jij nu beschrijft zou het inderdaad geen probleem hoeven zijn.
Sinds de overgang is bij mij de behoefte aan seks of zelfs aan intimiteit volledig verdwenen, maar ik heb geen partner, dus voor mij is dat geen enkel probleem. Wel lekker zelfs, aan mijn lijf geen polonaise.
To: in jouw situatie, burnout icm wellicht overgang vind ik het in ieder geval helemaal niet gek dat je je zo voelt.
Heb je psychologische hulp bij je burn out? Misschien het daar ook eens bespreken?
Verder is het goed om te weten dat een burn-out niet iets is wat alleen maar in je hoofd zit. Er horen andere fysieke problemen bij die inderdaad lust onderdrukken. Zie bijvoorbeeld dit stukje:
“Tijdens een burn-out is er sprake van een stressreactie. Hierdoor staat je lichaam in de hoogste staat van paraatheid. Klaar om te vechten-vluchten of bevriezen. Je lichaam is wat dat betreft heel praktisch ingesteld, alle overbodige systemen staan op een laag pitje om jou de maximale kans op overleving te geven. Doordat je lichaam continu een verhoogd niveau cortisol heeft, ervaar je een aanhoudend gevoel van onrust. Niet iets wat romantische gevoelens gelijk opwekt. Eén van de gevolgen van een continu verhoogde cortisol waarde is dat je minder gevoelig bent voor de gelukshormonen dopamine en serotonine. Hierdoor zul je minder gevoelig zijn voor “beloningen” als knuffelen of een orgasme met je partner.”
https://liberi.nl/seks-burn-out/
wees ook een beetje lief voor jezelf en stel je verwachtingen (tijdelijk) bij.
als je niet kunt slapen helpt het ook niet om alleen maar te denken dat je nu moet slapen en dat alles anders helemaal misloopt.
toen ik in mijn burn-out zat en langzaam beter werd, merkte ik dat vooral doordat dingen weer makkelijker gingen en vanzelfsprekender werden ipv een strijd waarbij ik mezelf moest dwingen.
wens je veel sterkte!
Rondstruiner schreef op 16-11-2021 om 09:03:
[..]
Als je partner de seks wel mist, zoals bij de TO, is dat natuurlijk wel iets waar je samen iets mee moet. Als je er beiden zo in staat als jij nu beschrijft zou het inderdaad geen probleem hoeven zijn.
Sinds de overgang is bij mij de behoefte aan seks of zelfs aan intimiteit volledig verdwenen, maar ik heb geen partner, dus voor mij is dat geen enkel probleem. Wel lekker zelfs, aan mijn lijf geen polonaise.
Oh daar ben ik het helemaal mee eens: in een partnerrelatie moet je toch samen kijken hoe je daar uitkomt. Zelf meegemaakt en vond ik erg onprettig, wel een partner geen seks.
Ik gooi het er maar in omdat ik soms het gevoel krijg dat mensen vinden dat ze hetzelfde moeten functioneren na hun vijftigste als op hun dertigste en tja lichamen veranderen nu eenmaal. En ook omdat ik het gebied van ´mijn man wil het zo graag dus ik laat het maar toe´ een lastig gebied vind.
erinhanson schreef op 16-11-2021 om 08:56:
[..]
Tijdens het knuffelen zit ik in m’n hoofd: boodschappen- en to do lijsten, liedjes, gesprekken, zorgen over het gehorige huis. Ik ben overal mee bezig, behalve met m’n lijf. En omdat m’n hoofd zo druk is, word ik kriegelig van het gepruts aan mn lijf.
Begrijpelijk. Zijn er methoden om je hoofd leger te maken, minder onrust te ervaren in hoofd en lijf?
Zou het bv helpen om eerst even lekker samen te douchen, elkaar in te zepen en een beetje te klooien, te spelen?
En wat je schrijft over het lijf van je man is niet gemeen, echt niet. Ik zie het echt een beetje als de taak van beiden om aantrekkelijk voor elkaar te blijven. Hebben jullie hier ook open gesprekken over? Heb je hem wel eens verteld dat je zijn lijf niet meer zo seksueel aantrekkelijk vindt?
Als mijn liefs buik weer wat begint te groeien dan vertel ik hem dat en hij heeft mij jaren geleden liefdevol naar de sportschool geduwd omdat hij mijn emo kiloos niet zo heel aantrekkelijk vond. We hebben met elkaar afgesproken dat we onze seks belangrijk genoeg vinden om hier een punt van te maken en voor ons werkt dat prima.
Valdemar schreef op 15-11-2021 om 20:42:
@To:
Ik lees even mee.
Herken een heel deel van je OP: druk seksueel verleden, geen zin meer, zelfs niet voor zelfbevrediging.
Bij mij duurt dit nu al twee jaar. Partner heeft zelf niet zo'n hoog libido, dus zij neemt amper initiatief; jouw frequentie halen we zelfs niet.
Neem je iets van medicatie? Bij mij is het stijl bergaf gegaan door AD.
Ja.
rionyriony schreef op 15-11-2021 om 22:03:
Misschien ben je seksueel verveeld. Dat je al alles hebt meegemaakt op het gebied van seks wat je hartje begeerde en dat je er nu gewoon op uitgekeken bent, net zoals je op een bepaald soort voedsel waar je ooit gek op was uitgekeken kan raken.
Nee dit denk ik niet. Of nou ja vast wel. Maar ik ben niet voornemens dit te gaan onderzoeken. Ik ben 25 jaar samen met mijn man en heel gelukkig met hem. We zijn heel goed samen en hebben veel ontdekt samen en overal is over te praten. Ik denk dat je op een zeker moment sowieso alles met elkaar (en zonder elkaar) wel gezien hebt. Maar seks is fijn en ontspannend en verbindt. Maar toch vind ik de geilheidsknop de laatste tijd niet meer. Ik vind dat zelf gewoon heel stom want ik weet ook hoe het wel kan.
Rooss4 schreef op 15-11-2021 om 23:40:
[..]
Nee, dan doe je het gewoon niet. En veroordeel je je lief tot een seksloos bestaan. Dat recht heeft geen mens in mijn optiek dus zou het je sieren als je open zou staan voor alternatieven.
Ik zou geen genoegen nemen met "dan gewoon niet".
Er zijn legio therapieën en mogelijkheden om weer nader tot elkaar te komen. Dat hoeft niet meteen te betekenen dat de nadruk op "we moeten HET weer doen" ligt maar ik zou wel met mijn partner op zoek willen naar vormen van intimiteit. Zonder seks zou je een relatie kunnen bedrijven, zonder intimiteit houdt het (voor mij dan) echt op.
Ik merk dat ik de intimiteit wel mis. En ik mis het zin hebben in seks. Maar kan het niet aanzetten en ineens wel zin hebben. Wij hebben hier trouwens heel duidelijk de afspraak dat bij geen zin er niet wordt gesekst. We gaan niet doen alsof. Nee is nee.
erinhanson schreef op 15-11-2021 om 23:03:
Ik lees ook even mee. Mijn libido is ook extreem laag. Van mij hoeft het allemaal niet meer zo. Met een beetje mazzel heb ik 1x pm zin. Maar als we het overslaan is het ook prima.
Man heeft wel heel veel zin en ik voel vaak de druk. Hij legt mij geen druk op, maar ik voel het wel zo. Dan komt dat handje en dan wil ik dat alleen maar wegmeppen.
Het voelt vaak voor mij iets wat óók nog weer moet. Wéér iemand die iets van mij wil. (Nu ik dit zo open opschrijf voel ik me direct slecht en schuldig.)
Ik denk wel eens dat er iets mis is in mijn hoofd. Want als ik seks heb geniet ik er meestal wel van en kan ik heel goed ontvangen en hoef ik niet echt te geven.
Het houdt me in ieder geval wel bezig.
OMG ik heb dus exact hetzelfde. We hebben de 'afspraak' dat ik dus het initiatief neem. Wat mij ook weer irriteert omdat ik ook wel graag weer begeerd wil worden. Maar ja wat je zegt: dan komt dat handje en dan weet je het wel en dan word ik gewoon instant kwaad van binnen lijkt het wel. Zo van: laat me met rust. Ik merk dat ik hem soms ook ontloop. Heel flauw van mezelf en ik baal er ook van. Maar ik ben al moe als ik wakker word 's morgens.
Het is niet dat ik helemaal geen fysiek contact wil. Ik vind het heel fijn als hij mijn rug kriebelt of mijn voeten masseert. Daar raak ik ontspannen van. Maar seks vind ik zoveel gedoe. En ik wil het dan ook 'goed' doen. Dus er een beetje gezellig bij liggen en mij hebben geschoren en een beetje fris en fruitig zijn. Voor ik zover ben ben ik al uitgeput. Lamaaaa dan.
Maar die druk: ja die voel ik ook. En dat ligt echt niet aan hem. Dat zit in mijn hoofd.
Rooss4 schreef op 15-11-2021 om 23:47:
[..]
Is het een open gespreksonderwerp tussen jullie? Het siert je man dat hij je geen druk oplegt maar het betekent natuurlijk wel dat hij zijn behoeften steeds moet onderdrukken.
Het is een lastige issue, je kampt met een schuldgevoel en je snapt jezelf bijna niet want je kunt er gerust van genieten.
Ik denk niet dat er iets mis is in je hoofd, ik vind je "wéér iemand die iets van me wil" heel tekenend. Wellicht heb je in het dagelijks leven heel veel verantwoordelijkheden en het gevoel dat er constant aan je getrokken wordt.
Voel je je wel eens sexy? Echt even helemaal vrouw? Zie jij je man als sexy buiten de slaapkamer? Raken jullie elkaar wel eens aan buiten het bed?
Mijn man laat mij best vaak knap en sexy voelen. Hij zou veel vaker seks willen dan ik maar weet ook hoe het met mij gaat. Hij weet dat ik het gevoel heb dat iedereen een stukje van mij wil en respecteert dat. Maar ik weet ook dat hij mij mist. Ik verzorg mezelf zo goed als ik kan en ik weet ook dat als ik mezelf opkalefater ik me ook instant beter voel. Maar ik hou dat gevoel zelden langer dan een halve dag vol. En tegen de tijd dat man en kinderen thuis zijn ben ik uitgerangeerd en wil ik alleen nog maar slapen. Ja ik vind mijn man zeker knap. Hoe ouder hij wordt hoe knapper ook. Ik zeg dat ook tegen hem. Als hij er goed uitziet benoem ik dit ook. En ja we raken elkaar ook buiten het bed aan. Hij mij vaker dan ik hem. Want ik merk dat ik wil voorkomen dat hij geil wordt. Erg eigenlijk he?
Salomewinterqueen schreef op 16-11-2021 om 22:38:
[..]
En ja we raken elkaar ook buiten het bed aan. Hij mij vaker dan ik hem. Want ik merk dat ik wil voorkomen dat hij geil wordt. Erg eigenlijk he?
Vooral heel erg jammer. Jullie hebben de afspraak "nee is nee", binnen die afspraak kun je je dus vrij bewegen. Masseer zijn voeten anders eens een keertje of kriebel hem op zn rug?
Je klinkt doodop. Het leven is momenteel al hard genoeg werken voor jou zo te lezen. Kun je het seksvraagstuk even laten liggen of heb je het (naar jouw idee) al lang genoeg (of te lang zelfs) laten liggen?
Kunnen jullie nog wel intens knuffelen? Lekker met de blote lijven tegen elkaar? Natuurlijk zal er bij je man opwinding bij komen maar dat geeft niet. Lekker huid op huid kan al zo bevredigend zijn!
Salomewinterqueen schreef op 16-11-2021 om 22:34:
[..]
OMG ik heb dus exact hetzelfde. We hebben de 'afspraak' dat ik dus het initiatief neem.
Heel veel herkenning in je post. Wat fijn dat je een topic hebt geopend.
En Roos, wederom bedankt voor je reactie. Mijn hoofd leger maken werk ik zelf aan door mindfulness te doen. Verder helpt een uitgebreide rugkriebel sessie ook vaak wel. Samen douchen of in bad is trouwens ook wel een goede optie. We hebben samen eens een tantra sessie gedaan en dat vonden we allebei ook fantastisch. Toch maar weer eens zo’n sessie inplannen.
Dat van z’n buikje vind ik lastig om te zeggen. Soms benoem ik het wel eens en dan zegt hij dat hij er wat aan gaat doen. Om dat vervolgens 2 dagen vol te houden en dan komt hij weer in z’n oude patroon.
wat fijn dat jouw lief en jij elkaar op dit gebied zo goed stimuleren zeg!
Dankjewel roos, voor je waardevolle aanvulling en vragen.
Doemijdieglazenbol schreef op 16-11-2021 om 11:18:
Heb je psychologische hulp bij je burn out? Misschien het daar ook eens bespreken?
Verder is het goed om te weten dat een burn-out niet iets is wat alleen maar in je hoofd zit. Er horen andere fysieke problemen bij die inderdaad lust onderdrukken. Zie bijvoorbeeld dit stukje:
“Tijdens een burn-out is er sprake van een stressreactie. Hierdoor staat je lichaam in de hoogste staat van paraatheid. Klaar om te vechten-vluchten of bevriezen. Je lichaam is wat dat betreft heel praktisch ingesteld, alle overbodige systemen staan op een laag pitje om jou de maximale kans op overleving te geven. Doordat je lichaam continu een verhoogd niveau cortisol heeft, ervaar je een aanhoudend gevoel van onrust. Niet iets wat romantische gevoelens gelijk opwekt. Eén van de gevolgen van een continu verhoogde cortisol waarde is dat je minder gevoelig bent voor de gelukshormonen dopamine en serotonine. Hierdoor zul je minder gevoelig zijn voor “beloningen” als knuffelen of een orgasme met je partner.”
https://liberi.nl/seks-burn-out/
wees ook een beetje lief voor jezelf en stel je verwachtingen (tijdelijk) bij.
als je niet kunt slapen helpt het ook niet om alleen maar te denken dat je nu moet slapen en dat alles anders helemaal misloopt.
toen ik in mijn burn-out zat en langzaam beter werd, merkte ik dat vooral doordat dingen weer makkelijker gingen en vanzelfsprekender werden ipv een strijd waarbij ik mezelf moest dwingen.
wens je veel sterkte!
Ja ik heb hulp, Dankjewel voor je reactie.
Oh en Salome, je klinkt inderdaad dood en dood op. 
Dan is het ook niet raar dat de zin in seks compleet weg is.
Is er ook iets wat jij kunt doen (of juist laten) om meer rust voor jezelf te creëren?
Op deze post (forum) terecht gekomen doordat ik aan het zoeken was op het net naar "lotgenoten".
ik herken heel veel in deze verhalen, maar dan vanaf de andere kant.
Ik heb een vrouw met weinig zin/libido. Snel in de relatie werd het al een verplicht nummertje. Voor de rest is onze relatie top en zijn we soulmates.
Afspraken gemaakt dat ik niet zou pushen (soms erg moeilijk) en het initiatief aan haar zou laten. En die afspraak lees ik hier vaker terug. Maar als er dan weken/maanden geen initiatief komt en ik dan (lees ik hier ook) weer met mijn "voelhandjes" kom is het altijd weer een afwijzing.
Al vaak over gehad, wat meestal uitloopt op ruzie. Daarom begin ik er niet meer over, want dan hou ik het voor de rest ook nog gezellig.
Dus ja, ik snap als (zoals TO) je geen zin hebt in seks, je het gewoon niet moet doen. Maar het is ook een soort straf voor degene die je de seks ontzegt.
Ik weet het : Seks is geen recht, maar het voelt soms wel als straf.
Het is allemaal best moeilijk!
Sjef74 schreef op 24-02-2022 om 09:56:
Op deze post (forum) terecht gekomen doordat ik aan het zoeken was op het net naar "lotgenoten".
ik herken heel veel in deze verhalen, maar dan vanaf de andere kant.
Ik heb een vrouw met weinig zin/libido. Snel in de relatie werd het al een verplicht nummertje. Voor de rest is onze relatie top en zijn we soulmates.
Afspraken gemaakt dat ik niet zou pushen (soms erg moeilijk) en het initiatief aan haar zou laten. En die afspraak lees ik hier vaker terug. Maar als er dan weken/maanden geen initiatief komt en ik dan (lees ik hier ook) weer met mijn "voelhandjes" kom is het altijd weer een afwijzing.
Al vaak over gehad, wat meestal uitloopt op ruzie. Daarom begin ik er niet meer over, want dan hou ik het voor de rest ook nog gezellig.
Dus ja, ik snap als (zoals TO) je geen zin hebt in seks, je het gewoon niet moet doen. Maar het is ook een soort straf voor degene die je de seks ontzegt.
Ik weet het : Seks is geen recht, maar het voelt soms wel als straf.
Het is allemaal best moeilijk!
rot voor je. Wat zegt je vrouw er zelf over?