Wat vind jij het meest irritant aan je partner?
En dan bedoel ik dingen als tandpastadopje, bril omhoog laten etc.
Mijn man laat altijd kastdeuren en lades open staan als hij er iets uit pakt. Zijn redenatie is dat hij het dicht doet als hij het spul terug legt ( wat dus echt niet altijd zo is)
Je zou denken dat ik er na 35 jaar aan gewend ben maar soms erger ik me er zo aan 
Ik kan juist niets laten staan. Maak ik bijv een fles leeg. Dan zet ik die op het aanrecht en als ik s avonds de vaatwasser uitruim, breng ik daarna die lege fles naar de meterkast waar we die verzamelen. Mijn vriend staat dus speciaal op van de bank om op dat moment de fles weg te brengen, dwangmatig gedoe. Of nog erger, het licht in de badkamer uitdoen terwijl ik me aankleed in de slaapkamer maar nog mijn haar moet doen in de badkamer. Ik laat dat licht echt niet een hele dag aan (meestal), dus laat me gewoon mijn programmaatje afmaken.
Dolfje schreef op 02-08-2025 om 10:39:
Mijn man laat altijd kastdeuren en lades open staan als hij er iets uit pakt. Zijn redenatie is dat hij het dicht doet als hij het spul terug legt ( wat dus echt niet altijd zo is)
Je zou denken dat ik er na 35 jaar aan gewend ben maar soms erger ik me er zo aan
Dat zou mij ook behoorlijk storen. Ik ben kampioen hoofd/knieen stoten aan kastjes en lades. Die gaan dus onmiddellijk weer dicht. Sinds vorig jaar een nieuwe keuken met soft close laden en deurtjes. Dat vind ik heel fijn.
Dat hij ademt 
Nee grapje.
Vriend heeft opruimbuien en verwacht dan dat ik opspring en mee help terwijl ik net even lekker op de bank lig.
En, als we hebben gegeten en ik een keer heb gekookt, ruimt hij de tafel af en zet alle vaat op de aanrecht boven de vaatwasser ipv dat hij alles meteen in de vaatwasser zet. Zodra ik daarmee begin is het: 'dat doe ik zo wel schat'.
NEE, doe dat gewoon meteen!
MMcGonagall schreef op 02-08-2025 om 11:00:
Ik kan juist niets laten staan. Maak ik bijv een fles leeg. Dan zet ik die op het aanrecht en als ik s avonds de vaatwasser uitruim, breng ik daarna die lege fles naar de meterkast waar we die verzamelen. Mijn vriend staat dus speciaal op van de bank om op dat moment de fles weg te brengen, dwangmatig gedoe. Of nog erger, het licht in de badkamer uitdoen terwijl ik me aankleed in de slaapkamer maar nog mijn haar moet doen in de badkamer. Ik laat dat licht echt niet een hele dag aan (meestal), dus laat me gewoon mijn programmaatje afmaken.
Team vriend hier 
Ik vind het ergerlijk als zo'n fles er dan staat. Waarom niet direct even opruimen, denk ik dan. Want het is niet 1 fles, maar het stapelt zich op zodat je (ik, meestal) dan als je eigenlijk naar bed wilt nog van alles moet gaan opruimen. Dat licht snap ik ook niet. Waarom zou je dat laten branden als je er niet bent? Het is toch 0 moeite om dat uit te doen?
Dat ie niet weet dat ik besta
Ik heb teveel ergernissen om op te noemen. Het interesseert hem allemaal gewoon een stuk minder dan mij. Dus hij doet de broodzak niet goed dicht, eet eerst de nieuwste eieren op, laat kasten open staan en lichten branden, spullen slingeren, stront in de toiletpot zitten (of zelfs op de bril), enz enz enz.
Als ik begin met koken in de keuken in de weglopen omdat hij dan ook gelijk de tafel al wil dekken.
dat ie overal kruimels achterlaat, op het aanrecht , niet normaal chips kan eten zonder dat de bank eronder zit, enz. Zo irritant..
Peaches schreef op 02-08-2025 om 11:29:
Ik heb teveel ergernissen om op te noemen. Het interesseert hem allemaal gewoon een stuk minder dan mij. Dus hij doet de broodzak niet goed dicht, eet eerst de nieuwste eieren op, laat kasten open staan en lichten branden, spullen slingeren, stront in de toiletpot zitten (of zelfs op de bril), enz enz enz.
Maar je bent wel gelukkig getrouwd? Dat laatste zou voor mij een flinke ruzie waard zijn maar gelukkig ben ik single.
Ik hield niet van snurken, in slaap vallen voor de tv, woedende opmerkingen tegen irritante verkeersdeelnemers in de beslotenheid van zijn eigen auto, woede over vuurwerk in de straat (ik hield juist van vuurwerk wat we allebei enigszins inhielden maar hij zei altijd hetzelfde en het had met zelfverdiende amputaties te maken, puh lekker eigen schuld). En ook onderschatte hij soms ineens de moeite die het vrouwen (andere vrouwen, in het algemeen) kostte om er goed uit te zien.
Maar ik heb dat nooit geuit geloof ik. Ik denk dat de goede eigenschappen heel erg de overhand hadden. En ik denk ook niet dat ik het urgent vond dat hij mijn mening zou weten en ook niet dat hij zich zou inhouden voor mij.
Lang geleden hoor.
Andersom zou het zijn geweest: kwebbelen (hij scheen het toch allemaal te horen en kon altijd de laatste zinnen herhalen + de betekenis), klussen terwijl hij juist gezellig binnen wou zitten maar nee dan zat hij daar alleen (want hij kluste niet) en teveel (klus/hobby)rotzooi als hij thuiskwam. Dat laatste heeft zich één keer voorgedaan; hij zat ineens hardop te mopperen en ik was zó verontwaardigd dat dat meteen de laatste keer was. Ik ruimde voortaan beter op en hij zei niets meer over restanten die er nog lagen.
Hij heeft de irritante gewoonte om niks echt op te ruimen. Schone vaat laat hij op het aanrecht staan boven de kastjes waar het in moet, plastic afval legt hij op de deksel van de prullenbak ipv het erin te gooien, gelezen kranten liggen naast zijn stoel op de grond etc.
Zet en gooi alles dan meteen ff in dat kastje, of in die prullenbak 
Als ik hem iets vertel dat hij niet wist of iets blijk te kunnen dat hij niet kan, pakt hij zijn telefoon er regelmatig bij om te kijken of ik het wel goed heb.
Zo kwam hij bijvoorbeeld naast mijn auto het stappenplan voorlezen terwijl ik mijn nieuwe accu er al in had en aan stond te sluiten.
Het zal zijn eigen onzekerheid en behoefte aan controle wel zijn, maar soms voelt het ook alsof hij aan mijn IQ twijfelt en dat maakt me wel eens kriegel.
JtM schreef op 02-08-2025 om 11:17:
En, als we hebben gegeten en ik een keer heb gekookt, ruimt hij de tafel af en zet alle vaat op de aanrecht boven de vaatwasser ipv dat hij alles meteen in de vaatwasser zet. Zodra ik daarmee begin is het: 'dat doe ik zo wel schat'.
NEE, doe dat gewoon meteen!
Dit!! Zo godsgruwelijk irritant! Hier zet hij alles op het aanrecht, om het dan in de avond in 1 keer er in te zetten. In die tussentijd heb ik alles er al in gemikt, want ik heb er een hekel aan. Ruim het gewoon meteen op ipv een zooi te maken op het aanrecht.
Dat ie steeds tegen me begint te praten over eigenlijk niks, terwijl ik net rustig zit te lezen. En dat ie dan heel verontwaardigd is als ik hem niet meteen mijn volle aandacht geef en dan ook nog zegt dat ik altijd zo chagrijnig reageer.
En dat ie nu al 3x gezegd heeft dat kind honger heeft. En aangezien hij dus zelf totaal geen aanstalten maakt om de lunch klaar te maken, neem ik aan dat hij verwacht dat ik dat dus ga regelen en die verwachting vind ik dus ook irritant.
En dan ook nog die stomme dingetjes als de lege gelpot naast de prullenbak laten staan in de badkamer. Misschien in de verwachting dat dat ding zelf naar de plasticbak loopt ofzo?