Waarom
Mijn heeft van mij al mijn wachtwoorden. Van mijn mail, die hij altijd geopend had staan op zijn laptop (zelf heb ik geen laptop en gebruik ik ook eigenlijk niet. Ik doe alles op mijn telefoon). En van mijn bank, waar hij ook zo op kan. Dan was ik in de stad en kreeg ik van hem een telefoontje: was het leuk bij de H&M, want ik zag dat je iets gekocht had? Ook al mijn administratie (maar dan zo dat alleen hij de juiste gegevens heeft, maar ik geen weet heb waar). Van mijn eigen bescheiden spaargeld, daar heeft hij ook eens 1000 vanaf gehaald. Daar kwam ik achter en was verbaasd, want hij verdient genoeg. Toen bericht van bank met vraag of dit vanuit mij kwam en toen moest ik samen met mijn man dit regelen. Andersom zou ik bij mijn man nooit zoiets hoeven doen...
Ook bijv zaken met mijn Digi D code wat ik dan voor akkoord moet geven, is aan zijn mobiele nummer gekoppeld en niet aan de mijne? En komt dus bij zijn mobiele nummer een melding of ik dit ben en dan geeft hij akkoord?
Door omstandigheden was ik niet bij hypotheekaanvraag en heb dus toestemming gegeven ,maar als ik vraag hoe wat en waar krijg ik geen normaal antwoord hierover.
Ook heb ik meerdere keren formulieren onder mijn neus gekregen waarin ik afstand moest doen van de levensverzekering...in de zin van, dat als mijn man iets gebeurd dat ik dan nergens recht op heb ofzo en mijn kids, ook zijn kinderen. Bizar vond ik dat, want je wilt je gezin toch verzorgd achterlaten lijkt mij, als er ooit iets erg gebeurd? Zo vreemd.
En krijg ook nergens antwoord op, want hij regelt het allemaal en daar moet ik maar blij mee zijn.
En volgens mij weet hij ook onder welke naam ik hier schijf, want na inschrijving hier, zette hij twee weken later de film Britget Jones op en zette het beeld stil en keek mij heel doordringend aan en zei: Leuk hè, de film van Britget Jones en bleef mij zo aankijken....?
Even voor de duidelijkheid andersom heb ik nergens wachtwoorden van en op zijn eigen rekening geen zicht, want dat gaat mij niks aan. Of loopt de boel op dit vlak te verdraaien.
Gaat dit bij jullie ook zo? Dit is toch raar
oké, dan zo; wat heb je nodig om op lange termijn jezelf en je kinderen niet alleen staande te houden, maar ook plezier, vrijheid en autonomie te ervaren? Want het leest alsof dat ontbreekt. En ik zie deze situatie niet vanzelf veranderen.
Het is moeilijk en onze confronterende vragen zijn beangstigend omdat je zelf allang weet dat er iets niet in de haak is. Hoe langer het voortduurt, hoe erger het kan worden. Je echtgenoot confronteren is ook beangstigend. Je zult een angstige tijd doormaken. Heb je iemand in je omgeving die je in vertrouwen kunt nemen?
Wat een rotsituatie BJ. Ik weet niet goed wat ik kan zeggen om je te helpen, zo vanaf de zijlijn.
17 -02 opende jij dit topic . Het is bijna weer 17-02
Ik zag de vraag voorbijkomen wat heb jij nodig om in beweging te komen?
Of wie heb je nodig ?
Wat het bij mij oproept is . Ben jij veilig? Of wordt je geslagen of onderdrukt.
ik vind het het heel naar om je te lezen en ik gun je een beter leven.
Tja zo te lezen gaat het waarschijnlijk niet alleen om wachtwoorden of de belastingaangifte waarbij je niet aanwezig mag zijn. Als je het aandurft is het interessant om te onderzoeken hoe dit past in een patroon: een patroon van liegen, kleine leugentjes ook, emotionele inconsistentie (ene moment lief volgende dag schijnbaar zonder reden boos of totaal afwezig) weinig participeren in het gezinsleven of alleen bozig. Nou ja allerlei dingen. Bedenk dat coercive control (dwingende controle) niet zozeer fysiek hoeft te zijn maar dat het ook emotioneel, seksueel en/of financieel kan zijn. Van mij zul je niet horen dat je weg moet of dingen toch zelf pikt van hem. Ik raad je alleen aan het plaatje en de patronen er in serieus onder ogen te zien. Voor je eigen geluk en dat van je kinderen.
BritgetJones007 schreef op 18-12-2025 om 17:20:
[..]
Ja, het is ook moeilijk en lastig toegeven dat ik soms wel bang ben. Ook omdat ik het niet snap...ik heb dit ook gewoon niet verdient.
Reacties als 'je zal het wel best vinden" doet mij ook pijn en ervaar ik niet als helpend. Jullie weten natuurlijk niet wat er allemaal speelt.
Wat ook raar was, was dat ik bijv niet erbij mocht zitten bij de belastingaangifte. Hij kronkelde alle kanten op om dat tegen te houden. Maar ik ben er toen bij gaan zitten en toen stond er in beeld, dat niet alle opbrengsten van ons vorige huis zijn meegenomen naar ons nieuwe huis? En hij deed niet of hij dat niet zag en toen ik hem erop wees, klikte hij aan dat dat wel het geval was?
Dus ik twijfel wel over meer en ben er verdrietig van. Vooral om de achterliggende gedachte; met wie heb ik in godsnaam een relatie. Hij kan wel vaker vreemde dingen doen en boos zijn en dingen verdraaien of omdraaien...en dat voelt naar, verwarrend en beklemmend.
Ik reageer even niet, omdat ik ook van jullie kant bang ben voor reacties als' je kiest er zelf voor'.
Ik probeer mijzelf en gezin staande te houden en ik heb het moeilijk.
Heb jij je DigID weer in eigen beheer? Dan kun je zelf ook inloggen bij de belastingdienst. Maar wat ik tussendoor lees, en herken; Hij doet dingen die niet kloppen en geeft jou alvast de schuld zodat je er niet verder naar vraagt en hij weer boos kan worden als je er wel over begint. En uiteindelijk is het allemaal jouw schuld, wat er ook gebeurt.
Ben jij eigenlijk nog wel jezelf?
Dikke knuffel, Britget 
Klinkt als een mindf*ck Bridget, hij bedriegt je ergens mee en je kan er de vinger niet opleggen. Het is niet jouw schuld, hij verbergt iets voor je. Zoiets heb ik zelf meegemaakt, jaren geleden, en dat heeft uiteindelijk 5 jaar geduurd voordat het uitkwam.
Het slurpt energie, want jij wilt (en moet) overeind blijven. Het is niet zo makkelijk om in deze situatie knopen door te hakken. Zorg voor een goede back-up bij vrienden of familie en deel je zorgen/situatie met hen. En probeer toch om bepaalde dingen weer in eigen beheer te krijgen.
Heel veel sterkte Bridget, en niet aan jezelf gaan twijfelen!
Lieve b-i, allereerst een geruststelling; niemand is hier boos op je. Mensen die reageren doen dat omdat ze je willen helpen, willen leren dat het niet normaal is zoals het je thuis gaat en je meer vrijheid en zelfstandigheid gunnen. Dus schrijf gerust verder hier en probeer elk bericht ook echt te lezen met de gedachte dat het er staat om je te helpen.
Heb je wel eens van DARVO gehoord? Een Amerikaanse uitdrukking die betekent; deny, attack, reverse victim offender. Ofwel; hij ontkent het, wordt daarna boos en geeft als laatste redmiddel jou de schuld en is zelf het slachtoffer. Klinkt dat als de manier waarop jouw echtgenoot met jouw terechte vragen omgaat?
Dan ga ik het toch bot zeggen; je leest als iemand die geestelijk misbruikt wordt. De controle op alles wat er je leven in- en uitgaat, gedwongen om financiële besluiten te accepteren zonder dat je weet wat het is, laat staan ze begrijpt; dat is echt niet ok. En het maakt dat het volkomen logisch is dat je je niet rustig voelt; je bent niet veilig en dat merk je.
Of je fysiek veilig bent dat weet ik niet en ik hoop het zeker dat je dat wel bent. Maar ook dit is al heftig genoeg. Kun je je voorstellen dat je misschien ooit wel je eigen situatie kent, vrij door de stad kan lopen en geld uitgeeft omdat jij het wil? Dat je als je iets niet begrijpt het aan iemand vraagt die het uitlegt tot je het echt begrijpt?
Dat is wat ik je gun. Dat te bereiken gaat het moeilijkste in je leven zijn, maar je bent het waard. Ik bedoel niet dat je moet blijven hopen dat deze echtgenoot ooit nog gaat veranderen. Maar wel dat je via je huisarts, misschien maatschappelijk werk bij je werkgever of eventueel met een telefoontje naar Veilig Thuis, mensen zoekt die jou gaan ondersteunen bij het zetten van die hele enge eerste stap; toegeven dat dit niet ok is.