Schoonmoeder overleden, zus laat niets weten
Het is inmiddels al een aantal dagen geleden sinds mijn schoonmoeder is overleden. Ze had een spierziekte waar ze uiteindelijk aan overleden is. Op een app met sterkte (na overlijden) heb ik sinds haar overlijden niets meer van mijn zus en haar vriend gehoord. Zij kenden haar ook. Zo zagen ze elkaar regelmatig op verjaardagen. Op de dag van de crematie niet maar nu dagen later ook niets. Ook mijn schoonvader heeft niets van ze gehoord. Ze hebben wel een uitnodiging gekregen voor de crematie. Geen app, geen kaart, geen bloemen, geen bezoek.
Ik ben boos, teleurgesteld en verdrietig. Of verwacht ik teveel van mijn zus? Ik kan me gewoon niet voorstellen dat je er niet aan denkt. Wat zouden jullie doen? En hoe denken jullie hierover?
MarvelousM schreef op 02-10-2025 om 10:39:
[..]
Degelijkheid is dan ook een subjectief begrip. En het is maar een van de vele schiftingpunten IN MIJN OPINIE.En natuurlijk staat bij een begrafenis de overledene centraal. Maar je gaat of voor jezelf (om goed afscheid te nemen), en/of voor de nabestaanden (om ze te steunen). Je gaat niet voor de overledene, want die is dood.
Je lijkt weinig open te staan voor andere input dan JOUW OPINIE.
(Ik weet niet waarom we in hoofdletters schrijven, maar ok)
Ik ken het wel als in ‘je gaat voor de overledene’. Een laatste groet brengen, respect tonen… ook als het je zelf niet zoveel brengt.
Ik heb besloten zus uit te nodigen voor een etentje thuis. Ik kan haar dan vragen hoe het met haar gaat en mijn verhaal kwijt te kunnen. Ze vertrekt over een week voor 2 maanden naar het buitenland dus ik wil er voor die tijd met haar over praten. Bedankt voor alle reacties. Ik zal laten weten hoe het is gegaan.
thinkso schreef op 04-10-2025 om 13:55:
Ik heb besloten zus uit te nodigen voor een etentje thuis. Ik kan haar dan vragen hoe het met haar gaat en mijn verhaal kwijt te kunnen. Ze vertrekt over een week voor 2 maanden naar het buitenland dus ik wil er voor die tijd met haar over praten. Bedankt voor alle reacties. Ik zal laten weten hoe het is gegaan.
Heel eerlijk gezegd, nu ik dit lees, denk ik wel dat jou zus dus erg druk moet zijn met alle voorbereidingen hiervoor en haar hoofd waarschijnlijk overloopt op dit moment...
Ik zal dus ook begrip daarvoor opbrengen, maar aangeven dat je deze desinteresse eigenlijk altijd van haar naar jou ervaart, maar dat er andersom wel altijd opgedragen moet worden en meeleven wordt verwacht en dat dit jou kwetst. Maar ook dat je een band mist met jou zus
thinkso schreef op 04-10-2025 om 13:55:
Ik heb besloten zus uit te nodigen voor een etentje thuis. Ik kan haar dan vragen hoe het met haar gaat en mijn verhaal kwijt te kunnen. Ze vertrekt over een week voor 2 maanden naar het buitenland dus ik wil er voor die tijd met haar over praten. Bedankt voor alle reacties. Ik zal laten weten hoe het is gegaan.
Hoe ging het gesprek?
Ik weet nog dat in mijn stagetijd bijna mijn hele team naar een crematie ging van de moeder van een collega. Uiteraard om haar te steunen.
Er werd mij gevraagd of ik ook meeging, maar ik heb een smoesje verzonnen.
Niet goed, dat weet ik. Maar ik was nog jong en kende de overledene niet.
Meegaan om te steunen snap ik, maar er is een grens
Maar ik ben eerlijk gezegd verbaast dat TO hier mee bezig is naast haar verdriet.
Spreekuurtje schreef op 26-10-2025 om 15:56:
Ik weet nog dat in mijn stagetijd bijna mijn hele team naar een crematie ging van de moeder van een collega. Uiteraard om haar te steunen.
Er werd mij gevraagd of ik ook meeging, maar ik heb een smoesje verzonnen.
Niet goed, dat weet ik. Maar ik was nog jong en kende de overledene niet.
Meegaan om te steunen snap ik, maar er is een grens
Maar ik ben eerlijk gezegd verbaast dat TO hier mee bezig is naast haar verdriet.
Bij de meeste mensen is het zo dat er ruimte is om dingen op te merken en te ervaren naast verdrietig zijn. Je wordt doorgaans niet helemaal opgeslokt door verdriet.
hoe is het etentje gegaan is de lucht geklaard ?
Het etentje was uiteindelijk nog best gezellig. Ik heb haar voordat we gingen eten gelijk verteld dat ik teleurgesteld was in haar steun. Ze heeft daar niet bij stil gestaan zei ze en ze dacht dat een appje wel voldoende was. Ze zei dat ze van mij in dezelfde situatie hetzelfde zou verwachten, niets meer dan een app. Ik heb het gehouden op een verschil van mening. Ik was opgelucht maar natuurlijk had ik wel op meer gehoopt. Een beetje meer inlevingsvermogen, dat bleef een beetje achterwege. Ondanks dit hebben we het nog wel leuk kunnen hebben die avond.
thinkso schreef op 26-10-2025 om 20:45:
Het etentje was uiteindelijk nog best gezellig. Ik heb haar voordat we gingen eten gelijk verteld dat ik teleurgesteld was in haar steun. Ze heeft daar niet bij stil gestaan zei ze en ze dacht dat een appje wel voldoende was. Ze zei dat ze van mij in dezelfde situatie hetzelfde zou verwachten, niets meer dan een app. Ik heb het gehouden op een verschil van mening. Ik was opgelucht maar natuurlijk had ik wel op meer gehoopt. Een beetje meer inlevingsvermogen, dat bleef een beetje achterwege. Ondanks dit hebben we het nog wel leuk kunnen hebben die avond.
Jammer dat je niet helemaal het antwoord en inlevingsvermogen hebt gekregen waarop je hoopte...maar dat bleek wel uit haar reactie en wat je in het verleden hebt ervaren. Ging je nog in op het feit dat ze ern kaart had gekregen voor de uitvaart?
Wie weet heb je een zaadje geplant en is ze toch aan het denken gezet over haar reactie