ouders
Mijn vriend en ik zijn bijna 13 jaar samen en hebben 1 dochtertje van 6 jaar, de eerste paar jaar waren prima we huurden een woning (die van zijn vader was) tot zijn vader op een dag besloot deze te willen verkopen. We hebben bijna 5 jaar gedaan om onze dochter te krijgen en zaten net in de stress van IVF toen zijn vader met deze melding kwam wat geresulteerd heeft dat we de woning zelf gekocht hebben aan een veel te hoge prijs, maar na een miskraam en van dokter naar dokter wou ik vooral rust in onze laatste optie van IVF en niet dat er constant mensen in de woning binnen en buiten zouden lopen. En sindsdien is alles gewoon bergaf gegaan, zijn vader heeft een heel grote invloed op mijn vriend en zijn moeder net hetzelfde (ze zijn wel gescheiden) wat zij willen moet gelden en dit is vooral tijdens mijn zwangerschap heel erg tot uiting gekomen van dreigementen in berichten tot wanneer mijn eigen vader op sterven lag mijn onder druk proberen zetten ... en mijn vriend geeft hen altijd gelijk want volgens hem ligt het probleem bij mij.
de situatie is ondertussen 6 jaar later zo gelopen dat mijn vriend nog altijd de kant van zijn ouders kiest en wanneer ik in wat zij willen niet meega ik de gemeenste dingen naar mijn kop geslingerd krijg zodat ik onder druk zou toegeven en mama en papa terug krijgen wat ze willen. Mijn dochter kent mijn vriend zijn vader niet dat is een keuze die hij zelf gemaakt heeft toen ze 3 maand was nu lag zijn vader onlangs na redelijk wat alcohol in het ziekenhuis en wou hij onze dochter zien, mijn vriend was daar meteen voor te vinden maar ik wou dit totaal niet ze is 6 jaar en wel kind wil je in het ziekenhuis bij een man die ze niet eens kent mijn dochter gaf zelf ook aan dat ze dit niet wou ... resultaat weer verwijten naar mijn hoofd want hij kan niet gaan afleveren wat papa wil. Communicatie is er thuis nu gewoon niet meer hij vertrekt zodra hij uit bed is en komt terug wanneer het etenstijd is. Thuis doet hij gewoon niets. Ik weet gewoon niet hoelang ik dit nog volhou, ik heb hem al proberen duidelijk maken dat hij zelf nooit gelukkig zal zijn zolang hij binnen een relatie altijd hun verdedigd en hun kant kiest.
Tijd om voor jezelf en je dochter te kiezen klinkt het. Het klinkt niet als een fijne situatie voor je dochter om in op te groeien.
Je hebt alleen invloed op jezelf. Wat maakt dat jij bij hem blijft ?
wat wil je van ons, lezers op een forum, horen?
(Oprechte vraag)
Het kan heel lastig zijn je los te maken van je ouders/opvoeders, zeker als de relatie tussen emotioneel niet zo veilig is of was. Het komt over alsof je partner dat ingewikkeld vindt. Maar dat het op 1 vlak lastig loopt, betekent niet dat dit hoeft door te werken op meerdere of alle vlakken van je relatie. Er gaat tussen jullie hierin ook iets niet goed. Het is voor jou heel duidelijk en zichtbaar wat je partner niet goed doet. Maar is je ook duidelijk zichtbaar wat het hem kost, wat hij wel goed doet, wat hij lastig vindt en mee zit? Wat doe jij om een goede relatie met je vriend te hebben en hem te ondersteunen? Voelt hij zich door jou gezien en gehoord? Zijn er dingen die jij in hem waardeert?
Het gaat niet om ouders, het gaat om jullie samen en jullie dochter! Wat voor leven willen jullie met elkaar? Ga een nachtje weg, dochter logeren bij vrienden of familie, en samen praten!
Tjilp schreef op 16-10-2025 om 17:42:
Het gaat niet om ouders, het gaat om jullie samen en jullie dochter! Wat voor leven willen jullie met elkaar? Ga een nachtje weg, dochter logeren bij vrienden of familie, en samen praten!
Inderdaad; dat zeg je heel terecht. Dat is ook waarom ik to allerlei vragen stelde, om zelf aan het denken te gaan over het eigen aandeel in de dynamiek en het inzien dat het om jullie dynamiek en afspraken gaat.
Mocht dat samen praten lastig zijn dan zou je daar ook hulp bij kunnen zoeken. Beter nu dan later. Hoe vroeger je de problemen goed op tafel krijgt en kunt tackelen, hoe beter.
Roos57 schreef op 16-10-2025 om 14:55:
Je hebt alleen invloed op jezelf. Wat maakt dat jij bij hem blijft ?
Voor onze dochter en ik wil vooral eerst zelf financieel stabiel genoeg staan om het alleen te kunnen redden met mijn dochter en ik kan momenteel sparen tot dat moment
Ninoea schreef op 16-10-2025 om 16:40:
Het kan heel lastig zijn je los te maken van je ouders/opvoeders, zeker als de relatie tussen emotioneel niet zo veilig is of was. Het komt over alsof je partner dat ingewikkeld vindt. Maar dat het op 1 vlak lastig loopt, betekent niet dat dit hoeft door te werken op meerdere of alle vlakken van je relatie. Er gaat tussen jullie hierin ook iets niet goed. Het is voor jou heel duidelijk en zichtbaar wat je partner niet goed doet. Maar is je ook duidelijk zichtbaar wat het hem kost, wat hij wel goed doet, wat hij lastig vindt en mee zit? Wat doe jij om een goede relatie met je vriend te hebben en hem te ondersteunen? Voelt hij zich door jou gezien en gehoord? Zijn er dingen die jij in hem waardeert?
ik heb heel lang het goede in hem gezien en hij doet het heel goed met onze dochter maar na veel leugens van hem die boven zijn gekomen, dat er bij ons thuis met een homovriend werd afgesproken wanneer ik op het werk was en die hem heel ongepaste berichten stuurde en hij dit als 'oei ja ik had zijn berichten zo niet opgevat' hoewel het heel duidelijk was wat er stond ... is het mijn geloof en vertrouwen in hem volledig weg. Altijd als er een situatie is en dit komt meestal doordat hij werd opgestookt door zijn ouders en hij altijd hun kant kiest ongeacht wat dat ik het nu eigenlijk heb opgegeven
Er speelt dus (veel) meer dan alleen zijn ouders. Je vermoedt dus ook dat hij vreemd gaat? Als je het hebt opgeheven kun je er ook maar beter een eind aan breien of samen in therapie gaan om te kijken of het nog te redden valt of je in elk geval op een zo goed mogelijke wijze uit elkaar kunt gaan.
je geeft aan dat hij wel heel goed is met en voor jullie kind. Dan mag je er toch ook op vertrouwen dat als hij haar meeneemt naar zijn vader dat hij dit op een goede manier begeleidt.
Max561 schreef op 17-10-2025 om 08:58:
[..]
Voor onze dochter en ik wil vooral eerst zelf financieel stabiel genoeg staan om het alleen te kunnen redden met mijn dochter en ik kan momenteel sparen tot dat moment
Ik vind een stabiele situatie, waarin je dochter in alle rust kan opgroeien belangrijker, dan het financiële deel. Wat denk je dat al deze stress en gehakketak tussen ouders en schoonouders met je dochter doet?
Daarnaast vind ik dat je al het gedoe met je vriend, teveel bij zijn ouders legt. Hij is volwassen en gaat erin mee. Hoe is het contact met jou ouders?
Hoe komt het dat je dochter niet mee wil naar het ziekenhuis? Blijkbaar heeft ze het e.a opgevangen?
Ga in gesprek, probeer meer begrip voor elkaar te hebben. Komen jullie er niet uit, dan moet je keuzes maken.
Yumi schreef op 17-10-2025 om 14:14:
[..]
Ik vind een stabiele situatie, waarin je dochter in alle rust kan opgroeien belangrijker, dan het financiële deel. Wat denk je dat al deze stress en gehakketak tussen ouders en schoonouders met je dochter doet?
Daarnaast vind ik dat je al het gedoe met je vriend, teveel bij zijn ouders legt. Hij is volwassen en gaat erin mee. Hoe is het contact met jou ouders?
Hoe komt het dat je dochter niet mee wil naar het ziekenhuis? Blijkbaar heeft ze het e.a opgevangen?
Ga in gesprek, probeer meer begrip voor elkaar te hebben. Komen jullie er niet uit, dan moet je keuzes maken.
Inderdaad hij is volwassen en gaat er in mee en dat is voor mij het ergste, je ben volwassen en hebt zelf een gezin. Mijn vader is tijdens corona overleden en ik heb een super contact met mijn moeder.
Mijn dochter wil niet mee naar het ziekenhuis omdat ze hem niet kent en hij er als ze 3 maand was zelf heeft voor gekozen om haar niet meer te zien hij kwam voordien bij ons thuis en dat verliep prima tot zijn vriendin hem had verboden nog te komen, nu wil hij haar enkel nog zien als dit bij hem thuis is en zonder dag ik aanwezig ben en ik heb mijn vriend al duidelijk gemaakt dat ik met dat soort dingen niet begin we zijn een gezin en dat hoort samen in mijn ogen maar niet van en je mag mee naar daar en je mag niet mee naar daar. Ikzelf heb met zijn vader totaal geen band, ik ben nog al iemand die snel zijn mening durft zeggen en dat kan hij niet appreciëren hij is van zijn zoon gewend dat zijn wil wet is en dat is prima bij hem thuis maar niet in ons huis. hij is een heel nare man, toen mijn vader op sterven lag kreeg ik allerlei berichten om mij te bedreigen en misbruik te maken van mijn vader zijn situatie, als onze dochter nog geen 24u oud was werd ik pagina's lange berichten voor vuil uitgemaakt door zijn vriendin omdat we niet hem als peter van onze dochter hadden gemaakt, als onze dochter 1 maand was stuurde hij op een morgen dag hij langs zou komen wij waren net uit bed en dan heeft hij mij in mijn eigen huis staan bedreigen dat hij onze dochter zou meenemen en met de politie zou komen, hij had zelf eens corona en had dit zo opgeblazen dat ik had toegestemd dat we hij binnen aan het raam en onze dochter buiten aan het raam hij haar kon zien maar ik moest van hem aan de overkant van de straat blijven wachten, ... en zo gaat het maar door en mijn vriend ziet blijkbaar altijd de positieve kant van zijn verhaal en begrijpt zijn reden hierachter .... ik zie alleen een manipulator een man die zijn eigen zoon klein wil houden en die hier volledig in meegaat
Als ik het goed begrijp is er in het verleden vanalles voorgevallen tussen jou en je schoonvader en schoonmoeder. De afgelopen 6 jaar is je schoonvader niet meer bij jullie gekomen en jullie ook niet bij hem. Momenteel ligt hij op sterven. Je man wil graag nog één keer met zijn dochter naar zijn vader. Jij bent het daarmee niet eens want je vindt je schoonvader een nare man. Je man wil het toch nog. En daarom heb je gezegd dat je man nooit gelukkig gaat worden in jullie relatie als hij de kant van zijn vader kiest? En nu heerst er een grafstemming bij jullie thuis. Sja.
Je bericht over zijn homoseksuele vriend begrijp ik niet helemaal. Jij denkt dat hij een affaire heeft met die man? En dat komt doordat hij is opgestookt door je schoonouders? Hoe dan?
Meesje schreef op 17-10-2025 om 15:14:
Als ik het goed begrijp is er in het verleden vanalles voorgevallen tussen jou en je schoonvader en schoonmoeder. De afgelopen 6 jaar is je schoonvader niet meer bij jullie gekomen en jullie ook niet bij hem. Momenteel ligt hij op sterven. Je man wil graag nog één keer met zijn dochter naar zijn vader. Jij bent het daarmee niet eens want je vindt je schoonvader een nare man. Je man wil het toch nog. En daarom heb je gezegd dat je man nooit gelukkig gaat worden in jullie relatie als hij de kant van zijn vader kiest? En nu heerst er een grafstemming bij jullie thuis. Sja.
zijn vader ligt niet op sterven want anders had hij zeker met onze dochter mogen gaan, hij was op vakantie geweest en had daar nogal redelijk gefeest en kwam terug met hartklachten, hij is ondertussen zelfs al terug thuis van het ziekenhuis. Ik wist gewoon vooraf dat het niet echt ernstig was want hij zat gewoon op facetime met mijn vriend en constant bellen en ik dacht iemand die zo slecht is daar mag je toch zomaar niet op bezoek en gaat je zeker niet elke 5 seconden bellen
Meesje schreef op 17-10-2025 om 15:17:
Je bericht over zijn homoseksuele vriend begrijp ik niet helemaal. Jij denkt dat hij een affaire heeft met die man? En dat komt doordat hij is opgestookt door je schoonouders? Hoe dan?
ik had in een oude gsm die hij aan onze dochter had gegeven een bericht gezien waarin hij met die man afsprak bij ons thuis als ik op het werk was en die man zij expliciete dingen. Ik heb hem daarmee geconfronteerd dat als hij het mij zou vragen dat het toch niet zou mogen ... euh nee een vriend die vraagt of hij bij ons thuis mag komen als ik weg ben en je *** wil zien nee daar ben ik uiteraard niet mee akkoord