Onze huisdieren en samenwonen
Een moeilijk maar onvermijdelijk onderwerp kwam vandaag ter sprake zoals de titel al aangeeft.
We zijn 30plus, wonen op behoorlijke afstand van elkaar en willen op ten duur natuurlijk gaan samenwonen. We hebben beide een koophuis, beide de wens nog een keer om te scholen en er is een kinderwens ter sprake gekomen.
Zucht. Wat wil een mens toch veel en hoe de hel gaan we dit vormgeven. Even wat inzichten van buitenaf nodig dus.
Ik heb 2 honden van 9 en 11 jaar oud, hij heeft een binnenkat van nog geen 2.5 jaar oud.
Zijn kat is heel erg op hem gericht, wat logisch is want ze heeft alleen hem. Ik zelf ben geen kattenmens. Heb als kind een hele nare ervaring gehad, en het dier zelf trekt me gewoon niet. Vrienden van me hebben allen katten en ook al heb ik daar ook niets mee, die komen wel naar me toe, ik aai ze, komen soms op schoot.. Kortom die maken contact en ik vind ze lief natuurlijk. Maar de kat van mijn vriend is zo niet.. Lief beestje maar gewoon geen leuke kat vergeleken met de katten die ik verder ken.
Verder heeft ze helaas gedrag aangeleerd wat moeilijk af te leren is; naast de krabpaal krabt ze ook aan de hoeken van zijn (hele oude) bank. Bloemen in huis is een no go want die eet ze. Ze heeft een angstig karakter en is schrikkerig. Voor kinderen is ze heel bang. Ze mag overal in huis komen en slaapt op bed, en zelfs in de kledingkast. Heel onhygiënisch.
Mijn honden zijn zo ontzettend gek met hem. Vooral na mijn ex die met name verbaal heel agressief was waardoor de sfeer in huis vreselijk was. De honden kropen al in de hoek als ze hem boven uit bed hoorden komen op een gegeven moment. Uiteraard was zijn gedrag de reden dat ik het uit heb gemaakt, vandaar hoe fijn en bijzonder ik het ook vind dat ze zo gek met mijn huidige vriend zijn.
Met m'n oudste hond kan ik lezen en schrijven. Ontzettend makkelijk dier en ondanks dat ze uit het asiel komt, amper op hoeven te voeden. Mijn andere hond is wel vaak een lastige en zijn gedrag doet me steeds meer afvragen of ik hem tekort doe (vraagt negatieve aandacht). Ze kunnen absoluut niet samen met katten, hebben een enorm jachtinstinct.
We zullen elkaar nooit vragen (1 van) de dieren weg te doen, maar we weten dat dit een heel zwaar onderwerp is waar over gecommuniceerd moet blijven worden. Latten bijvoorbeeld tot mijn honden ooit overlijden is geen optie; gezien de kinderwens, studies, maar voornamelijk omdat we heel graag willen samenzijn natuurlijk. Het is al een enorm gepuzzel met die afstand om elkaar te zien en we hebben altijd oppas/uitlaat nodig wanneer dat is.
Je kan nog altijd een allergische reactie op kattenharen faken.
To als die kat plast van de stress dan wordt het probleem niet kleiner. Van alles ineens niet mogen verhoogt namelijk de stress van de kat en de deze gast dan in huis plassen.
Katten voelen zich veilig wanneer zij in huis mogen op de plekjes waar veel geur is van hun baasje, zoals de slaapkamer. Een kat krabt omdat de nagels doorgroeien en deze moet de kat kwijt. Je kan best bloemen neer zetten alleen geen giftige zoals lelies of kerststerren.
Caramelzeezoutchocola schreef op 03-09-2022 om 14:45:
[..]
Het is van geen van beide dieren de “schuld”.
Je zegt dat het dier niet zijn instinct hoeft te volgen maar denk je dat het gaat lukken om een kat af te leren om een muis te vangen? Of een kip geen eieren te laten leggen? Zo ook met honden die voor bepaalde doeleinden zijn gefokt. Dat ga je echt niet winnen als mens. Kun je nog zo goed je hond onder controle hebben( of je kat, muis , geit of paard ). Eens zal het dier getriggeerd worden. Als mens kun je dan wel zorgen dat het dier niet in de gelegenheid komt om dat (wat wij als mens zien als ongewenst) gedrag te laten zien.
Als je weet dat je hond dit doet houd je hem aan de lijn maar om het af te doen och dat is gewoon natuurlijk gedrag en het is de schuld van de pony of kat want die had dit of dat niet moeten doen vind ik vrij apart. Houd dat dier gewoon aangelijnd als die steeds maar zn instinct wil volgen.
ach geen bloemen is alleen maar goed voor het milieu. Die worden niet heel milieuvriendelijk geproduceerd en met kunstbloemen kun je ook prachtige boeketten maken.
ik krijg eigenlijk het idee dat er voor jou maar één oplossing is en dat is dat hij zijn kat weg doet. Omdat jezelf ook wel weet dat dat niet klopt probeer je hier medestanders te vinden. Ik snap niet zo goed waarom je niet op zijn minst probeert om te kijken of het met alle dieren bij elkaar lukt. Ik heb altijd honden en katten gehad ook als ze niet van jongs af aan aan elkaar gewend waren en dat is eigenlijk altijd goed gegaan zelfs met de hond die buiten niks van katten moest hebben. Maar zoals ik al zei jij ziet die hele kat niet zitten terwijl die voor je vriend wel belangrijk is, misschien jezelf maar eens afvragen hoe belangrijk je vriend eigenlijk voor je is.
Koalabeer schreef op 03-09-2022 om 05:32:
[..]
Deels eens. Zij het niet dat ik het toch wel een groot verschil tussen een bijna bejaarde hond en een jonge kat. Zeker het verschil in band en hechting wat toch anders is bij honden en katten.
Had ik net zulke jonge honden gehad als de kat, was het wellicht anders (wat ik nu wel heel makkelijk zeg). Maar zo'n band wordt met de jaren alleen maar sterker natuurlijk.
En dan willen jouw honden straks op jullie kindje jagen, dus dan doe je kind weg. Want die is er veel korter dan de honden 😂
Koalabeer schreef op 03-09-2022 om 14:10:
[..]
Het zijn kruisingen en ik heb ze uit het asiel. Ze waren beide ca. 1 jaar oud toen ik hen kreeg. Ik denk dat ze zeker oud kunnen worden, nooit gezondheidsproblemen en de oudste bijvoorbeeld wordt aan haar gedrag nog vaak aangezien als een hele jonge hond.
Koalabeer schreef op 03-09-2022 om 15:20:
[..]
En het komt heel negatief over dat weet ik, maar ik zie (veel) meer werk in het opvoeden van de kat dan de honden. Het is gewoon zo jammer dat door omstandigheden de poes niet consequent is opgevoed. Dan was het een stuk makkelijker geweest.
De honden heb je gekregen toen ze ca. 1 jaar oud waren, ze zijn inmiddels 9 en 11 jaar.
Ik vind het raar dat je klaagt dat de kat volgens jou niet consequent is opgevoed, want dan was het een stuk makkelijker geweest....
Ik denk dat het ook een stuk makkelijker was, als het je de afgelopen jaren 8/10 jaar was gelukt om de honden op te voeden, dan hadden ze geleerd, dat ze niet achter katten aan mogen gaan.
@To:
Al lijkt het mij duidelijk dat jij vooral in de kat een probleem ziet, toch even ons verhaal.
Ik woon samen met mijn broer en wij hebben altijd katten gehad. Mijn partner is in komen wonen en had een wens voor een hond.
De oplossing voor ons was dat onze kat een echte buitenkat is (ze laat zich alleen 's morgens en 's avonds zien wanneer ze wilt eten) en dat wij de hond buiten aangelijnd houden zodat ze niet achter de kat kan lopen.
Misschien kun je met je vriend eens overwegen om van zijn kat een buitenkat te maken? En als hij dat niet ziet zitten, zou ik eigenlijk blijven latten: een huisdier is geen wegwerpproduct.
Je hele OP ademt: eigenlijk wil ik gewoon dat hij die kat wegdoet.
Maar sociaal wenselijk kan je dat niet vragen.
Mijn tip: wees er gewoon eerlijk over.
Valdemar schreef op 04-09-2022 om 21:39:
@To:
Al lijkt het mij duidelijk dat jij vooral in de kat een probleem ziet, toch even ons verhaal.
Ik woon samen met mijn broer en wij hebben altijd katten gehad. Mijn partner is in komen wonen en had een wens voor een hond.
De oplossing voor ons was dat onze kat een echte buitenkat is (ze laat zich alleen 's morgens en 's avonds zien wanneer ze wilt eten) en dat wij de hond buiten aangelijnd houden zodat ze niet achter de kat kan lopen.
Misschien kun je met je vriend eens overwegen om van zijn kat een buitenkat te maken? En als hij dat niet ziet zitten, zou ik eigenlijk blijven latten: een huisdier is geen wegwerpproduct.
Dat is handig. Dan maak je van je huisdier geen wegwerpproduct maar het probleem van anderen. Als je kiest voor een kat zadel je er geen anderen mee op door hem naar buiten te sturen. Lekker makkelijk. Zo kan iedereen huisdieren nemen als je er toch bijna geen omkijken naar hebt. Anderen mogen ondertussen de poepjes uit hun tuin scheppen etc.
Ik zou eens heel eerlijk kijken naar al die zaken die je nu als onoplosbare problemen aandraagt.
Als je een kind krijgt, gaan er namelijk ook heel wat spullen kapot en er wordt vanalles vies. Je nachtrust raakt verstoord en je bed is niet meer alleen van jou. Je moet voortdurend plas en ontlasting opruimen. Je dient je honden extra goed in de gaten te houden en wat beter op te voeden mbt de nieuwe huisgenoot. En ook bij een dreumes kan je niet zomaar bloemen op de salontafel zetten.
Wil je al die narigheid sowieso niet in je huis hebben, of kan je er bij nader inzien best mee om leren gaan?
Butterflywhy schreef op 05-09-2022 om 05:26:
[..]
Dat is handig. Dan maak je van je huisdier geen wegwerpproduct maar het probleem van anderen. Als je kiest voor een kat zadel je er geen anderen mee op door hem naar buiten te sturen. Lekker makkelijk. Zo kan iedereen huisdieren nemen als je er toch bijna geen omkijken naar hebt. Anderen mogen ondertussen de poepjes uit hun tuin scheppen etc.
Dat is iets wat ik regelmatig lees op dit forum maar wat hier niet zo speelt. Naast mijn kat lopen er hier nog vier andere katten door mijn tuin, denk dat er in deze omgeving haast niemand zijn kat permanent binnenhoudt.
Mijn vriend en ik zitten in een soortgelijke situatie: hij heeft 2 katten en ik 1 hond.
Ik vind het belangrijk dat mijn partner van dieren houdt en ik zou het niet accepteren als hij zou vragen of ik mijn hond weg doe. En ik zou het een ontzettende afknapper vinden als hij zijn katten voor mij weg zou doen. Een dier kies je voor het leven.
Helaas kunnen onze dieren totaal niet samen, dus wij blijven latten, is een consquentie van de keuze die wij ooit hebben gemaakt. Mijn hond gaat om het weekend naar m’n zusje en zijn buurmeisje past om het weekend op zijn katten. Iedereen blij en onze dieren komen geen aandacht tekort.
Ik begrijp dat jouw honden grotendeels alleen zitten als jij het weekend bij je vriend bent? Vind ik best veel.
Misschien niet wat je wilde lezen in je topic maar ik ben nogal een dierenvriend en vind het erg dat dieren vaak aan het kortste eind trekken in dit soort situaties.
Vavoom schreef op 07-09-2022 om 21:28:
Mijn vriend en ik zitten in een soortgelijke situatie: hij heeft 2 katten en ik 1 hond.
Ik vind het belangrijk dat mijn partner van dieren houdt en ik zou het niet accepteren als hij zou vragen of ik mijn hond weg doe. En ik zou het een ontzettende afknapper vinden als hij zijn katten voor mij weg zou doen. Een dier kies je voor het leven.
Helaas kunnen onze dieren totaal niet samen, dus wij blijven latten, is een consquentie van de keuze die wij ooit hebben gemaakt. Mijn hond gaat om het weekend naar m’n zusje en zijn buurmeisje past om het weekend op zijn katten. Iedereen blij en onze dieren komen geen aandacht tekort.
Ik begrijp dat jouw honden grotendeels alleen zitten als jij het weekend bij je vriend bent? Vind ik best veel.
Misschien niet wat je wilde lezen in je topic maar ik ben nogal een dierenvriend en vind het erg dat dieren vaak aan het kortste eind trekken in dit soort situaties.
Mooie post, en fijn dat deze manier werkt voor jullie en dat alle dieren kunnen blijven👍👍
Wat de uitkomst ook gaat zijn, de kat is de dupe. Niet gesocialiseerd op honden en kinderen, eenkennig en schuw...wellicht is het de minst slechte oplossing een huisje voor het dier te zoeken, waar aandacht en rust heerst, en ze het enige dier in huis is.