Mijn verjaardag verpest
Dat was een aardig drama vandaag. Mijn kinderen zijn superlief en slim; 14 (adhd, autisme, gevoelig) en bijna 12 (autisme, grote problemen met emotie regulatie).
Gescheiden, ex had een fraai cadeautje geregeld en een plantje, beiden verstopt in een tas.
Probleem 1: jongste wil dit op "het perfecte moment" geven en nét als hij dat wil doen, zucht, kijkt of "bestaat" oudste. Oudste is het wachten zat en wil dan zelf aan deslag. Jongste krijgt een meltdown, want dat was niet de bedoeling. Oudste kan niet tegen herrie en wordt verdrietig omdat ze door jongste wordt afgeblaft. Ze bindt toch maar in, kiest voor de lieve vrede.
Ik probeer intussen rustig tot jongste door te dringen en probeer oudste te parkeren (doe jij maar even niks, ligt niet aan jou, maar dan is jongste het snelst weer meewerkend). Maar jongste gaat zó schreeuwend en huilend uit zijn dak dat oudste van streek raakt.
Ik ga op de grond zitten, trek er twee snikkende kinderen bij, blijf rustig, bekijk de cadeautjes, geef de broodnodige knuffels.
Tot oudste óók een knuffel voor zichzelf alleen wil (zoals jongste ook kreeg) terwijl jongste aan me vast blijft kleven.
Ik zeg dat ik naar de wc moet, ik wil namelijk ook ff een potje janken. Jongste brult: we zijn de slechtste kinderen ooit! En oudste huilt: jouw verjaardag moest perfect zijn en nu is het verpest.
Goed, dit is een gedeelte van het verhaal. Ik vind cadeautjes of mijn verjaardag niet bijster interessant, en iedereen heeft weleens wat. Maar ik vond dit toch wel een toppunt van niet zo fijne verjaardag...
Letterkoekje, een heel kwetsend bericht posten en er dan onder zetten, sorry als ik iemand kwets, is niet minder kwetsend. En onbedoeld is het ook niet, anders zou je de laatste zin er niet onder zetten. Ik wil niet hele topic kapen, maar zelf autisme hebben als ouder van een kind met autisme heeft beperkingen, maar ook veel voordelen. Je reduceert kinderen en volwassenen tot hun beperking, niet tof.
letterkoekje schreef op 02-02-2024 om 15:56:
Proficiat, Femke!
- quote aangepast -
Elke generatie denkt dat de nieuwe erger is 
, niet erger, gewoon anders.
En het heeft in dit geval niets met niet kunnen gedragen te maken maar met een veilige thuissituatie waarin kinderen zichzelf kunnen zijn.
Een verjaardag brengt voor iadh-kinderen gewoon heel veel spanning met zich mee.
Tja Letterkoekje, mijn dochter zou zeggen: 'dat is geen helpende reactie'.
Wat wil je nu?
Dat iedereen die bij zichzelf bepaalde lastigheden opmerkt (ha, iedereen dus! Zelfs jij ) geen gezin sticht?
Wil je ieder gezin een fulltime coach toewijzen of zo?
Krijgen ouders van de regie een 'oortje' in, dat constant goede raad influistert?
letterkoekje schreef op 02-02-2024 om 15:56:
Proficiat, Femke!
- quote aangepast -
Ik wil wel voor tsunami spelen hoor. Dus kinderen gaan erger zijn dan hun ouders? Ben jij daar misschien het levende bewijs van?
Ik trek me niets van die opmerking aan, kán me er niets van aantrekken.
Ik heb lang gedacht dat ik me aanstelde. Alle kinderen zijn lastig, en overal is wel wat. Ik heb pas recentelijk begrepen dat mijn kinderen verre van normaal gedrag hebben, en dat vooral jongste niet te geloven zo pittig is. En dat zowel jongste als oudste bovengemiddeld hun moeder belasten.
Stiekem ben ik trots dat ik dit kan verdragen, dat het is gelukt om oudste in vrede met zichzelf te krijgen. En ik ben druk bezig om dit bij jongste voor elkaar te krijgen, wat heel hard werken is (succes niet gegarandeerd) en waarbij elke kleine stap vooruit me trots maakt.
Mag je ook zeker zijn hoor Femke
Ik ben ook trots! We zijn niet de makkelijkste om op te voeden 
Goed dat je je er niks van aantrekt, het is onwetendheid en niet erin willen verdiepen.
Lekker van je afschudden en ook trots zijn dat je keer op keer dit soort nare opmerkingen naast je neer weet te leggen
Laat je niet te pakken nemen hoor! Het gaat vanzelf makkelijker worden, steeds meer mensen nemen de moeite om zich erin te verdiepen
Ook namens mij nog een van harte!
En succes met je 2 lieve kinderen, altijd fijn als de storm weer (even) is gaan liggen
Je kan dit inderdaad
@letterkoekje, soms is zwijgen echt goud en dat had je nu beter kunnen doen. Wat een kwetsende reactie in dit topic. Alleen je bewoordingen al. Adhd-ertje en autistjes... heel denigrerend.
@to je doet het goed! Je klinkt als een liefdevolle moeder! Wat knap je dat je persoon en gedrag zo kan scheiden. Je houdt van je kinderen maar keurt het gedrag af. En dat mag en kan prima samengaan.
Je noemt je topic 'Mijn verjaardag verpest'. Het komt op mij over alsof je geen fijne verjaardag hebt gehad door het gedrag van je kinderen. Vind je je verjaardag vieren belangrijk en wil je het vooral leuk hebben? Was het ander wel geslaagd geweest als je kinderen lief en vrolijk meededen?
De manier hoe je gereageerd hebt vind ik ook passend en goed. Ook weer een leermoment voor iedereen lijkt mij.
Zoals iemand al zei, als jullie het allemaal zien zitten dan vier je de verjaardag gewoon opnieuw.
Ik lees zaken die kind-eigen zijn zoals de te hoge opbouw van spanning (herkenbaar bij kinderfeestjes, de jarige die boos/driftig wordt) en de moeite met emotieregulatie.
Die bij deze kinderen vermenigvuldigd lijkt. In de basis zit het in veel kinderen.
letterkoekje schreef op 02-02-2024 om 15:56:
Proficiat, Femke!
- quote aangepast -
Zo dan!
En nu even een heel eerlijke reactie:
Ik vraag mij op mijn beurt dan af waardoor het komt, dat je niet kan 'aanvoelen ' dat deze reactie niet gepast is en al helemaal niet helpend....
.........iets om over na te denken.
duizel schreef op 02-02-2024 om 20:46:
@letterkoekje, soms is zwijgen echt goud en dat had je nu beter kunnen doen. Wat een kwetsende reactie in dit topic. Alleen je bewoordingen al. Adhd-ertje en autistjes... heel denigrerend.
Ik zou vragen of de moderators mijn post zouden weghalen, maar hij is al zo dikwijls gequote, dat de originele post weghalen geen zin meer heeft.
Werkelijk, en jammer voor wie het niet gelooft, ik wilde niet kwetsen. En bied mijn excuses aan aan iedereen die er door geraakt is.
Als ik spreek over adhd-ertjes of autistjes, dan heb ik die verkleinwoorden enkel gebruikt omdat we het hier over kindjes (of kinderen) hadden.
Femke, knap dat je nare reacties van je af kunt laten glijden. Ik heb een iadh-zoon en daar kreeg ik vaak over te horen dat ik veel te meegaand was en niet streng genoeg. ‘Als ik hem even onder handen neem, dan piept hij wel anders!’ Dus, ik herken het min of meer. Goed dat je je eigen pad kiest, dat blijkt succesvol. Laat anderen maar praten.
Overigens is deze zoon inmiddels 26 en gaat het goed met hem.
letterkoekje schreef op 02-02-2024 om 21:27:
[..]
Ik zou vragen of de moderators mijn post zouden weghalen, maar hij is al zo dikwijls gequote, dat de originele post weghalen geen zin meer heeft.
Werkelijk, en jammer voor wie het niet gelooft, ik wilde niet kwetsen. En bied mijn excuses aan aan iedereen die er door geraakt is.
Als ik spreek over adhd-ertjes of autistjes, dan heb ik die verkleinwoorden enkel gebruikt omdat we het hier over kindjes (of kinderen) hadden.
Maak er dan van kinderen met autisme en kinderen die adhd hebben. Kinderen zijn meer als het labeltje.