Koopt jouw partner zijn eigen zooi?
Gisteren wipte mijn moeder even binnen terwijl ik net een hele berg was zat te vouwen. Ze wees een paar sokken aan en vroeg of dat herensokken waren en waar ik die dan gekocht had. Waren misschien ook mooie sokken voor mijn vader. Het waren inderdaad sokken van partner maar geen idee waar hij ze gekocht had. Dat bevreemde mijn moeder nogal want waarom moest partner zijn eigen sokken kopen dan? Toen ik vertelde dat hij ook zijn eigen ondergoed, shampoo, douchegel en scheerspullen kocht vond ze dat maar raar. Was toch een kleine moeite voor mij om dat mee te nemen als ik toch voor mijn eigen spullen bij Kruidvat of Hema was?
En ja, dat doe ik ook wel eens. Ik vraag als ik ga of hij nog iets nodig heeft, maar ik houd niet bij wat er mogelijk op is.
Hoe doen jullie dat? Mijn ouders zijn 80+, ik ben nog net 60- en partner is 60. (Voor het geval dat nog verschil zou kunnen maken.
Peiling
Koopt jouw partner zijn zooi zelf?
Altijd. Ik vind het echt niet van deze tijd als mannen dat niet doen.
Toevallig sprak ik van de week een collega, 36. Zwanger van de eerste en ze had met haar man gewinkeld voor babyspullen. Dat was leuk, maar ‘na de lunch begon hij wat te mopperen en was hij er wel klaar mee.’ Dus ik zei: ‘Gut, ik dacht dat die baby pas in januari kwam. Of kun je mooi oefenen op je man.’ Nou ja, het is haar leven maar ik vind het treurig.
Overigens vind ik shampoo e.d. gewoon gezinsinkopen en niet per se ‘iemands zooi.’ Mijn vriend bestelt gewoon wat ik doorgeef, bij de AH.
Kleding regelt hij zelf al ga ik vaak mee voor grotere stukken (lees: alles wat geen zwart t-shirt, onderbroek of sok is). Ik moet er tegenaan kijken, dus daar wil hij mijn mening vaak over.
Zeep en shampoo koopt ie in de supermarkt dus die breng ik mee als hij op is. Of hij zelf als hij als eerste naar de supermarkt gaat.
Bij mijn ouders - van 73 - koopt mijn moeder alles. Omdat mijn vader anders zou rondlopen in kleding met gaten of halfnaakt omdat het hem geen moer interesseert. Ik gok dat de shampoo en zeep daar ook uit de supermarkt komt.
Eén keer om de paar jaar krijgt mijn moeder mijn vader eens mee naar een shoppingstraat en dan koopt ie in 't beste geval 1 broek "want meer heeft hij niet nodig".
Ik koop voor manlief alles. Anders zou hij echt in vodden rondlopen, maakt m niks uit... en mij wel. Ouderwets? Ja vast en zeker. Maar dat interesseert me niet 
Ik hou niet bij als er iets op is. Maar als hij iets nodig heeft en ik kom toch in die winkel, neem ik het voor hem mee of ik bestel het bij de boodschappen.
Kleding zoekt hij zelf uit, hij bestelt het soms zelf, soms doe ik het (altijd online).
MMcGonagall schreef op 12-10-2025 om 20:01:
Altijd. Ik vind het echt niet van deze tijd als mannen dat niet doen.
Toevallig sprak ik van de week een collega, 36. Zwanger van de eerste en ze had met haar man gewinkeld voor babyspullen. Dat was leuk, maar ‘na de lunch begon hij wat te mopperen en was hij er wel klaar mee.’ Dus ik zei: ‘Gut, ik dacht dat die baby pas in januari kwam. Of kun je mooi oefenen op je man.’ Nou ja, het is haar leven maar ik vind het treurig.Overigens vind ik shampoo e.d. gewoon gezinsinkopen en niet per se ‘iemands zooi.’ Mijn vriend bestelt gewoon wat ik doorgeef, bij de AH.
Eens, wij gebruiken ieder een eigen merk en ik ga niet bijhouden of zijn shampoo al op is. Het meeste koop ik in de aanbieding 1+1 gratis. Dus als hij iets nodig heeft, moet hij dat wel even aangeven.
Mijn moeder houdt dat voor mijn vader allemaal bij.
Ik zou het trouwens wél van de zotte vinden als we elk apart elke maand naar Kruidvat rennen.
Dat is helemaal niet kortbij, dus zoiets zou ik dus wel groeperen. Waarbij ik waarschijnlijk zijn spullen meebreng, want ik ben kieskeuriger en wil zelf in de winkel rondkijken.
Dingen als shampoo en badschuim enzo is wisselend wie dat koopt, het is maar net wie er dan boodschappen doet. Zijn sokken, ondergoed en kleren koopt hij zelf, en ik ook.
Kleding koopt hij zelf, inclusief sokken en ondergoed en het handvat van zijn scheermes ook als dat nodig is. Toiletartikelen als shampoo, scheerschuim en deodorant, opzetborstels en tandpasta koop ik meestal in een aanbieding bij kruitvat of trekpleister. Dan heeft hij niet altijd tijd om even langs te gaan en ik doe altijd op dinsdag alle boodschappen dus dan is het een kleine moeite om mee te nemen.
Ik heb gestemd voor de optie dat wisselt, hij koopt ook weleens iets voor mij. Dat betreft dan vaak technische spullen, de goede binnenband voor mijn sportfiets, de juiste knoopcelbatterij voor mijn kookwekker. Die bestelt hij vaak mee als hij hobbymateriaal bestelt om verzendkosten uit te sparen.
Zelfs het moederdagcadeau voor zijn moeder heb ik weleens gekocht, omdat hij duidelijk wist wat het moest zijn en ik toch langs die winkel kwam.
In het tijdperk voordat je zo makkelijk online kon bestellen heeft hij weleens, in de stad waar hij werkte, borduurzijde voor mij gekocht bij een hobbywinkel die er in mijn woonplaats niet (meer) was.
Overigens moet hij wel aangeven dat iets bijna op is. Ik gebruik zijn shampoo en scheergel niet dus heb geen idee hoe ver het op is.
Met de studenten heb ik de afspraak dat ze iets op het lijstje schrijven als ze de laatste pakken van iets en dat zou man ook moeten doen of het zeggen als ik een lijstje zit te maken. De studenten zijn daar beter in dan man.
Marty1984 schreef op 12-10-2025 om 20:12:
Ik zou het trouwens wél van de zotte vinden als we elk apart elke maand naar Kruidvat rennen.
Dat is helemaal niet kortbij, dus zoiets zou ik dus wel groeperen. Waarbij ik waarschijnlijk zijn spullen meebreng, want ik ben kieskeuriger en wil zelf in de winkel rondkijken.
Tja, hier is Kruidvat op loop/fiets afstand. Een van ons komt er elke week wel.
Boodschappen worden hier door mij besteld dus als deo of douchespul op is moet hij dat doorgeven. Soms bestel ik zijn vaste merk ongevraagd omdat het in de bonus is.
Kleding koopt ie zelf. Meestal online. En onder kleding vallen ook sokken en onderbroeken.
Knutselkei schreef op 12-10-2025 om 20:06:
Ik koop voor manlief alles. Anders zou hij echt in vodden rondlopen, maakt m niks uit... en mij wel. Ouderwets? Ja vast en zeker. Maar dat interesseert me niet
✋ geef me de 5
Hier net zo
Meestal koop ik het want ik winkel gewoon meer 
In onze vorige woonplaats zat een hele fijne winkel voor sokken, ondergoed en pyjama's. Als ik daar was voor mijzelf of de kinderen nam ik ook spullen voor man mee. Nu bestelt mijn man dat in grote hoeveelheden online voor zichzelf.
Drogisterij artikelen koop ik meestal omdat ik beter op aanbiedingen op dit gebied let en we gebruiken veel producten ook samen (bv scheergel, shampoo, tandpasta).
Man koopt normaal nooit zulke dingen voor mij maar als het moet door ziekte zou hij wel weten wat hij moet kopen.
Mijn man koopt twee keer per jaar kleding. Dat staat dan in zijn agenda. Ik denk dat hij dat zo van huis uit heeft geleerd 
Soms ga ik mee, maar ik beleef niet echt plezier aan winkelen en helemaal niet voor een ander. In mijn afwezigheid laat hij dus de verkoper dingen voorstellen. Laatst moesten ze zelfs in het systeem kijken of hij een bepaalde trui al had. Dat bleek inderdaad het geval, dus toen heeft hij hem in een andere kleur gekocht. Sokken en ondergoed koopt hij als het nodig is. Dat kan tussendoor.
Ik koop "een beetje" spullen voor mijn man. Zoals ondergoed/sokken, als ik toch bij een bepaalde website voor mezelf bestel, dan vraag ik, moet jij ook nog wat. En als het me is opgevallen bij het was opvouwen dat er nieuwe sokken moeten komen, en we lopen in een winkel waar ze sokken verkopen, herinner ik hem daaraan. Maar man koopt ook op eigen initiatief spullen, zijn eigen shampoo enzo.
Andersom koopt mijn man zulk soort spullen nooit voor mij. Hij koopt wel boeken voor me, maar dat noem ik geen zooi!