Hoe noem je de vrouw van je vader?
Toen mijn man en ik een relatie met elkaar kregen, waren zijn kinderen al volwassen en ze woonden niet meer thuis. Wat ‘ben’ je dan van elkaar? Ben ik ‘de vrouw van hun vader’ of is daar een naam voor? Stiefmoeder of bonusmoeder vind ik niet passen in deze situatie. Moeder is nog gewoon in beeld. Ik noem zijn kinderen ‘de kinderen van mijn man’, maar soms ook wel bonuskinderen hoewel dat ivm de leeftijd ook niet zo passend voelt.
Het vormt geen problemen, maar ik vroeg me af of iemand daar een goede naam voor heeft bedacht ipv zo’n mond vol.
gewoon partner/vrouw van mijn vader
Kersje schreef op 17-05-2025 om 17:20:
gewoon partner/vrouw van mijn vader
Dit. En is het een verschil als de moeder niet meer in beeld is? Ik was in de 40 toen mijn moeder overleed en mijn vader een nieuwe relatie kreeg. Zij is de partner van mijn vader. Ik zou het heel raar vinden als naar mij verwijst als bonus-/stiefkind.
Ja, de vrouw van mijn vader, en als ik mensen ken ze zo snel mogelijk duidelijk maken dat de vrouw van mijn vader 'Annemarie' heet, zodat ik haar naam kan zeggen als ik het over haar heb.
MiniJCW schreef op 17-05-2025 om 17:26:
[..]
Dit. En is het een verschil als de moeder niet meer in beeld is? Ik was in de 40 toen mijn moeder overleed en mijn vader een nieuwe relatie kreeg. Zij is de partner van mijn vader. Ik zou het heel raar vinden als naar mij verwijst als bonus-/stiefkind.
Ik denk niet dat het verschil maakt, maar ik wilde een volledig beeld schetsen van de situatie. Misschien komt het omdat mijn stiefvader in beeld kwam toen mijn vader overleden was en ik nog een jong kind was. Dat ik het daarom misschien belangrijk vind voor het volledige beeld. Wij noemden onze stiefvader vanaf toen wel vader/papa.
”De partner van mijn moeder” was voor mij een gangbare uitdrukking als ik het over de man had waar mijn moeder een relatie mee kreeg toen mijn vader overleden was. Ik was toen 38 en mijn zussen nog wat jaren ouder.
Onze band was heel erg goed en later ben ik hem aan gaan duiden als mijn stiefvader. Dat had ie wel verdiend, het was voor mij een tweede vader en een vriend. Ik heb alleen maar goede herinneringen aan hem. Helaas is hij ook al weer ruim 6 jaar niet meer onder ons.
Gewoon de vriendin van. In geval van mijn vader was ik dik in de veertig toen zij in beeld kwam. De kinderen van mijn vriend ken ik sinds de tienerleeftijd, maar ik ben geen stiefmoeder, wel oma van een bonuskleinkind.
Als ik het over de kinderen van mijn partner heb, noem ik ze gewoon de kinderen van mijn partner (royaal volwassen). En als zij het over mij hebben, hebben ze het volgens mij over de vriendin van hun vader. Prima zo!
De vriendin van mijn vader. Maar voor onze kinderen is ze wel oma en ze zijn voor haar ook kleinkinderen.
de vriend van mijn moeder noemde ik de vriend van mijn moeder. Ik was zowat 30 toen hij in beeld kwam en ik had geen warme band met hem, dus het woord stief is nooit in overweging geweest. Laat staan ‘bonus’ maar dat vind ik sowieso een vreselijke uitdrukking.
Er is dus geen ‘titel’ voor 😉
Ik dacht dat er misschien wel een naam voor was, maar behalve ‘madee’ en ‘de vrouw van mijn vader’ is er dus niets anders.
Mijn stiefouders kwamen in mijn leven toen ik een kleuter was. We leerden dat het onze stiefvader en (even later toen mijn vader ook een nieuwe vrouw kreeg) onze stiefmoeder waren. Zo ben ik dat blijven noemen. Later hoorde ik dat mensen dat niet altijd een leuke benaming vonden. Vanwege sprookjes denk ik. Maar dat zit nu vast in mijn hoofd.
In sommig gezelschap zeg ik wel eens 'de man van mijn moeder', vooral als het heel erg aan haar gerelateerd is ('het ging niet goed met haar man, daarom ...' - dan zeg ik niet altijd 'het ging niet goed met mijn stiefvader')
Voor mijn kinderen is de één een opa geworden (niet stiefopa) en de ander heeft zich nauwelijks als oma opgesteld helaas. Die heette soms 'tante X', en soms wel 'oma X', maar ze voelen er duidelijk minder bij dan bij 'opa Y' (in mijn jeugd voelde ik het andersom, het leven kan raar lopen).
Mijn man was een jaar of 20 toen zijn vader een partner kreeg. Zijn moeder was er toen nog wel. Hij noemt haar bij de voornaam, ik doe dat ook (wij kregen een jaar later een relatie). Voor onze zoon is ze tante -voornaam-, omdat wij vinden dat hij al twee oma's heeft. Zo nabij staat ze nou ook weer niet. Schoonvader en zij latten nu 16 jaar later nog steeds, misschien was het anders geweest als ze wel bij elkaar woonden.
Ik denk dat mensen het woord stiefmoeder (of stiefvader) vooral gebruiken als ze jonger/kind zijn wanneer deze persoon in hun leven komt. Dan maakt die persoon ook deel uit van hun dagelijks leven. Maar dat is mijn theorie, ik weet niet of het echt zo werkt.
Ik noemde hem altijd mijn vader of soms stiefvader als die context ertoe deed. Hij was voor mij ook echt mijn vader, terwijl mijn biologische verwekker nog gewoon leeft. Mijn stiefvader is helaas veel te vroeg overleden. Ik mis hem nog elke dag.
Ik heb 2 stiefvaders gehad maar als mijn moeder nu een nieuwe vriend zou krijgen of mijn vader een nieuwe vriendin zou ik zeggen de vriend/vriendin van mijn ouder. Partner vind ik om de een of andere reden een stom woord.
Mijn moeder is overleden en als ik het over mijn vader en zijn vrouw heb dan zeg ik wel ‘mijn ouders’ (korter dan mijn vader en zijn vrouw). Voor de kinderen is ze wel oma. Net zoals de moeder van mijn vriend ook oma voor ze is (niet mijn kinderen hun vader).
Als ik het alleen over haar heb is het wel de vrouw van mijn vader. Het tenslotte niet mijn moeder.
Stief-, Plus- of Bonusmoeder/-kind vind ik meer een titel als je ze ook deels opgevoed hebt.