Geschil sport dochter
Mijn dochter zat op hockey 2x per week training 1x training. Helaas kan haar lichaam daar niet tegen. De bewegingen zijn te repetitief en zelfs de fysiotherapeut adviseerde om te stoppen. Met elke week 1 training skippen bleven de klachten bestaan. Ik heb mijn dochter voor 1 mei daarom afgemeld van de hockey. Ze was het er niet mee eens.
Nu is mijn man, de vader, razend. Hij vindt dat onze dochter lekker zelf moet weten of ze haar lijf nog meer pijn doet. De hockeyteams voor komend jaar zijn gemaakt en dochter zal op de wachtlijst moeten als ze terug wil. Mijn dochter en mijn man doen al weken vervelend. Terwijl ik de kostwinner ben van het gezin, ik de hockey betaal, de fysio zegt: stop met dat hockey en ik mijn dochter tegen zichzelf in bescherming neem.
Hoe zorg ik dat de verhouding met man en dochter beter wordt en we de hockey los kunnen laten?
Wahina9 schreef op 02-07-2025 om 20:28:
[..]
Hij heeft geen werk dus alles wat we uitgeven is mijn geld.
😳
Op welk niveau speelt kind?
Eén of ander amateur-niveau? Of bij een groot team waar de trend is dat je een halve beroeps wordt?
1 keer per week bij een amateur-club een klein wedstrijdje spelen ... dan is de pijn voor haar.
2 à 3 keer per week bij een groter team ... haar lichaam zegt toch duidelijk nee.
Wat raar dat je het feit dat jij kostwinner bent als argument gebruikt. Dat heeft er helemaal niks mee te maken, tenzij jullie de hockey niet kunnen betalen.
Lastig dat je dochter graag hockeyt terwijl de fysio het af raad. Is het echt schadelijk als dochter toch doorgaat of heeft ze vooral zichzelf er mee? Zolang ze geen blijvende of langdurige ernstige blessure krijgt als ze toch hockeyt zou ik haar lekker zelf laten bepalen.
Zelf beoefende ik in de pubertijd ook een sport terwijl ik heel veel pijn had vanwege een steeds terugkomende blessure. Ook bij mij raadde de fysio af om door te blijven gaan maar de sport was destijds heel belangrijk voor me dus ik accepteerde de pijn en ging gewoon. Dit heb ik een paar jaar volgehouden en heb daar nooit spijt van gehad. Ik vond het sociale aspect heel erg belangrijk en haalde er ook met pijn heel veel plezier uit.
Wahina9 schreef op 02-07-2025 om 20:28:
[..]
Hij heeft geen werk dus alles wat we uitgeven is mijn geld.
Wow. Klinkt gezellig zo hoe jij doet.
Zo zeg… Dus als je man een ijsje wil moet hij zijn hand ophouden?
Je klinkt bijna als een man uit de jaren 50
Wahina9 schreef op 02-07-2025 om 20:28:
[..]
Hij heeft geen werk dus alles wat we uitgeven is mijn geld.
Haha oh jee, dus nu heeft hij nergens meer iets over in te brengen? Mag hij nog wel opties aandragen voor het avondeten of is dat ook "wie betaalt, bepaalt"?
Wahina9 schreef op 02-07-2025 om 20:28:
[..]
Hij heeft geen werk dus alles wat we uitgeven is mijn geld.
Als dit bij alles je houding is, is het helemaal terecht dat je man kwaad op je is. Dan is die hockey meer de druppel dan het echte probleem.
Mijn vader bracht vroeger het geld binnen, en omdat mijn moeder het meeste tijd met de kinderen doorbracht, had zij dus het eerste en het laatste woord in de opvoeding. Dus niet de veel afwezige werkende partner.
Heel veel mensen voelen de ernst van overbelasting niet tijdig aan. Pas als ze helemaal niet meer kunnen lopen van de pijn stoppen ze met hun sport; diep teleurgesteld. Pijn bij de aanhechting van de pezen onder de knieën bij hardlopen, bijvoorbeeld. Je moet dan heel ver terugschakelen en in veel gevallen een half jaar stoppen. Mensen die veel geïnvesteerd hadden, kunnen haast niet aan het idee wennen.
Als een volwassene dat doorgaans al heeft, kan je een kind helemáál niet vertrouwen voldoende wijsheid en zelfbeheersing te hebben om de juiste beslissingen te nemen.
Toch zou ik documentatie verzamelen, en dat samen met je kind doornemen. Niet eenmalig, maar telkens eraan herinneren dat er sommige factoren zijn waar je minder invloed op hebt dan je dacht. En alternatieven bieden, al of niet op sportvlak.
In veel gevallen had je overtraining kunnen voorkomen, door meteen de eerste symptomen te herkennen, maar daar is het misgegaan vermoedelijk.
Ook als je de zin van je man en kind uitvoert zal de wal gewoon het schip keren. Het kan twee kanten opgaan: het herstel gaat sneller dan de afbraak en ze herstelt langzaam, of de afbraak gaat sneller dan het herstel en de pijn neemt toe, totdat ze zelf geen keus meer ziet dan stoppen. Zo'n heel jong kind zal geen dramatische schade voor de rest van haar leven oplopen. Dus in zekere zin heeft je man ook wel gelijk. Hij wil dat ze doende leert en jij wil dat ze ook leert van adviezen.
Zeespiegel schreef op 03-07-2025 om 06:10:
[..]
Als dit bij alles je houding is, is het helemaal terecht dat je man kwaad op je is. Dan is die hockey meer de druppel dan het echte probleem.
Mijn vader bracht vroeger het geld binnen, en omdat mijn moeder het meeste tijd met de kinderen doorbracht, had zij dus het eerste en het laatste woord in de opvoeding. Dus niet de veel afwezige werkende partner.
Vind ik net zo goed belachelijk. Je moeder kon zo veel met jullie doorbrengen omdat je vader het geld zorgde, dus de één is niet belangrijker dan de ander.
Maar goed, off topic.
Frisdrank1972 schreef op 02-07-2025 om 20:30:
[..]
Als je getrouwd bent is jouw geld jullie geld.
Nee hoor, het is maar net hoe je dat regelt.
Communicatie? Een Kind van 14 heeft toch ook recht van spreken. Je praat toch hierover voordat er maatregelen genomen worden? Ik snap dat dochter en man boos zijn.
ik denk dat je heel snel naar je eigen communicatievaardigheden moet kijken voordat je waardeloze, werkeloze man en boze dochter "ineens" niet meer bij jou wonen
De fysiotherapeut adviseert om te stoppen, maar wat zegt de arts? Tenminste ik ga er vanuit dat er toch een arts betrokken is als een 14jarige niet meer kan hockeyen door pijnklachten.
Ik hockey zelf al bijna 30 jaar en pas als alle mogelijke opties onderzocht zijn, zou ik haar hebben uitgeschreven.
Ja, dat laatste. Ik vind in zo'n geval gelijk uitschrijven ook wel radicaal. Ik had dan eerder contact opgenomen met de club om haar tijdelijk af te melden. Dan had ze misschien nog weer kunnen instromen als de klachten weer minder werden.
En verder eens met de rest, ik vind het argument dat jij betaalt absoluut niet valide om zonder overleg met dochter en andere ouder haar uit te schrijven. Dat zou wat zijn zeg, als dat zou gelden...
Je had met man moeten overleggen en daarna als front samen het aan jullie dochter uitleggen met de houding "dit is wat de fysio zegt, jammer en rot voor je maar helaas". Dat was idealiter de beste weg. Ik vind dat je man nu kwaad mag zijn dat hij er niet in gekend is, maar vervolgens achter jou moet gaan staan. Dat je dochter baalt is logisch en dat ze het dan jou kwalijk neemt ook maar meer een stok om een hond te slaan. Het klinkt alsof jij te veel moet doen thuis en ook buiten(werk). Ik zou toegeven aan je man dat je dit niet handig hebt aangepakt en (als alles weer wat rustiger is) jullie issues in je partnerschap gaan bespreken. Hoe dit gaat is een symptoom van iets groters. Behandel het niet als een brandje dat geblust moet worden. Je dochter: toegeven dat je haar had moeten kennen hierin, troosten waar kan en andere fijne dingen voorstellen die ze kan gaan doen.