Conflict tussen zoon en dochter
Ik zit met mijn handen in het haar. Een conflict tussen mijn zoon en dochter is zo uit de hand gelopen dat ik denk dat ons gezin uit elkaar gaat vallen. En ik weet niet meer wat ik moet doen.
Mijn zoon had een vriendin en daar is mijn dochter erg close mee geworden. Het is een jaar geleden uitgegaan omdat mijn zoon was vreemdgegaan. Het meisje waar die mee was vreemdgegaan is nu zijn huidige vriendin. Mijn dochter is nog erg loyaal naar de ex van zoon en wil daarom de huidige vriendin niet ontmoeten. Ik snap haar gevoel wel want zoon had het niet erg netjes uitgemaakt met zijn ex.
Onze dochter woont nog thuis (ze is 19) en zoon (hij is 25) woont op zichzelf. Dus als hij met zijn nieuwe vriendin langs komt dan geeft hij dat van te voren aan en dochter gaat dan zelf weg.
Het is niet ideaal, maar ik hoopte dat onze dochter wel bij zou draaien. Dat is nog niet gebeurd.
Mijn man was afgelopen weekend jarig en zoon kwam eerder onaangekondigd langs met zijn vriendin toen mijn dochter er nog was. Mijn dochter is toen uit haar slof geschoten en heeft haar uitgescholden voor h**r. Zoon is toen erg boos geworden en heeft mijn dochter een harde duw gegeven, ze viel zelfs op de grond. Mijn man moest er tussen springen zodat ze elkaar niet verder zouden aanvallen. Uiteindelijk voelde zoon zich ongewenst en is weggegaan en dochter voelde zich ook niet begrepen door ons. Het was een uur voor de verjaardag van mijn man dus wij konden ook niet de rest van de familie afzeggen. Het was een erg beladen feestje.
Wij zijn nu drie dagen verder en zoon reageert niet meer op appjes of belletjes en ik weet niet wat ik nu moet doen. Heeft iemand advies om dit op te lossen?
Frisdrank1972 schreef op 05-07-2025 om 16:33:
Hee iedereen,
Ik heb een gesprek met zoon gehad. Mijn zoon heeft het helemaal gehad met zijn zus en eist een excuses. Ik heb hem al verteld dat dat moeilijk zal worden. Ik en mijn man hebben wel onze excuses aangeboden dat wij het zover hebben laten komen. De vriendin van zoon, zei dat ze erg teleurgesteld in ons was omdat wij onze dochter niet beter onder controle hadden. Ik heb haar toen gezegd dat ze 19 is en dat wij haar moeilijk naar haar kamer konden sturen. Vriendin zei zelfs dat wij haar maar uit huis moesten zetten als zij haar broer en haar niet respecteert. Maar dat vind ik zelf veel te ver gaan. Dus nu is zitten wij in een soort limbo. Zoon wil een excuses, vriendin wil dat wij onze dochter ''straffen'' door haar uit het huis te gooien en dochter wil zoon en vriendin niet meer zien. Ik weet het ook niet meer. Ik heb niet aan dochter verteld wat vriendin over haar zei. Er hoeft niet nog meer olie op het vuur.
Wauw. Dus nu vertellen jullie dochter, zoon én schoondochter jullie wat jullie wel en niet moeten en mogen doen en wat goed is en wat niet? In jullie eigen huis en met jullie eigen kinderen? Hoe voelt dat voor jullie? Wat zei je tegen je schoondochter toen ze zei teleurgesteld in jullie te zijn? Ik vind dat nogal wat.
Van mij konden ze echt stuk voor stuk de boom in, ik zou heel duidelijke kaders stellen over wat je wel en niet ok vindt en ze het zelf verder uit laten zoeken.
Dus zoiets als: beide kinderen zijn welkom in huis, als ze iemand niet willen zien gaan ze zelf maar even weg, jullie dwingen niemand tot excuses, er wordt niet gescholden door wie dan ook en fysiek worden wordt ook niet geaccepteerd. Degene die dat wel doet, mag lekker even een blokje om.
Hoe staat je man erin?
Joszy schreef op 05-07-2025 om 16:58:
[..]
Maar welke waarde heeft dat voor broer? Als er excuses komen alleen maar omdat pa en ma dat eisen? Dat heeft toch geen waarde?
Ik vind overigens dat vriendin van broer wel een beetje een punt heeft als ze zegt dat TO en/of haar man hadden moeten ingrijpen. Ook als je dochter 19 is, heeft ze zich te gedragen bij jullie in huis. Het huis uitzetten is natuurlijk belachelijk, maar als zij zich gedraagt als een kleuter kun je haar ook best als een kleuter naar haar kamer sturen of op zijn minst flink aanspreken. Blijkbaar voelden vriendin en broer zich niet gesteund door jullie
Ik vind alle kinderen echt wat te verwijten hierin. Broer en vriendin wisten dat zusje boos was en bereid was de confrontatie uit de weg te gaan. Broer en vriendin namen zelf het risico om zusje toch tegen te komen (op de verjaardag van vader, lekker moment om de confrontatie op te zoeken). Natuurlijk moet zusje niet schelden en al helemaal niet met zulke sterke woorden, maar ze is 19, dus net puber af. Broer gaf een flinke duw. Dus allemaal onacceptabel gedrag.
Ik zou me als ouders van al het gedrag distantiëren. Dus wel ertegen uitspreken, maar zeker niet verder bemiddelen, excuses eisen of dochter wegsturen. Belachelijk voorstel.
Hoe oud is de nieuwe vriendin eigenlijk?
Nieuwe vriendin is ook pas 20 jaar, dus niet veel ouder dan dochter, de ex is ook rond die leeftijd. Ik ben zo teleurgesteld in mijn beide kinderen. Ik voel alsof ik gefaald heb als ouder. Mijn man zat ook weer huilend in de auto. Het voelt nu alsof wij overal de schuld van krijgen en niks goed kunnen doen. Ik zie ook geen uitweg in dit conflict. Zowel zoon als dochter zijn ontzettend koppig en zowel de ex als de nieuwe vriendin maken het alleen maar erger.
Frisdrank1972 schreef op 05-07-2025 om 17:50:
Nieuwe vriendin is ook pas 20 jaar, dus niet veel ouder dan dochter, de ex is ook rond die leeftijd. Ik ben zo teleurgesteld in mijn beide kinderen. Ik voel alsof ik gefaald heb als ouder. Mijn man zat ook weer huilend in de auto. Het voelt nu alsof wij overal de schuld van krijgen en niks goed kunnen doen. Ik zie ook geen uitweg in dit conflict. Zowel zoon als dochter zijn ontzettend koppig en zowel de ex als de nieuwe vriendin maken het alleen maar erger.
Ik denk dat je kinderen dit lekker zelf samen moeten gaan uitzoeken en anderen erbuiten moeten laten. Wel echt heel irritant hoe zij zich naar elkaar gedragen zeg…
Nicky199 schreef op 05-07-2025 om 20:00:
[..]
Ik denk dat je kinderen dit lekker zelf samen moeten gaan uitzoeken en anderen erbuiten moeten laten. Wel echt heel irritant hoe zij zich naar elkaar gedragen zeg…
Dit. En gewoon de afspraak maken dat ze zich gedragen als ze in dezelfde ruimte zijn. Lukt dat niet, gaan ze maar ergens anders heen.
Ik vind in dit geval ook dat nieuwe vriendin al wel veel noten op haar zang heeft. Zij bepaalt toch niet wat er in jullie huis gebeurt, ammehoela.
Due-scimmie schreef op 05-07-2025 om 20:06:
[..]
Dit. En gewoon de afspraak maken dat ze zich gedragen als ze in dezelfde ruimte zijn. Lukt dat niet, gaan ze maar ergens anders heen.
Ik vind in dit geval ook dat nieuwe vriendin al wel veel noten op haar zang heeft. Zij bepaalt toch niet wat er in jullie huis gebeurt, ammehoela.
100% eens. Je hebt het al druk genoeg met je eigen kinderen zonder een extra twintigjarige met een groot ego.
ik vind dat je steeds je dochter de hand boven hoofd houdt omdat ze pas 19 jaar is . Ze is geen kind meer maar jong volwassen. Broer heeft gelijk dat ze excuses aan beide moeten maken . De eis van de nieuwe vriendin van je zoon slaat nergens op dat je dochter het huis moet gaan als ze geen excuses maakt . Ze heeft niets te eisen . Maar jullie ouders moeten harder en strenger zijn en etsen dat beide kinderen zich normaal gedragen en de sfeer in het gezin niet hoeven het verpesten met hun gedrag .
Probeer even de volwassene te zijn beste ouders . Geen gehuil en ook geen gevoel van falen . Kom op .
Jullie kinderen klikken nu even niet . Jammer maar tis niet anders .
Zoon en vriendin zijn welkom en dan praat je nergens over . Hou het neutraal.
Dochter hetzelfde. Je wilt er niks meer over horen .
Het enige wat je moet uitstralen is dat zij normaal doen als ze elkaar wel treffen bij jou in huis!!
Het is pas eenmaal zachtjes benoemd, ik vind dat er echt veel te soft wordt gereageerd op de zoon die z’n 19 jarige zusje zo hard duwt dat ze valt.
Niet alleen is die gast al zo’n nare dropveter dat hij z’n vorige vriendin zo lang bedriegt, hij vindt blijkbaar prima om z’n zusje een duw te geven en verwacht dan ook nog excuses én vindt t prima dat zn nieuwe vriendin zoveel noten op haar zang heeft dat de 19 jarige uit huis moet worden gezet.
Je dochter had haar geen hoer moeten noemen, absoluut niet netjes. Ik snap echter haar handelen wel als ik kijk naar hoe ik de wereld op die leeftijd zag.
Je zoon is een eikel en zn vriendin net zo goed.
Als ouder zijnde zou ik m’n handen er van af trekken en ze het zelf laten uitzoeken. Je kan geen partij kiezen.
Estra schreef op 05-07-2025 om 22:02:
ik vind dat je steeds je dochter de hand boven hoofd houdt omdat ze pas 19 jaar is . Ze is geen kind meer maar jong volwassen. Broer heeft gelijk dat ze excuses aan beide moeten maken . De eis van de nieuwe vriendin van je zoon slaat nergens op dat je dochter het huis moet gaan als ze geen excuses maakt . Ze heeft niets te eisen . Maar jullie ouders moeten harder en strenger zijn en etsen dat beide kinderen zich normaal gedragen en de sfeer in het gezin niet hoeven het verpesten met hun gedrag .
Ik denk dat TO bang is en heel goed aanvoelt, dat als zij 'strenger' reageert en 'eisen' gaat stellen, dat dan het dunne lijntje wat TO met haar kinderen verbind wel eens doorgeknipt kan worden en dat wil ze begrijpelijkerwijs ook voorkomen. Ze moet echt heel zorgvuldig balanceren, tussen twee kampen die beide haar begrip willen en haar steun.
Maar eerlijk; haar zoon heeft dit allemaal veroorzaakt. Hij had beter na moeten denken, vooral omdat zijn zus ook nog eens een stevige vriendschap had en heeft met zijn toenmalige vriendin. Dus even door alle 'drama en ruis' van nu heengekeken; hij is degene die hier iets aan kan veranderen om hier een verandering ten weeg te brengen en diep in zijn hart weet hij dat best. Juist zijn 'niet handelen' en zijn 'geen oog hebben voor de pijn bij anderen' zorgt ervoor dat iedereen op zijn strepen blijft staan. Maar goed, zo te lezen heeft hij in zijn nieuwe vriendin zijn gelijke gevonden qua inlevingsvermogen in anderen, dat helpt ook niet mee.
Vind het oprecht heel naar voor de ouders, die dit ook maar op hun bordje geworpen krijgen. En door alle emoties van beide partijen moeten schipperen, maar waarbij hun eigen emoties en frustraties eigenlijk geen ruimte krijgt bij de kinderen.
Weet je TO, bij dit soort 'twee kampen' die daar beide ook nog eens in hun gelijk vastgraven, hoef je geen verzoening te verwachten. Jou dochter denkt daarvoor nog teveel 'zwart/wit' voor op dit moment en heeft die ex aan haar kant die niet verder lijkt te komen in haar acceptatieproces/verwerkingsproces en dochter daardoor onbewust flink beïnvloed en aan de andere zijde je zoon, die vooral veel lijkt te nemen, zowel in relatie alsook in ruimte, zonder oog te hebben voor het leed wat hij veroorzaakt heeft bij ex en zus en ouders...en hij lijkt daarin wel zijn gelijke gevonden te hebben.
Eigenlijk maar 1 advies om aan broer en zus voor te leggen, is dat jullie hier een professionele partij in betrekken in de vorm van een goede en invoelende therapeut die alle lagen van verdriet, pijn, erkenning hiervoor, en alle loyaliteitsconflicten boven tafel weet te krijgen en zorgt voor oprecht begrip hiervoor.....daarna werken aan nabijheid in jullie gezin.
Is dit iets om te overleggen met huisarts met de vraag of de huisarts hier iemand voor weet en dan met je kinderen overleggen of zij hiervoor open staan?
Jullie als ouders moeten de rug rechten. Stel heel simpel voorwaarden aan de kinderen als zij zich onder jullie dak willen bewegen. Je hebt geen kinderen gekregen om de goede band onderling, maar omdat je zelf kinderen wilde. En die goede onderlinge band kun je niet forceren en eisen. Laat dat los!
Broer had zich aan de afspraak moeten houden of zich duidelijk moeten aankondigen dat hij eerder kwam (dan had zus zich uit de voeten kunnen maken of boven kunnen blijven zoals de afspraak was). Met deze actie hebben broer en vriendin ook zus uit de tent gelokt omdat ze weten dat zus achter ex staat. Dit moest sowieso een keer klappen en sommige mensen hebben een olifanengeheugen en vergeten niet. Zus had zich niet moeten laten gaan in schelden. Broer moet zijn handen thuishouden en jullie hadden meteen moeten ingrijpen.
Als zus haar excuus moet aanbieden om het schelden, mag broer dat ook doen voor de eerdere aankomst zonder seintje en voor het duwen.
Vriendin is geen partij in deze en heeft op het excuus na voor schelden niets te vertellen.
Jullie moeten je neutraal opstellen en regels maken. En schei uit met dit trieste gedoe. Echt ik zou jullie als ouders echt niet serieus nemen.
BritgetJones007 schreef op 06-07-2025 om 11:20:
[..]
Ik denk dat TO bang is en heel goed aanvoelt, dat als zij 'strenger' reageert en 'eisen' gaat stellen, dat dan het dunne lijntje wat TO met haar kinderen verbind wel eens doorgeknipt kan worden en dat wil ze begrijpelijkerwijs ook voorkomen. Ze moet echt heel zorgvuldig balanceren, tussen twee kampen die beide haar begrip willen en haar steun.
Maar eerlijk; haar zoon heeft dit allemaal veroorzaakt. Hij had beter na moeten denken, vooral omdat zijn zus ook nog eens een stevige vriendschap had en heeft met zijn toenmalige vriendin. Dus even door alle 'drama en ruis' van nu heengekeken; hij is degene die hier iets aan kan veranderen om hier een verandering ten weeg te brengen en diep in zijn hart weet hij dat best. Juist zijn 'niet handelen' en zijn 'geen oog hebben voor de pijn bij anderen' zorgt ervoor dat iedereen op zijn strepen blijft staan. Maar goed, zo te lezen heeft hij in zijn nieuwe vriendin zijn gelijke gevonden qua inlevingsvermogen in anderen, dat helpt ook niet mee.
Vind het oprecht heel naar voor de ouders, die dit ook maar op hun bordje geworpen krijgen. En door alle emoties van beide partijen moeten schipperen, maar waarbij hun eigen emoties en frustraties eigenlijk geen ruimte krijgt bij de kinderen.
Weet je TO, bij dit soort 'twee kampen' die daar beide ook nog eens in hun gelijk vastgraven, hoef je geen verzoening te verwachten. Jou dochter denkt daarvoor nog teveel 'zwart/wit' voor op dit moment en heeft die ex aan haar kant die niet verder lijkt te komen in haar acceptatieproces/verwerkingsproces en dochter daardoor onbewust flink beïnvloed en aan de andere zijde je zoon, die vooral veel lijkt te nemen, zowel in relatie alsook in ruimte, zonder oog te hebben voor het leed wat hij veroorzaakt heeft bij ex en zus en ouders...en hij lijkt daarin wel zijn gelijke gevonden te hebben.
Eigenlijk maar 1 advies om aan broer en zus voor te leggen, is dat jullie hier een professionele partij in betrekken in de vorm van een goede en invoelende therapeut die alle lagen van verdriet, pijn, erkenning hiervoor, en alle loyaliteitsconflicten boven tafel weet te krijgen en zorgt voor oprecht begrip hiervoor.....daarna werken aan nabijheid in jullie gezin.
Is dit iets om te overleggen met huisarts met de vraag of de huisarts hier iemand voor weet en dan met je kinderen overleggen of zij hiervoor open staan?
Meldt ze aan voor het familie diner op tv. 😎😎
Zeilboot schreef op 06-07-2025 om 11:21:
Jullie moeten je neutraal opstellen en regels maken. En schei uit met dit trieste gedoe. Echt ik zou jullie als ouders echt niet serieus nemen.
Is dit laatste nou echt nodig om te zeggen? Kom op, doe aardig
Sommigen zitten hier wel erg in het is de schuld van X. Wat gebeurd is, is gebeurd. Het kan niet zo zijn dat als iemand ooit vreemd is gegaan, levenslang boete moet doen. Natuurlijk is het pijnlijk. Maar kom op, we doen allemaal dingen in ons leven die niet handig zijn. Allemaal. Misschien op een ander vlak, maar dat maakt niet uit.
Ik mis hier het stukje medemenselijkheid en mededogen. Ik ben niet zo van oog om oog, tand om tand. Dat is een inmiddels vrij ouderwetse gedachtengang. En voor mensen die nog wel zo denken, we zien allemaal op wereldniveau waar het toe kan leiden.
En dochter is nog niet zo ver, en ze zal haar tijd nodig hebben, maar misschien kan iemand haar wel inzicht geven. Niet perse de ouders, maar een goede vriendin of een tante.
En TO mag grenzen stellen. In hun huis gaat iedereen normaal met elkaar om, zo niet, dan mag diegene zelf weggaan.
Frisdrank1972 schreef op 05-07-2025 om 16:33:
Hee iedereen,
Ik heb een gesprek met zoon gehad. Mijn zoon heeft het helemaal gehad met zijn zus en eist een excuses. Ik heb hem al verteld dat dat moeilijk zal worden. Ik en mijn man hebben wel onze excuses aangeboden dat wij het zover hebben laten komen. De vriendin van zoon, zei dat ze erg teleurgesteld in ons was omdat wij onze dochter niet beter onder controle hadden. Ik heb haar toen gezegd dat ze 19 is en dat wij haar moeilijk naar haar kamer konden sturen. Vriendin zei zelfs dat wij haar maar uit huis moesten zetten als zij haar broer en haar niet respecteert. Maar dat vind ik zelf veel te ver gaan. Dus nu is zitten wij in een soort limbo. Zoon wil een excuses, vriendin wil dat wij onze dochter ''straffen'' door haar uit het huis te gooien en dochter wil zoon en vriendin niet meer zien. Ik weet het ook niet meer. Ik heb niet aan dochter verteld wat vriendin over haar zei. Er hoeft niet nog meer olie op het vuur.
Ja dat gaat inderdaad ook weer veel te ver. Dochter uit huis zetten om ruzie met zoon die reeds uit huis is? Bizarre situatie dit.