Beste vriendin relatie getrouwde man
Zoals gezegd hierboven... Helemaal van het padje, alle ratio is verdwenen. Jarenlang single geweest, nu een relatie met de vader van een kind waarbij haar dochter in hockey team zit. Het is nu een paar maanden gaande. Man zegt geen intimiteit meer te hebben, zus hoopt dat man voor haar kiest, man heeft allerlei obstakel als in.... koophuis moet dan verkocht worden... woont nog een van de kinderen thuis, wachten tot dat kind uit huis is... maar daarna 'zie ik wel een kans voor ons'... Waarmee mijn zus aan hem blijft hangen, en de man EN zijn gezin heft, EN een leuk verzetje. Zo zie ik het dan..... Loopt zoiets ooit goed af voor de 'minnares'? En wat moet ik met alle verhalen? Ik weet niet meer hoe ik moet reageren...
Vriendin van mij had een paar jaar een verhouding gehad met iemand van haar werk. Toen hij de knoop doorhakte en 't z'n vrouw vertelde, kreeg mijn vriendin 't spaans benauwd en heeft er zelf 'n punt achter gezet. Leuke uitstapjes en 'werk' reisjes is één, maar met 'n vent samen moeten leven die nog 3 thuiswonende pubers had die ongetwijfeld ook om het weekend bij hen zouden verblijven en de hoge allimentatiekosten van 't hele spel, dan is het opeens toch lang zo romantisch niet meer.
Niet mee bemoeien.
Zij geloofd in sprookjes, en heel soms komen deze ook uit.
Ga vooral niet in discussie. Je kan haar toch niet overtuigen. Natuurlijk kan jij je mening geven en zij die van haar. Alleen laat het daarbij
Bezie haar verhalen als een soap en laat je zus haar eigen keuzes maken.
Eens hoor, haar probleem. Maar het zou mij niet lekker zitten. Geen idee wat ik zou doen als de man wel een bekende zou zijn.
Joh een paar maanden, die is straalverliefd. Laat haar daar lekker van genieten want over een jaar of twee zakt die hormonenstorm en ziet ze zelf ook weer wat scherper zonder die roze bril. Daarna kun je er pas wat over zeggen. Eerder niet.
Je hoeft er niks mee, met die verhalen, niet nu, niet later, je mag er best voor kiezen om ze niet te willen horen. Ze dronken een glas, deden een plas, en alles bleef zoals het was.
Wat is in jouw ogen ‘goed aflopen’? Het loopt zoals het loopt en dat was dat, zou ik denken. Het zijn maar gebeurtenissen in haar leven. Hoezo heb jij daar zoveel emotie bij? Of is ze zelf heel erg wanhopig?
Als dit mijn zus zou betreffen dan zou ik haar verhalen zeker aanhoren, maar haar ook mijn denkwijzen hierover meegeven. Verder zou ik haar ook niet veroordelen, maar er altijd voor haar zijn wanneer dat nodig is. Overigens ook voor mijn vrienden, niet enkel mijn zus/broer. Een ieder zal hun eigen pad moeten bewandelen, hoe pijnlijk soms ook, maar er dan ook voor hen zijn bij verdriet en nooit “told you so” gebruiken.
Er zijn maar heel, heel weinig mensen die af weten van mijn relatie met een getrouwde man. Mocht een van hen zich er niet prettig bij voelen als ik erover vertel, dan hoop ik dat ze dat tegen mij zegt. Dan houd ik het voortaan bij haar weg.
Tegen mij kunnen vriendinnen alles zeggen, zeker op dit vlak zal ik niet snel oordelen. Ik zou wel proberen te waarschuwen heel veel mannen die zeggen dat ze hun vrouw zullen verlaten nadat ..... (vul de voorwaarden maar in), daar later op terugkomen. Er bestaan zeker uitzonderingen maar ik geloof dat die tot de minderheid behoren.
Maar weet dit: juist omdat dit een onderwerp is dat je niet makkelijk met anderen bespreekt, is het voor haar belangrijk dat wel ergens met iemand te kunnen doen. Dus als jij er zelf geen last van hebt, hoor haar gewoon maar aan. En je kunt haar altijd verwijzen naar het 'minnaar/minnares' topic op dit forum...