Psyche en mentaal Psyche en mentaal

Psyche en mentaal

Wat is jouw relatie met tijd?

Ergens anders kwam ik deze vraag tegen over geld en daar waren de reacties heel divers. 

Hoe is dat met tijd? Zijn jullie goed in het omgaan met tijd? 


Mlah!

Mlah!

29-07-2021 om 16:04 Topicstarter

Ikzelf dus niet. Tijd glipt tussen mijn vingers door. Snel afgeleid, kies altijd het verkeerde moment om iets te gaan doen, bijv vlak voor vertrek. Op tijd komen is een gevecht, net als op tijd in bed liggen.

Bedoel je op tijd komen? Of dingen op tijd voor elkaar hebben?

Op tijd komen kan ik aardig goed. Is met jonge kinderen wel wat lastig, maar we doen ons best. Ik hou niet van te laat komen of mensen lang laten wachten.

Wat betreft plannen en zaken op tijd doen: dat kan ik wel, maar ik wil (hoe menselijk) wel eens uitstellen als ik ergens geen zin in heb. Zo zit ik nu te forummen, terwijl ik ook wat in de tuin zou kunnen doen.

Op tijd naar bed is hier net als een goed voornemen: dat lukt niet zo goed. Of we moeten echt heel moe zijn. Heel herkenbaar.

Iets vlak voor vertrek gaan doen, is niets voor mij. Afgeleid worden, dat dan weer wel… vooral als de afleiding interessanter is dan waar je mee bezig was. 

Als ik wegmoet, of ergens op tijd moet zijn, heb ik in mijn hoofd altijd meer tijd dan in het echt. Na enkele serieuze ruzies daarover met mijn man als we samen ergens heen moeten, maak ik daarin andere keuzes. Bijv. eerst douchen en aankleden, dan pas de was ophangen / vaatwasser leeg ruimen / elk ander klein klusje wat man ook had kunnen doen waardoor ik hem niet had hoeven laten wachten als ik maar gewoon had gezorgd dat ik zelf iig klaar stond om mee te gaan. Met werk-zaken en afspraken met bijv artsen ofzo, was het altijd kielekiele (en ook vaak net te laat) maar dit gaat ook steeds beter.
Laten we zeggen dat ik lerende ben in het omgaan met tijd en op tijd van huis vertrekken.

Ik heb overigens wel een enorm goede innerlijke kookwekker, eitjes kook ik op gevoel perfect tot de gewenste gaarte en ook als ik met kind afspreek 'over 5 minuutjes gaat de wekker en dan moet je naar bed' als ik dan denk, die wekker zal zo wel gaan, dan zit ik op max 10 sec. nauwkeurig met die gedachte en de daadwerkelijke wekker.

Beetje ambigue relatie met tijd dus.

Ik ben altijd overal te vroeg omdat ik bang ben om te laat te komen. 
Als ik ergens mee bezig ben vergeet ik de tijd of, als ik juist niets doe zoals nu ben ik de hele tijd tv aan het kijken, dan is het ook zo opeens heel laat.

Ik ga dus heel inefficiënt met tijd om.

Mlah!

Mlah!

29-07-2021 om 16:15 Topicstarter

Ik ben ook slecht in het inschatten hoeveel tijd ik nodig heb om iets te doen. Kan dus enorm tegen iets aanhikken waar ik vervolgens zo klaar mee ben, maar ook "nog even snel..." wat vervolgens maar half af komt (en niet meer wordt afgemaakt) 😔

ik ben altijd op tijd. Nooit te laat voor de wekker wakker. Komt door mijn verleden. Ben nu aan leren dat er ook middenweg in zit. Slaap nooit uit terwijl ik al 15 jaar de deur uit ben. Nog steeds hoor ik t stemmetje om half 8 zijn jullie beneden. 
Ik ben extreem op de tijd, ook niet goed

Slecht kunnen inschatten hoe lang iets duurt is heel herkenbaar! Dat vind ik zowel prive als op werk heel lastig, en ik heb er ook echt een bloedhekel aan als mensen me vragen om een indicatie te geven

Ik ben meestal veel te vroeg, omdat ik anders (bang ben dat ik ) te laat kom. Ik ben daardoor eigenlijk nooit te laat, hou er ook niet van als anderen vaak te laat komen. 

Ik ben ook supertraag in veel dingen, als ik bijvoorbeeld na het werk naar de fietsenstalling ga om mijn fiets te halen, zie ik vaak meerdere mensen komen die gewoon hun fiets pakken en vertrekken terwijl ik daar nog sta te prutsen en doen. Thuis ook, ik sta echt idioot vroeg op, omdat ik eindeloos lang werk heb voor ik de deur uit kan. Ik weet niet waarmee, gewoon met douchen, aankleden, kop koffie, tas inpakken enz.

Dus de tijd gaat altijd te snel voor mij. Geen idee waarom, ik ben altijd al zo geweest en heb me er na ruim 50 jaar bij neergelegd.

Ik zorg er zelf voor dat ik meestal ergens op tijd ben. (oke op school kwam ik altijd te laat). Mijn schoonvader kwam altijd te laat. Als wij wilden dat hij om 9 uur kwam dan zeiden we half 9 tegen hem. Dan was hij er mooi om 9 uur. Ik vind het trouwens ook niet prettig als mensen te vroeg komen. 

Ik loop altijd een rondje of ga ergens op een bankje zitten of koffie drinken als ik te vroeg ben. Hangt er wel van af bij wie of wat natuurlijk.

AcidicShark11

AcidicShark11

29-07-2021 om 17:14

Alleen de OP gelezen.
Ehhh, voor mij is het ja en nee?

In principe ben ik heel punctueel, ik háát te laat komen, en anderen die 15+ min te laat zijn zonder bericht naar mij vind ik ook irritant. 

Maar: ik ben soms zelf ook wel eens te laat. Heel zelden zelfs op mijn werk. Ik heb dyscalculie en ondanks dubbel controleren zie ik niet altijd dat ik mijn wekker niet goed heb gezet; of de bus van 19.13 wordt bij mij 19.31, die mis je dan dus 

Mijn man heeft Adhd (ik Add) en ik merk bij hem dat hij echt echt echt niet in kan schatten hoe lang iets gaat duren, terwijl hij veel beter is met cijfers/schatten/inzicht/klokkijken etc dan ik.

Hoe ouder ik ben hoe sneller de jaren lijken te gaan, dat is een cliché waar ik me wel in kan vinden. En tijd is relatief. Ook een lekkere dooddoener, maar wel waar imho.

Ja, het klopt bij mij ook wel dat de tijd vliegt hoe ouder je word. Vroeger leefde ik van weekend naar weekend en aan de school of werkweek leek geen einde te komen. 

Hobbelster schreef op 29-07-2021 om 16:10:

Als ik wegmoet, of ergens op tijd moet zijn, heb ik in mijn hoofd altijd meer tijd dan in het echt. 

Ik heb het tegenovergestelde, waardoor ik nogal neurotisch word en te vroeg wegga/aaankom.

Verder heb ik soms wat ik zelf noem 'tijd-angst'. Met name omdat ik dingen nog totaal niet voor elkaar heb, maar de klok wel steeds sneller doortikt. Ben inmiddels de dertig gepasseerd en vind het helemaal niks.

Tja tijd...ik ben er heel goed in om tijd voor mezelf vrij te spelen, en vervolgens doe ik daar dan niks mee. Ik heb zoveel moeite om "gewoon" aan de slag te gaan...

Vandaag kindloos (want BSO). Dus wat doeik? Tot twaalf uur in bed liggen, lezen, slapen, lezen. Tot kwart over vier spelletjes op de telefoon, nieuws lezen en tv kijken (door elkaar). Daarna op de fiets gesprongen, eerst "even" naar mijn ouders, gekletst en koffie gedronken en de rest van mijn plannen (stukje fietsen? Vaatwasser inruimen? Was in de machine dien?) in de ijskast geparkeerd want het was tijd de kinderen op te halen.

Wat ik had willen doen: huis opruimen, schoonmaken, meerdere wassen draaien, hardlopen, schuur herinrichten en de vaatwasser uit- en inruimen. Ja, ik plan meestal te veel voor waar ik tijd voor heb, en doe (veel) minder dan waar ik tijd voor heb. Bleh

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.