Thuis zijn is voor mij als introvert het allerfijnst
Ik ben introvert. Dat betekent niet dat ik verlegen ben, integendeel. Ik ben een makkelijke prater, hou ook van lachen en lol maken en ga soms ook naar feestjes. Maar daarnaast hou ik erg van rust, stilte en mijn eigen gezelschap. Ik hou ervan om thuis te zijn, te rommelen met mijn eigen dingetjes, zonder verplichtingen, veel me-time. Dat is voor mij genieten.
Toch merk ik vaak dat anderen dit lastig vinden om te begrijpen. Regelmatig hoor ik: "Ga je nog wat leuks doen dit weekend?" Alsof ‘leuk’ per definitie iets buitenshuis, met anderen en vol activiteit moet zijn. Maar voor mij is het juist heerlijk om een weekend zonder plannen te hebben. Gewoon mijn eigen ritme volgen, wandelen, lezen, of muziek luisteren.
Soms voel ik me bijna verplicht om iets ‘beters’ te doen – iets wat past in het plaatje van wat sociaal als ‘leuk’ wordt gezien. Maar de waarheid is: ik ben op mijn best als ik trouw blijf aan mezelf. En dat betekent vaak gewoon thuis zijn.
Herkennen jullie dit?
mijn omgeving weet niet beter dan dat rooiekater op zondag bank hangt in pyjama.
Op zaterdag afspreken prima maar niet elke zaterdag.
Tip voor iedereen die hier moeite mee heeft: neem onregelmatig werk 
Ten eerste scheelt het al veel gezeur, want op het moment dat mensen iets over je weekend vragen kun je meestal zeggen: Ik werk/heb gewerkt. Daarnaast geeft niemand feestjes op het moment dat je vrij bent, want dan is de rest van de wereld niet vrij. Dus je hebt het automatisch al rustiger. Ideaal
Daarnaast is het werk wat ik doe ook vrij hectisch, dus bij ons op werk leeft juist iedereen enorm mee als het antwoord op ‘hoe was je weekend’ (dat vragen we elkaar soms wel als we weten dat de ander net twee dagen vrij is geweest) ‘Heerlijk, ik heb helemaal niéts gedaan’ is.
Fijn al die reacties, thanx! 😍
Ben nieuw hier, maar dit is een mooie plek om wat te sparren.😉
'Ga je wat leuks doen dit weekend' is gewoon een conversatiemaker en het antwoord kan ook gewoon zijn: Ik ga dit weekend mijn legostraat bouwen.
Marty1984 schreef op 03-05-2025 om 19:03:
[..]
De jongere garde denkt dat ik bijt en verschrikkelijk asociaal ben, dus durft geen opmerkingen te maken
. Voor hen ben ik - gok ik - stokoud als 40-jarige die niet veel onderneemt. Ik lig nog net niet in mijn kist.
De oudere garde is degene die het hardst er tegenin gaat dat ik nauwelijks op vakantie ga, geen wilde weekends beleef, ... en die maar blijft doorzeuren.
Ik word tegelijk doodmoe als ik hun wilde weekendplannen elke week aanhoor.
Mwah, ik denk dat de jongere generatie zo overprikkeld is dat ze je groot gelijk geven.
ik herken jullie zo erg! Tijdje terug had ik daardoor ook moeite met werken op maandag. Gewoon de spanning al voelen voor de vraag überhaupt komt. Nu kan ik er veel beter op ingaan. Toch blijf ik het lastig vinden met vakanties. Dat met vakantie aanvragen op hoogseizoen zonder kinderen, heb ik ook zovaak reacties op gekregen. Het is mijn recht om vakantie te vragen wanneer ik wil en of ik wel of niet op vakantie ga, denk ik in mijn hoofd. Maar ik zeg dan meestal iets als 'hoezo?, wat is daar mis mee'.
Ik hou echt wel van dingen ondernemen maar ik wil pas kort van te voren kunnen beslissen hoe en wat. En hoe groter het evenement hoe groter de kans dat ik het niet zie zitten.
Ik kan dan weer makkelijk dingen afslaan bij/met mensen waar ik niet zoveel mee heb. Etentjes bijvoorbeeld. Brengt mij niks leuks op, dan maar die saaie muts zijn.
Tegenwoordig zeg ik het vaak gewoon hoor. O, niet zoveel, lekker rustig aan gedaan.
Een nog betere oplossing is op maandag vrij zijn 
Geen vragen over het weekend, maar nog belangrijker, even een dag voor mezelf na 2 dagen iedereen thuis. Ik dacht altijd dat de vrijdag vrij lekker zou zijn, maar eigenlijk is de maandag fijner.
Vrijdag rustig de werkweek afsluiten, veel collega's zijn dan al vrij en iedereen doet rustig aan want het is bijna weekend.
Evaluna schreef op 04-05-2025 om 13:36:
Tegenwoordig zeg ik het vaak gewoon hoor. O, niet zoveel, lekker rustig aan gedaan.
Een nog betere oplossing is op maandag vrij zijn
Geen vragen over het weekend, maar nog belangrijker, even een dag voor mezelf na 2 dagen iedereen thuis. Ik dacht altijd dat de vrijdag vrij lekker zou zijn, maar eigenlijk is de maandag fijner.
Vrijdag rustig de werkweek afsluiten, veel collega's zijn dan al vrij en iedereen doet rustig aan want het is bijna weekend.
En als je zegt: oh, niet zoveel, lekker rustig aan gedaan'. Is het antwoord meestal: Oh, heerlijk! Ja, dat moet ook af en toe hè?
Grindelwald schreef op 03-05-2025 om 19:33:
En dat vind ik vaak achter af gezien vaak leuk en gezellig. Maar op voorhand heb ik er nooit zin in.
Herkenbaar.
Dolfje schreef op 04-05-2025 om 13:54:
[..]
Herkenbaar.
Voor mij ook, vind dat altijd stom van mezelf, dat ik steevast geen zin heb om op bezoek te gaan, ook al zijn de mensen nog zo leuk.
felija schreef op 04-05-2025 om 14:14:
[..]
Voor mij ook, vind dat altijd stom van mezelf, dat ik steevast geen zin heb om op bezoek te gaan, ook al zijn de mensen nog zo leuk.
Ja ik vind dat ook stom van mezelf.
Dolfje schreef op 04-05-2025 om 14:23:
[..]
Ja ik vind dat ook stom van mezelf.
Wel fijn om hier herkenning te vinden, voel ik me toch minder alleen, als ik een volgende keer weer met frisse tegenzin naar een leuke visite vertrek. 
Ik ben de fase van stom voorbij het boeit mij niet meer.
Ik heb gewoon oplaad tijd nodig.
Vandaag ook heerlijk op de bank kat op schoot en lummelen maar.
Dolfje schreef op 04-05-2025 om 14:23:
[..]
Ja ik vind dat ook stom van mezelf.
Ik ook. Het kost mij op voorhand al veel energie. En daar baal ik van. Waarom ik mijzelf daar zo mee in de weg zit.
Hoe doen jullie dat als er iets moet? Als mensen iets van je willen?
Ik ben introvert en heb ook gewoonweg 'lege tijd' nodig. Maar ik merk dat de drukke mensen die lege tijd beschouwen als 'beschikbare tijd'. Dus eerst de vraag wat doe jij dit weekend. Mijn antwoord: zaterdag x en zondagochtend a,b en c en in de middag lekker thuis. De reactie: kun jij dan zondagmiddag even een cadeau voor Miep halen/zullen we dan zondagmiddag samen y/dan kom ik zondag gezellig langs en eten we samen. Ik voel me dan toch verplicht om dat cadeau te halen, ook al kost het naar de stad rijden, parkeren enz dan de hele middag. Afspreken kan ik nog wel afwijzen, maar één (zeer extraverte) vriendin neemt daar geen genoegen mee. 'ja maar als je niks te doen hebt..'' Of; 'ik regel het eten wel hoor'. Ik vind het lastig om dan beleefd af te slaan. Heb ook het idee dat zij zich afgewezen voelt. En voel me een beetje een kneus.