Thuis zijn is voor mij als introvert het allerfijnst
Ik ben introvert. Dat betekent niet dat ik verlegen ben, integendeel. Ik ben een makkelijke prater, hou ook van lachen en lol maken en ga soms ook naar feestjes. Maar daarnaast hou ik erg van rust, stilte en mijn eigen gezelschap. Ik hou ervan om thuis te zijn, te rommelen met mijn eigen dingetjes, zonder verplichtingen, veel me-time. Dat is voor mij genieten.
Toch merk ik vaak dat anderen dit lastig vinden om te begrijpen. Regelmatig hoor ik: "Ga je nog wat leuks doen dit weekend?" Alsof ‘leuk’ per definitie iets buitenshuis, met anderen en vol activiteit moet zijn. Maar voor mij is het juist heerlijk om een weekend zonder plannen te hebben. Gewoon mijn eigen ritme volgen, wandelen, lezen, of muziek luisteren.
Soms voel ik me bijna verplicht om iets ‘beters’ te doen – iets wat past in het plaatje van wat sociaal als ‘leuk’ wordt gezien. Maar de waarheid is: ik ben op mijn best als ik trouw blijf aan mezelf. En dat betekent vaak gewoon thuis zijn.
Herkennen jullie dit?
Ik denk dat mensen het niet echt interesseert wat je in je weekend doet of hebt gedaan, het is gewoon een beleefdheidszinnetje of een aanzetje naar een praatje of een aanleiding om over hun eigen weekendplannen te praten
Vrijetijd het woord zegt het al je bent helemaal vrij om te doen wat je zelf graag wilt en vooral te laten wat je niet leuk vindt.
Je hoeft je ook niet te verantwoorden over wat je gaat doen.
Zelf houd ik ook niet van volgeladen weekends en ik herken de vraag wel maar ik maak mij niet druk over wat anderen van mijn antwoord vinden. Dat een ander het lastig vindt om te begrijpen dat jij liever leest of wandelt is niet jouw probleem. Als iemand een waardeoordeel over jouw weekend heeft haal je schouders er overop en negeer het.
Zoals Bolmieke zegt; als ik zou vragen "Ga je nog wat leuks doen dit weekend?" dan betekent het niet dat ik verwacht dat je per se iets heel spannends moet gaan doen. Je kan ook op Pinterest rond gaan snuffelen of gaan handwerken, of breien. Of koffiedrinken met je oma, of uitgebreid in bad gaan. Of koken. Ieder heeft zijn eigen idee van wat leuk is.
Bovendien is de gevoelswaarde van "leuk" veranderd. Vroeger betekende dat: ik moet erom lachen, maar nu eerder iets in de betekenis van "like".
Flupke schreef op 02-05-2025 om 20:45:
[..]
Dat is inderdaad wel het beste antwoord, maar soms wat lastiger bij mensen die me minder goed kennen. 😊
Wat kan jou andermans mening schelen? Het is jouw leven.
Ik herken het wel een beetje, alhoewel de hele dag thuis blijven ik ook niet trek maar ik kan ook prima in mijn eentje buitenshuis iets gaan doen.
Mensen praten graag over zichzelf. Ik zou zeggen:"lekker uitgerust, en jij?" Ze vinden je vast heel sympathiek als je doorvraagt op hun weekend.
Nav dit topic bedacht ik me dat ik eigenlijk vraag of men een fijn weekend heeft gehad ipv of ze iets leuks hebben gedaan.
Ik hou van gewoon lekker met mijn gezin zijn in het weekend. Niks feestje hier, feestje daar. Personeelsfeestjes en teamuitjes zijn ook niet zo aan mij besteed. Voor de vorm ga ik heel af en toe maar ik hoef dat echt niet iedere keer.
Ik heb gewoon een chronisch gebrek aan fomo, laat mij maar lekker thuis scharrelen. Ik betrapte mezelf laatst op een gevoel van irritatie toen mijn ouders zichzelf voor een kopje koffie uitgenodigd hadden. Op zich natuurlijk geen probleem maar het was mijn enige vrije dag en ik liep knorrig het huis te stofzuigen in plaats van lekker te lummelen. Ik heb een sociaal beroep in de horeca, ben omringd door collega's die gek zijn op reuring en een feestje, en ze vinden het helemaal prima dat ik dat lekker aan me voorbij laat gaan. Op mijn werk ben ik gastvrij, thuis niet zo heel erg vrees ik 😅
Herkenbaar en toen ik jonger was, gaf ik nog wel eens wat ‘recalcitrante’ antwoorden als: “mijn linker neusgat leeggegeten en volgend weekend is rechts aan de beurt”, dat was tegen een vrij onbeschofte vraagsteller maar toch doe ik het niet meer zo bot. Ik ben tegenwoordig trots op mijn vrije tijdsbesteding. Vaak genoeg sla ik de vraag over, antwoord iets vaags als “heerlijk uitgerust en jij?” als ik al weet dat de andere partij niet zo geïnteresseerd is in het feit dat ik op mijn buik liggend het gras een millimeter heb zien groeien en in die positie een tekening heb gemaakt van een Libelle op een waterlelieblad. 
Ik begrijp je helemaal.
Ook ik heb geen (grote) groepen mensen nodig om me te amuseren. Ik hoef ook niet uit mijn huis te gaan om me goed te voelen. Ik heb een huis, een redelijk grote tuin en ik woon in een klein dorp maar dan ook nog eens in een uithoek daarvan. Als ik ga snellopen kan het zijn dat ik niemand tegen kom. Paarden zie ik altijd want die zijn overvloedig aanwezig in mijn buurt. En als ik geluk heb zie ik enkele overstekende reetjes. Daar kan geen kroeg of wat dan ook tegen op. En ik zie mensen uit mijn gehucht dan van hot naar her rijden met hun auto, misschien op de vlucht voor zichzelf. Of zoekend naar iets wat ze zelf misschien niet weten wat het is. Maar iedereen is anders, dus dat mag ook.
Dus ik begrijp jou helemaal.
Maar wat mij eigenlijk in mijn pen deed kruipen was de loepzuivere, de haarscherpe manier van jou om die toestand te beschrijven. Zo to-the-point, zo duidelijk zonder een overvloed aan woorden. Chapeau!
Je hebt een mooi stukje proza geschreven en ik heb het al enkele keren gelezen en hérlezen.
♥️
ToetieToover schreef op 03-05-2025 om 14:20:
Herkenbaar en toen ik jonger was, gaf ik nog wel eens wat ‘recalcitrante’ antwoorden als: “mijn linker neusgat leeggegeten en volgend weekend is rechts aan de beurt”, dat was tegen een vrij onbeschofte vraagsteller maar toch doe ik het niet meer zo bot. Ik ben tegenwoordig trots op mijn vrije tijdsbesteding. Vaak genoeg sla ik de vraag over, antwoord iets vaags als “heerlijk uitgerust en jij?” als ik al weet dat de andere partij niet zo geïnteresseerd is in het feit dat ik op mijn buik liggend het gras een millimeter heb zien groeien en in die positie een tekening heb gemaakt van een Libelle op een waterlelieblad.
Ooooh, wat een leuke hobby heb jij. Van dit soort dingen wordt ik blij en daar kan geen feestje of sociale activiteit tegen op.
En toch is het eigenlijk gek, dat 'wij' niet zeggen wat we doen, terwijl er niets mis is met onze activiteiten.
Ik denk dat veel mensen juist lekker niets (willen) doen in hun vrije tijd maar het druk hebben is een statussymbool in onze huidige maatschappij.
alhambra schreef op 03-05-2025 om 15:11:
Ik denk dat veel mensen juist lekker niets (willen) doen in hun vrije tijd maar het druk hebben is een statussymbool in onze huidige maatschappij.
Dat denk ik ook. Bijna iedereen aan wie je vraagt " hoe gaat het" antwoord met " druk".
Ik heb het momenteel druk genoeg op mijn werk. De andere dagen hou ik over het algemeen mijn gemak samen met man. Ik ga sporten en boodschappen in het weekend. Ik vorige week was koningsdag dus zijn we op een terras gaan zitten maar er zijn ook weekenden dat we buiten sport en boodschappen en een wandeling niet veel anders doen. Vanavond hebben we een feestje en het is dat het van onze beste vriend is en er anders vrienden komen maar was anders liever thuis gebleven.
Vrijevlinder schreef op 03-05-2025 om 15:06:
[..]
Ooooh, wat een leuke hobby heb jij. Van dit soort dingen wordt ik blij en daar kan geen feestje of sociale activiteit tegen op.
En toch is het eigenlijk gek, dat 'wij' niet zeggen wat we doen, terwijl er niets mis is met onze activiteiten.
Nee, natuurlijk is er niets mis mee. Maar als we het zelf al hebben over "saai" en "niets bijzonders" doe je jezelf te kort. Een boek lezen, wandelen, een serie kijken is niet saai. Sommige mensen vinden het misschien saai, maar dat is wat anders. Elk weekend een feestje vind ik dan weer vreselijk druk en zo zijn we allemaal anders. Het één is niet beter dan het andere. Dus waarom zeggen dat je "niets bijzonders" hebt gedaan terwijl je wel allemaal leuke dingen hebt gedaan?
Ik ben ook dol op zo min mogelijk doen in het weekend. Ik heb dan ook vaak weinig te melden maar vertel wel dat ik lekker in de tuin heb gezeten, mijn kasten heb uitgemest, heb gewandeld en geluierd. Ik luister vol interesse naar andermans weekendverhalen. Vaak zijn dat volgeplande weekenden en dan denk ik vooral: wat ben ik blij dat ik niet zo'n vol weekend had. Ik voel dus niet de druk mijn leven drukker weer te geven dan het is en kom er trots voor uit dat ik dol ben op een lege agenda. 
Ik vind 1 ding ( waar andere mensen bij zijn) in het weekend vaak wel genoeg.
Omdat het niet anders gepland kon worden heb ik over een paar weken werken op zaterdag en dan zondag een uitje. Gezellig maar vermoeiend.
Het is dat er op die maandag al oa een vergadering gepland staat en nog wat dingen moeten anders had ik die vrij gepakt.