Thuis zijn is voor mij als introvert het allerfijnst
Ik ben introvert. Dat betekent niet dat ik verlegen ben, integendeel. Ik ben een makkelijke prater, hou ook van lachen en lol maken en ga soms ook naar feestjes. Maar daarnaast hou ik erg van rust, stilte en mijn eigen gezelschap. Ik hou ervan om thuis te zijn, te rommelen met mijn eigen dingetjes, zonder verplichtingen, veel me-time. Dat is voor mij genieten.
Toch merk ik vaak dat anderen dit lastig vinden om te begrijpen. Regelmatig hoor ik: "Ga je nog wat leuks doen dit weekend?" Alsof ‘leuk’ per definitie iets buitenshuis, met anderen en vol activiteit moet zijn. Maar voor mij is het juist heerlijk om een weekend zonder plannen te hebben. Gewoon mijn eigen ritme volgen, wandelen, lezen, of muziek luisteren.
Soms voel ik me bijna verplicht om iets ‘beters’ te doen – iets wat past in het plaatje van wat sociaal als ‘leuk’ wordt gezien. Maar de waarheid is: ik ben op mijn best als ik trouw blijf aan mezelf. En dat betekent vaak gewoon thuis zijn.
Herkennen jullie dit?
Hou van kroegen en feestjes en heel sociaal beroep. En soms moet ik het hele weekend bijkomen doe ik lekker helemaal niets. Maar mijn vrienden weten dat, dus ik kan gewoon zeggen dat ik niet kom omdat ik geen zin heb want dat is reden genoeg. Dus herken het tijd nodig hebben, niet het dat buiten leuker is volgens anderen.
Erg herkenbaar! Ik ben ook niet verlegen (meer), als kind trouwens wel. Ik kan tegenwoordig prima praatjes maken met allerlei mensen, maar vooral activiteiten met veel mensen/in een drukke omgeving kosten me aardig wat energie. Afhankelijk van de activiteit moet ik thuis echt even bijkomen.
In mijn vrije tijd ben ik ook graag thuis, beetje aanrommelen of lekker met een boek en de kat op de bank. Dus hier ook geen weekends vol activiteiten.
ik lijk op jou. Alleen antwoord ik de vraag of ik wat leuks gedaan heb gewoon met 'ja, lekker thuis gerommeld, boekje gelezen en gewandeld. Heerlijk. En jij?' en dat is het. Ze kennen me langer dan vandaag. Prima toch?
Schoondochter schreef op 02-05-2025 om 20:33:
ik lijk op jou. Alleen antwoord ik de vraag of ik wat leuks gedaan heb gewoon met 'ja, lekker thuis gerommeld, boekje gelezen en gewandeld. Heerlijk. En jij?' en dat is het. Ze kennen me langer dan vandaag. Prima toch?
Dat is inderdaad wel het beste antwoord, maar soms wat lastiger bij mensen die me minder goed kennen. 😊
Als iemand zegt, ik ga fijn bergbeklimmen of bungee jumpen van het weekend, denk ik, jij liever dan ik, dus waarom zou "iets leuks" voor iedereen hetzelfde zijn? Doe vooral wat je leuk vindt in je vrije tijd.
Heel herkenbaar. Ik heb een heel sociaal beroep (docent). Verlegen zeker niet, ik kan heel sociaal zijn. Maar ook introvert, op mezelf. In mijn vrije tijd ben ik het liefst thuis. Met mijn gezin. En dan heb ik wel weer genoeg prikkels binnen voor de week. Man is net zo. We houden niet van op vakantie gaan, visite vind ik niks en feestjes al helemaal niet. Borrels doe ik niet aan mee. Ik geniet meer van 1 op 1 momenten met vriendinnen of dagjes uit met de kinderen. We zijn veel thuis in het weekend. Kinderen hebben hier ook behoefte aan.
Laatst vertelde ik collega's dat de kinderen gingen logeren. 'Oh gaan jij en man dan iets leuks doen?'. Zeker, zitten op mijn bank met de gordijnen dicht, de hele dag lezen en gamen. Mensen kennen mij, ik ben daar gewoon eerlijk in. Ik heb niet het idee dat iemand mij hierom veroordeeld. Genoeg mensen zijn zo, als je zelf open bent zul je merken hoeveel gelijkgestemden je om je heen hebt. Er zullen vast mensen zijn die mij saai vinden, nou en. Ik heb niets van hen nodig om mijn leven te leiden.
Flupke schreef op 02-05-2025 om 20:45:
[..]
Dat is inderdaad wel het beste antwoord, maar soms wat lastiger bij mensen die me minder goed kennen. 😊
Waarom vind je dat lastig? Er is toch niks mis met genieten van je eigen huis en je rust?
”Vroeger” (klinkt heel lang geleden) kon ik daar ook ontzettend van genieten. Gewoon lekker niks doen en even alleen tijd voor mijzelf, die nam ik dan ook altijd ruim. In de loop der jaren is dat veranderd met een partner die weinig hobbies in de avonden heeft (en dus veel thuis is) en een gezin. Dat gecombineerd met een baan en carpoolen zorgt ervoor dat ik weinig meer alleen ben. Daar moest ik heel erg aan wennen, maar tegenwoordig vind ik het ook wel weer prettig. Ik geniet daarnaast wel van sociale interacties en ga eigenlijk elke dag wel de deur uit voor een sociale activiteit.
Op de één of andere manier kan ik ook niet meer zo genieten van die tijd alleen. Er is altijd wel een was die nog opgehangen moet worden, iets anders huishoudelijks of iets wat ik moet wegwerken qua achterstand op het werk. Op het moment dat ik een sociale activiteit onderneem heb ik veel minder last van dat stemmetje in mijn achterhoofd die zegt dat ik nog iets moet doen. Eigenlijk ben ik dus wel jaloers op mensen die nog lekker de tijd voor zichzelf kunnen nemen.
Schoondochter schreef op 02-05-2025 om 21:06:
[..]
Waarom vind je dat lastig? Er is toch niks mis met genieten van je eigen huis en je rust?
Nee, daar is zeker niks mis mee. Ik zeg dat ook wel. Maar de reactie dat sommige mensen dat saai vinden stoort me wel eens. Dan denk ik "daar gaan we weer". 😅
Flupke schreef op 02-05-2025 om 21:21:
[..]
Nee, daar is zeker niks mis mee. Ik zeg dat ook wel. Maar de reactie dat sommige mensen dat saai vinden stoort me wel eens. Dan denk ik "daar gaan we weer". 😅
Die reacties krijg je ook sneller wanneer je jezelf gaat verantwoorden. Gewoon antwoord geven op de vraag zonder uitleg of andere uitwijdingen. Als mensen zeggen 'wat saai' gewoon alleen aankijken en schouders ophalen. Als je niet meer bezig bent met wat anderen vinden, ga je dat ook uitstralen en je zult merken dat die opmerkingen stoppen.
Ik vind het overigens ook erg onbeleefd en onaardig om zulk commentaar te geven. Dus je kunt mensen daar ook echt op aanspreken.
Einstein schreef al in 1922:
"Een kalm en bescheiden leven brengt meer geluk dan het najagen van succes en de constante rusteloosheid die dat met zich meebrengt".
https://www.ad.nl/buitenland/briefje-dat-einstein-schreef-als-fooi-brengt-nu-1-1-miljoen-op~aed17aa8/
Flupke schreef op 02-05-2025 om 21:21:
[..]
Nee, daar is zeker niks mis mee. Ik zeg dat ook wel. Maar de reactie dat sommige mensen dat saai vinden stoort me wel eens. Dan denk ik "daar gaan we weer". 😅
Ik ben het helemaal eens met de reactie van Lena55. En wil daaraan toevoegen dat je die reactie van jezelf dus best mag laten zien. Dus dat het je stoort dat mensen een oordeel geven over wat jij graag doet. Waar bemoeien ze zich mee? De ander hoort achteraf het gevoel te hebben iets verkeerd te hebben gedaan in dit gesprek, jij niet.
Ik herken het zeker. Ook het gevoel dat mensen iets zouden vinden van mijn saaiheid. Ik vind het ook moeilijk om dat los te laten. Terwijl ik ook regelmatig een avondje uit ga, en daar vertel ik wel over dus ik hoor de laatste tijd juist weleens dat men denkt dat ik een heel sociaal leven heb.
Vakantieperiode vind ik met name lastig, vooraf én achteraf. Bij mijn huidige werk gaat iedereen ook óf ver op vakantie óf vaak op vakantie. Ik het liefst gewoon niet. Maar mensen hebben ook echt weleens gezegd dat ze vinden dat ik op vakantie móet. Daar ben ik dus wel gevoelig voor, hoe suf dat ook is.
Als je dingen tegen je zin doet dan straal je dat toch uit? Ik denk dat niemand dat van je zou willen. Een enkel, doorgaans heel vervelend persoon uitgezonderd. Als die persoon jouw salaris niet betaalt dan zou ik hem mijden.
In de praktijk blijken anderen er minder om te geven dan je wel denkt. Denk ik. Willen ze een druk persoon zien, dan zoeken ze een druk persoon als gezelschap.
Ik herken ongeveer de hele OP. Inclusief de wekelijks terugkomende vraag, wat hebben jullie gedaan dit weekend. En ja, daar proef ik onbegrip, vooral van de mensen die precies tegenovergesteld zijn en elk weekend het liefst 2 feestjes hebben. Want om wekelijks te vertellen dat je een boek hebt gelezen, thuis hebt omgerommeld en hebt gewandeld klinkt natuurlijk saai, maar ik vind het heerlijk.
Ik heb geen trek in die volle weekenden. De beste agenda is een lege agenda.