Spijtgevoelens consumptiegedrag

watertoren schreef op 17-05-2025 om 14:27:

Zoals hier al geschreven, mijn zoon wil inderdaad geen kinderen maar ik vermoed als hij ze wel zou willen dat hij hetzelfde zou leven. Zoals Dorestad schreef is het bij ons ook zo van een dag geen vlees is een dag niet geleefd. Verder zijn wij niet zo vermogend zoals Dorestad haar familie omschrijft. Verre van dat. Mijn zoon en ik hebben het allebei financieel erg goed en daar leven we naar. Ik heb veel kleding maar als ik bv een jurk zie die ik erg mooi vind dan koop ik die jurk. Ik heb daar dan geen schuldgevoelens over. Ik ben ervan overtuigd dat veel mensen als ze het financieel even goed hebben als mijn zoon en ik ze ook luxer zouden leven. Dat heb ik zelfs ook vaak gehoord als ik vertel dat ik weer op vakantie ga. Dan zeggen mensen van groot gelijk want als ik het geld ervoor zou hebben dan zou ik het ook doen.

Je zou goed gelijk kunnen hebben en ik ben toen ik destijds 40 kg afviel ook helemaal los gegaan met kleding. Ook ging ik een paar keer per jaar op stedentrip.  Maar sinds een jaar of 6 of 7 of misschien wel 8, ik weet dat niet precies,  is het anders. Het overgrote deel van mijn jurken heb ik verkocht of weg gegeven.  Ik had echt krankjorum veel.  Ook het vliegen is anders geworden.  Jaren niet. 2 jaar geleden naar Istanbul omdat een kind van mij moest presenteren op een internationaal congres waar normaal gesproken uitsluitend professoren sprekers waren.  Maar oh wat vond ik dat moeilijk.  En afgelopen winter ben ik een week naar Gran Canaria geweest.  Dat vond ik nog moeilijker. Ik ben min of meer onder protest gegaan.  Ook verder in mijn dagelijks leven leef ik echt heel anders dan een aantal jaren geleden.  Overigens,  er is nog voldoende ruimte voor verbetering hoor! Financieel zijn wij in hele goede doen, ik zou me bij wijze van spreken ontzettend veel kunnen veroorloven.  Maar ik ben juist steeds soberder gaan leven.  En eigenlijk steeds meer tevreden geworden met deze stijl van betrekkelijke eenvoud.  Ik word tegenwoordig blijer van het gezoem van de hommels en bijen in mijn tuin (het wemelt ervan)dan vroeger van het zoveelste jurkje 

watertoren schreef op 17-05-2025 om 14:27:

Zoals hier al geschreven, mijn zoon wil inderdaad geen kinderen maar ik vermoed als hij ze wel zou willen dat hij hetzelfde zou leven. Zoals Dorestad schreef is het bij ons ook zo van een dag geen vlees is een dag niet geleefd. Verder zijn wij niet zo vermogend zoals Dorestad haar familie omschrijft. Verre van dat. Mijn zoon en ik hebben het allebei financieel erg goed en daar leven we naar. Ik heb veel kleding maar als ik bv een jurk zie die ik erg mooi vind dan koop ik die jurk. Ik heb daar dan geen schuldgevoelens over. Ik ben ervan overtuigd dat veel mensen als ze het financieel even goed hebben als mijn zoon en ik ze ook luxer zouden leven. Dat heb ik zelfs ook vaak gehoord als ik vertel dat ik weer op vakantie ga. Dan zeggen mensen van groot gelijk want als ik het geld ervoor zou hebben dan zou ik het ook doen.

Maar als je zoon wel kinderen zou hebben zouden jullie je dan geen zorgen maken over hoe je de wereld voor die kinderen achterlaat?

Ik weet dat niet iedereen mij volgt maar ik had wel een topic geopend over seksueel misbruik en EMDR. Ik heb zelf in mijn vakantie rust gevonden maar ik zal nog wel naar mijn psychologe gaan. 

watertoren schreef op 17-05-2025 om 16:13:

[..]

Daarin verschillen wij dus echt in karakter. Ik zeg eerlijk als ik door omstandigheden ineens minder geld uit zou kunnen geven. Ik zou daar minder gelukkig van worden. Iemand schreef hier van als je geld uit geeft dan is dat geluksgevoel maar heel even. Over dat jurkje wat je koopt daar kan ik me wel iets bij voorstellen maar als je geld uit geeft voor een dagje weg of vakantie dan zie ik dat anders. Een herinnering is ook mooi vind ik en daar geeft mij nog lang een goed gevoel. Mijn zoon is nu 32 en al jaren het huis uit. Als wij bij elkaar zijn hebben we het vaak over vroeger. Supermooie vakanties gehad en veel gelachen. Ik ben gisteren terug gekomen uit Tenerife. Voor de 4de keer een vakantie met mijn broer, wij hebben allebei volwassen kinderen dus wij gaan nu al 4 jaar samen op vakantie. Ik ben nu weer thuis en alleen maar ik denk terug aan de vakantie en dan moet ik weer lachen.

Wij houden zeker van herinneringen maken.  En van lachen.  Maar daarvoor hoef ik dus niet een eind weg. Afgelopen dinsdag was een vriendin bij mij. Eerst in de tuin gezeten.  Daarna vanuit mijn huis 12 km gelopen door de landerijen.  En daarna gezellig met elkaar buiten in onze tuin gezeten.  Hartstikke mooie dag 

Ik zit er hetzelfde in als Dorestad. Financieel zitten wij meer dan prima. Dus het zou zeker kunnen, een tweede auto, een dikke kledingkast en vliegvakanties. Maar ik doe het nagenoeg niet meer.

Nu ik erover nadenk: ik ben ook niet zo opgevoed. Geld was vroeger thuis ook geen probleem, maar toen ik kind was, gingen we gewoon met de auto en de tent. Of naar een huisje. Hele goede herinneringen aan. Ik snap dat niet iedereen het leuk vindt om te kamperen, maar je kan ook dichterbij huis van lekker weer en een mooie omgeving genieten in een huisje of hotel.

Bij ons was het vroeger armoe troef behalve wat eten betreft. Wij waren met 5 personen en we aten nooit 1 gehaktbal per persoon, altijd 2 van dik 100 gram. Op vakantie gingen wij niet. Een paar dagtripjes was voor ons vakantie. Efteling elk jaar dus dat was voor mij vakantie. Als mijn schoenen kapot waren dan moest ik wachten tot de kinderbijslag overgemaakt was. Ik was 17 toen ik zelf geld ging verdienen. Ik was leerling kapster maar daar kreeg je wel voor betaald. Het heette leerlingwezen en ik moest 1 dag per week naar school maar het vak zelf moest je leren in de kapsalon. Ik mocht alles zelf houden en hoefde geen kostgeld te betalen. Ik was 18 toen ik voor de eerste keer op vliegvakantie ging naar Mallorca. Vanaf toen had ik geproefd van het goede leven. Ik ben nu bijna 60 en heb nooit meer een jaar gehad dat ik niet gevlogen heb. Vanaf mijn 17de gaf ik veel geld uit aan uit gaan. Mijn ouders vonden dat zonde van het geld om zoveel geld uit te geven aan bier maar voor mij was het die tijd dubbel en dwars waard en daar kijk ik met lekkere gevoelens op terug.

-knip- laat maar het heeft geen zin. 

watertoren schreef op 17-05-2025 om 14:27:

Zoals hier al geschreven, mijn zoon wil inderdaad geen kinderen maar ik vermoed als hij ze wel zou willen dat hij hetzelfde zou leven. Zoals Dorestad schreef is het bij ons ook zo van een dag geen vlees is een dag niet geleefd. Verder zijn wij niet zo vermogend zoals Dorestad haar familie omschrijft. Verre van dat. Mijn zoon en ik hebben het allebei financieel erg goed en daar leven we naar. Ik heb veel kleding maar als ik bv een jurk zie die ik erg mooi vind dan koop ik die jurk. Ik heb daar dan geen schuldgevoelens over. Ik ben ervan overtuigd dat veel mensen als ze het financieel even goed hebben als mijn zoon en ik ze ook luxer zouden leven. Dat heb ik zelfs ook vaak gehoord als ik vertel dat ik weer op vakantie ga. Dan zeggen mensen van groot gelijk want als ik het geld ervoor zou hebben dan zou ik het ook doen.

Ik niet.
Ik zou best op vakantie naar Azië of zuid-Amerika of IJsland willen, en ik kan het ook betalen. En ik zal waarschijnlijk wel een keer zoiets doen (ik spreek een beetje spaans) maar dan wel voor 6 weken achter elkaar, en niet ieder jaar.

En een auto vind ik soms ook wel handig (niet vaak maar wel soms).

Voor mij zijn het kleine offers, er blijven genoeg leuke dingen over in het leven.

Ik heb het nu ruimer dan vroeger en ik was de 40 al gepasseerd toen ik voor het eerst buiten Europa kwam. Ik heb dus nog best wel wat wensen qua reizen en ga dat niet laten omdat het nu ineens niet meer mag.
Overigens ben ik wel tegen massaconsumptie zoals bij Ali en Shein en helemaal voor hoge heffingen op dat soort overspoeling van de markt en het dumpen van spullen door China. Als ik iets koop, wil ik er lang mee doen.

Laat maar

watertoren schreef op 18-05-2025 om 08:57:

Mijn zoon is in luxe opgegroeid. Hij was nog een baby toen wij voor de eerste keer gingen vliegen. Daarna alleen nog vliegvakanties zoals wij dat noemden de echte vakantie. Tussendoor deden wij ook nog Centerparcs of ergens een huisje huren. Hij is nu 32 en heeft een erg goede baan. Hij heeft in zijn jeugd nooit mee gemaakt dat bepaalde dingen niet konden. Ik heb hem wel verteld over mijn jeugd vroeger maar hij beseft denk ik niet hoe goed en luxe hij het zijn hele leven heeft gehad.

Ik zie dit best veel om me heen en snap het echt niet. Zoals gezegd: bij mij thuis vroeger was ook geld voor alles. Een groot koophuis, nooit honger, nooit zorgen om geld voor kleding of clubjes of wat dan ook, het kon allemaal. Maar ik ben me altijd heel bewust geweest van hoe luxe dat is, en hoeveel mensen het met veel en veel minder moeten doen. Hoeveel mensen zich wel zorgen maken of ze hun huis kunnen betalen, of het geld voor de studiereis van hun kind, of wat dan ook. Je kunt dat toch prima leren (en zien als je je ogen open doet) ook al heb je het zelf wel heel luxe?

Fiorah schreef op 18-05-2025 om 11:59:

[..]

Ik zie dit best veel om me heen en snap het echt niet. Zoals gezegd: bij mij thuis vroeger was ook geld voor alles. Een groot koophuis, nooit honger, nooit zorgen om geld voor kleding of clubjes of wat dan ook, het kon allemaal. Maar ik ben me altijd heel bewust geweest van hoe luxe dat is, en hoeveel mensen het met veel en veel minder moeten doen. Hoeveel mensen zich wel zorgen maken of ze hun huis kunnen betalen, of het geld voor de studiereis van hun kind, of wat dan ook. Je kunt dat toch prima leren (en zien als je je ogen open doet) ook al heb je het zelf wel heel luxe?

Als je ouders je dat bewustzijn niet meegeven is dat een stuk lastiger denk ik. Zeker als ze je juist willen meegeven dat je alles mag doen en laten wat je wilt, en je vooral niet zo naar anderen hoeft te kijken die het minder hebben.