Omgaan met smalltalk/vragen/ongevraagd advies
Oke ik weet niet of de TT helemaal de lading dekt maar vind het lastig te omschrijven. Deels zoek ik herkenning, deels wil ik even m'n verhaal kwijt.
Ik was net bij de pedicure en heb het als niet zo fijn ervaren. Ik realiseer me dat dit deels aan mezelf ligt omdat ik nogal last heb van zelfbeeldproblemen en bepaalde onderwerpen liggen gevoelig, dingen zoals studie, werk, hoe ik eruitzie, en net al deze dingen kwamen ter sprake.
Er werd gevraagd wat voor werk ik doe, en ik zei dat ik momenteel in een winkel werk maar een beetje op zoek ga naar iets anders, maar nog niet precies wist wat ik wilde doen. Ze vroeg wat ik gestudeerd heb (gevoelig punt 1, want nooit iets afgemaakt) en toen ik het vertelde ging ze ongevraagd dingen voorstellen. Dingen die totaal onrealistisch zijn en waar ik nooit aangenomen zou worden (denk in de richting van: 'mijn vriendin werkt bij de Volkskrant, die kan ik weleens vragen').
Vorige keer gebeurde er ook al zoiets. Toen vroeg ze wat ik dit weekend ging doen, ik zei 'niet zoveel, ik vermaak me thuis wel', en toen ging ze me ook festivals en allerlei dingen om te doen aanraden. Bij het weggaan zei ze nota bene nog 'nou, ik zou lekker erop uit gaan dit weekend hoor!'
Punt is dat ik op dit moment met psychische klachten zit, heel weinig werk, al jaren (eigenlijk altijd) werk onder mijn niveau heb gedaan en dat ik in die zin geen 'normaal' persoon ben.
Toen ging het tot overmaat van ramp ook nog eens over hoe jong ik er wel niet uitzie, iets waar ik ook moeite mee heb omdat ik daar niet blij mee ben, maar me eerder een soort onderontwikkelde volwassene voel.
Al met al wilde ik eigenlijk dat ze zich richtte op haar werk in plaats van al dit soort vragen, smalltalk en ongevraagde adviezen.
Ik weet dat dit allemaal vast goed en gezellig bedoeld is, maar bij mij valt het helemaal verkeerd, ik vond het een naar bezoek en voel me er nu nog rot over.
Had laatst ook ongeveer hetzelfde met (nieuwe) collega's, ik raak de laatste tijd heel de tijd in gesprekken verzeild over onderwerpen die ik gewoon lastig trek.
Is dit herkenbaar voor mensen? Ging deze dame ''te ver'' of moet ik gewoon niet zo overgevoelig zijn (ja waarschijnlijk dit laatste, maar ik sta op dit moment ook op de wachtlijst voor psychische hulp in verband met onder andere sociale problemen en zelfbeeldproblemen)
Ik denk er nu over na om maar gewoon maar niet meer naar haar toe te gaan, of überhaupt niet meer dit soort dingen te doen omdat ik die smalltalk en praat met vreemden echt slecht trek. Ik ben één groot triggerpoint die mensen telkens indrukken.
En los daarvan, het ging er bij TO ook om dat de pedicure heel dwingerig advies ging geven. Als mijn kapster of pedicure zo dwingend te werk gaat met ik moet dit en ik moet dat en ze regelt wel even een contact voor me voor een baan die ik helemaal niet wil, dan kom ik daar ook niet meer terug.
Ginevra schreef op 25-08-2023 om 11:09:
[..]
Als je het zo zegt dan klinkt het wel heel naar inderdaad. Maar mensen kunnen toch even geen behoefte hebben aan smalltalk? Ik noem maar wat:
- je gaat nog even naar de kapper omdat je fatsoenlijk voor de dag wil komen op een begrafenis
- je hebt de hele dag zelf al verkooppraatjes moeten houden of voor de klas gestaan en bent echt even toe aan een beetje rust
- je geest wordt in beslag genomen door een belangrijke of moeilijke kwestie en je hebt even geen mentale ruimte om over ditjes en datjes te praten
Dan moet je gewoon kunnen zeggen "sorry, ik ben in niet zo'n praterige bui, ga lekker je gang en laat mij maar even". Dat is dezelfde boodschap maar dan wat vriendelijker verpakt, maar dat moet je wel kunnen hebben als dienstverlener. Als jij dat niet acceptabel vindt, dan heb je weinig oog voor de behoeften van klanten.
Natuurlijk moet iemand dat gewoon kunnen zeggen. Graag zelfs dan kan ik er rekening mee houden. Maar het niet benoemen en achteraf erover klagen dat vind ik dus wel vervelend. Want ook ik doe mijn best om een klant op zijn gemak te stellen door juist die smalltalk. Zou het wel erg vinden om dan hier op het forum te lezen dat ik een vervelend mens ben omdat ik meega en meedenk in een gesprek.
Ginevra schreef op 25-08-2023 om 11:09:
[..]
Als je het zo zegt dan klinkt het wel heel naar inderdaad. Maar mensen kunnen toch even geen behoefte hebben aan smalltalk?
Natuurlijk, helemaal mee eens.
Maar om dan te zeggen dat iemand niet betaald wordt om te praten, gewoon haar (zijn) werk moet doen en 'er hoeft niet constant geluid uit te komen hoor'... Ik vind dat respectloos. Zo ga je niet met mensen om.
Lieveheersbeest schreef op 25-08-2023 om 11:14: en 'er hoeft niet constant geluid uit te komen hoor'... Ik vind dat respectloos.
Dat is inderdaad nogal onvriendelijk. Misschien dat Tootie het nog luchtig bedoelde, maar het klinkt alsof je een kleuter toespreekt.
Je hoeft de schuld niet bij jezelf te leggen, maar ook niet bij de pedicure. Het is aftasten en aangeven waar je wel of niet behoefte aan hebt. Als jij een gesprek niet bijstuurt dan kan de pedicure ook niet echt aanvoelen waar je het wel of niet wil over hebben.
Eerlijk zijn en aangeven: ik heb niet zo'n zin om te kletsen vandaag. Dus ik lees even een boekje of ik speel even een spelletje op de telefoon. Is dat iets wat je zou lukken ?
Want ik geloof dat je bij een nieuwe pedicure hier ook weer tegenaan kan lopen. En dan moet je blijven switchen.
Ginevra schreef op 24-08-2023 om 17:20:
Moet je beslist naar háár toe, of zou je ook een ander kunnen nemen?
Ik herken het wel een beetje. Ik had ooit zo'n kapster die nogal dwingend was in haar meningen en adviezen. Nou kan ik dat op zich wel van me af laten glijden, maar het is gewoon niet meer relaxed om naar zo iemand toe te gaan. Of je moet de hele tijd bedacht zijn op assertieve dingen om terug te zeggen. Ik kán het wel, maar ik heb gewoon geen zin in dat soort complicaties als ik even mijn verstand op nul wil hebben.
Ik ben uiteindelijk naar een ander gegaan.
Óf je deelt weinig van je privé. Je hebt het over het hier en nu, de actualiteit bijvoorbeeld. Als het inmenging is dan kan je ook volstaan met dat gaat op dit moment niet lekker maar daar praat ik liever niet over.
Maar als je in een heel kwetsbaar fase zit, en je dus veel (onbedoeld) zaken persoonlijk aantrekt, zoals iedereen wel heeft in zo’n fase, kan ik mij voorstellen dat je dat nu net niet goed kan opbrengen. En dat hoeft ook niet. Je beschermlaagje is tijdelijk weg, maw er is extra zorg nodig voor jezelf, want daar word je weer heel van. Kijk eens verder. Niet dat de huidige af is gedaan maar omdat jullie op dit moment in elk geval niet lekker combineren. Dat ligt niet aan haar én niet aan jou. Dat gebeurt heel vaak alleen mensen met beschermlaag vragen zich dat niet af, die denken gewoon, was niet prettig, ik kijk verder.
Abigail schreef op 24-08-2023 om 17:25:
[..]
Zij is al de tweede pedicure die ik bezoek omdat ik over de vorige ook niet tevreden was om bepaalde redenen (oh god, nu lijkt het net alsof het allemaal aan mij ligt hè...).
Het is nogal lastig om pedicures te vinden hier die niet vol zitten.
En tja, als ik naar een volgende ga krijg je daar óók weer het praatje van 'wat doe je voor werk' en dergelijke. Bedoelen die dames allemaal goed, maar zij realiseren zich niet dat dat voor mij allemaal heel onprettige onderwerpen zijn.
Ja, pedicures zijn lastig te vinden. Maar je kan bij de volgende ook zelf een onderwerp aansnijden. De standaard zin over je werk is natuurlijk ook maar een gespreksopener. Je kan het hebben over grappige filmpjes die je hebt gezien op insta of youtube, om maar wat te noemen. Jij hebt je handen vrij dus je kan scrollen. Of je vraagt haar welke muziek zij leuk vindt en misschien is er een overeenkomst in smaak en zet je via je mobiel muziek aan. Of je maakt kennis met een nummer dat je nog niet kende. Hoef je waarschijnlijk ook even niets te zeggen.
Als je de leiding neemt in het gesprek, bepaal je waar het over gaat. En is ze net te snel met die vraag dan mag je ook zeggen dat je baalt van je werk en dat het graag over wat anders hebt. Dieren, vakanties, Youtube, muziek, lekker eten zijn redelijk veilige onderwerpen voor oppervlakkige gesprekjes.
Ginevra schreef op 25-08-2023 om 11:11:
En los daarvan, het ging er bij TO ook om dat de pedicure heel dwingerig advies ging geven. Als mijn kapster of pedicure zo dwingend te werk gaat met ik moet dit en ik moet dat en ze regelt wel even een contact voor me voor een baan die ik helemaal niet wil, dan kom ik daar ook niet meer terug.
Dit dus! Er wordt nu net gedaan alsof TO in totale stilte geholpen wil worden. Maar een gesprekje over het weer, het nieuwe theater in aanbouw of de prestaties van de lokale sportclub kan TO vast ook prima hebben.
Jullie zijn beiden niet fout. Zij 'hoort' te kletsen bij haar werk. En jij voelt je zoals je je voelt, dat kan nooit goed of fout zijn.
Ik denk wel dat je je zaken meer aantrekt en dingen meer negatief invult dan nodig.
Je werkt zelf in een winkel. Hoe vaak denk jij nog aan klanten die bijv 2 weken geleden in de winkel waren en wat die precies zeiden en of je die mensen 'normaal' vond? Toen ik zelf in een winkel werkte merkte ik pas hoe beperkt de klanten bleven 'hangen' in mijn hoofd en dat ik eigenlijk zelden een oordeel had. Daardoor werd ik zelf minder ongemakkelijk als klant. Jij ziet één pedicure, zij ziet tussen jouw bezoek en je volgende nog vele vele klanten. Zij speelt in jouw leven een grotere rol dan jij in het hare.
Verder: leer beknopter antwoorden. Wat doe je voor werk? Ik werk in een winkel. Punt. Dat je iets anders wilt, maar nog niet precies weet wat nodigt uit tot willen meedenken. De vraag naar opleiding is dan logisch; dan kan ze gericht meedenken.
Wat ga je dit weekend doen?
Niks, ik ga me thuis wel vermaken.
Oh, ik heb nog wel wat leuke ideeen. Er is dit en dat en zus en zo
Dank je, maar ik zie uit naar een rustig weekend.
Ombuigen naar haar is wrs lastig aangezien ze geleerd heeft niet over zichzelf te kletsen en juist naar de klant te buigen. Maar jij kunt het gesprek wel buigen naar een neutraal onderwerp. Bijv: nee, ik blijf thuis. Heb jij nog leuke serie tips op netflix? En dan lekker kletsen over series. Nee, ik blijf thuis, wil wel nog een flinke wandeling maken, weet jij nog routes?
Je kunt tevoren al onderwerpen bedenken, dat kreeg ik ooit als tip van een coach toen ik met iets soortgelijks kampte.
En anders idd aangeven dat je vandaag geen zin hebt in een praatje. Maar dat zou ik zelf ook lastig vinden hoor.
Miraval schreef op 25-08-2023 om 11:12:
[..]
Natuurlijk moet iemand dat gewoon kunnen zeggen. Graag zelfs dan kan ik er rekening mee houden. Maar het niet benoemen en achteraf erover klagen dat vind ik dus wel vervelend. Want ook ik doe mijn best om een klant op zijn gemak te stellen door juist die smalltalk. Zou het wel erg vinden om dan hier op het forum te lezen dat ik een vervelend mens ben omdat ik meega en meedenk in een gesprek.
Dat snap ik wel. Je doet het uit goede bedoelingen. Ik haat smalltalk maar dat ligt aan mij niet aan mijn kappers. Ik vind het juist normaal en vriendelijk dat zij het wel doen. Maar ik vind het altijd prima als het alleen maar gaat over wat ik met mijn haar wil. Komt ook omdat ik gesprekken over vakanties en het weer altijd als moeilijk ervaar, zeker bij onbekende mensen, want ik word daarin vaak niet begrepen (ik houd niet van zon en warmte, ik vind het heerlijk als het vroeg donker wordt en ik houd ook niet van op vakantie gaan).
Het was gewoon überhaupt al heel lastig praten omdat ze bijna niet te verstaan was. Wat ik eerder ook al zei, geluid van airco, er stond muziek op, ze draagt een mondkapje én ze praatte zacht.
Daarvoor moest ik me heel erg inspannen om te kunnen verstaan wat ze zei en een paar keer vragen 'sorry wat zeg je?'. Maakt het er ook niet ontspannener op. Een neutraal onderwerp was dan ook niet echt makkelijk geweest.
Nou ja, bedankt voor de tips en zienswijzen die zijn gegeven. Uiteindelijk is dit niemands fout echt natuurlijk. Ik ben momenteel inderdaad über-sensitief en zij drukte op alle triggerpunten.
Ik moet tzt even kijken of ik nog naar haar toe wil of dat ik toch weer op zoek ga naar een ander...
Lieveheersbeest schreef op 25-08-2023 om 08:27:
Het lijkt me oprecht heel vervelend als mijn klanten zouden vinden dat ik m’n mond moest houden en gewoon m’n werk moest doen. Vinden diegene die daar de voorkeur aan geven dat zelf ook niet een beetje asociaal?
Je mond houden is natuurlijk helemaal niet nodig. Gezellig praten zonder ongevraagde adviezen en meningen te geven kan ook toch?
Dutchgirly schreef op 24-08-2023 om 18:01:
Misschien kan je haar vragen stellen, zodat het gesprek over haar gaat i.p.v. over jou. Ze praten vaak maar om de tijd te vullen. Of breng zelf wat andere onderwerpen in het gesprek; b&b vol liefde, de wegwerkzaamheden in de stad, de nieuwe modetrends, etc. Het hoeft allemaal niet zo persoonlijk.
De kapster stel ik altijd lekker veel vragen. En dan kletst zij honderduit. Het meeste gaat bij mij ene oor in en andere oor uit. Af en toe even hummen is voldoende 