Korte opname of niet? Help
vanuit behandelaar is er een advies om een kortdurende opname te overwegen. Vooral om de druk thuis in combi met therapie doebaar te houden/maken. Drukke thuissituatie met 3 jonge kinderen en ik ben met regelmaat compleet ontregeld. Behandeling valt zwaar. Waardeer mijn psych enorm maar dwang/angst fout te doen (normale leven) komt ook in therapie heel consequent terug. Met als gevolg dat ik nog meer ontregel. Maar ik vind het eng. En confronterend, ik wil niet dat mensen weten hoe slecht ik ga. Maar op mijn slechtste momenten is het heel donker. Maar ik wil stiekem verdwijnen. Ik weet niet waar ik goed aan doe. Ik wil niet zo slecht zijn. Maar m’n hoofd is giga obsessief. Hoe maak je keuze: en 3 weken van huis hoe?? Partner etc vinden t overdreven. Ik weet niet wat ik moet en voel me zo onstabiel dat dit nog enger is. Iemand tips?
Onlyhuman schreef op 27-02-2024 om 16:36:
dit zou een soort time out opname zijn. Ik weet niet of het stom is. En dan raak ik in paniek. Maar dankjewel dat je zegt goed gekozen heb. Ik wil geen hulp vragen als niet verdien of nodig is. Do meer informatie maar ben wel bang dat ze boos is dat is zo dom
Nu doorzetten en niet beginnen twijfelen door je gesprek met de psycholoog.
Maak een tas en zorg dat je vandaag nog opgenomen wordt.
En zet die gedachte of je het verdiend of dat je extra plaats in neemt eens uit je hoofd.
Hoop eigenlijk je deze avond niet meer te zien en dat je over enkele dagen een bericht plaatst vanuit je opname.
Je kunt dit en thuis met je partner en kinderen zal zich wel regelen.
Realiseer je ook dat je waarschijnlijk gewoon bang bent. En eigenlijk wil dat je psycholoog je overhaalt om dit te doen. Dat dingen mogelijk ook wat gekleurd binnen komen door deze angst. 3 weken time out of wat voor ingreep dan ook, gaan niet alles oplossen. Daar is meer voor nodig. En met die opties is ze ook bezig. Van gedwongen opname is nu geen sprake, dus jij moet de beslissing nemen. Niet zij
ik snap dat dat verwarrend voor je kan zijn, in je huidige staat. Maar ze biedt het echt niet zomaar aan met al over een week een intake. Dat dat mogelijk is, zegt duidelijk dat zij nut en noodzaak inzien.
En dat je het echt heel spannend vindt, om heel veel redenen, is superlogisch en doodnormaal. Probeer die angst niet te laten winnen.
Kiezen voor een kans op geluk is doodeng als je geen idee hebt hoe dat er uit zou kunnen zien.
Opname gaat zeker nog een week duren moirmel. Volgende week intake.
En doemijdieglazenbolmaar, dat klopt helemaal ik wil dat zij de keuze maakt. Dan kan ik het niet fout doen. als ik niet doe is het fout maar wel doen voelt ook fout. Maar het is in gang gezet dus laat maar over me heen komen. Deze week zaten ze vol dus volgende week die intake ws. Do meer informatie ze wilde sommige dingen niet telefonisch bespreken en ze wachtte nog op antwoorden vanuit behandelcentrum. Ze kunnen me ook nog afwijzen. Maar ga het zien. Het is alleen zo chaotisch van binnen. Ben ik thuis voor verjaardag van m’n zoontje? Vakantie? Hoe gaan ze t opvangen met de kinderen. Wat moet mijn partner zeggen op werk waarom al dat soort dingen.
is heel logisch hoor. Dat zou iedereen wel in bepaalde mate hebben. Maar je bent nu zo overprikkeld dat het je waarschijnlijk overneemt.
Zou het helpen als je die vragen allemaal opschrijft? Met de hand schijnt het beste te werken. Dan kun je dat donderdag met je therapeut afstemmen. Het is gelukkig al bijna donderdag. een stap tegelijk.
Je kiest voor jezelf en dat is precies een vaardigheid die je nodig hebt en moet leren om veel vaker te gaan inzetten. Jouw gevoel “is ze boos, heb ik het verpest” is juist een van de gedachtenpatronen die je hebt aangeleerd (die jou aangeleerd zijn) die je schaden doordat ze je tegenwerken. Het is niet egoïstisch of fout.
Je weet nooit exact wat het beste pad is. Er zijn meerdere routes die je kunt bewandelen. Ik denk dat de beste route nu ook niet je streven moet zijn. Je zet een stap, hopelijk een stap die he wat rust en stabilisatie gaat geven en inzicht wat je verder nodig hebt.
Je stelt je zeker niet aan!!!
Heel veel sterkte.
Onlyhuman schreef op 27-02-2024 om 18:52:
Opname gaat zeker nog een week duren moirmel. Volgende week intake.
En doemijdieglazenbolmaar, dat klopt helemaal ik wil dat zij de keuze maakt. Dan kan ik het niet fout doen. als ik niet doe is het fout maar wel doen voelt ook fout. Maar het is in gang gezet dus laat maar over me heen komen. Deze week zaten ze vol dus volgende week die intake ws. Do meer informatie ze wilde sommige dingen niet telefonisch bespreken en ze wachtte nog op antwoorden vanuit behandelcentrum. Ze kunnen me ook nog afwijzen. Maar ga het zien. Het is alleen zo chaotisch van binnen. Ben ik thuis voor verjaardag van m’n zoontje? Vakantie? Hoe gaan ze t opvangen met de kinderen. Wat moet mijn partner zeggen op werk waarom al dat soort dingen.
Misschien mag je wel wel tussendoor even naar huis voor die verjaardag.
Fout kan het niet zijn. Misschien minder nuttig dan verwacht ofzo. Maar niet fout.
Mag je dagelijks even beeldbellen met je kinderen?
Ik heb persoonlijk geen opname meegemaakt waarin je werd afgesloten van telefoon / tablet / internet.
Ook niet op de gesloten crisisafdeling.
fijn om te lezen slechts_op_bezoek, ik hoop het heel erg dat dat gewoon mag.
En wbt verjaardag dan wil ik zeker dagje terug. Ik moet de ballonnenboog maken. Traditie en alles versieren en heel speciaal partijtje. Dus hoop als in die tijd valt dat kan.
Ik ga proberen op papier te zetten.
Ik ben nu op dit moment alleen zo bang dat psycholoog me ook niet meer moet. Dan sla ik door in mailen. Obsessief het moet goed zijn. En niks is goed nu. Want ze wil me niet meer. Heel kinderachtig ik weet. Maar deelde op mijn manier veel met dr en nu raak ik dat kwijtX en eerst reageerde ze vaak om me gerust te stellen maar ben echt dwangmatig dus nu niet meer terug mailen en dat maakt me nog banger maar ze wil m’n dwang niet voeden want helpt me niet maar op korte termijn helpt het wel dus loop mezelf helemaal gek te maken
het is zo obsessief in m’n hoofd. Zo vind ik altijd iets voor de onrust. Ik wil blijven vragen vragen vragen. Laat het alsjeblieft oké zijn. Maar ze kon niet zeggen of ik terug kon komen klonk alsof niet zo is en intensiever moet. Fuck wat een rotgevoel
hier kun je ook van je af chatten of bellen, als het echt je hoofd uit moet:
24/7
https://www.deluisterlijn.nl/
In het holst van de nacht, in de vroege ochtend of op een feestdag. De Luisterlijn is dag en nacht, het hele jaar door, bereikbaar voor mensen die behoefte hebben aan een vertrouwelijk gesprek. Per mail, alle dagen van de week per chat en 24/7 per telefoon. Met dank aan ruim 1500 vrijwilligers die daarvoor training en begeleiding krijgen door deskundige beroepskrachten.
Bij onrust vanuit angsten is blijven zoeken en poeren niet persé helpend. Het voedt alleen maar.
Soms is afleiding zoeken met heel iets anders beter.
Sorry was stom. Afleiding heb ik genoeg. Zeker gedurende de dag. Maar het komt steeds terug. Angsten en obsessieve gedachtes versterken elkaar. Gewoon stomme obsessie met alles goed af moeten sluiten. En als ik aan mezelf twijfel projecteer ik dat (denk ik) en dat ik doorgestuurd wordt voet als falen. Fijn te lezen niet zo is. Nu do afwachten. Komt goed. Thanks
En ik vind zo’n luisterlijn eerlijk gezegd wart eng . Voor nu fijn hier kan ventileren maar moet tandje minde. Komt goed. Opname is grote stap triggert bepaalde angsten. Sorry
ik sta zo bang op. Onrust raast door lichaam. Mag ik dit nog even gebruiken als uitlaatklep? Weet dat jullie al 100 x gezegd hebben wat jullie denken En alles en is niet de vraag of ik ervoor ga maar ik wil psycholoog niet meer lastigvallen maar angsten blijven zo erg. Of zijn erger omdat alles weer onzeker is. Maakte miss niet de stappen die moesten maar was wel duidelijkheid en fijne behandelaar en structuur in sessiefrequentie etc. En nu is alles onzeker. En dat voor hele toekomst. Qua aanpak. En maakt me zo onrustig. Sorry niemand hoeft te reageren. Blijft hetzelfde maar hoofd blijft ook zelfde riedeltjes afdraaien
en die luisterlijn vind ik eng.