Kom ik er ooit écht vanaf?
Ik kamp met angsten en daarbij heb ik regelmatig last van paniekaanvallen. Dan heb ik een razend hart, een paniekgevoel, voel ik mij misselijk enzovoort. Ik heb eerder langdurig therapie gehad en ik heb nu weer opnieuw therapie, waar ik meer leer voelen in mijn lijf (AFT). Echter blijf ik met paniekgevoelens rondlopen en vraag ik mij af: kom ik er ooit écht vanaf? Ik heb dus al jaren af en aan therapie maar ik blijf die angsten houden. Ik weet wat ik moet doen maar toch overvallen ze me nog regelmatig. Ik zoek herkenning of misschien hoopvolle voorbeelden of gewoon even een luisterend oor. Ik slik geen medicatie, dat durf ik niet goed.
Verder functioneer ik prima en als je me niet kent, zul je niet gauw doorhebben dat ik zo angstig ben.
Met prima functioneren bedoel ik dat ik mijn leven leef, ik ga naar mijn werk en doe af en toe leuke dingen. Ik weet wel dat ik door mijn angsten neig dingen te vermijden. Maar over het algemeen "functioneer" ik dus.
ik heb een collega met dezelfde klachten als jij . Zij slikt citalopram .( Geen medisch advies .)
Zijn medicijnen nog een hulpmiddel?
Roos57 schreef op 29-04-2025 om 19:59:
ik heb een collega met dezelfde klachten als jij . Zij slikt citalopram .( Geen medisch advies .)
Zijn medicijnen nog een hulpmiddel?
Het is wel aangeboden als optie maar in mij heerst de overtuiging dat ik het vooral zelf moet oplossen en een ander mens zal worden met medicatie. Het gaat met periodes ook wel heel goed maar het wordt wel vaak gevolgd door een nieuwe periode van angst/paniek. Het is dus nooit weg en ligt op de loer. Voor de mods: ik vraag geen medisch advies maar @roos57: helpt die medicatie goed voor haar?
Weet niet of dat in jouw geval ook zo is, maar als ik ergens op let waar ik bang voor ben dan overkomt het me juist. Bijvoorbeeld: als er op een groot plein maar één paaltje staat en ik wil dat ontwijken, dan rijd ik er juist naartoe en er tegenaan. Terwijl er honderden m2's waren zonder paaltje.
Een ander voorbeeld is een weg waar een water langs loopt bijvoorbeeld een sloot of kanaal. Op de een of andere manier word ik naar dat water toegetrokken als een magneet. Ik ben niet bang voor water en ik kan prima zwemmen, maar het is nat en koud en maakt me onzeker. En daarom focus ik erop en volg ik deze focus.
Ik denk ook wel dat angst en fouten bij elkaar horen. Door angst maak je fouten en door fouten word je angstig.
Ik heb een collega met een zware angststoornis, medicatie maakt haar leven dragelijk.
Wat zegt je behandelaar over medicatie?
Antidepressiva hebben mij m'n leven teruggegeven. Ik had ook veel last van angst en uiteindelijk paniek.
Waarom moet je het zelf oplossen? Moet iemand met diabetes of kanker dat ook?
thinkso schreef op 29-04-2025 om 20:17:
[..]
Het is wel aangeboden als optie maar in mij heerst de overtuiging dat ik het vooral zelf moet oplossen en een ander mens zal worden met medicatie. Het gaat met periodes ook wel heel goed maar het wordt wel vaak gevolgd door een nieuwe periode van angst/paniek. Het is dus nooit weg en ligt op de loer. Voor de mods: ik vraag geen medisch advies maar @roos57: helpt die medicatie goed voor haar?
Ja helpt heel goed . Net als insuline bij diabetes.
TwoThirds schreef op 29-04-2025 om 21:15:
Antidepressiva hebben mij m'n leven teruggegeven. Ik had ook veel last van angst en uiteindelijk paniek.
Waarom moet je het zelf oplossen? Moet iemand met diabetes of kanker dat ook?
Bij mijn man net zo! Sinds hij medicatie slikt heeft hij geen echte angst/paniekaanvallen meer. Af en toe heeft hij nog wel angst ergens voor maar relativeren lukt veel beter en de angst zakt veel makkelijker en sneller weer af. Hij heeft wel eens geprobeerd te stoppen met medicatie, dat ging een tijdje goed maar uiteindelijk kwamen de angstaanvallen toch weer terug dus hij heeft nu besloten niet meer te stoppen.
Anne1234! schreef op 29-04-2025 om 21:22:
[..]
Bij mijn man net zo! Sinds hij medicatie slikt heeft hij geen echte angst/paniekaanvallen meer. Af en toe heeft hij nog wel angst ergens voor maar relativeren lukt veel beter en de angst zakt veel makkelijker en sneller weer af. Hij heeft wel eens geprobeerd te stoppen met medicatie, dat ging een tijdje goed maar uiteindelijk kwamen de angstaanvallen toch weer terug dus hij heeft nu besloten niet meer te stoppen.
Ja precies! Tuurlijk pieker ik nog weleens, maar nu als een normaal mens in plaats van als iemand met een probleem 
Roos57 schreef op 29-04-2025 om 21:17:
[..]
Ja helpt heel goed . Net als insuline bij diabetes.
Precies. Die gebruiken ook hun medicatie.
Ik Slik zelf trouwens ad voor mijn adhd. Had het jaren eerder willen weten en proberen.
TwoThirds schreef op 29-04-2025 om 21:15:
Antidepressiva hebben mij m'n leven teruggegeven. Ik had ook veel last van angst en uiteindelijk paniek.
Waarom moet je het zelf oplossen? Moet iemand met diabetes of kanker dat ook?
Dit dus .ook voor mij.
thinkso schreef op 29-04-2025 om 20:17:
[..]
Het is wel aangeboden als optie maar in mij heerst de overtuiging dat ik het vooral zelf moet oplossen en een ander mens zal worden met medicatie. Het gaat met periodes ook wel heel goed maar het wordt wel vaak gevolgd door een nieuwe periode van angst/paniek. Het is dus nooit weg en ligt op de loer. Voor de mods: ik vraag geen medisch advies maar @roos57: helpt die medicatie goed voor haar?
Wat maak je het jezelf onnodig moeilijk. Medicatie IS een oplossing. Je wordt er vast en zeker een ander mens van. Minder angstig bijvoorbeeld. Minder gestrest. Minder gespannen.
ik zou dit verhaal zo geschreven kunnen hebben 4 jaar geleden en ik kan je maar 1 tip geven:
Voor mij was medicatie DE oplossing.
ja voor mij is medicatie ook de oplossing. Ik vind het niet leuk dat ik het nodig heb, ik vind het nog veel minder leuk, hoe ik ben zonder.
écht vanaf klinkt erg hoog gegrepen. In tijden van bv veel stress is de mens geneigd terug te vallen in bekende patronen. Maar dragelijk en lange (en korte) momenten van afwezigheid van de angstklachten klinkt voor mij wel reëel. Ook kun je leren om de eerste signalen te signaleren en hoe daarop te handelen om de angst controleerbaar te houden.
Ook betreft de werking van het brein, hoe vaker je iets doet/denkt, hoe sterker die hersenverbindingen worden. In jouw geval de gedachtes die bij angst horen, in mijn geval gedachtes die bij depressie horen. Je brein valt dan dus ook heel makkelijk terug op die snelwegen in stressituaties. Maar, de landweggetjes die bij de positieve gedachtes/ontspanning horen kunnen ook nog uitbreiden! Ook deze kunnen snelwegen worden waardoor je brein meer vlugge routes heeft om op terug te vallen. Het aanmaken van die nieuwe verbindingen heeft tijd nodig en succeservaringen. Medicatie kan daarbij helpen door idealere omstandigheden te creëren om die succeservaringen op te doen.