Geloofsovertuiging hulpverlener
Inmiddels ervaring met niet zulke fijne therapeuten. Nu een best wel fijne therapeut. Alleen zij is heel gelovig.
Op zich geen probleem lijkt me. Alleen is ze nu al meerdere malen over haar geloof begonnen en heeft me ook aangeraden om te bidden/hulp te vragen aan jezus.
Natuurlijk heb ik aangegeven dat dit niks voor mij is. Ik ben atheïst. En ook uitgelegd waarom. Toch weerhoudt dit haar niet om het direct of indirect toch te proberen. Ik negeer het over het algemeen.
Ik merk nu dat ik daar steeds meer van ga balen.
Maar na lange wachtlijsten en mindere ervaringen is de kans groot dat ik weer op een wachtlijst kom en ik weet inmiddels (helaas uit ervaring) ook dat je als je eenmaal aan de beurt bent alsnog afgewezen kunt worden en dat je dan gewoon weer heel lang moet wachten.
Ik weet ook dat wat ze doet niet mag. Heb ik ook tegen haar gezegd.
Ik wil niet een klacht indienen; ik heb al een klacht tegen de vorige hulpverlener ingediend, en dat is mentaal zwaar. Bovendien voel ik me verder wel gezien bij haar en ze helpt me beter dan de vorige therapie.
Ik weet ook dat sommige stromingen in het christendom aandringen op het bekeren van medemensen. Ik vermoed dat dit bij haar ook aan de hand is.
wow dit is echt heel fout !
Dit is echt heel fout. Als ze nog een keer over geloof begint zeg je dat ze daar mee moet stoppen, dat je er niet van gediend bent en dat je als ze doorgaat een officiële klacht gaat indienen. Hopenlijk bindt ze dan in met de dreiging van een klacht op de achtergrond.
Kun je contact opnemen met haar teamleider / manager of in elk geval de organisatie als ze nadat je het hebt gezegd het weer doet. Het hoeft niet gelijk een formele klacht te zijn natuurlijk, maar een laagje hoger aangeven dat dit gebeurt kan ook al helpen.
Is ze zelfstandig therapeut of werkt ze voor een christelijk organisatie? Of werkt ze echt in de GGZ bijvoorbeeld of voor niet christelijk organisatie?
Ik vind het niet perse fout als van te voren aangegeven wordt dat ze vanuit christelijke grondslag werken. Ik ben onlangs op zoek geweest naar een zelfstandig therapeut en op best wat websites stond duidelijk dat ze het geloof betrekken bij hun behandeling. Prima, maar daar ga ik dus niet heen.
Nee ze werkt niet voor een christelijke organisatie. Dan had het wel logisch geweest.
Hier mag je zeker iets van zeggen hoor.
Als je dat lastig vindt, of je komt er samen niet uit, kun je ook altijd contact opnemen met de patientenvertrouwenspersoon van de betreffende instelling of organisatie. Dat is een onafhankelijk aanspreekpunt.
Een therapeut mag natuurlijk aanraden om op tijd te slapen, of elke dag te wandelen, of voor mijn part yoga als uit onderzoek blijkt dat dergelijke dingen helpen.
Een advies om te gaan bidden lijkt mij niet medisch onderbouwd.
Of het erg is, hangt er een beetje van af wat voor hulp je nodig hebt.
Maar ik vermoed dat je er niet bent voor een rugmassage.
Er zou ook een risico kunnen zijn als ze traditionele opvattingen heeft over het huwelijk, en je toevallig problemen met een partner hebt. (ik weet niet of dit op jou van toepassing is).
Schommelstoel schreef op 15-12-2025 om 11:50:
Hier mag je zeker iets van zeggen hoor.
Als je dat lastig vindt, of je komt er samen niet uit, kun je ook altijd contact opnemen met de patientenvertrouwenspersoon van de betreffende instelling of organisatie. Dat is een onafhankelijk aanspreekpunt.
volgens mij werken pvpersonen alleen voor patiënten die opgenomen zijn, maar ik kan het mis hebben. Maar er bestaan wel andere adviespunten.
Heel erg fout, en daar mag je iets van zeggen. Dreigen met een officiële klacht zou kunnen maar dan zullen de verhoudingen ongetwijfeld veranderen en dan is het misschien niet langer een geschikte therapeut.
Sterkte, dit is lastig. Ik had ooit zo'n buurvrouw. Prima voor een praatje over de heg en weer verder als de Heer erbij kwam. Vond dat altijd al lastig.
Lastig dit. Omdat ik tegen de vorige instantie al een klacht heb ingediend (ik weet dus de route) begin ik echt te denken dat het aan mezelf ligt. En ze is (behalve dit dan) wel een fijne therapeut. Ik durf onze relatie niet te verstoren. Dus ik ben in dat opzicht kwetsbaar, wat het eigenlijk nog onethischer maakt.
Geen relatieproblemen trouwens, maar ik doe/deed in mijn leven veel dingen die in haar ogen zeer zondig zijn. En daar maak ik me dus ineens druk over; wat moet ze wel niet denken?
Ik laat overigens niks, maar besef wel dat ze wellicht patiënten heeft die er zomaar in mee kunnen gaan.
wizz schreef op 15-12-2025 om 12:20:
Lastig dit. Omdat ik tegen de vorige instantie al een klacht heb ingediend (ik weet dus de route) begin ik echt te denken dat het aan mezelf ligt. En ze is (behalve dit dan) wel een fijne therapeut. Ik durf onze relatie niet te verstoren. Dus ik ben in dat opzicht kwetsbaar, wat het eigenlijk nog onethischer maakt.
Geen relatieproblemen trouwens, maar ik doe/deed in mijn leven veel dingen die in haar ogen zeer zondig zijn. En daar maak ik me dus ineens druk over; wat moet ze wel niet denken?
Ik laat overigens niks, maar besef wel dat ze wellicht patiënten heeft die er zomaar in mee kunnen gaan.
Dat zou voor mij een reden zijn om toch die klacht in te dienen.
Mijn kraamverzorgster vond het nodig om dagelijks met mijn haar slechte band met haar ouders te delen. Het verdriet over haar verbroken relatie etc.
Verder stuurde ze mijn bezoek naar huis voordat ze mij hadden kunnen feliciteren. Aan de telefoon zei ze dat ik nog niet toe was aan bezoek etc.
Op het evaluatieformulier scoorde ze heel goed. Ze maakte goed schoon, deed de was prima, was beleefd. Toch de moeite genomen en klacht in te dienen omdat ik wilde voorkomen dat anderen hetzelfde zou overkomen. Bij navraag door het kraambureau bleek ik niet de eerste te zijn waar dit gebeurde. Dus werd ze op non-actief gezet. Mijn kraamtijd kreeg ik er niet mee terug, maar anderen is hetzelfde leed bespaard gebleven.
Dit is heel erg onethisch. Als ze vrijgevestigde hulpverlener is zou ik toch op zoek gaan naar iemand anders. Als ze bij een organisatie zit aangeven dat je nooit meer iets wil horen over God omdat je anders naar haar leidinggevende stapt.
Je geeft aan dat je de hulpverlening tot nu toe als prettig hebt ervaren maar als je ondertussen het gevoel hebt niet eerlijk te kunnen zijn omdat je afgewezen wordt op bepaalde levenskeuzes lijkt mij dit ook niet helpend in het vervolg van de therapie?
“Alleen zij is heel gelovig.
Op zich geen probleem lijkt me. Alleen is ze nu al meerdere malen over haar geloof begonnen en heeft me ook aangeraden om te bidden/hulp te vragen aan jezus.”
Ik vind voornamelijk vetgedrukte heel erg schadelijk en onethisch! Mensen gaan niet naar een therapeut voor een ingegroeide teennagel en zijn psychisch kwetsbaar. Voor mij persoonlijk zou dit zeker een reden zijn een andere therapeut te zoeken en er wel een melding van te maken.
Ik zou dit wel melden. Je hebt haar aangesproken en ze blijft het doen. Dat is niet oké.
Ik zou er toch echt klaar mee zijn en het melden aan de organisatie waar ze voor werkt.
Een officiële klacht zou ik er pas van maken als zij het niet opnemen.
Valt er nog wat te rapen qua snelheid met misschien iemand anders van de organisatie? Of is ze de enige therapeut?
Het lijkt me dat die organisatie ook niet happy wordt van een officiële klacht tegen een personeelslid. En mogelijk dus wel een beetje moeite wil doen om dit op te lossen voor het zo ver komt.