Zoon 9 is zwever
Hallo allemaal, ik verkeer in verwarring en probeer info te vinden om een besluit te nemen.
Zoon zit op een Montessori school, toen hij ongeveer 6 was werd ons verteld dat het niet goed ging. De school stelde voor hem in een strak bijschool regime te zetten of ze zouden hem 'los laten'. Vrij vertaald; laten vallen. Zijn pa en ik zijn van mening dat een kind een kind mag zijn en dat veel in de ontwikkeling stukje bij beetje komt. Wij waren ontstelt en zeiden; laat hem maar los dan. Of we dan wel een verklaring wilden tekenen! Omdat ze rommelig zijn kregen we die nooit, maar ik had ook nooit getekend. Ik vind het een rare manier van doen. Inmiddels is hij 9 en heeft ook les van een remedial teacher gehad. Mijn zoon heeft een normaal verstand; hij kan zich echter niet lang concentreren en zweeft weg. School reageert hierop met op zijn nek zitten maar dat heeft een averechts effect; hij heeft de pest aan school en vind de juffen alleen maar streng en boos. Als ik voorstel dat we communiceren over op hande zijnde opdrachten wordt dat toegezegd(zodat ik hem thuis kan helpen voorbereiden) maar in praktijk hoor ik niets en vind dan later een hopeloos gemaakt boekverslag(+de herhaling).
Ik heb kenbaar gemaakt dat ik pedagogische mogelijkheden wil onderzoeken(wat beter bij hem aansluit). Daar wordt positief op gereageerd. Maar zelf ondernemen ze niet iets. Dan denk ik; jullie zijn pedagogisch onderlegd, waarom moet het van mij alleen afkomen(samen lijkt me beter).
Ik overweeg de school nu te vragen om een aanvraag tot onderzoek bij 'weer samen naar school' om zo tot een afgestemde vorm te komen. Wat vinden jullie ervaringsdeskundigen ervan? Iemand anders zei me gewoon een leuke reguliere school voor hem te zoeken. Omdat hier de verschillen wegvallen(hij hangt nu wat achteraan/op regulier onderwijs ben je met zijn allen met hetzelfde bezig.
Een onderzoek zou voor zoon misschien ook als minder prettig ervaren kunnen worden(volgens vriend).
Wat vinden jullie ervan?
Ik lees het heel graag!
Sow!
Dank je voor de opheldering! Dat het onderzoek vanuit het perspectief van de school wordt gedaan werpt toch wel een heel ander licht op de zaak.
Jij verheldert waar ik bang voor was; lang onderzoek/misschien verkeerd overkomend voor zoon-ook al zou ik het uitleggen/angst voor communicatie om mij heen ipv met mij. Kortom; ik had een lichte vrees dat ik een projectiel in werking zou zetten met relatief onbekende afloop; die angst is nu toch wel bevestigt. Toen ik ze belde vertelden ze niets over de procedure; alleen dat ze de school om een onderwijskundig rapport zuden vragen; als de school besloot een aanvraag in te dienen. Ik ga maar eens rondkijken naar een onafhankelijk advies 'iets'.
Tot zover bedankt, ben benieuwd naar andere reacties.
Eigen expert
Ik heb geen ervaring met dat wsns-traject. Wel ervaring met een school die er vandoor dreigt te gaan met de (door hen zelf bijgekleurde) onderzoeksresultaten. DUs ik ben het met Drommels heen: waar mogelijk moet je je eigen experts inhuren voor wat voor een onderzoek dan ook. Je kunt ook via de huisarts een verwijzing voor een orthopedagoog krijgen. En dan vertel je de school wat jij zelf wil dat ze weten.
Onderzoeken zijn voor een kind trouwens helemaal niet vervelend, als je ze van te voren maar inlicht waar het voor is.
Thanks
Ik ben de huisarts al aan het bellen, dank je voor het aangeven van deze weg(-wist niet dat het zo kon).