Van meester niet alles thuis mogen vertellen
Hallo,
Om e.e.a. duidelijk te maken is het een lang verhaal.
Onze jongste dochter zit in groep 7. Onze oudere dochters van 14 en 16 hebben ook op deze basisschool gezeten.
De meester van deze groep 7 heeft als corrigerende maatregel 'pennen' (een paar bladzijden overschrijven uit een boek). Dat geeft hij al heel lang als corrigerende maatregel, dus toen onze jongste thuis vertelde dat zij deze meester in groep 7 zou hebben, reageerden de andere meiden: oh, dat is de meester van wie je moet pennen!
Of ik het nou eens ben met deze maatregel of niet (persoonlijk vind ik het een vorm van onmacht als je de klas even uit bent en een paar kinderen in de klas maken stampei, dat je de hele klas laat pennen, maar dat terzijde).
Tijdens de voorlichtingsavond enkele weken terug kwam dit onderwerp ook door andere ouders ter sprake omdat een meerderheid het een aparte regel vond en ook niet altijd consequent toegepast (2 kinderen die ruzie hebben, hoeven niet altijd beiden te pennen...).
Maar hij heeft een kleine 30 kinderen in de klas, dus is het wel lastig om ze allemaal bij de les te houden.
Hoewel wij dus niet de enige ouders waren die kritische vragen stelden over het pennen, werd ik de volgende morgen toch even door de meester aangesproken dat hij zich door onze opmerkingen in de hoek gedrukt voelde. Dit hebben wij samen uitgesproken, hoewel ik aangaf dat wij niet de enigen waren die opmerkingen maakten.
Ander akkevietje;
Van de week deed onze school mee aan het schoolontbijt. Het brood was wel op tijd, maar door de late levering van het beleg en de anderen spullen werd het een brunch. Nou doet onze school eindelijk aan iets leuks mee, en werd het, weliswaar buiten hun schuld, toch weer niet iets waar je met veel plezier op terug kijkt.
Omdat ik iets dergelijks een aantal jaren terug ook met onze middelste meegemaakt heb (hoefde ook niets aan eten en drinken mee te nemen omdat de school daar voor zou zorgen, kwam het kind ook flauw van de honger thuis, want alles was op voor hun klas aan de beurt was.) Daar heb ik toen niets meegedaan, maar verklaart misschien wel waarom ik nu zo fel reageerde.
Ik heb de school gebeld en aan de directeur aangegeven dat mijn dochter nooit zonder ontbijt naar school gaat, behalve als de school zegt dat zij voor ontbijt zorgen. Dat ik dan niet verwacht dat het een brunch om 10.30 uur wordt en zij pas om half 10 (2 uur na het normale ontbijttijd) hun 10-uurtje mogen op eten. Dat ik wel snapte dat zij daar niets aan konden doen, maar dat ik het graag even kwijt wilde.
Nu komt het: de dag erna vraagt de meester aan mijn dochter of zij thuis wel alles vertelde zoals dat op school gebeurde. Dat het dus door de vrachtwagen kwam dat het ontbijt zo laat was. Mijn dochter heeft ook tegen mij en mijn man gezegd dat het door de vrachtwagen kwam.
Ik denk dat ga ik nog even navragen, want waarom zou zij niet de waarheid vertellen?
Dus afgelopen vrijdag heb ik dat gesprek gehad en wat is de conclusie?
Dat mijn dochter in de klas niet zo op de meester moet letten en thuis meer de positieve dingen uit de klas moet vertellen en beter de negatieve dingen niet kan vertellen!!
Dat betekent toch dat zij in een spagaat zit?
Als er op school wel iets negatiefs voorvalt mag zij dat thuis niet vertellen, of zal zij op zijn minst denken: ik vertel het wel, maar eigenlijk mag het niet van de meester!!
De vraag is dus eigenlijk: vinden jullie dat een leerkracht kan vragen aan een kind bepaalde zaken die voorvallen op school niet thuis te vertellen?
Tast dat de veiligheid op school van zo'n kind aan?
Graag reacties...
Tuurlijk
tast dat de veiligheid aan! Dat hoort helemaal niet. Zelfs de vraag of zij wel thuis wel de waarheid vertelde (in de klas!). Zo zet je een kind wel op een bepaalde manier neer.
Natuurlijk mag je kind alles vertellen wat er op school gebeurd.Daar hoeft geen discussie over te zijn Dat jij naar school belt en best fel reageert over iets waar school niets aan kan doen vind ik persoonlijk een beete flauw. School kan het niet helpen dat de spullen te laat waren.Dan hoef je ook niet boos te zijn op de school.
Geheimen
Wij leren de kinderen van jongs af aan dat ze altijd overal over mogen praten. Dat je hooguit iets niet verteld omdat dat leuk is (over een verrassing ofzo). Er bestaan alleen leuke geheimen, dus als ze zich ergens onprettig over voelen dan is het geen leuk geheim en dus mogen ze er over praten, met wie ze maar willen.
Niemand mag je dus ook zeggen dat je iets geheim moet houden. Hoe jij je er onder voelt bepaald of je er over praat of niet. Voelt het goed: dan mag je het geheim houden, voelt het niet goed, dan mag je er altijd over praten.
Tja
als er aangedrongen wordt tot censuur dan is er iets mis, dat zou ik aankaarten. Verder vind ik dat je zoekt naar andere aanknopingspunten om je verhaal kracht bij te zetten en dat werkt niet goed.
Het pennen is een verhaal op zich. Ik zou altijd de leekracht steunen bij sancties, tenzij ik echt vindt dat er eits heel scheef gaat dan zou ik vragen hoe zij/hij die sanctie inzet en hoe hij/zij bepaalt wie dan moet pennen (etc).
Als er iets mis gaat met een schoolontbijt dan zou ik dat niet aankaarten. Zeker niet omdat je vorige keer ook al de ervaring had dat het wel eens anders loopt, dus dan geef je je kind gewoon sóchtends een klein ontbijtje zoda je niet afhankelijk hoeft te zijn of de organisatie daar wel goed verloopt.
Als je de vraag zo stelt:
nee, niemand hier zal vinden dat de leerkracht aan een kind mag vragen voorvallen thuis niet te vertellen.
Maar ik vraag me, mede gezien de rest van je verhaal, of jij wel de juiste conclusie trekt uit dat gesprek. Ik vind namelijk dat je bovenmatig fel reageert op voorbeelden die je noemt. Als je het zo is, zoals je het beschrijft, zou ik persoonlijk me niet geroepen voelen me daar mee bemoeien. Wat meer afstand nemen, zou mijn advies zijn.
Ik denk
dat je het te zwart wit oppakt. Je brief komt over alsof hij geschreven door iemand met een negatieve inslag. Bijv. feit dat je schrijft dat een leuke activiteit geen leuke herinnering is omdat het wat later begon.
Mocht het zo zijn dat je dochter deze inslag van jou heeft overgenomen dan zou het heel goed kunnen zijn dat haar meester dit gesignaleerd heeft en haar adviseert meer naar positieve dingen te kijken.
Goed plan!
Ook voor jou.
Donkerbruin vermoeden
Ik heb het donkerbruine vermoeden dat dat niet is wat de meester bedoelde. Wel dat hij bedoelt dat je dochter niet de hele dag naar de vervelende zaken moet kijken(zoeken), maar sommige dingen ook moet laten gaan. de positieve kant zien. Net als jij, denk ik. Leuk dat ze meededen!
Kijk, iemand verbieden thuis te spuien kan je niet goedvinden maar uit je verhaal haal ik dat helemaal niet.
Groet, An