Tempo in het lezen
Misschien een wat sullige vraag, maar hoe krijgt een kind meer tempo met lezen? Mijn dochter (5,5, groep 2) wil momenteel weer elke dag lezen. Op zich gaat het best goed, maar met sommige lettercombinaties en woorden moet ik haar regelmatig verder helpen. Komt het tempo vanzelf als we dit gewoon een tijdje volhouden (kwartiertje per dag, voor het slapen)? Ze krijgt op school (natuurlijk) geen leesonderwijs.
Ja, vanzelf
Mijn indruk is dat er bepaalde kwartjes moeten vallen, en die vallen niet allemaal op hetzelfde moment en in dezelfde volgorde. Mijn jongste is ongeveer zo oud als jouw jongste en waar hij voor de zomer nog spellend las is hij nu overgegaan op vloeiend lezen. Ik weet niet hoe dat gegaan is. Heeft ie zelf gedaan. Wel heeft hij een of ander AVI-boekje ergens vandaan getoverd op de camping en stug doorgewerkt in de zomer. Meters gemaakt dus. Inmiddels ivm versnelling getest op M4 nieuwe avi.
Wat wel leuk kan zijn voor je dochter is misschien wat meer afwisseling, bijvoorbeeld met non-fictie boeken met veel plaatjes en moeilijke lange woorden. Dan krijgt ze hetzelfde op een andere manier aangeboden, en vormen zich misschien associaties met de begrippen in zo'n boek. Ik weet niet of je een tomboy of een meisjemeisje hebt, in het eerste geval kan ze dan haar ding doen met kastelenboeken, in het tweede geval wordt het een prinsessenboek 
.
Oh ja, pas toen het vloeiende lezen begon las ie ook alles wat we op straat tegenkwamen. Alsof het daarvoor een puzzel was waar hij voor moest gaan zitten, iets wat je bewust doet. Nu niet meer. Bij de Jumbo "mama, het is hier weer beter dan vorige keer, en beter dan bij de Albert Heijn". Ik een beetje verbaasd.."ja kijk maar, het staat op de kar: Jumbo, elke dag beter, en het was vorige week dat we bij AH waren dus nu is het hier beter!".
Vorig jaar was hij met schrijven bezig en ik denk ongelogen dat hij wel zeshonderd keer heeft gevraagd hoe je de "e" schrijft. Man is aanzienlijk geduldiger dan ik in die dingen maar zelfs hij kreeg er een punthoofd van. Ik laat het ze liever zelf uitzoeken, nou ja, dat heeft ie dus gedaan.
Ben benieuwd
Ze is er heel erg mee bezig momenteel. Probeert ook de koppen in de krant te lezen enzo Gelukkig heeft ze een hele kast vol boeken, dus voorlopig kan ze even vooruit. En schrijven vindt ze ook heel leuk. Ik vind door het hele huis briefjes met boodschappenlijstjes en andere krabbels.
Ik weet niet meer hoe het met oudste ging destijds. Volgens mij kon zij 'ineens' lezen. Van de mkm-woordjes ging ze binnen no time over op vloeiend lezen. Nu kon oudste wel meer dingen ineens, en ik verwacht zo'n snelle voortgang niet van jongste.
Ja psies vic
Hier volgt de oudste ook heel andere lijnen. Hij is wel puntjepuntje, maar helaas helaas van het verstopperige type. Kon dus als kleuter lezen maar heeft dat nooit laten merken. Krijg ik nog steeds een knoop van in mijn buik (had bij de eerste interesse de boekjes op de gang gezet omdat ik hem nog zo jong vond, diepe zucht maar ja wel eerlijk). Pas toen hij in groep 3 zat ging hij lezen. Eerste boek Brief voor de Koning. Wij waren nogal verbaasd... hij heeft dus nooit spellend gelezen. Gewoon meteen vloeiend. Maar wschl stiekum wel ooit gespeld...
Ik probeer trouwens zo min mogelijk te vergelijken, hoe lastig dat ook is. Ik moet ze toch zichzelf laten zijn. Ik houd dat ook niet altijd vol hoor, oudste is bv getest en de voorsprong van jongste is nog zoveel groter dat ik dan toch ga vergelijken, want dat scheelt me weer de kosten van zo'n test.
Ik denk
dat het inderdaad gewoon komt, ofwel door veel te lezen, ofwel zien ze het gewoon ineens. En het kan best dat ze straks weer helemaal geen zin meer heeft en dan plots weer wel.
Wat hier in de smaak viel om te leren lezen was oa. het guinessbook of records: allemaal korte teksten maar het ging wel meteen goed vooruit.
Mbt. die woordcombinaties: het enige wat ik daar ooit voor heb gedaan was een paar woorden met opgeschreven met het prentje ernaast [bv. dEUr - UIl] en de bijzondere lettercombinatie aangeduid. Als ze dan /EU/ tegenkwam in een boek, keek ze even op dat blad en dan kon ze daar de combinatie uithalen voor haar nieuwe woord. Ze heeft dat blad zelfs maar kort gebruikt omdat het snel in haar hoofd zat. En zo moet ze jou niet altijd komen vragen.