Schoolkeuzestress
Wij staan voor een schoolkeuze die deze week gemaakt moet worden!
De keuze is tussen gymnasium of een kleine particuliere school waar veel aan creativiteit wordt gedaan, en aan ontwikkeling van de persoon. Ook klassikaal onderwijs, maar kleinschalig, heel weinig computergebruik, aandacht voor natuur, eigenlijk alles wat ons aanspreekt.
Maar geen Latijn en Grieks. Nu denk je misschien: dat zijn maar talen, maar het gymnasium leidt ook op tot kritische academisch denkende mensen. Je leert eerder dan op de andere school de tools die je nodig hebt voor een studie, en dat wil ik niet uitsluiten.
Bijkomstigheid is dat de kleine school niet per definitie opleidt voor een diploma. Kan wel, maar je moet ernaar vragen.
Oók kost de kleine school 350 per maand, gymnasium niet.
En kind zei een jaar geleden al uit eigen beweging: ik wil graag Latijn en Grieks, zonder dat we voor een schoolkeuze stonden. Als je kindvolgend bent, is dat dus een goede optie.
Maar... gymnasium is erg cognitief, de mensen zijn oppervlakkiger en onpersoonlijker dan op de andere school waar een bepaald mensbeeld aan ten grondslag ligt. De school is groter, gevoelig kind zal er wat verharden. Er staat een snoep- en frisdrankautomaat in de kantine, terwijl op de andere kleine, creatieve school met aandacht voor ambachten en natuur aandacht is voor gezonde voeding.
Daarbij komt dat de omgeving van gymnasium ons meer aanspreekt. Omgeving fijne kleine school die goed aansluit bij hoe wij in het leven staan is ook ok, maar wat minder.
Ik kom er niet uit. Inmiddels volgt kind mijn onzekerheid en weet het ook niet meer.
Wat is wijsheid?
Daglichtlamp schreef op 16-09-2022 om 17:16:
Geef je kind gewoon even de tijd om zijn plek te vinden. Je was van te voren al heel negatief over de keuze van je kind, en het schooljaar is nog geen maand oud.
Kind koos om zekerheid te hebben. Regio was mijn keuze. Keuze kind waren heel andere scholen. Daar moeten we maar naar terug. Ik geef kind groot gelijk.
mamanatuurlijk schreef op 16-09-2022 om 17:15:
[..]
Mijn kind schaamt zich totaal niet voor me, en school moet ook niet de sfeer neerzetten alsof dat wel zo zou zijn. Geen controle of kramp, wel bewust omgeving kiezen voor mijn kind waar het zich als mens mooi kan ontwikkelen en fijne waardes krijgt aangereikt. Ik vind dat logisch. Wat ik nu meemaak, had ik niet voorzien.
Je bedoelt het niet als controle en kramp, want waarschijnlijk past dat niet bij je eigen beeld van je zelf. Maar het is het natuurlijk wel. Even kijken hoe het erbij staat, even vaststellen dat er een snoepautomaat is.., allemaal controle die jij uitoefent.
En dat is niet wat op een middelbare school past. Daar ligt die controle bij het personeel. Als je vragen hebt, stel je die aan hen. (Of aan je kind, maar met het antwoord scholerig kun je niet zoveel).
Durf eens te vertrouwen op zijn vermogen om zich verder te ontwikkelen. Jij hebt daar een aantal jaar een basis in gevoed, nou mogen anderen daarbij helpen. Je kind kan zich echt in een fijne omgeving bevinden zonder het toezicht van zijn moeder.
Daarom herhaal ik mezelf; neem een hobby. Ga jezelf nieuwe dingen leren, ga meer werken, zodat jij in een fijne plek bent en je verder ontwikkelt. Door zelf stappen te zetten geef je je kind ruimte om te worden wie hij zélf is (ipv het wormvormig aanhangsel met pootjes van zijn moeder) en het voorbeeld dat er nog zoveel moois te ontdekken is in de wereld. Dat is toch een veel mooiere boodschap dan de gedachte dat moeders nodig is om het fijn te hebben?
mamanatuurlijk schreef op 16-09-2022 om 17:17:
[..]
Niet voor de school, wel voor de omgeving.
Bij vernieuwende scholen kun je diploma halen, ken je staatsexamen? Kan je op worden voorbereid.
Er zijn scholen waar ouders deel uitmaken van de schoolgemeenschap, daar wordt niet krampachtig gedaan over hun aanwezigheid. Samenwerken met de school aan een goede ontwikkeling van je kind.
Dan zoek je die school die jou als ouders toelaat... ik ken er niet veel. Maar goed als jij die scholen wel kent en het kunt betalen ( want ik denk dat je doelt op de school van 350 euro per maand)
Maar wat wil je zoon? Hoe vindt hij het op school, ik lees daar helemaal niets over. Ik lees alleen over jouw onzekerheid. Er is veel stress bij je of je de juiste keuze hebt gemaakt. Maar wat ik met name wil zeggen is dat er veel wegen naar Rome leiden.
Stel dat zoon zegt "mam ik heb het super naar mijn zin op school" kun jij je daar dan bij neerleggen?? Ik vraag het mij af eerlijk gezegd.
Echt.. wat gaat er mis als je kind op een school zit die niet helemaal aan je wensen voldoet. Gaat hij het verkeerde pad op? wordt hij onverschillig? gaat hij zich van jullie afkeren? waar komt je onzekerheid nu vandaan??
Ik zou kijken hoe je kind in zijn vel zit en het daar van laten afhangen.
mamanatuurlijk schreef op 16-09-2022 om 17:17:
[..]
Niet voor de school, wel voor de omgeving.
Bij vernieuwende scholen kun je diploma halen, ken je staatsexamen? Kan je op worden voorbereid.
Er zijn scholen waar ouders deel uitmaken van de schoolgemeenschap, daar wordt niet krampachtig gedaan over hun aanwezigheid. Samenwerken met de school aan een goede ontwikkeling van je kind.
Voor pubers is hun omgeving, hun peergroup, heel belangrijk.
Ja, ik ken het fenomeen staatsexamen. Dat kan, maar ik vind dat niet iets waar ik bij voorbaat al voor zou kiezen. Er zijn genoeg scholen die gefinancierd worden door de overheid en daarmee is ook de kwaliteit gewaarborgd én kan je kind een diploma halen zonder daar expliciet om te hoeven vragen.
Ouders moeten juist geen deel uitmaken van de schoolgemeenschap. Waarom zou dat moeten, die zitten toch niet op school? Ik zou het heel ongemakkelijk hebben gevonden als er de hele dag ouders in de school zouden zijn om zich te pas en te onpas overal mee te bemoeien. Dat is voor docenten ook niet fijn. Je hoeft niet samen te werken met de school. Ja, als je kind problemen heeft, dan bespreek je die met school en school met jou. Laat school gewoon lesgeven en je kind lessen volgen.
Je doet nu net alsof je kind zich zonder jouw aanwezigheid op school niet goed kan ontwikkelen. Ik denk dat het tegendeel waar is. Kinderen en zeker pubers hebben het recht om zich buiten het zicht van hun ouders te ontwikkelen. Om los te komen en een eigen individu te worden. Dat doet niks af aan de band met je kind. Die wordt niet beter of slechter, maar anders. Dat is normaal.
ook bij vernieuwende middelbare scholen wordt de afstand tussen ouders en school groter. Kinderen worden ouder en moeten zich los kunnen maken van hun ouders.
Ouders worden bij vernieuwende scholen wel meer betrokken dan bij 'standaard' scholen maar wel minder dan bij de basisschool.
Zelfs bij de vernieuwende basisschool waar mijn buurkinderen naar toe gingen waren de ouders niet op elk moment of elke dag welkom, dat werd gedurende de 8 jaar wel afgebouwd.
Nu past het nog want je kind moet nog schakelen zoals de meeste bruggen van basisschool naar middelbare scholier. Alleen krijgt hij van jou daar niet eens de ruimte voor.
een van mijn kinderen koos ook voor het gymnasium. Het is was zeker niet mijn keuze. Ik heb die school nooit prettig gevonden maar dat deed er helemaal niet toe. Mijn zoon moest er immers naar toe gaan en niet ik. Hij heeft er 6 fijne jaren gehad en heeft er een leuke vriendenkring aan over gehouden.
Jouw zoon heeft ook voor een gymnasium gekozen. Accepteer dat. Ga niet zijn keuze ondermijnen en ga zeker niet tegen hem klagen over dat jij hem nu niet op school mag zien. Je kan als je dat echt persé wil hem toch wegbrengen (mijn kinderen qilden dat overigens echt niet, ze fietsen zelf met klasgenoten).
Dus nee. Jullie hoeven je niet beiden op een school thuis te voelen. Natuurlijk hoeft dat niet. De enige die er goed moet gedijen is je kind. En wat jij moet doen is thuis een fijne omgeving voor hem creëren. Je kind heeft het recht om eigen keuzes te maken.
Maar als ik het goed begrijp had je eind vorig jaar twee mogelijke scholen. Die zijn het alletwee niet geworden omdat je midden in de zomervakantie verhuist bent? Nu zit je zoon net een paar weken in een nieuwe regio op school, waar hij dus sowieso nog niemand kent en denk je er al over om hem weer te verplaatsen?
Biebel schreef op 16-09-2022 om 17:23:
[..]
Je bedoelt het niet als controle en kramp, want waarschijnlijk past dat niet bij je eigen beeld van je zelf. Maar het is het natuurlijk wel. Even kijken hoe het erbij staat, even vaststellen dat er een snoepautomaat is.., allemaal controle die jij uitoefent.
En dat is niet wat op een middelbare school past. Daar ligt die controle bij het personeel. Als je vragen hebt, stel je die aan hen. (Of aan je kind, maar met het antwoord scholerig kun je niet zoveel).
Durf eens te vertrouwen op zijn vermogen om zich verder te ontwikkelen. Jij hebt daar een aantal jaar een basis in gevoed, nou mogen anderen daarbij helpen. Je kind kan zich echt in een fijne omgeving bevinden zonder het toezicht van zijn moeder.
Daarom herhaal ik mezelf; neem een hobby. Ga jezelf nieuwe dingen leren, ga meer werken, zodat jij in een fijne plek bent en je verder ontwikkelt. Door zelf stappen te zetten geef je je kind ruimte om te worden wie hij zélf is (ipv het wormvormig aanhangsel met pootjes van zijn moeder) en het voorbeeld dat er nog zoveel moois te ontdekken is in de wereld. Dat is toch een veel mooiere boodschap dan de gedachte dat moeders nodig is om het fijn te hebben?
Ik doe dingen genoeg voor mezelf, heb een eigen leven, daar schort het niet aan. Ik denk dat je me niet begrijpt. Ik vind dat de omgeving van een school moet passen bij onze visie op opvoeden. Andere nemen het niet van ons over, maar doen mee. Dat kan, maar dan wel passend bij onze visie op opvoeden. Lijkt mij vanzelfsprekend.
mamanatuurlijk schreef op 16-09-2022 om 17:11:
[..]
Tuurlijk komt kind dat tegen, maar als school maak je toch bewuste keuzes? Je bent toch geen supermarkt? Je leeft toch iets voor als school?
Een school heeft daar weinig over te zeggen. De gemeente bepaald welke cateraar er in de school geplaatst wordt.
Leene schreef op 16-09-2022 om 17:24:
[..]
Dan zoek je die school die jou als ouders toelaat... ik ken er niet veel. Maar goed als jij die scholen wel kent en het kunt betalen ( want ik denk dat je doelt op de school van 350 euro per maand)
Maar wat wil je zoon? Hoe vindt hij het op school, ik lees daar helemaal niets over. Ik lees alleen over jouw onzekerheid. Er is veel stress bij je of je de juiste keuze hebt gemaakt. Maar wat ik met name wil zeggen is dat er veel wegen naar Rome leiden.
Stel dat zoon zegt "mam ik heb het super naar mijn zin op school" kun jij je daar dan bij neerleggen?? Ik vraag het mij af eerlijk gezegd.Echt.. wat gaat er mis als je kind op een school zit die niet helemaal aan je wensen voldoet. Gaat hij het verkeerde pad op? wordt hij onverschillig? gaat hij zich van jullie afkeren? waar komt je onzekerheid nu vandaan??
Ik zou kijken hoe je kind in zijn vel zit en het daar van laten afhangen.
Hij ziet dingen niet die ik inmiddels weet. Dus ik denk dat we het niet helemaal van ons kind moeten laten afhangen. Misschien zijn hier ouders die een kind helemaal zelf laten kiezen. Wij doen dat in samenspraak met kind.
Gingergirl schreef op 16-09-2022 om 19:05:
[..]
Een school heeft daar weinig over te zeggen. De gemeente bepaald welke cateraar er in de school geplaatst wordt.
Serieus?! Wat idioot. Hoe zit dat dan met de Gezonde School?
Daglichtlamp schreef op 16-09-2022 om 18:24:
Maar als ik het goed begrijp had je eind vorig jaar twee mogelijke scholen. Die zijn het alletwee niet geworden omdat je midden in de zomervakantie verhuist bent? Nu zit je zoon net een paar weken in een nieuwe regio op school, waar hij dus sowieso nog niemand kent en denk je er al over om hem weer te verplaatsen?
Beter nu dan over 3 jaar. Er verhuizen wel vaker kinderen.
Plantenbak schreef op 16-09-2022 om 18:17:
een van mijn kinderen koos ook voor het gymnasium. Het is was zeker niet mijn keuze. Ik heb die school nooit prettig gevonden maar dat deed er helemaal niet toe. Mijn zoon moest er immers naar toe gaan en niet ik. Hij heeft er 6 fijne jaren gehad en heeft er een leuke vriendenkring aan over gehouden.
Jouw zoon heeft ook voor een gymnasium gekozen. Accepteer dat. Ga niet zijn keuze ondermijnen en ga zeker niet tegen hem klagen over dat jij hem nu niet op school mag zien. Je kan als je dat echt persé wil hem toch wegbrengen (mijn kinderen qilden dat overigens echt niet, ze fietsen zelf met klasgenoten).
Dus nee. Jullie hoeven je niet beiden op een school thuis te voelen. Natuurlijk hoeft dat niet. De enige die er goed moet gedijen is je kind. En wat jij moet doen is thuis een fijne omgeving voor hem creëren. Je kind heeft het recht om eigen keuzes te maken.
Kind koos in eerste instantie voor andere scholen. Per se wegbrengen hoeft helemaal niet. Soms rijd ik erlangs en als kind mee wil rijden kan dat.
kind moet goed gedijen, maar moet ook gezonde veilige omgeving zijn waar hij zich op een mooie manier kan ontwikkelen. Niet alleen maar leren.
Is dusdanig deel van de opvoeding dat ik dat toch wel als onze verantwoording zie. Waarbij er liefst wel consensus is binnen gezin.
Ysenda schreef op 16-09-2022 om 17:25:
....
Zelfs bij de vernieuwende basisschool waar mijn buurkinderen naar toe gingen waren de ouders niet op elk moment of elke dag welkom, dat werd gedurende de 8 jaar wel afgebouwd.
....
Dat is toch prima, dat je het tempo van het kind aanhoudt.
"Niks zal perfect zijn idd, maar denk dat we misschien bij kleine vernieuwingsschool beiden beter op onze plek zitten."
WE? jij hebt je diploma al, je zoon is nu aan zet. Laat hem los!
Ik ben voor mijn slechtziende dochter veel op school geweest voor extra gesprekken (drie per jaar ongeveer). Ik werd bij de conciërge opgehaald, liep natuurlijk niet alleen door school en zeker niet met haar samen. Zij kwam meestal ergens anders vandaan en wilde ABSOLUUT niet met mij gezien worden. Terwijl haar vrienden en vriendinnen veel bij ons thuis kwamen en me ook groetten als ze me in de gang tegenkwamen. School is het domein van de kinderen, daar horen geen ouders.