Samen fietsen in de brugklas
Mijn dochter zit momenteel in de brugklas, het is 15 km enkel fietsen en zelf vind ze dat totaal geen probleem.
Ze zit met een meisje in de klas uit het dorp en samen hebben ze al 8 jaar in de klas gezeten en zo was het logisch dat ze samen fietsen.
We zijn nu 4 weken verder en het is echt een ramp, het ander meisje fietst erg traag, als het regent belt ze opa omdat ze niet nat wilt worden (die komt haar ophalen, mijn dochter fietst dan gewoon verder in de regen), op de terugweg moet ze elke keer boodschappen doen voor haar moeder en als mijn dochter een keer niet meefietst in de ochtend gaat ze met de bus want ze durft niet alleen. Onderweg zegt het meisje niets of ze zeurt over het fietsen en op school negeert ze mijn dochter totdat de school uit is en dan is mijn dochter weer goed genoeg om mee te fietsen. Op de basisschool waren ze geen vriendinnen, hebben ook nooit afgesproken. Zelf erger ik mij ook heel erg, die moeder heeft mij 8 jaar genegeerd en belt nu wekelijks over dingen over school. Nu ben ik dus en ook mijn dochter wel goed genoeg.
Gisteren was mijn dochter ziek en vroeg ze of dat meisje haar tekenspullen mee kon nemen, die lagen nog in de klas te drogen en dat moest ze thuis afmaken en vandaag weer meenemen. Ze had het beloofd maar ze heeft het niet meegenomen omdat ze de bus moest halen.
Mijn dochter was echt heel erg woedend, en ze is er helemaal klaar mee. Vanmorgen is ze ook boos weggefietst van het meisje en gezegd dat ze alleen fietst, uiteindelijk is het meisje omgedraaid en mocht ze weer met de bus naar school. Wederom appte de moeder, dat mijn dochter boos weg gefietst was, ik zei dat ze inderdaad boos was omdat haar dochter haar tekenspullen niet mee genomen had en mijn dochter het liefste alleen gaat fietsen..
Gaat het bij iedereen zo altijd zo moeizaam?
MamaE schreef op 05-10-2021 om 14:33:
Dus die ouders kiezen een school uit voor hun kind maar vervolgens mag het kind er niet zelfstandig naartoe fietsen en maken ze hun kind afhankelijk van jouw kind? Lekkere houding. Het komt op mij ook over alsof jouw dochter alleen goed is om samen mee te fietsen. Daarbij, als de opa van dat meisje haar brengt, waarom laat die jouw dochter dan door de regen fietsen? Hij kan haar net zo goed meenemen.
Het is ook sowieso niet de verantwoordelijkheid van jouw kind dat dat andere meisje op school komt. Zij kiezen een school ver weg zonder dat het kind fysiek en mentaal in staat is om daar zelfstandig te komen met de fiets. Dan is het ook hun verantwoordelijkheid om te zorgen dat hun kind daar komt.
Ik ben zeker voor rekening houden met elkaar, maar niet tegen elke prijs. Dit lijkt op enkel nemen zonder te geven (dochter niet mee laten rijden met opa, tekenspullen 'vergeten'). Die moeder zou ik ook laten weten dat de meiden het zelf maar moeten regelen en dat je je dochter steunt in haar keuze vanwege de hier door jou reeds genoemde redenen en vooral ook het feit dat ze zich gebruikt voelt.
Als je in een gehucht woont zijn alle scholen ver weg. Dat is dus niet per se de schuld van de ouders.
Duiveninhetnieuws schreef op 05-10-2021 om 15:04:
[..]
Als je in een gehucht woont zijn alle scholen ver weg. Dat is dus niet per se de schuld van de ouders.
Maar ze kunnen er ook voor kiezen om kind gewoon met de bus te laten gaan ipv de verantwoordelijkheid afschuiven op dochter van TO. Of gewoon tegen kind zeggen, niet zo miepen en gewoon fietsen.
Zusterclivia schreef op 05-10-2021 om 15:22:
[..]
Maar ze kunnen er ook voor kiezen om kind gewoon met de bus te laten gaan ipv de verantwoordelijkheid afschuiven op dochter van TO. Of gewoon tegen kind zeggen, niet zo miepen en gewoon fietsen.
Dat doen ze toch ook niet?
Als ik jou en je dochter was, zouden dat meisje en de moeder ook de boom in mogen. Jij, 8 jaar lang genegeerd en dat meisje vind je dochter “niet goed genoeg”, en nu ineens dit? Gewoon appen dat je geen behoefte hebt aan contact met die moeder en dat je er niet op zit te wachten dat ze je berichten stuurt. En je dochter vindt het geen probleem (misschien wel fijner zelfs 😉) om alleen te fietsen. En nu ineens wel goed genoeg voor die 2? Dikke doei. Geen aandacht aan besteden.
Renmuis schreef op 05-10-2021 om 12:29:
Tussen de regels door oordeel je erg negatief over dat meisje. Spreek je dat ook zo uit naar je dochter? Als je dochter daadwerkelijk fysiek en emotioneel zo sterk is, zou het natuurlijk niet verkeerd zijn als ze wat aanpassings- en inlevingsvermogen leert.
Ik ben het ermee eens hoor dat je dochter niet per se de verantwoordelijkheid op zich hoeft te nemen omdat dat meisje niet zelf durft de fietsen. Ze moet haar eigen grenzen bewaken. Maar het is natuurlijk wel mooi om een beetje voor elkaar te zorgen binnen de mini-maatschappij van de klas, en de kinderen die nog niet zo ver zijn een beetje op sleeptouw te nemen.
Precies en in een mini-maatschappij komt het dus van twee kanten. Je neemt dus de tekenspullen mee als je fietsmaatje ziek is.
--- schreef op 05-10-2021 om 15:52:
[..]
Precies en in een mini-maatschappij komt het dus van twee kanten. Je neemt dus de tekenspullen mee als je fietsmaatje ziek is.
Dat dus.
Als fietsmaatje een lekke band krijgt onderweg dan kom je samen te laat, je helpt en steunt elkaar. Zoekt een oplossing door de fiets aan en heel te zetten en desnoods leen je je anonieme ov kaart nog uit die je zelf voor noodgevallen wel bij je hebt een fietsmaatje niet.
Als fietsmaatje niet goed door kan fietsen vanwege zachte banden, geef je de tip om banden op te pompen/na te kijken op lekken. Als dat na 4 dagen nog niet gedaan is (vader had geen tijd) dan fiets je een keer door op je eigen harde banden, zodat je zelf wel op tijd bent voor het proefwerk tijdens het eerste uur.
Wat een drama (not). Dit is iets wat je kind zelf moet oplossen. En als ze het niet wil oplossen, nou en, blijft ze toch lekker een jaar met dat meisje fietsen tot ze het zo zat is dat ze uiteindelijk wel haar grens durft aan te geven.
Valeria schreef op 05-10-2021 om 14:06:
En waarom belt die moeder jou voor dingen van school? Wat zijn dat dan voor dingen? Mijn zoon zit ook in de brugklas, maar ik kan niets bedenken wat ik met een andere ouder zou moeten bespreken. De kinderen zitten met z'n allen in een appgroep en daar worden dingen aan elkaar gevraagd. Ik verwijs hem altijd daarnaar als hij zich iets afvraagt en ik weet het ook niet.
Kun je niet tegen die moeder zeggen, "ze zitten nu x weken op school, ik weet het niet/ik wil het niet weten/ik bemoei me er niet meer mee want het gaat goed" bij vragen maar ook bij onzinnige zaken als "doet jouw dochter ook zo lang over bio?" En ik zou niet meer opnemen natuurlijkMaar ik mis altijd gesprekken, dus bij mij zou dat niet opvallen.
Oh ik zeg ook elke keer, dat weet ik niet, dat regelt die van ons zelf.
Mijn dochter heeft dat meisje aangesproken op school, gezegd dat ze vanaf morgen alleen fietste omdat het niet werkte. Ze zei dat ze het al had begrepen, denk dat ik toch wel duidelijk was tegen haar moeder.
Gelukkig had ze geen strafwerk gekregen toen ze haar tekenhuiswerk niet afhad en ze heeft nu met wat jongens een dorp verderop afgesproken als ze ziek is, dat hun het voor haar mee neemt.
Mijn dochter zo opgelucht, met de waarheid kom je er meestal wel.
Wel redelijk herkenbaar. Mijn dochter had in de brugklas ook fietsmaatjes die steeds afhaakten als er een paar spetters vielen, dan weer met de bus of weer een ouder die moest rijden. Bij stortregen mocht ze van mij best met de bus maar verder fietsten.
Ze ging vaak genoeg alleen op pad en haakte dan aan bij een andere groep en anders alleen. Vond ze nooit een probleem hoor.
Ik zou je dochter zelf laten fietsen. Geeft toch alleen maar irritatie en ze kan er ook niet van op aan. Dat andere meisje kan beter met de bus gaan en ik zou echt tegen die moeder zeggen dat dit niet werkt en dat je dochter op haar eigen tempo wil fietsen
Femmie1982 schreef op 05-10-2021 om 18:31:
Mijn dochter heeft dat meisje aangesproken op school, gezegd dat ze vanaf morgen alleen fietste omdat het niet werkte. Ze zei dat ze het al had begrepen, denk dat ik toch wel duidelijk was tegen haar moeder.
Gelukkig had ze geen strafwerk gekregen toen ze haar tekenhuiswerk niet afhad en ze heeft nu met wat jongens een dorp verderop afgesproken als ze ziek is, dat hun het voor haar mee neemt.
Mijn dochter zo opgelucht, met de waarheid kom je er meestal wel.
Fijn dat het zo opgelost is!
Zusterclivia schreef op 05-10-2021 om 15:22:
[..]
Maar ze kunnen er ook voor kiezen om kind gewoon met de bus te laten gaan ipv de verantwoordelijkheid afschuiven op dochter van TO. Of gewoon tegen kind zeggen, niet zo miepen en gewoon fietsen.
Wat die ouders in mijn ogen zouden moeten doen is 10 keer in het weekend naar die school en terug fietsen met hun kind, zodat ze vertrouwen krijgt en het wel zelf kan. Is toch van de gekken dat een twaalfjarige niet zelf naar school durft te fietsen.
Duiveninhetnieuws schreef op 06-10-2021 om 10:19:
[..]
Wat die ouders in mijn ogen zouden moeten doen is 10 keer in het weekend naar die school en terug fietsen met hun kind, zodat ze vertrouwen krijgt en het wel zelf kan. Is toch van de gekken dat een twaalfjarige niet zelf naar school durft te fietsen.
Dat hadden ze natuurlijk al veel eerder moeten doen. Maar het kind mag van de ouders niet alleen fietsen en bij elk spatje regen gaat ze met de bus of wordt ze gebracht en moeder appt/belt TS over allerhande dingen over school, huiswerk, etc. Dus ik vrees dat er hier nogal sprake is van curlingouders.
MamaE schreef op 06-10-2021 om 11:47:
[..]
Dat hadden ze natuurlijk al veel eerder moeten doen. Maar het kind mag van de ouders niet alleen fietsen en bij elk spatje regen gaat ze met de bus of wordt ze gebracht en moeder appt/belt TS over allerhande dingen over school, huiswerk, etc. Dus ik vrees dat er hier nogal sprake is van curlingouders.
TO zei al eerder dat klasgenootje van haar moeder niet in het donker mag fietsen, dus zelfvertrouwen van kind zal niet snel verbeteren ben ik bang
Wij wonen midden in de stad en daarom heb ik er geen problemen mee als de kinderen (12 en 13) in het donker fietsen, maar in het buitengebied zou ik daar veel moeite mee hebben! Zelf fiets ik ook liever niet in het donker door een buitengebied in mijn eentje. Ben ik daar heel raar in, vraag ik me ineens af.