Pfff, dochter (4) wil spelen! (lang verhaal)
Wat moet ik hier nou mee... Mijn dochter is in februari 4 geworden en gaat dus nu een half jaar naar school. School vindt ze leuk, maar dan vooral het spelen met de andere kinderen en bijvoorbeeld verven. Zodra er iets 'moet', gaat ze steigeren. Ze wil niet, heeft geen zin in 'werkjes van de juf', maar ook iets simpels als in de kring gaan zitten als de juf dat vraagt, wil ze dan niet. Ik krijg dit van de juffen te horen (ze heeft er 2) en die geven dan aan dat ze toch wel wat strenger moeten zijn.
Ik geef ze groot gelijk, want als je 4 bent, mag je natuurlijk nog spelen op school, maar daarnaast moet je ook af en toe mee met de regels van school. Het leek de eerste weken van school (na de zomervakantie) goed te gaan, maar nu gooit ze toch elke keer haar kont tegen de krib. Gevolg, ruzie met de juf, apart zitten, niet leuk dus.
Wat kan ik hier thuis mee? Het is een kind met een sterke eigen wil, dat merk ik thuis ook. We moeten echt duidelijk zijn en grenzen stellen en voor een aantal dingen geldt simpelweg dat wij de baas zijn, en niet zij.
Ik zeg af en toe tegen haar dat op school juf de baas is en dat ze naar de juf moet luisteren. Maar eigenlijk baal ik ervan. School is school en thuis is thuis, natuurlijk moet er overleg zijn tussen thuis en school, maar de juffen moeten op school zelf laten merken dat zij de baas zijn. Ik wil haar thuis niet elke keer aanspreken op dingen die op school gebeuren, want ik weet natuurlijk niet wat er allemaal op school gebeurt. Dat moeten ze op school oplossen.
In de buurgroep 1-2 is een veel 'strengere juf'. Niet zo'n lieve uitstraling, wat ik persoonlijk wel fijn vind aan een kleuterjuf, maar misschien wel wat mijn dochter nodig heeft: duidelijkheid. Soms denk ik erover om haar over te laten plaatsen naar de buurgroep.
Ik weet niet of iemand het herkent, het was in ieder geval al fijn om even mijn verhaal hier neer te kunnen zetten.
Saskia
Moet je er thuis wat mee?
Ik begrijp je posting niet helemaal. Het is net of jij je verplicht voelt het ordeprobleem vsn de juf op te lossen, maar ik lees niet dat de juffen je dat gevraagd hebben. Ze hebben je wel verteld hoe je dochter zich gedraagt in de klas. En terecht, dat wil je wel weten neem ik aan. Maar thuis kan je mi weinig anders doen dan zeggen dat ze op school naar de juf moet luisteren. En dat doe je al.
Of mis ik iets?
Groeten,
Temet
Temet
Dat is ook een van mijn vragen. De juf met wie ik het meeste contact heb, wekt bij mij de indruk alsof zij iets van mij verwacht. Ik moet dus in een gesprek met haar vragen wat school van mij verwacht. Misschien begrijp ik haar verkeerd en is het alleen een mededeling. En uiteraard wil ik weten hoe mijn dochter het doet op school.
Goed dit is er dus een voor op mijn vragenlijstje: wat verwacht school van mij in deze situatie.
Door hier op dit forum te posten, hoop ik voor mezelf helder te krijgen waar ik het in het gesprek over wil hebben. Dus bedankt Temet, je hebt me weer een beetje verder geholpen!
Ondersteunen
Natuurlijk kun jij vanaf de thuisbasis de juffen ondersteunen in hun boodschap dat er niet altijd gespeeld kan worden, maar de daadwerkelijke aanpak van het 'probleem' ilgt volgens mij toch heus op achool.
Ik heb ook wel eens een juf tegenover me gehad die met grote paniekogen gedrag van mijn zoon ter sprake bracht (hij hing wel eens de clown uit en ja, dat kon bijzonder irritant zijn, zeker wanneer je een hele klas in het gareel moet houden, dat snapte ik best) en duidelijk actie van mij verwachtte. Ik heb haar veel sterkte gewenst met haar aanpak.
En ja, ook ik heb thuis wel gesprekken met zoonlief gevoerd en hem uitgelegd dat de momenten waarop hij zichzelf lollig vond niet altijd overeenkwam met de momenten dat de juf (en zijn klasgenoten) dat vonden, maar voor de rest was ik er niet bij op de momenten dat het gebeurde en moest de juf zelf toch heus de klus klaren.
Ik zat een appeltje te eten
"maar de daadwerkelijke aanpak van het 'probleem' ilgt volgens mij toch heus op achool" moet natuurlijk zijn: "maar de daadwerkelijke aanpak van het 'probleem' ligt volgens mij toch heus op school.
Vraag terugstellen
Nee, volgens mij moet jij er (voorlopig) niets mee. Het is logisch dat de leerkracht aan jou meldt hoe het gaat, dus ook de mindere dingen. Maar ik denk dat veel kleuterouders daar zo'n eerste keer van schrikken en zich ernstig afvragen of ze iets fout doen.
Tip bij dit soort mededelingen van juffen: vraag door. Op welke momenten gebeurt het, wat doet je kind, hoe reageren anderen, wat doet de juf etc. Vraag ook wat de juf gaat doen om haar verder te helpen. Dochter beheerst bepaalde vaardigheid blijkbaar nog niet (doen wat wordt opgedragen), hoe gaat juf haar dit leren? Door vragen te stellen, 'dwing' je de juf ook er goed over na te denken en krijg je meer nuances. Dan merk je ook beter of het 'serieus' is of gewoon iets wat nog niet helemaal super loopt.
Als het dan nog niet duidelijk genoeg is, kun je vragen of de juf het een zorgelijke situatie vindt. Is dit iets wat ze vaker ziet bij kinderen van deze leeftijd? Moet je je als ouder zorgen maken?
Heel herkenbaar (de mijne was net zo)
Mijn dochter was op het kinderdagverblijf al tegendraads. Zodra ze aan tafel gingen zitten om te eten weigerde ze te zeggen wat ze wilde. Ze wees het alleen maar aan. De ene juf ging hier in mee en gaf wat ze wilde, de andere zei dat ze eerst moest zeggen wat ze wilde en dat ze daarna het kreeg, Dochter zei geen woord en kreeg dus niks. Waarop ze haar bord door de ruimte smeet en zelf op de grond ging liggen krijsen. Het is nooit meer goed gekomen, maar ze hebben een middenweg gezocht, want ze moest natuurlijk wel eten. Daarnaast weigerde ze daar meer. Overigens vind ze het KDV wel ontzettend leuk.
Op de basisschool ging het net zo. Zolang alles mocht was het goed, maar zodra ze een werkje moest doen ging ze met haar armen over elkaar zitten en zitten bokken. Hier zei ze ook geen woord. Tekenen wilde ze weer wel. In de kring mocht niemand naar haar kijken en keek ze strak boos naar de grond. Dochter had een super lieve juf en in de 2 jaar dat ze daar heeft gezeten is ze redelijk los gekomen. Het enige wat ik gedaan heb is wat aanwijzigingen geven, maar verder zocht de juf het maar uit met haar. Maar ja, het was dan ook een superjuf.
Nu zit ze net in gr. 3 en eigenlijk doet ze hier bijna normaal. De huidige juffen (ook weer 2 schatjes) weten haar voorgeschiedenis en vinden haar op dit moment wel anders dan de rest, maar niet echt heel bijzonder. Werkjes doet ze ondertussen wel.
Thuis heeft ze ook haar kuren, altijd al gehad, en zij wil bepalen wat er gebeurt. Ze is echt super dwingend. Regelmatig vliegen hier dus ook de dingen door de kamer. Nu ze ouder wordt gaat het wel steeds beter. Verder is het een schatje en van mijn 3 kinderen eigenlijk toch de makkelijkste. Wel wil zij (ze is 6) bepalen wat haar broer van 11 moet doen. Kan lekker botsen.
Ijsvogeltje
doorvragen bij de juf is een goede tip. Inderdaad moet zij een plan maken hoe ze het gedrag van mijn dochter aan gaat pakken.
Ik moet me echt goed voorbereiden voor het gesprek, en jou tips helpen mij weer een beetje, bedankt.
Saskia
Astrid
pff, gelukkig, ze is niet de enige! Dat ga ik haast soms denken, als ik al die andere kindertjes zo braaf zie knippen en plakken...
Ik ga er eigenlijk ook wel vanuit dat het in de loop van de tijd beter zal gaan, maar dat hangt ook wel samen met de acties van de juf en daar heb ik nog niet zo heel veel vertrouwen in, jammer genoeg.
Saskia