Onderzoek hb /ass, kan dat al met 5?

Joep

Het belangrijkste lijkt me dat je een advies krijgt waarmee je handelingsopties voor school krijgt die voldoende onderbouwd zijn. Zeg ik het zo goed?

Ik zou met die vraag naar een goeie peut gaan. Duurt nog wel even om er een te vinden die hier echt kaas van heeft gegeten. Wat ik in zijn algemeenheid weet is dat testen bij kinderen onder de 6 wordt afgeraden - en ik zou er ook boven de 6 voorzichtig mee zijn. Ons heeft het vooral geld gekost. Meestal weet je al genoeg als er goed naar het kind gekeken wordt en levert een test weinig meerwaarde.

Ja behalve dat de mevrouw van het testbureau zei dat we een "heel bijzonder kind" hadden. whaaaahaa toen kon ik me even niet meer inhouden want de kinderen die ik tot nu toe heb ontmoet zijn állemaal heel bijzonder. Heel bijzonder lawaaiig of heel bijzonder lief...eb dat rijtje kan nog veel langer.

Een normaal kind ben ik nog nooit tegengekomen.

Maar ja, voor 1400 euro moeten ze wel iets heel bijzonders zeggen.

Wat ik eigenlijk zoek

Is iemand die neutraal zijn licht laat schijnen en inderdaad een advies geeft over hoe mijn zoon benaderd moet worden en hoe ze hem iets kunnen bieden. School ziet alleen een sociaal onvermogen, ik zie een kind dat op geen enkele manier cognitief uitgedaagd wordt en met weinig kinderen op dezelfde golflengte zit, waardoor hij zich op school wat vreemd gedraagd.
Een onderzoek is dus in ieder geval geen aanrader, observatie zou dat misschien wel zijn, maar zou dan weer op school moeten en dat wil ik natuurlijk niet meer. Lastig.

Onderzoeken

Ik ken twee voorbeelden waarvan er een wel heel veel op jou verhaal lijkt. Van zeer nabij. In beide gevallen onderzoek gedaan bij een kinderpsycholoog, orthopedagoog enz. Voor beide kinderen heeft dit erg veel inzicht opgeleverd en als ouders heb je wat in handen om de school te ondersteunen/sturen. Ik zelf heb er voor gekozen om buiten school(ze wisten er wel van) mijn kind te laten onderzoeken om zo de regie in handen te hebben. Dit is me prima bevallen. En ga op zoek naar een goed adres. Oh, bij een kind viel meerdere malen het woord autisme. Maar uit onderzoek is zeer onomstreden vast gesteld dat dit niet zo is. Kind was toen 5 jaar oud.

Hb deskundige

Een diagnose ass stellen is niet zo heel moeilijk, als je net de verkeerde treft. (het is een gedragsdiagnose)Over de overlap, combi hb en ass en hoe te onderscheiden is vooralsnog niet zo heel veel bekend. Wat de deskundigen zeggen is; eerst voldoende en goed insteken op de cognitieve voorsprong, dan kijken wat er overblijft aan afwijkend gedrag.
Dat bereik je volgens mij alleen maar door te gaan naar iemand die iig deskundig is op het gebied van hb. (de gemiddelde therapeut is dat iig niet) Als je het je kunt veroorloven, zou ik naar het CBO gaan, zij staan toch bekend als autoriteit op dat gebied. (en kunnen volgens mij ook in dit stadium wel wat uitspraken doen over al dan niet ass)

Daar sluit ik me bij aan

Ik blijf erbij dat testen niet zaligmakend is, dat is een soort reflex, maar ook als je alleen maar wat adviezen zoekt moet je verre blijven van mensen die niets van hb weten. Liever een half jaar (bij wijze van spreken) wachten dan iemand die je kind de verkeerde hoek in duwt omdat kennis ontbreekt.

Rodebeuk

Testen is zeker niet zaligmakend, en zou ook eigenlijk helemaal niet nodig moeten zijn. Maar ik vrees dat vraagsteller er sowieso niet uit gaat komen met school als het niet gebeurt.

Haha

Eigenlijk heb ik dezelfde ervaring. Getest en je hebt er niets aan. (terwijl er voor mij niets nieuws uit de testen kwam) Maar wat moeten we dan adviseren? Gelijk een schoolwissel? Achteraf bezien had ik dat gedaan, op die leeftijd. Want een school die niets met testen doet doet vast ook niets met adviezen.

Eehhmm burlie

Klupje beginnen?
Wat je zegt, voor jezelf komt er uit die test niets nieuws... en voor een goede juf (die wij ook weleens hebben gehad ook niet!).
Krijg net een mail van kleuterjuf, tweede mag versnellen (zonder test). Maar wij willen eerst maar eens zien wat er uit verbreden/verdiepen komt. grmpf.

Ik kan het niet zo goed uitleggen, maar het staat me zo tegen. Ook dat zo'n test zo weinig meet, wat kan je nou zeggen na wat van die puzzeltjes? Ja, dat mijn kind goed puzzeltjes kan maken. En dan?

Hokjes

"Er is me in de loop vd jaren wel duidelijk geworden dat veel mensen behoefte hebben aan het plaatsen in hokjes van andere mensen."
Ik ben het hier zó ontzettend mee eens! En weet je, ik snap het ook wel. Als je iemand in een hokje kan plaatsen, geeft dat een soort duidelijkheid, een gevoel van controle.
Maar ik vind dat er véél te veel nadruk op die hokjes (of etiketjes, zo je wilt) wordt gelegd. Uit onwetendheid vaak denk ik hoor, niet uit onwil. Maar dat lees je hier ook steeds terug in draadjes met de strekking 'mijn kind is druk, heeft het ADHD?' of 'de juf vindt mijn kind autistisch'.
Testen - en daarmee je kind in een hokje plaatsen - wordt (ten onrechte) vaak als een logische eerste stap én als oplossing voor de problemen gezien. Helaas helaas.
Neemt niet weg dat je wel iets zal moeten Joep. Volgens mij heb je inmiddels al een aantal goede tips gehad. Sterkte!

Verkeerde hokje

Ik hoop in ieder geval mijn kind uit zijn hokjes te kunnen halen. Ik vind eigenlijk ook: hij is nou eenmaal zoals hij is, dus als ik deze schoolproblematiek niet zou hebben, zou ik ook niets ondernemen. Bedankt voor de tips in ieder geval.
Het punt is dat ik er, ondanks dat ik het een halve garen-instituut vind, heel graag met deze school uit wil komen. Hij vind het er namelijk heel leuk en dat is mij veel waard.
Inderdaad moet ik wel iets, zo blijft het sudderen. Ik lig er `s-nachts echt wakker van. Het CBO is in Nijmegen, heb ik dat goed?

Waarom zou je dit doen?

als jij vindt dat er niets aan de hjand is dan laat je het zo! Kinderen mogen verdikkie ook echt geen kind meer zijn tegenwoordig!

Ja nikus

Ik twijfel zelf ook erg, maar ik heb nu helemaal niets in te brengen. Het ventje zit nu echt voor spek en bonen in de klas. Moet straks misschien weer onder begeleiding gaan buiten spelen, of wie weet wat zij weer denken dat hij nodig heeft.
Ik geef van alles aan aan, maar er wordt helemaal niet naar mij geluisterd. Zo van ach dat moedertje denk het ook te weten. Zo kan hij bijvoorbeeld al redelijk lezen. Dan zegt de juf niet van: laat maar eens even zien, hoe jullie dat doen, maar van ja dan moet je dat thuis maar eens even opnemen. (Ik denk dat zij bedoelt dat ik er een film van moet maken). Ik voel mij dan alsof ik sta te liegen, vandaar ook de emotie. Ik denk er in ieder geval nog even over.

Doortoetsen?

Joep,

Ik denk dat je zoontje in groep 2 zit? En hij kan al een beetje lezen. Probeer of ze hem willen doortoetsen,( nee: sta erop!) misschien komen ze er dan achter op welk niveau hij werk aangeboden moet krijgen. ( hoger dan nu het geval is)Verder: Wil een school je kind koste wat kost een stempel opplakken: zoek ajb een andere school! Ik heb dat zo'n 5 jaar te laat gedaan met alle gevolgen van dien!
Een andere school kan een wereld van verschil betekenen!

Is al ooit iets mee gebeurd

W.b. doortoetsen is al ooit een toets vooruit afgenomen. Daar had hij niet al teveel van zitten bakken, hij is voor hen ook moeilijk te motiveren voor dit soort verplichtingen. Zelf kan ik dat overigens heel makkelijk, ik ken de gebruiksaanwijzing. Orthopedagoog kwam toen (vorig jaar kerst) tot de conclusie dat de voorsprong tenminste 6-9 maanden is en dat hij m.n toe was aan leren lezen, omdat hij w.b. letterherkenning en knippen/plakken juist heel hoog scoorde. Zij gaf aan om te kijken of er nog letters niet bekend waren en dan met het echte leeswerk te beginnen. Vervolgens nooit meer wat gebeurd. Nieuwe juf zei nu, bijna een jaar nadien, dat zij met hem had gekeken en dat hij de letters nog niet herkende, ze niet goed uitsprak dee i.p.v.du (onzin, dat heeft hij dan gewoon niet goed begrepen) en dan m.n. de combinaties au,eu, enz.. Nou lijkt het mij dat je daar niet direct mee begint. Het geen mijn zoon leest is meer "puk zit op de wip", enz.. en kortere woorden uit de krant b.v.
Nou hoeft hij het van mij echt niet te leren,ik denk eigenlijk van ieder zijn vak en ze moeten maar zien. Hij leert thuis genoeg, vooral wetenswaardigheden, hoe komt dit en hoe werkt dat. Alleen als hij zich op school vreemd gedraagd (en thuis dus amper), lijkt het mij dat hem wel iets geboden moet worden.
Hetgeen zij aangeven herken ik enigszins, maar vooral als hij zich geen houding weet te geven, dan gaat hij wat vreemd praten, of knijpt ertussen uit. Hij lijkt zich erg bewust van zichzelf, het feit dat iemand niet met hem zou willen spelen, b.v. Maar absoluut niet pathologisch. Ik ken in mijn omgeving wel vreemdere kinderen.
Voor w.b. een andere school, dat was ik gisteren echt van plan, maar vanmorgen sprong hij uit bed, hij ging met iemand afspreken en hij had er zo`n zin in, toen dacht ik nou, laat ik het nog maar even aankijken. Ik wil ook niet overhaasten.

Hier wel getest!

Mijn zoon is getest toen hij 5 was, dat hebben we buiten school om gedaan, school vond het nl niet nodig, ze hadden geen probleem met hem. Nee, nogal wiedes, manneke trok zich terug onder een tafel met een bak lego en je had er verder geen omkijken naar... behalve als hij "gezellig" iets met de groep moest doen, tja, daar is hij nooit goed in geweest. Eigenlijk dus de omgekeerde situatie.
Hij is al van school gewisseld nog voordat de testen afgerond waren trouwens, en zit nu op een school waar ze hem wat beter in de gaten hebben. Hij word met rust gelaten als hij daar behoefte aan heeft, maar ook uitgedaagd om WEL stappen te zetten, hoe moeilijk hij dat ook vind. Ons manneke bleek dus klassiek autistisch. Ik was heel bang dat de nieuwe school, waar hij het net erg naar zijn zin had, hem zou laten vallen, of dat de onderzoekers op cluster 4 onderwijs zou aansturen, net als bij onze oudste. Maar niks van dat alles... het heeft een tijdje geduurd voordat ik school het vertrouwen kon geven, maar inmiddels draait hij goed mee in groep 4, en is zelfs zijn grote zus ook naar deze school overgestapt (vanuit het cluster4).
Het werd hier al eens eerder gezegd; een school kan zo'n groot verschil maken! Ben daar heel kritisch op.
Manneke liep "verloren" op zijn oude school, nu zit hij echt midden in de groep! zowel qua leren als sociaal gezien. Hij zal altijd autistisch blijven, maar op dit moment levert dat eigenlijk amper problemen op, hij mag zijn wie hij is, en ja, een tikkie anders is dat wel ) maar we zien hem functioneren tussen "gewone" kinderen, en daar ben ik heel blij mee, het geeft hoop voor de toekomst.
groetjes, Tess

Hier getest met 6 jaar

Ons zoontje werd ook door zijn juf aangemerkt als zijnde 'anders'. Gelukkig zonder etiket, maar ze heeft ons wel gevraagd of ze het zorgteam hier eens op mocht aanspreken. Hij was toen 5 jaar. Dit is een heel traject geweest, met veel overleg. Uit de eerste observatie kwam dat hij weliswaar erg afwezig lijkt in bijvoorbeeld de kring, maar wel op het juiste moment alle antwoorden weet. Hij heeft dus niet zijn volle aandacht nodig voor de kring en doet er ondertussen wat bij. Ook uit andere observaties bleek dat bij het spel hij soms even afhaakte om later weer mee te doen. De gene die observeerde interpreteerde dat als volgt. Ze beginnen gezamenlijk aan een spel/opdracht. Zoon zijn gedachten gaan veel sneller dan die van de rest van het groepje. Hij laat ze weer bijkomen door zelf even iets anders te gaan doen en dan gaan ze weer samen verder. Op basis van deze observaties is toen besloten een WISCII test te doen waar uit kwam dat hij inderdaad potentieel hb is (van een kleuter zeggen ze niet hb, omdat niet alleen het iq daarvoor van belang is). Deze test kon net bij hem, omdat er toch wel wat lees en rekenvaardigheid bij komt kijken. Omdat ook de slimme kleuters deze opdrachten vaak nog nooit gezien hebben is het moeilijk het verschil tussen niet kunnen of niet beheersen te maken. Degene die onze zoon heeft onderzocht had ook veel aantekeningen gemaakt in de trant van 'lukt', 'lukt na uitleg' e.d. Al deze observaties en onderzoeken zijn allemaal vanuit school geregeld.
Wat betreft spelen op het schoolplein ging zoon ook veel zijn eigen gang. Dat was ook 1 van de aanleidingen voor het onderzoek, hij speelde alleen in zijn eigen fantasie. Die periode is vanzelf voorbij gegaan. En omdat hij zoveel als hij maar kon met andere vriendjes afsprak en daar dan ook goed mee samenspeelde hebben wij ons daar nooit druk om gemaakt.
Waarom moet jouw zoon in de ogen van de juf bij het spelen begeleid worden?