Locatie schoolreis geheim
Mijn oudste zoon heeft dit jaar voor het eerst schoolreisje, jeej!
Helaas vindt de school dat de locatie geheim moet blijven en gaan ze die pas op de ochtend van vertrek vertellen.
Ik wil graag de locatie weten en mijn zoon en zijn vriendjes zitten al dagen te speculeren.
Daarnaast staat zoon onder gezag van de ouders en niet de school.
Ze nemen hem nu mee naar een locatie waarvan ik niet mag weten welke terwijl zij het gezag niet hebben.
Mijn vraag is hoe ik de school laat zeggen wat de locatie van schoolreis is?
Mija schreef op 05-06-2022 om 00:23:
[..]
Ik denk op mijn beurt dan weer: Nou en? Dan ga je toch een keer per jaar naar dezelfde speeltuin? Ik heb nooit goed begrepen waarom het allemaal meer en groter moet zijn.
Die school waar ik het over had heeft waarschijnlijk geen zin in gezeur van kinderen over dat het altijd Sprookjeswonderland is. Dus houden ze het gezeur maar kort door het pas in de bus onderweg te vertellen. Inderdaad "nou en", ik vind het erg vreemd dat de locatie zo geheim werd gehouden.
Anna-Annaniem schreef op 05-06-2022 om 00:28:
[..]
Die school waar ik het over had heeft waarschijnlijk geen zin in gezeur van kinderen over dat het altijd Sprookjeswonderland is. Dus houden ze het gezeur maar kort door het pas in de bus onderweg te vertellen. Inderdaad "nou en", ik vind het erg vreemd dat de locatie zo geheim werd gehouden.
En die kinderen (of ouders) gaan dan achteraf niet zeuren dat het wéér "maar" Sprookjeswonderland was en niet De Efteling 
? Dream on.
Volgens mij interesseert het de jongste groepen niets dat ze weer naar hetzelfde als vorig jaar gaan. herinner me nu dat juf van de derde klas had bedacht dat het veel leuker was voor ons om hetzelfde reisje te maken als de hogere klassen. Volgens mij zouden wij gekozen hebben voor wat we de afgelopen jaren ook al gedaan hadden: de Efteling. en dat was toen hel simpel sprookjesbos speeltuin en traptreintjes. Maar denk dat juf daar zelf geen zin in had. Dus het werd Den Haag met Gevangenpoort , en verder geen idee.
Marty1984 schreef op 05-06-2022 om 00:30:
[..]
En die kinderen (of ouders) gaan dan achteraf niet zeuren dat het wéér "maar" Sprookjeswonderland was en niet De Efteling
Weet ik veel, mijn kinderen zaten daar niet op school. Ik heb ook nooit de precieze beweegredenen gehoord. Wel dat ouders zien dat er een patroon is van pas in de bus onderweg vertellen wat het wordt en het vier keer achter elkaar hetzelfde is.
ik ben blij dat ik het tijdens mijn loopbaan in het onderwijs nooit meegemaakt heb dat ouders zelfstandig naar de plek van het schoolreisje kwamen. Wat een absurd iets zeg. Als dit op de school van de kinderen van to gebeurd is begrijp ik het geheim houden wel.
Als ouder vind ik het fijn om te horen waar mijn kinderen naartoe gaan maar het maakt me niet uit waar ze naartoe gaan. Ik zou het ook heel raar vinden als ik het niet zou weten. Als het zo zou zijn, zou ik op school navragen waarom ze hiervoor kiezen en de reden hierboven zou ik dus begrijpen. Ik vind het voor het kind ook fijn en leuk als ze weten waar ze naartoe gaan. Ook leuk juist voor de voorpret. De voorbereiding, het ernaar toe leven is in mijn ogen al onderdeel van het schoolreisje. Mijn dochter heeft er behoefte aan om al vooraf te weten waar ze heen gaat. Uit ervaring weet ik dat ze de week voor schoolreisje wat slechter slaapt. Als ze niet zou weten waar ze heen gaat is dat nog veel erger. Hebben we ook wel eens gehad toen we zelf weg gingen voor een verrassingsuitstapje. We hebben het toen maar verteld zodat ze in ieder geval weer kon slapen.
De school van mijn kinderen ging gewoon ieder jaar dezelfde groepen naar dezelfde locatie.1/2 naar dit, 3/4 naar dat, enz. Ik denk niet dat er ouders achteraan reden.
Of er moeders de hele tijd de juffen bestookten met vragen van tevoren, weet ik niet. Wij hadden de telefoonnummers van de juffen niet. Ik heb niet in alle ouderappgroepen gezeten, maar soms waren er wel ouders die makkelijk meegingen in wat de eerste riep. Ik kan me voorstellen dat het in bepaalde samenstellingen erger is en dat je er dan als school last van krijgt. Bijvoorbeeld toen de eerste in de appgroep hier riep 'wat belachelijk dat ze vandaag naar school moeten! het is veel te warm!' bedachten er ineens nog 3 dat het belachelijk was. Geen idee of ze ook iemand zover heeft gekregen om daadwerkelijk de school te bellen. (Heeft niet gewerkt trouwens.) Ik kan me best voorstellen dat het rondom schoolreisjes ook los kan gaan bij sommigen.
duizel schreef op 05-06-2022 om 03:22:
Als ouder vind ik het fijn om te horen waar mijn kinderen naartoe gaan maar het maakt me niet uit waar ze naartoe gaan. Ik zou het ook heel raar vinden als ik het niet zou weten. Als het zo zou zijn, zou ik op school navragen waarom ze hiervoor kiezen en de reden hierboven zou ik dus begrijpen. Ik vind het voor het kind ook fijn en leuk als ze weten waar ze naartoe gaan. Ook leuk juist voor de voorpret. De voorbereiding, het ernaar toe leven is in mijn ogen al onderdeel van het schoolreisje. Mijn dochter heeft er behoefte aan om al vooraf te weten waar ze heen gaat. Uit ervaring weet ik dat ze de week voor schoolreisje wat slechter slaapt. Als ze niet zou weten waar ze heen gaat is dat nog veel erger. Hebben we ook wel eens gehad toen we zelf weg gingen voor een verrassingsuitstapje. We hebben het toen maar verteld zodat ze in ieder geval weer kon slapen.
Precies zo sta ik er ook in. Er zijn mensen en kinderen die van verassingen houden maar ik denk dat het merendeel in zo'n geval liever weet waar hij heengaat. Mijn dochter zou denk ik niet mee kunnen als ze niet zou weten waar ze heen zou gaan omdat dat echt teveel spanning zou opleveren. En de voorpret bij kinderen is juist ook zo leuk. Daarnaast wil ik als ouder ook weten waar mijn kind is. Maar het zou niet in me opkomen om dan vervolgens naar die locatie te gaan.
Wij zijn een keer als kleuters op schoolreis geweest en ik weet nog dat we onderweg stopten om wat te drinken en daarna kan ik me weinig van de reis zelf herinneren alleen dat we weer thuis kwamen. Ik heb toen later weleens gevraagd aan mijn moeder waar we toen geweest waren en wat bleek was dat er een enorme file stond en tijdens de file er problemen met de bus ontstonden en dat we uiteindelijk niet op de bestemming waren aangekomen.
O leuk, die schoolreisjes! Mijn oudste had een medisch iets dat de juffen en meesters eng vonden, dus ik mocht (moest) altijd mee de eerste jaren. Heel grappig was dat, want andere moeders buitelden over elkaar om mee te mogen, maar er was altijd maar plek voor een select gezelschap.
De school ging eigenlijk altijd naar plekken waar de kinderen zelf hun gang konden gaan. Dus bij de kleuters naar een kleinere, goed afgesloten speeltuin. Ik ging nooit naast mijn kind in de bus zitten en nam altijd een boek mee en ging lekker ergens op de achtergrond zitten lezen. En ook wel even met klasgenootjes die wat verloren rondliepen in de autootjes of zo. Die vonden dat superleuk. Het was altijd beregezellig, en mijn eigen kind zag ik nauwelijks. En dat hoort ook zo op schoolreisje natuurlijk.
Ik had het trouwens niet slim gevonden om de locatie geheim te houden. Voor veel jonge kinderen is dat veel te spannend. Een schoolreisje is al een groot ding, waar veel kinderen niet van kunnen slapen. Zeker toen ze groter werden gaf het hun houvast om te kijken in welke attracties ze zouden gaan en zo.
Pejeka1 schreef op 04-06-2022 om 19:37:
[..]
Bij ons gingen de juffen en meesters gewoon mee in de bus, en noodgevallen zijn er nog nooit geweest, in alle jaren niet dat ik op een schoolreisje mee ging als kind. Ja, je viel een keer van de schommel of je haalde op een andere manier een knie open, of een ellenboog. Dan kwam de verbandkist te voorschijn en werd het gedesinfecteerd, schoongemaakt, en een pleister erop. We accepteerden dat als "normaal", want bij buitenspelen en ravotten hoorde dat erbij. De juffen deden er ook niet moeilijk over, de ouders evenmin. Dan haalden ze na het schoolreisje hun kind op met een pleister op de knie en no way dat die dan bij school verhaal gingen halen over hoe onverantwoordelijk er was omgegaan met hun prinsje of prinsesje.
Mijn man heeft een ritje ziekenhuis gehad hoor, toen hij mee was. Een kind een gebroken arm.
Vroeger bij ons (jaren 80) ging het net zoals jij het beschrijft. Maar de basisschool van mijn zoon deed het al jaren zo. En misschien niet elk jaar een ritje naar het ziekenhuis op schoolreis, maar in die 8 jaar basisschool weet ik van 2 ziekenhuis ritjes. Dan is het toch fijn als er een auto mee is.
Volwassenen die denken dat al dit soort dingen geheim moeten blijven, genieten vooral van de macht en de aandacht die ze daarmee verdienen. Immers, de aandacht blijft op diegene gefocust want die weet wat er gaat gebeuren.
Gaat het kind van de voorpret genieten, dan is de boodschapper 'vergeten' .
Walgelijk psychologische spelletjes.
Laat kinderen weten waar ze aan toe zijn en van de voorpret genieten in plaats van het in spanning zitten. Niets kindvriendelijks aan.
Pejeka1 schreef op 04-06-2022 om 19:37:
[..]
Bij ons gingen de juffen en meesters gewoon mee in de bus, en noodgevallen zijn er nog nooit geweest, in alle jaren niet dat ik op een schoolreisje mee ging als kind. Ja, je viel een keer van de schommel of je haalde op een andere manier een knie open, of een ellenboog. Dan kwam de verbandkist te voorschijn en werd het gedesinfecteerd, schoongemaakt, en een pleister erop. We accepteerden dat als "normaal", want bij buitenspelen en ravotten hoorde dat erbij. De juffen deden er ook niet moeilijk over, de ouders evenmin. Dan haalden ze na het schoolreisje hun kind op met een pleister op de knie en no way dat die dan bij school verhaal gingen halen over hoe onverantwoordelijk er was omgegaan met hun prinsje of prinsesje.
Maar een kind kán natuurlijk wel verkeerd terecht komen en dat een verbandtrommel dan niet voldoende is.
Zegt een ouder die 2x een kind met een gebroken arm uit school heeft gehaald - wat net zo goed op een schoolreisje als op het schoolplein had kunnen gebeuren.
NB geen verhaal gehaald bij school hoor 
. Alleen de meester die vond dat het wel meeviel, die was wel geschrokken dat hij het verkeerd beoordeeld had toen kind met een gegipste arm de volgende dag op school kwam.
Decembermamma schreef op 04-06-2022 om 11:57:
Hier is twee weken geleden de locatie van de schoolreis bekend gemaakt. Daarna is de strijd om mee te mogen begonnen dat is inmiddels geregeld en inmiddels hebben diverse ouders die niet mee mogen besloten samen te carpoolen en hebben zelf kaartjes geregeld voor de locatie om hun prinsje of prinsesje in de gaten te kunnen houden.
Jeetje, echt ongelooflijk dit! Ik ben zelf een aantal keer mee gegaan als begeleider bij schoolreis maar de keren dat ik niet gevraagd ben, ging ik na het uitzwaaien van de bus toch mooi terug naar huis of het werk. De ouders die gevraagd worden door de leerkracht waren namelijk goed genoeg in staat om ook mijn kind in de gaten te houden.
Ik heb het vroeger zelf nog nooit meegemaakt en ook bij mijn kind nu niet dat de locatie geheim werd gehouden. Ik zou het zelf wel prettig vinden om te weten waar ze zijn, maar niet per se noodzakelijk. Als ze op een middag spontaan een keer naar een speeltuintje gaan, of een verkeerswandeling gaan maken of een bezoekje brengen ergens voor het een of het ander, hoef ik dat ook niet vooraf te weten. Bij een kinderfeestje weet je vooraf ook lang niet altijd wat je gaat doen. Er zijn ook mensen met een plan B voor als het slecht weer is die last minute de plannen nog wijzigen. Ook op een kamp of activiteitenmiddag weet je niet precies wat je allemaal gaat doen. Dat hoort er ook een beetje bij.
Ik zou me wel afvragen waarom er zo geheimzinnig wordt gedaan over de schoolreis. Daarnaast vind ik dat je als ouder best vooraf mag weten waarvoor je betaalt.
Hier heeft school trouwens 'vaste' uitjes per leeftijdsgroep. Dus groep 1/2 gaat altijd naar x, groep 3/4 altijd naar y, etc. Ze weten dus nu al waar ze over drie jaar naartoe gaan. En dat dat meerdere keren hetzelfde is, nou en. Mijn dochter heeft bij de kleuters drie keer hetzelfde gedaan en drie keer een super dag gehad. Ook als ouders kun je best vaker dan één keer met je kind ergens naartoe. Er bestaan niet voor niks jaarabonnementen.
Er achteraan rijden of zelf naar de locatie gaan vind ik echt zo belachelijk. Ze zijn niet uitgenodigd om met de groep van school mee te gaan. Dus dan kunnen ze wat mij betreft kiezen; naar huis, zelf in hun eentje rondlopen of met hun kind, maar dan niet met de rest van de groep mee. Als dat massaal zou gebeuren, zou ik het snappen dat het geheim blijft.
Als het hier nodig is om ouderbegeleiding in te zetten worden de betreffende ouders niet bij het eigen kind in de groep geplaatst. Juist zodat kinderen een leuke dag kunnen hebben zonder dat hun ouders er de hele tijd bovenop zit. Medische redenen uitgezonderd.
Ik heb me er altijd over verbaasd dat meegaan met schoolreis zo’n populair klusje is. Ik heb het een keer gedaan, in groep 3 met mijn oudste. We gingen spelletjes doen in het bos en binnen vijf minuten was ik mijn hele groepje kwijt. Allemaal pittige meiden maar je wilt natuurlijk geen kinderen kwijtraken in een bos. ‘s middags werden de groepjes samengevoegd en kreeg ik een groepje kleuters erbij, waarvan een zijn vader mee had omdat hij een op een begeleiding nodig had. Was vrij snel duidelijk waarom, toen hij binnen tien minuten alle meiden uit mijn groepje al geslagen of geschopt had.
Niet aan mij besteed dus. Ik heb later wel excursies gedaan, maar alleen die ik zelf ook leuk vond (bieb, musea).