Leonardoscholen

Ander forum

Als je op dit forum kijkt kun je van alles over Leonardoscholen vinden: http://www.hb-kind-forum.nl

Zelf heb ik er geen ervaring mee.

Leonardoschool

Ik heb er zelf geen ervaring mee omdat er (helaas) in onze buurt geeneen zit (anders had ik mijn zoon daar absoluut naartoe laten gaan) maar ik ken kinderen die er met bijzonder veel plezier naar toe gaan en waarvan de ouders erg content zijn over de Leonardoschool. Op de vele sites voor ouders van hb kinderen lopen veel draadjes over Leonardoscholen. Hier alvast de link van de Leonardostichting http://www.leonardostichting.nl/

Ook zo'n verhaal gehoord als pelle

..plus nog wat ervaringen van een juf die ermee gestopt is omdat er te veel multiprobleemkinderen zaten.

Maar het is altijd lastig om iets uit de ervaringen van anderen te halen... enneh, ik zou toch echt eerder naar de hb-fora gaan. De spoeling is nu eenmaal dun, er gaan een paar honderd kinderen heen, dus je 'vangt' meer ouders op die andere fora.

Ik vind het maar niets...

Anderhalf jaar geleden kwam ik voor mijn werk in een Leonardoschool. Ik vond het maar niets. Om het even heel bot te zeggen: allemaal vastgelopen kinderen met de bijbehorende problemen. Ik vond er ook teveel een 'ik ben heel speciaal' sfeertje hangen. Brrr. Nee, ik had er helemaal geen goed gevoel bij.

Nu zijn we anderhalf jaar verder en blijken mijn twee kinderen hoogbegaafd te zijn. Ze draaien prima mee in hun gewone school, lopen niet tegen problemen aan, etc. Dus nee, voor mij geen Leonardo. Op onze school zitten inmiddels meerdere kinderen uit twee gezinnen die eerst naar het Leonardo gingen. De school vangt het dus goed op.

Voor ons dus voorlopig geen Leonardo. Ik zie het ook helemaal niet als oplossing van het 'probleem'. Ik vind het absurd om kinderen af te zonderen alleen omdat ze wat intelligenter zijn dan de rest. Ook in het dagelijks leven tref je mensen van allerlei intelligenties en eigenaardigheden; daar zul je ook mee moeten leren dealen. Ik zou ook geen speciale school wille omdat mijn kind behoorlijk dyslectisch is. Daarmee ben je ook een duidelijke uitzondering, kun je ook gepest worden, etc.

Mocht één van onze kinderen tegen problemen aan lopen (school en wij overleggen regelmatig) dan zou ik eerst andere oplossingen overwege: particuliere Plusklas-achtig iets, RT, overleggen met school om hem nog meer andere stof aan te bieden.

Even zo

Je schrijft: "Ik vind het absurd om kinderen af te zonderen alleen omdat ze wat intelligenter zijn dan de rest. Ook in het dagelijks leven tref je mensen van allerlei intelligenties en eigenaardigheden; daar zul je ook mee moeten leren dealen."
Mee leren leven is wel handig. Maar het mengen van verschillende intelligenties doen we alleen op de basisschool. Want daarna gaan (even generaliseren) de slimme kinderen naar het gymnasium en de minder slimmen naar een VMBO variatie. En ook op het werk komen de meeste mensen voornamelijk collega's tegen met ongeveer dezelfde intelligentie. Dus als een kind zich echt niet thuisvoelt op een gewone basisschool, dan lijkt "afzonderen" me een prima oplossing. Trouwens, andersom gebeurt natuurlijk ook. Kinderen met ernstige leerproblemen gaan ook naar een ander soort onderwijs.

Carmen.

Evenzo

Hoi,

Ik ben ook niet voor het afzonder van...maar! wat als kind compleet vastloopt op school, school niet de kunde en tijd heeft om iets te kunnen doen? Wat dan?. Kind verder in de soep te laten draaien en daarmee zijn gedrag compleet om zeep helpen? Het aanbod op de leo scholen spreek kind erg aan, ik heb als ouder nog heel wat vragen, dat wel. Maar ik zie nu een kind wat nog 3 jaar basisschool moet en al 5 jaar probeert om erbij te horen maar er niet bij hoort, dat wordt hem zowel door leerkrachten als medeleerlingen zeer duidelijk gemaakt.

Thuisonderwijs? Nee, kind heeft interactie met andere kinderen nodig, en wat is het andere alternatief? Weet jij het? Ik wil kind helemaal niet als elitair neerzetten, we spreken thuis ook niet over HB maar gewoon over slim zijn en dingen anders kunnen bedenken. Maar mag kind zijn zoals het is? Of moet ik blijven toezien dat kind doodongelukkig is, prima kan verwoorden waarom het bepaalde dingen doet wat anderen irriteert maar ook geen oplossing weet wat nog meer kan doen om 'het anders zijn' niet te laten ontsporen.

Ik vind het een hard iets, waarom kan en mag mijn kind niet happy zijn als de school al 5 jaar niets doet en alleen maar zegt; het moet hier mee leren omgaan. Zo zit het niet in elkaar!

Veerle dubbend en wegend

Keuze

Op iedere school heb je probleemleerlingen; of het nou om een gewone reguliere school gaat, een speciale school of een Leonardoschool. Als een gewone school met de handen in het haar zit omdat ze die problemen niet (meer) aan kunnen dan laten ze die kinderen maar al te graag gaan naar ofwel het speciaal onderwijs ofwel een Leonardoschool. Wat is dan wijsheid? Dat weet ik niet. Dat hangt van het kind af, van de school, van de leerkracht en van andere factoren. Leonardoscholen staan inderdaad open voor multi-probleemkinderen (hb kinderen zijn geen probleemkinderen maar worden dat vaak wel als ze niet tijdig herkend, erkend, begrepen en goed begeleid worden) en dat kan best zowel hun sterkte als hun zwakte zijn op dit moment. Alles heeft zo z'n voors en tegens en wat nou het beste is voor jouw kind in een bepaalde situatie is een kwestie van de boel voor- en tegen elkaar afwegen. Toch als ik zou kunnen kiezen dan liever met zo'n pestkop op een Leonardoschool dan op een gewone school. Dan zou mijn zoontje zich toch een stuk lekkerder voelen. Die pestkop is nl. ook hoogbegaafd dus dat level kan hij tenminste aan. Waarschijnlijk zou mijn zoontje hem zielig vinden en hem willen proberen te helpen omdat het om een "gelijkgestemde" gaat. De pestkop nu bij hem in de klas negeert hij gewoon omdat hij weet dat hij alleen maar stikjaloers is en het niet kan verkroppen dat iemand die twee koppen kleiner en twee jaar jonger is dan hem hem in alle opzichten (populariteit, cognitief, sportief) voorbijstreeft. Zoonlief vindt dat joch ook zielig maar kan, heeft en wil er verder niks mee. Ik heb dit ook bij andere hb kinderen en vriendjes zo meegemaakt en het is en blijft lastig. Je wil gewoon erbij horen maar je bent/denkt hoe dan ook anders. Aanpassen naar beneden dan maar, jezelf blijven maar dan wel de aansluiting missen of dan toch maar tussen andere hb kinderen zitten? Gelukkig kunnen steeds meer ouders in zo'n situatie kiezen en dat alleen is volgens mij al goed.

Wij zijn blij met het leonardo

Onze ervaring is nog maar drie weken oud, maar zoon van acht jaar geniet elke dag enorm! Dat komt deels door het vele compacten maar zeker ook door allemaal nieuwe interessante vakken.
Hij liep in groep 3 vast (met zichzelf) omdat school te weinig deed voor slimme kinderen. Eigenlijk wisten we ook niet hoe slim hij was. Na een iq-test en doortoetsen met de citotoetsen bleek dat hij heel erg voorliep. Hij is toen versneld naar groep 5. Dat ging een half jaar goed, daarna sloeg de frustratie weer toe.
School zegt dat ze onvoldoende kunnen doen voor hb-kinderen. Het is dus aanpassen (van kind) of vertrekken.
Een andere school was dus sowieso noodzakelijk, Leonardo had plek, dus hebben we gelijk gekozen voor een aanbod met de meeste kans op succes voor zijn welzijn.
Hij zit nu in een groep 5/6 van 18 kinderen. Ik heb niet de indruk dat er veel probleemkinderen tussen zitten, hoewel ook in deze klas 2 hele drukke kinderen zitten. Maar die kom je inderdaad overal tegen.
Zoon is best sociaal ingesteld en kan met iedereen overweg. Hij speelt ook nog met kinderen van zijn oude klas, gaat naar de bso met oude klasgenoten, gaat naar zijn sportclub met alle denkniveaus. Wij denken dat hij genoeg van het 'gewone' leven meemaakt. En we gunnen hem van harte alle extra uitdaging die hij nu krijgt.
Ook op de nieuwe school beginnen de speelafspraken op gang te komen. Ik ben erg benieuwd of die afspraken nou anders verlopen dan met zijn andere vriendjes. Hij koos eigenlijk nooit de slimste kinderen uit als vriendje, wel vriendjes die net zoals hij graag pokemon nadoen in fantasiespel, en andere rollenspelen. En daar hoef je gelukkig niet hb voor te zijn.

Veerle (lang)

Leonardo heeft voors en tegens en die zullen per kind ook nog wel verschillen. Het zijn op idealistische basis ingerichte scholen die met de beste bedoelingen beter onderwijs voor HB-kinderen willen neerzetten. Hoewel er richtlijnen zijn vanuit de Leonardostichting is daar in de werkelijkheid vrij weinig toezicht op en dat geeft basisscholen behoorlijke vrijheid. Dat betekent weer dat de ene Leonardoschool de andere niet is. Zelfs het officieel voorgeschreven curriculum komt niet altijd overeen, laat staan de invulling daarvan. Op papier hebben de leerkrachten allemaal een HB-opleiding achter de rug, maar in de praktijk is dat vaker niet dan wel het geval. Leonardo is niet per definitie de oplossing. Ook daar gaat veel mis, ook daar zitten de standaard schoolbesturen achter. Er zijn alweer Leonardo-afdelingen gesloten (meestal wegens geldgebrek) en er liggen behoorlijk wat afdelingen onder vuur. Ook de Leonarostichting heeft niet alles onder controle, mede vanwege de veel te snelle groei. Daar komt bij dat veel ouders denken (vooral hopen) dat Leonardo het antwoord is op hun problemen. En dat is het niet. Het is namelijk ook gewoon een school waar ze weliswaar beter zijn ingericht op hoogbegaafden, maar waar ze ook gewoon moeten voldoen aan inspectie-eisen, schoolplannen en kerndoelen. De aansluiting op het middelbaar onderwijs is ook in de meeste gevallen hopeloos omdat de groei van Leonardocolleges achterblijft bij de basisscholen. Het probleem wordt daarmee verlegd naar de tienertijd. Een ander bijkomend probleem is dat de huidige Leonardokindjes vaak al zijn beschadigd in het reguliere onderwijs. Allemaal beschadigde kindjes bij elkaar is heel wat. Ga een dag kijken op een Leonardoschool en je weet wat ik bedoel.
Moet je dan wel of niet je kind naar Leonardo-onderwijs sturen? Als je kind happy is waar het nu zit, zou ik er niet direct aan denken. Verbreden en verrijken kan dan ook op een andere manier. Never change a winning team. Maar als je kind doodongelukkig is en school niets of weinig kan bieden? Wat heb je dan te verliezen? Je kind ontmoet er gegarandeerd gelijkgestemden, ze snappen elkaars grapjes (gierend van de lach over een schaakbord hangend), bij een aanwezig verbreed curriculum (niet op elke Leonardo daadwerkelijk aanwezig) meer verbreding, meer kans op vriendjes en door het hele systeem meer kans op gewoon zichzelf zijn. En met een beetje geluk kom je kind dan beter in zijn vel te zitten, staat het sterker in zijn schoenen als het straks naar het middelbaar onderwijs gaat. Vakken als Leonardotijd (uitvinders in de dop!) en omgaan met hoogbegaafdheid zijn cadeautjes voor deze kinderen. Dat is soms een forse reistijd waard. Zelf vind ik het ook een voordeel dat kinderen weer in de klas van hun leeftijd worden gezet, ook al zijn ze al eens versneld op de basisschool.
Kortom, probeer door alle 'Walhalla'-verhalen de werkelijke Leonardo-afdeling te zien en vraag je dan af of jouw kind daar tussen past. Zeg je ja en biedt je huidige school niet genoeg, dan heb je eigenlijk niets te verliezen.
Er zijn HB-kinderen die niet zonder Leonardo-onderwijs kunnen, er zijn HB-kinderen die het eigenlijk allemaal wel prima vinden waar ze ook zitten en er zijn HB-kinderen die echt niet bij het Leonardo-onderwijs passen. Dat maakt ze niet minder HB.
Heb je een abonnement op het tijdschrift 'Talent'? Aanrader! De Leonardoscholen worden daar vaak in besproken en op dit moment wordt er ook (wetenschappelijk) onderzoek gedaan naar (het effect) van de Leonardo-afdelingen.
Heel verhaal, ik hoop dat je er iets aan hebt. Kern van het verhaal is dat je je niet moet laten leiden door succesverhalen van anderen, promotieverhalen van de Leonardostichting en dramaverhalen van weer anderen. Kijk naar je kind, kijk naar de Leonardo-afdeling in jouw regio (en kijk of daar plek is!) en kijk dan of het goed voelt voor jullie.
Succes,
klaartje

Klaartje

Ik kan me volledig vinden in jouw antwoord. En ook ik kan een abonnement op "Talent" van harte aanraden. Erg verfrissende en verhelderende kijk op hb, hb kinderen en school. Ik had een keer een uitgave van Talent meegenomen ter inzage voor de IB'er en de juf van mijn zoontje; een paar dagen later kwamen ze er enthousiast mee terug en hadden ze meteen maar voor school een abonnement genomen Weet je wat het ook is? Je weet pas of je kind op de voor hem/haar geschikte school zit als hij/zij er een tijdje zit. Dat is heel moeilijk vantevoren in te schatten. En zo een beslissing neem je niet zomaar; laat staan om zo een keuze terug te draaien mocht het toch niet goed uitpakken. Uiteindelijk willen we allemaal wat het beste is voor ons specifieke, unieke kind. Maar er is geen kant-en klare succesformule "one size fits all". Zou erg handig zijn...

Afzonderen of "gewoon meedoen"

Ik kan me wel voor een groot deel vinden in de reactie van evenzo, het is niet leuk om kinderen af te zonderen en in een speciaal groepje of zelfs school te zetten bij alleen maar "gelijk gestemden". Het is ook met het oog op hun toekomst niet handig want ook dan komen ze alle verschillende mensen wel weer tegen.
MAAR... zo lang als het in het regulier nog niet mogelijk is om inderdaad alle kinderen onderwijs op maat te geven... (zoals dat op papier zo mooi zou moeten) zullen er speciale scholen en groepen blijven.
Ik heb zelfs het idee dat er steeds meer kinderen buiten de boot vallen in het reguliere onderwijs, om allerlei redenen; die van jullie omdat ze slimmer zijn, een ander omdat hij juist niet zo slim is, en de mijne omdat ze autistisch zijn... het is ook heel moeilijk om dat allemaal op een kluitje te gooien en les te geven, ga er als leerkracht maar eens aan staan.
Maar goed, ik denk dat onze eisen wat hoog liggen, en dan heb ik het niet over hoe moeilijk de sommen zijn die ze moeten kunnen, want daar is nog wel het gemakkelijkste in te differienteren, maar vooral in het hele schoolse gebeuren er rondom heen, er wordt sociaal gezien heeeel veel gevraagd van kinderen. Een kind moet al kunnen multi tasken, kunnen plennen, sociaal zijn, zijn plek in de groep veroveren (met een beetje pech ieder jaar in een nieuwe groep) en dan is het vreemd als het kind niet meer aan leren toe komt?
Ik kan echt voor geen ander beoordelen of het kind naar een speciale school moet of niet. Ik heb uiteindelijk besloten mijn kinderen wel zoveel mogelijk in het reguliere te laten mee draaien, maar ik ben me er zeer van bewust dat dat niet op zomaar iedere school zou lukken! Toch was het speciaal onderwijs ook niet mijn hoekje, idd zoveel nadruk op het "anders zijn". Je bent er gewoon, je bent zo geboren, en je mag er ook zijn! gewoon zoals je bent, dat proberen wij de kinderen mee te geven. Ja, dat zal voor mijn kinderen meer aanpassing vragen dan van een "normaal" kind, en dat geld ook voor de hb-tjes, want ze zijn nou eenmaal anders. En op den duur zullen ze ook echt gelijkgestemden gaan zoeken, en vinden, maar de wereld bestaat uit zoveel meer, en daar moeten ze ook mee om kunnen gaan.
groetjes, Tess

Mooi t&t

Jouw beschrijving vind ik mooi omdat ik er mijn argumenten in terug vind om wel naar het Leonardo te gaan.
Mijn zoon kan nu gewoon meedoen. Hij hoeft zich niet meer de hele dag aan te passen. Hij mag nu zijn wie hij is.
Dat geeft hem veel positieve energie. Die energie gebruikt hij weer in de uren buiten school om met de hele wereld om te gaan. En gelukkig doet hij dat ook.

Een groot verschil met speciaal onderwijs is dat Leonardo hem geen achterstanden, minder kansen oplevert voor zijn toekomst. Ik denk eerder meer kansen.

Als onze school wel goed was geweest in het begeleiden van hb-ers, dan waren wij niet vertrokken. En zo maakt iedereen voor zijn eigen kind en omgeving een zo goed mogelijke afweging.

Aansluiting op het vo

Dat is je minste zorg, Veerle. Ik maakte me jarenlang zorgen over de gevolgen van een versnelling voor onze zoon met het oog op het VO. Iemand attendeerde me er toen op dat ik beter NU kon kiezen voor de beste oplossing voor het huidige probleem. Dan zou ik vast wel weer een oplossing vinden voor het probleem dat daarná zou (kunnen) komen.

Jouw zoon heeft NU een probleem. Je moet je dus niet druk maken over het probleem dat zou kunnen ontstaan door de oplossing die je NU kiest. De wereld kan 10 keer veranderd zijn voor het zover is.

Het logistieke probleek is ook overkoombaar. Jouw zoon kan dat zelfs zelfstandig, ook al zou je dat liever anders zien.

Gewone scholen kunnen ook HB-beleid voeren.
Je weet dat onze school eigen HB-beleid is gaan maken vanwege onze zoon. Helaas is datzelfde HB-beleid met het vertrek van de belangrijkste leerkrachten weer verdwenen. Gelukkig heeft onze zoon ervan kunnen profiteren. Garanties heb je maar voor hooguit 1 jaar. Bij een Leoschool heb je in elk geval de zekerheid dat het HB-beleid de kern vormt.

Ik zou vooral gaan praten. Sfeer proeven. Als hij er een goed gevoel bij heeft, dan gewoon gaan. Weet je: ook al zou het misschien niet de juiste of perfecte keuze zijn: je geeft je zoon iets heel belangrijks mee. Namelijk het gevoel dat hij zelf kan kiezen. Dat hij niet veroordeeld is tot zich doorvervelen in een klas met kinderen en leerkrachten die hem vooral raar vinden. Die wetenschap kan hem heel veel kracht geven om wat dan ook uit te zingen tot hij naar het VO gaat.

Tihama

Duidelijk

Dank allemaal! Ik ga zeker gesprekken aan en kijken of er plaats is (volgens de twee scholen waar ik nu telefonisch contact mee heb gehad is dat zo), nu de andere twee nog. Logistiek is het nog een hele toer en zie ik beren op de weg maar daar zal ik, als het allemaal door gaat wel iets op gaan vinden (hoop ik).

Het is inderdaad wat Tihama en ook klaartje zeggen, het is nu, en als ik kind nu de gelegenheid kan geven dat het nog even wat jaartjes kan meegeven dat het tot zn recht komt, maw, waarom mag mijn kind niet op een school zitten waar het wel mag zijn wie het is...

Ik hoop weer een kind te krijgen die het fijn vindt om naar school te gaan, die weer leert te leren ipv met twee vingers in de neus zich conformeert aan de wensen van de school (lees het voert geen flikker uit en doet steeds minder terwijl het zo graag wil), het zelfvertrouwen weer opbloeit en het zichzelf mag zijn, dan is de keus snel gemaakt.

Eerst proeven, vragen stellen (dank Klaartje) en kritisch zijn. Slechter dan dit kan het gewoonweg niet. Ik moet zeggen dat de positieve verhalen zeer aanlokkelijk zijn maar ik weet dat ik het zelf en kind ook moet gaan ervaren.

Veerle

Ook leonardo

hier ook een kind dat sinds maart op een Leonardoschool zit, en eindelijk weer met plezier naar school gaat. Gelukkig hebben wij er een 'om de hoek' en is het vervoerstechnisch (ik heb nog 2 andere kinderen) te regelen. Maar er zitten hier ook kinderen die een uur per enkele reis onderweg zijn.
Het ligt in de bedoeling van de Leonardostichting om in plaatsen waar een Leonardobasisschool wordt opgestart, ook een Leonardocollege te beginnen, maar ik ben bang dat dat niet haalbaar gaat blijken te zijn. Op de site van de Leonardostichting kun je daar wellicht meer over vinden, waar dat is en hoever het er mee is.
Maar het kiezen voor het 'nu' is wel het belangrijkste voor ons geweest: zoon had nog nooit ergens iets voor hoeven doen, en dat leert hij nu wel. Dat kan hij in het voortgezet onderwijs alvast meenemen.
Wat die drukke probleemkinderen betreft: hij zit op een net nieuw opgezetten Leonardo, zij zijn gestart met een beperkt aantal kinderen met een extra problematiek. Mogelijk is dat (een van)de reden(en) dat dit 2 heel goedlopende klassen zijn, waar veel onderling met elkaar gespeeld wordt, ondanks de afstand.

Zou het graag willen

voor onze dochter van 8. Ze gaat nu gelukkig wel naar een plusklas voor 1 dagdeel, maar wat zou het fijn zijn als ze dat programma de hele week kon draaien. Helaas, er is 1 Leonardo in de buurt (ik vermoed dezelfde als waar ishtar het over heeft) en daar is geen plaats. Geen geld om nieuwe groepen te beginnen. Voorlopig dus maar doorgaan zo op de gewone school.

Zou het ook wel willen

maar hier is geen leonardoschool in de buurt, dan moet ik zover reizen. Daarbij horen we over de dichtsbijzijnde leonardoschool ook niet echt goede verhalen. Veel probleemkinderen blijkbaar. dochter moet het dus ook doen met 1,5 uur plusklas in de week en de uitdaging die ze in de klas kunnen bieden

Pelle

Ik spreek even voor Ayla
Mijn zoon kan thuis perfect zelf zijn uitdaging vinden, hij weet heel goed wat hij nodig heeft. Een plusklas zou voor hem niets meer en niets minder zijn dan een zeer welkome onderbreking van de vreselijke sleur op school, waarbinnen het hem absoluut niet lukt om de uitdaging te vinden. (we zijn er mee bezig, even voor de goede orde, maar scholen reageren soms zo vreselijk traag, voor zoon hier veel en veel te traag)
Het gaat nu (na zeer veel inspanning van ons) redelijk met hem op school, we zijn er nog lang niet, maar hij is vreselijk ongelukkig geweest. Een plusklas zou voor ons geen luxe zijn. Misschien niet noodzakelijk als er andere opties zijn, maar soms MOET je iets. Als je die noodzaak zo niet voelt is die er blijkbaar ook niet, gelukkig zou ik zeggen. Dan ís het een luxeprobleem.
Zoon weet overigens ook heel goed wat goed voor hem zou zijn op school, ik hoorde hem laatst met een vriendinnetje praten. Wel het school werk, maar af van die verschrikkelijke (voor hem dan hé) verplichting van school. Gewoon het werk thuis doen, op je eigen tempo en wanneer je wilt. En ik wéét dat dat een oplossing voor hem zou zijn. (leren doet hij sowieso alleen maar thuis)

Verkeerde draadje

Dacht dat dit draadje over de plusklas ging, sorry. Leonardo zou zoon ook willen trouwens, zonder dat er ooit met hem over gepraat is vroeg hij zelf naar een school voor slimmere kinderen, hij voelt perfect aan dat dit zo voor hem slecht werkt. Helaas is het voor ons ook nauwelijks een optie. Nog niet iig, misschien dat ik ooit zo wanhopig ben..sluit ik niet uit.

Pelle

Je hebt gelijk, er is nog leven buiten school en daar houden we haar ook echt wel bezig, paardrijden, jazz dance, misschien nog muziekles als ze dat wil. Maar toch zit ze redelijk wat uren op school en 1,5 uur per week plusklas is niet veel. Maar wij kijken komende maanden gewoon hoe het gaat na de versnelling en misschien heeft ze nu een tijd geen extra uitdaging nodig.

Update

Pfffff, wat een verademing, wat een herkenning en erkenning van mijn kind, en kind, kind kon alleen maar zeggen, wanneer kan ik er naartoe? De reistijd neemt het dan voor lief ondanks het net 9 zijn.

Voor alle duidelijkheid, we zijn dus op een leoschool gaan kijken en vooral wezen praten.

Veerle

Veerle

Wat fijn om te horen! Ja, met name die herkenning en erkenning is een verademing voor veel ouders en kinderen. Ik hoop dat je kind tot bloei komt op die Leonardoschool en er een prettige tijd heeft. Heel veel succes!!

Succes met de beslissing!

Groeten Annet

Achnee

School laat zich van zn beste kant zien.....kind moet versnellen het liefst per heden, dat wil dus zeggen dat het net met 11 naar VO moet. Hiaten worden wel opgevuld zeggen ze....
Ik pas ervoor, het idee alleen al!

Leoscholen zijn er juist om kinderen een gewone basisschool te geven met verrijking, verdieping en verrijking. Maar bovenl, gewoon tot ze 12 zijn op de basisschool te laten.

Er zal stevig gepraat moeten worden hier, zucht.

Veerle

Mwah veerle

Zo'n ramp is het nou ook weer niet om met 10 of 11 naar het VO te gaan. Er zitten tientallen 11-jarigen in brugklassen. Je bent een beetje gauw klaar, dat dan weer wel. Op je 16e ofzo.

Tirza

Met 11 naar het vo

Ben het eens met Tirza. Je bent echt geen uitzondering meer als je met 10 of 11 jaar naar de brugklas gaat. En zoals je kunt lezen uit de diverse onderzoeken hoeft dat ook helemaal niet nadelig voor een kind te zijn. Zeker niet op de langere termijn. Dat je jong van school komt hoeft ook geen ramp te zijn. Ga je toch lekker eerst een jaartje wat anders doen als je niet meteen verder wilt studeren of werken? In het buitenland studeren ofzo. Mogelijkheden zat.
Maar als je je kind op een Leonardoschool wil en kan doen, prima toch? Wat voor jouw kind het beste is en wat voor jou als ouder mogelijk is.