Hoogbegaafd, wat nu!?!

Marie-laure

Op zich gaat het wel goed met haar, maar vooral taal is echt te makkelijk. Ze kwam thuis met haar taal- en spellingsschriften van het eerste halfjaar, foutloos maar duidelijk zonder interesse gemaakt op een paar oefeningen na. Ze wordt nu doorgetoetst, eerst voor spelling en de juf vermoedt dat ze daarmee wel tot groep 8 kan komen. Spelling hoeft ze nu niet meer mee te doen in de klas. Met taal doet ze nog wel mee. Ze zegt dat ze rekenen moeilijk vindt, maar als de juf even naast haar gaat zitten met de sommen heeft ze die zo af. Dus "moeilijk" is in haar geval "ik moet er bij nadenken". We willen haarlaten testen omdat we de indruk hebben dat ze veel meer kan dan ze nu laat zien. En als ze voor een dagdeel naar een davinci-klas zou gaan moeten we ook dat cijfertje hebben.
Wat zijn jouw redenen om te twijfelen? Twijfel je of je haar wilt laten testen of of de versnelling goed is geweest? Ik herken het wel hoor, ik twijfel ook nog steeds eigenlijk...

Hoe het hier verderging...

Onze dochter was letterlijk ziek van ellende in groep 1/2. Vaak moest ik haar ophalen vanwege hoge koorts en/of overgeven. Na de test (150+ harmonisch) voelde ik me een mislukte moeder; ik had een kind op de wereld gezet dat niet gelukkig was en wist geen manier om haar gelukkig te maken. Alle pogingen om te praten met school en mensen in de omgeving liepen vast in onbegrip; je kind kan goed leren, wees blij! was de reaktie waar we het maar mee moesten doen (Leonardo scholen waren er toen nog niet, HB was nog meer dan nu een poging van de ouders om 'interessant' te doen).

Wij kregen juist het advies destijds om te kiezen voor Montessori omdat er in dat systeem op eigen tempo gewerkt kan worden (inmiddels kan dat met meer systemen).
Wij zijn inderdaad van school gewisseld; een Mont.school die eigenlijk vol zat maar een noodplek wilde geven als wij inderdaad een test konden overleggen. Naar aanleiding van de discussie rond de noodplek zijn ze ook een plusklas begonnen. Een plusklas is een lovenswaardig streven, maar het is vaak niet meer dan dat. Hier werd oa een vreemde taal aangeboden; maar het leren van woordjes vond onze dochter niet leuk en de hulpmoeder was niet in staat de grammatica uit te leggen (daar schoot haar NL dan weer tekort). Al met al was het uiteindelijk niet veel meer dan een verdikking van de stof doordat de woensdag qua normale lesstof uitviel.

Aansluiting blijft moeilijk voor hb kinderen (en voor alle andere buitenbeentjes!) alleen al door het feit dat er minder zijn en in de (veel) kleinere groep moet dan ook nog maar iemand zitten die hetzelfde leuk vindt.

Hoorde laatst een ervaring van iemand op een Leonardo school; die vertelde dat haar kind het qua lesstof heel erg had getroffen, maar aansluiting was er weer niet, het kind was het enige van die leeftijd in die klas...

De laatste drie jaar heeft onze dochter echt uitgezeten, reikhalzend uitkijkend naar de middelbare school. Dat klinkt misschien als alleen maar kommer en kwel, maar dat viel ook wel weer mee hoor. Er blijven natuurlijk heel veel leuke dingen om te ontdekken op school en erbuiten. (interesses hier: lezen, pianospelen, puzzelen, grote legowerken (bv eifeltoren), ballet, djembe, computer, nintendo).

Toen naar de brugklas... TVWO, eindelijk zou het moeilijk worden, kreeg ze kinderen die ook graag leerden... gelukkig! Maar nee hoor; de eerste drie maanden waren aanpoten ook als je al wat van Engels weet. Boeken en lessen in het Engels, werkstukken schrijven.. eventjes kostte het best wat tijd.
(de eerste dag was een grote teleurstelling; geen enkele leerkracht had huiswerk gegeven... wat een misser vond ze dat!)
Aansluiting vond ze slechts met een paar kinderen; ze vonden haar veel te serieus. Huiswerk is voor de meesten een noodzakelijk kwaad, ook op de middelbare. Al weten wat je wilt worden is een beetje gek, er nu al je best voor doen bijna krankzinnig

In de 2e kwam er Latijn bij; binnen een half jaar ook Grieks want ook met Latijn was ze zo klaar. Ook bij andere vakken kwam de verdieping en verbreding weer tevoorschijn, maar het meest gehoorde was toch weer : "dat is pas voor in de 4e, 5e..."

En zo kwamen we dit jaar in de 4e aan. Weet met een kind met zo'n leerhonger dat men er geen raad mee weet. Ze doet mee aan Olympiades, webklassen van de universiteit, een programma van 10 colleges op de universiteit en nog merken wij als ouders niet dat ze 'bezig' is. Daarnaast ook nog drie dagen sporten, piano, schoolmusical, klassenassistent...

Op een ouderavond krijgen we van een deel van de leraren te horen dat we haar niet moeten pushen... gelukkig snapt het merendeel dat we eerder vol in de remmen hangen.

Laatste stand van zaken: ze gaat een half jaar naar een Amerikaanse Highschool en doet daarna 5 en 6 vwo in anderhalf jaar ipv de volle twee. Kan ze nu vast vooruit werken en eventueel na terugkomst inhalen waar nodig.

Moraal van het verhaal... de problemen blijven; leer ermee leven.
Maar ook dit: we hebben een schat van een dochter, die vindt dat ze een leuk leven heeft. Aansluiting bij anderen wordt makkelijker naarmate ze zichzelf beter begrijpt; op voetbal begin je niet over wiskunde, de meeste ballerina's houden niet van voetbal. Steeds meer hoort ze ergens bij zoals ze is; leraren en ouderejaars zien HAAR en niet een doorsnee 4e klasser. En belangrijker nog, zij ziet de wereld zoals hij is, met leuke mensen en horken, met slimme en minder slimme (onafhankelijk van hun IQ), met sociale groepsdieren en einzelgangers.

Versnellen heb ik niet genoemd; ik weet nog steeds geen zinnig antwoord namelijk. De basisschool had hier best in 6 jaar gekund of in 4... maar dan? Soms kun je niet anders, maar vaak doet het m.i. ook geen goed om een kind dat toch al anders is te verplaatsen naar een leeftijd waar heel andere zaken spelen (hormonen, beugels, verliefdheid).
Wij gaan het redden zonder versnellen met het nodige kunst- en vliegwerk. Alsnog gaat ze dan met nog net 17 naar de universiteit... dat voelt meer dan jong genoeg.

Niet versnellen

Sociaal emotioneel moeten kinderen ook rijpen. Je kan wel goed zijn in Wiskunde op je 8e maar ben je ook goed in sociale contacten?

Als moeder ben ik heel wat blijer met een sociaal vaardig kind dan met een klein genietje dat op zijn 10 al op het gymnasium zit!

Sosjaalemosjoneel

pffff...hoe word je goed in sociale contacten?
Door jezelf te begrijpen, dat je anders bent...en dat dat MAG!

Een stukje van iemand die zich gespecialiseerd heeft in hb en dat zelf ook is:

"De sociaal-emotionele ontwikkeling van een kind wordt vaak als excuus gebruikt om een kind te remmen in zijn cognitieve ontwikkeling. En dat terwijl de sociale ontwikkeling (omgang met anderen) en de emotionele ontwikkeling (omgaan met je eigen gevoelens) twee heel verschillende dingen zijn en zeker niet in een adem genoemd zouden moeten worden.
In de praktijk blijkt echter steeds weer dat de remming van de cognitieve ontwikkeling ook grote gevolgen heeft voor de sociale- en emotionele ontwikkeling van een kind. De sociale ontwikkeling kan stagneren omdat het kind al heel vroeg gedwongen wordt met leeftijdsgenootjes om te gaan die niet passen bij zijn eigen ontwikkeling. Noodgedwongen gaat het kind zich "kinderachtig" gedragen om bij de groep te horen. Maar dat is dan ook weer niet goed, want dan past zijn sociale gedrag weer niet bij zijn cognitieve ontwikkeling en loopt hij dus "achter".
Omdat deze kinderen veel sneller zijn met het doorzien van oorzaak en gevolg kunnen zij veel emotioneler reageren op omstandigheden dan hun leeftijdsgenootjes. Ze huilen soms sneller of raken erg van streek wanneer er vervelende dingen gebeuren. Onrechtvaardigheid in gedrag van andere kinderen en vooral ook volwassenen kan leiden tot heftige reacties. Ook dit kan weer uitgelegd worden als "achterlopen" of "kinderachtig" door mensen die onvoldoende op de hoogte zijn van deze kenmerkende eigenschappen."

De kinderen zijn vaak veel verder op emotioneel gebied, en eigenlijk moet je het sociale deel los zien van het emotionele deel. Het zijn 2 aparte dingen.

Nikus,

"Genietje, dat op zn tiende op het gym zit."...dat is vaak geen vrije keus vaak van de ouders, je wil het kind gelukkig zien, en soms zijn daar extreme beslissingen in nodig...en trouwens, vaak komt dan dat blije kind, wat soc/emo ook weer beter in zijn vel zit!

maar die ene zin klinkt zo denigrerend!

Nora

Nora

Ik bedoelde het niet denigrerend. Jammer dat je het zo opvat.

Hier wel versneld

Zoon van 6 bleek eind groep 3 veel slimmer te zijn dan we dachten. Ook hij heeft een disharmonisch profiel (50 punten verschil tussen verbaal en perfomaal). Zoon had het idee dat hij niets kon en dat alles mislukte. Hij verveelde zich flink in groep 3.
Zoon leerde wat er aan de hand was met hem, school heeft hem op advies van psychologe doorgetoetst tot lage C's. Het schooljaar was daarvoor te kort maar het was al snel duidelijk dat hij op de cito's van groep 5 nog A's en B's schoorde (met uitzondering van spelling).
Zoon is in groep 4 tot de herfstvakantie voorbereid op versnelling en na de herfstvakantie doorgegaan naar groep 5. Daar doet hij het uitstekend. Hij is blij met de zaakvakken die hij krijgt, hij zegt nu na te moeten denken en hij past goed bij de groep. Gelukkig heeft de psychologe ook zijn sociaal emotionele niveau getest en ook dat bleek behoorlijk voor te lopen.
Wij zijn blij met de versnelling omdat dit voor hem nu de beste oplossing biedt. Hij past nu veel beter bij de groep. De hogere leeftijd van zijn klasgenoten is een blijvend voordeel van versnelling. Ten aanzien van de leerstof is het nog afwachten of hij hier voldoende aan heeft. Hij zal best binnenkort moeten compacten of zo. Maar wij hopen het in deze oudere groep vol te houden tot groep 8. Oja, zoon is een vroege leerling. En toevallig is zijn nieuwe groep vrij vlot in het leren.
Op het VO zien we wel weer verder. Oudste zit op het gymnasium en daar zitten relatief veel versnelde leerlingen. Wij hopen dat zijn jonge leeftijd daar zo min mogelijk een probleem wordt.

Mari-laure

Een davinci-klas is en dagdeel in de week een soort plusklas. Hier krijgen ze volgens mij ook dingen te doen waar ze de rest van de week aan kunnen werken. Dit is inderdaad op een andere school, maar dus 1 dagdeel. De Leonardoschool is voltijds een andere school.
Onze dochter is qua gedrag (uiteraard) ook jong voor de klas waar ze in zit. En met vriendjes gaat het wel redelijk, maar ze is wel een einzelganger. Maar dat zou ze ook zijn als ze geen klas had overgeslagen. Ze is vorig jaar sociaal wel flink gegroeid, eerst was ze echt overduidelijk de aller-allerjongste, nu past ze er veel beter tussen. Als je verder vragen hebt: [email protected]

Herkenbaar

Ik stuur je gauw een mail. Dank je wel voor je emailadres.

Laki

je schreef: "Zelf ben ik in augustus jarig. Na 2 jaar kleuteren moest ik naar groep 3". Dat is toch normaal? Wat bedoel je dan met ik móest?

Laki

Ik zie ook niet helemaal wat MamaN met deze bijdrage moet. Uit je posting blijkt in ieder geval dat je niet hoogbegaafd bent en ook niet bent versneld.

En de ALO HBO+????

Groep 3

ik denk dat Laki bedoelt dat ze na de kleuterklas naar KLAS 3 is gegaan, dus 2 klassen heeft overgeslagen? dan zou het wel een bijdrage zijn, en logisch dat klasgenoten zoveel ouder waren.

En ja ik kan me er wel iets bij voorstellen dat je emotioneel achter de feiten aan loopt. mijn dochter heeft een klas overgeslagen, loopt nog ver voor op de klas maar is emotioneel ongeveer haar eigen leeftijd (dus geen voorsprong). dat is best lastig. ze zit in groep 5, speelt nog graag met poppen, heeft graag rokjes aan en is in haar reacties ook nog jong. Klasgenootjes zijn veel verder wat dat betreft, een tweede versnelling zie ik dan ook echt niet zitten! Het is heel belangrijk dat ze cognitief uitgedaagd worden maar het is minstens zo belangrijk dat ze vriendinnetjes hebben en goed in hun vel zitten in de klas!

jongste is ook al een slimmerik, maar zit op een andere school dan waar oudste is begonnen, waar ze goede begeleiding hebben, en veel differentiatie. Zij zit nu in een groep 2 waar al meerdere kinderen lezen en rekenen en dat ook leuk vinden. gelukkig is er voor haar nu (nog) geen noodzaak om te versnellen, ik vind het echt de laatste optie die ik zou kiezen.

Lies

Lies

Lies:

"k denk dat Laki bedoelt dat ze na de kleuterklas naar KLAS 3 is gegaan, dus 2 klassen heeft overgeslagen? "

Lijkt me sterk, ze was 17 toen ze naar de ALO ging, dat is de gemiddelde leeftijd na de HAVO...

Wat mij betreft toch een ander geluid: mijn dochter is ook HB en zit op een school waar de eerste jaren veel aandacht is besteed aan verrijking en extra uitdaging. Dochter heeft altijd aangegeven dat ze school niet leuk vond en saai. Ze volede zich ook (dat weten we nu) niet prettig onder een uitzonderingspositie, zij "moest" andere dingen doen dan de kinderen uit haar klas. Verder werd er ook wel van haar verwacht dat ze zelf aan moest geven wanneer ze toe was aan een volgend niveau, maar dat deed ze niet, niet voldoende tenminste. Uiteindelijk hebben we, samen met school besloten dat ze ging versnellen van groep 4 naar groep 5, na de meivakantie. Het was de eerste keer dat dit op deze school gebeurde!

Ik kan niet zeggen dat het gemakkelijk is geweest, met name de eerste tijd niet, maar als ik nu naar haar kijk: ze is nu 9 en zit in groep 7. Ze is volledig ingeburgerd in haar klas, het grappige is dat ze lichamelijk ook goed mee komt, ze schiet, zo lijkt het ook vroeger in de pubertijd. We merken nu wel dat ze heel veel dingen, vooral de klassikale nog steeds te eenvoudig vindt, maar er zoveel variatie, samenwerkprojecten, toetsen, huiswerk etc etc, dat het eigenlijk nog steeds goed gaat en dat ik haar dit wel zie volhouden tot het einde van de basisschool. Ze is compleet veranderd, is vrolijk, loopt zingend door het huis, heeft vriedinnen dus het gaat echt heel goed en ik ben blij dat we het hebben gedaan. het blijft een "zorg" het blijft niet een gemiddeld kind en het blijven 10 minutengesprekjes die verrassend kunnen zijn . Dat ze soms ook nog dingen wil doen die meer passen bij jongere meisjes, dat herken ik wel, maar ook die behoefte kan ze wel kwijt door met haar zusje te spelen, met pet Shop en knutselspullen..

Het is een grote stap waar je zeker niet te licht over moet denken, praat ook met je kind, kijk naar de begeleiding van school, als je kind eenmaal is versneld is het "probleem" niet weg! En verder is HB zijn geen vloek, het heeft ook heel veel voordelen en dat vind ik ook wel belangrijk dat te benadrukken.

Suc6,

Groetjes,

Astrid

Hier ook hb-zoon

Ik heb niet het hele draadje gelezen, maar wil graag even onze situatie schetsen.
Onze zoon kon heel vroeg praten (echt volzinnen met uitgebreide woordenschat) en toen hij 4 was, merkten we dat hij de Nederlandse ondertitels van Zorro (Engels gesproken) kon lezen omdat hij vroeg wat een bepaald woord betekende (hij had het niet gehoord, want Engels, dus had hij het gelezen). Op school (België) zat hij in de kleuterklas met 2de en 3de samen en deed hij eigenlijk alle voorschoolse oefeningen van de derde mee. De juf stond er niet voor open, maar de juf van de andere klas raadde ons aan hem te laten testen, op basis van wat ze observeerde op de speelplaats. Hij bleek een heel hoog IQ te hebben met de typisch kloof tussen verbaal en performaal. Hij is gewoon naar het 1ste leerjaar gegaan, maar kon dus al lezen en schrijven. Dat schrijven was wat minder, want hij is linkshandig en dat ging nogal slordig. Hij begon zich meer en meer te vervelen, dus is hij met hulp van de school zich gaan bijwerken in de leerstof 2de leerjaar (vooral voor rekenen). Na de krokusvakantie is hij dan van 1e naar 2e lj overgestapt. Hij zat nu dus een jaar vooruit, maar hij is in januari geboren, en scheelt dus maar een maand of 2 maanden met de "normale" jongsten van de klas die in november of december geboren zijn (In België zitten alle kinderen van eenzelfde jaar, vb 1997, in één klas). In het 3e lj had hij steeds buikpijn: bleek een maagonsteking te zijn. Hij verveelde zich door en de leraar vond dat hij "normaal" moest doen en niet de professor uithangen. Maar hij had zo'n leerhonger die niet gestild werd! Toen is hij voor de 4de klas naar een school gegaan die met een kangoeroeklas werkt. De school zelf heeft ook een hoog leerniveau. Hij voelt er zich erg goed. De kangoeroeklas verzamelt 2 namiddagen in de week alle HB-kinderen van klas 4-5-6 (groep 6-7-8) om iets anders te doen: schaken, puzzels oplossen, wetenschappelijke proefjes, .... De leerstof die ze in de eigen klas missen, moeten ze zelf inhalen, want voor die kinderen geen probleem is.
Mijn zoon zat nu tussen kinderen met gelijkaardige interesses, grote leergierigheid, enz. Die omgang met ontwikkelingsgelijken is toch wel erg belangrijk en niet te onderschatten. Ze blijven natuurlijk kinderen, willen spelen, gek doen, stout zijn, knuffelen maar ze willen ook hun honger stillen. Het klopt dat ze later ook tussen allemaal anderen zullen zitten, maar automatisch kies je dan toch ook voor een beroep waar je "gelijkgestemden" vindt. Je gaat een kind dat niet kan lopen toch ook niet zeggen dat het maar gewoon de trap op moet lopen? Een HB-kind dat zich niet goed voelt, gaat vaak onderpresteren (om bij de rest te horen), wordt ziek, ... maar het is erg verschillend van kind tot kind. Onze zoon werd ziek, neerslachtig, dat ging ons te ver. Er zijn verhalen van HB-kinderen die zich zo uitgesloten voelen dat ze aan zelfmoord denken, niet zelden omdat ze gepest worden voor hun anders zijn.
Nu zit hij in het 2de jaar secundair en hij volgt Grieks-Latijn. Hij vindt het erg leuk en zit in een leuke klasgroep. Hij is niet de eerste van de klas (en dat hoeft ook niet!), als hij harder werkte, zouden zijn punten vast hoger zijn, maar hij is gelukkig, en dat vind ik het belangrijkste!
Wij hebben onze zoon laten testen in het CLB omdat het Centrum voor Hoogbegaafdheid in Antwerpen te ver was en veel te duur.

Ik hoop dat je iets aan dit verhaal gehad hebt.
Hilde

Un femme

Ik heb voor mijn zoon een persoonlijkheidsonderzoek met een IQ test aangevraagd bij MEE omdat zoon depressieve gevoelens had en er wellicht een kans zou bestaan dat hij 'iets' in het ASS zou kunnen hebben. Nooit een sec. stil gestaan bij de mogelijkheid dat zoon HB zou kunnen zijn (wel van baby af aan gedacht dat hij meer dan intelligent was). Voor de doorverwijzing in het kader van die depressieve gevoelens wilde BJz een meer subjectieve mening van een derde en zo ben ik dus bij MEE terecht gekomen.

Un femme

bij ons wordt er onderzoek gedaan omdat er vanaf de dag dat dochter naar school ging problemen waren. verveling, ongeconcenteerdheid, dromerigheid. In groep 1 hebben we de meester diverse keren gevraagd of ze niet ander werk mocht doen maar dat mocht niet met als resultaat een ongelukkig kind. In groep 2 kregen we al snel hetzelfde te horen, echter daar zei de juf wel dat ze het idee had dat dochter meer kon dan wij dachten. school begon te denken aan onderpresteren en verveling. Ook is er nog gedacht aan ADD. Omdat wij nu duidelijkheid willen laten we dochter testen, niet alleen een IQ test maar ook willen we weten of ze toch niet een vorm van ADD of ADHD heeft.

Etiket nodig?

Une Femme, nee joh, waarom zou je? Dat is ook de vraag denk ik, die je je moet stellen en moet blijven stellen, (want in de toekomst komen er misschien wel redenen) waarom heb ik dat nodig? Zo te lezen gaat alles prima met je zoon, wat wil je nog meer. Liever zonder etiket zelfs, maar dat is mijn mening.
Het wordt vaak gebruikt om iets aan op te hangen, voor ouders zelf om een kapstok in de begeleiding te zoeken, om naar school te kunnen communiceren etc. Als school oog heeft voor zijn voorsprong en daar adequaat op inspeelt, dan valt er ook weinig te veranderen toch? En dat je zorgen hebt straks over vo, zou dat veranderen met een etiket?
Fijn dat het niet nodig is bij jullie op school!

Bedankt

Bedankt voor jullie reacties. Als ik het goed begrijp komt testen eigenlijk pas in beeld als een kind vastloopt en er naar antwoorden wordt gezocht. Onze zoon loopt inderdaad niet vast, het gaat juist goed met hem. Omdat hij 1,5 klas heeft overgeslagen vragen mensen vaak of hij hb is en dan antwoorden wij dat we geen idee hebben. Soms lijkt het me wel makkelijk om gewoon een antwoord te hebben, maar om om die reden te gaan testen vind ik wat ver gaan. We zien wel of het ooit nog nodig wordt.
Groet une femme

Onze zoon

heeft ook een disharmonisch profiel verbaal 142 en performaal 118

Toen hij in groep 3 kwam heeft verveelde hij zich enorm en uitte dit ook thuis. Hij vond school stom. En was dus ook erg depressief (vaak faken dat hij ziek was en veel huilen)
Dat was dan ook voor school en ons de reden om hem te laten testen op waar hij op dat moment zat.
Daar kwam uit dat hij met een aantal vakken op eind groep 5 niveau zat en met rekenen op midden groep 4 niveau

hij heeft toen in maart de stof van groep 4 doorlopen en is in september in groep 5 begonnen

Voor hem is het een goede beslissing geweest en hij is helemaal opgebloeid. Wel krijgt hij er nog extra vakken bij als sterrenkunde en engels, dat vindt hij geweldig!

Al bij al zijn we blij dat we dit gedaan hebben.

Une femme

Ach, als je het voor anderen wil doen, zou ik er ook niet veel van verwachten. Sommige mensen zulen misschien dat antwoord graag horen (verklaring) maar net zoveel mensen begrijpen er juist minder van als je met zo´n term aankomt. Aan ieder etiket kleven vooroordelen, geen reden om het te laten hoor, maar ik zou er dus ook *niets* van verwachten.
Als je vermoedens van hb hebt, kan het goed zijn rekening te houden met hb, en dus je aanpak zn aan te passen, en aanpak van school. Verder lijkt het me geen toevoeging hebben. Dat aanpassen kun je ook al doen zonder etiket. Aanpassen lijkt nu ook niet nodig omdat het goed gaat met je kind. Dus gewoon een beetje letten op bekende valkuilen lijkt me voldoende.

Concept verslag binnen

School had een vooruitziende blik. Ze wilden niet eerder met mij om de tafel zitten als dat het verslag binnen zou zijn. Dit om aannames en veronderstellingen te voorkomen.

Maar goed ook, want de info die ik had was niet helemaal juist. Zoon heeft een TIQ van 136, een VIQ van 136 en een PIQ van 125, aldus de rapportage die gemaakt is door de psycholoog samen met de WISC III testen.

In het verslag wordt ook weer beschreven dat het voor zoon beter zou zijn als hij naar het Leonardo onderwijs zou gaan.

Binnenkort ga ik met de IB-er en de leerkracht om de tafel zitten om te praten.

Ons verhaal

Dag MamaM,

Wij hebben net een schoolwissel in januari achter de rug, dochter van 6 raakte erg gedemotiveerd in groep 3 en het is uiteindelijk niet gelukt om met school snel verbetering in haar toestand te krijgen. Ze paste zich helemaal aan, ervaarde haar werk als heel erg veel (ook omdat de methoden en niet goed werkten voor haar) en kwam nauwelijks aan haar verrijkingsmap toe. uiteindelijk zat er maar een week of 5 tussen het moment dat ik de uitslag meldde bij de juf en het moment dat ik zelf de knoop doorhakte om weg te gaan. Dochter zelf wilde niets anders dan nooit meer naar 'die school', dat hielp ook wel

Nu zit ze in een Leonardoklas middenbouw, als een van de twee jongsten en het gaat weer echt goed. Het heeft even geduurd, maar geleidelijk wordt ze weer het kind van vroeger, van voor ze naar de kleuters ging eigenlijk. Ze heeft haar verwondering over alles en haar enthousiasme weer helemaal terug. De aansluiting met de anderen in haar klas is ook erg goed, ze heeft de grootste lol met kinderen die ruim twee jaar ouder zijn en maakt echt deel uit van de groep.
Het is logistiek een drama trouwens, maar al het rijden heb ik er uiteraard heel graag voor over.

We hebben een prettig eindgesprek gehad met de oude school, haar jongere broertje (ook hb) zit daar nog. Ze trokken zelf het boetekleed aan en willen alles nu echt goed op gaan zetten. Achteraf was een tijdelijke leerstop, haar echt tijd voor zichzelf geven, het beste geweest om haar weer gemotiveerd te krijgen denk ik. De school was echter heel bang dat ze achterop raakte, bij doortesten zat ze op niveau van de groep, vandaar.

Ik wens je veel succes met je gesprek! Het is goed je heel goed in te lezen en bij een leerplan vooral op te letten dat er voldoende gecompact wordt, zodat hij niet door al die brij heen moet om dingen te mogen gaan doen die echt bij hem passen. Een hb kind heeft 75 tot 100% minder herhalings- en oefingsstof nodig!

Leonardo hoeft niet altijd, een goede bs kan veel

Mijn oudste (7 jr)heeft nooit onderprestaties in regulier school- en toetswerk laten zien, dus zijn iq testen was niet nodig; hij loopt qua toetstof 2 of 3/4 jaar voor op zijn leeftijd. We zijn nu drie jaar verder op een reguliere school, hij heeft twee plusklas momenten, gecompacte stof (nog erger dan de andere twee versnelde kinderen uit de klas), voor taal hoeft hij niets meer te doen behalve creatief schrijven en opstellen maken; zelfs dictees mag hij nu overslaan. Voor rekenen proberen ze iedere drie maanden een nieuw pakket aan verrijkte stof uit. En drie jaar verder zeg ik; het blijft een puzzel, om onze oudste te leren leren, maar het kan wel; DE HB (en plusklas) coordinator kan de komende jaren nu echt zijn zwakke plekken aanpakken; hij moet nu echt zelf dingen leren plannen, durven creatief na te denken. Dus ik denk dat het wel bij de gewone basisschool blijft, ik moet wel zeggen dat ze ook schaken, spaans en filosofie kunnen aanbieden, en wiskunde van een middelbare school als het echt niet anders meer gaat...

Denkster!

Nee, natuurlijk hoeft leonardo niet. Zeker niet als het bij jullie zo gaat zoals je beschrijft.
Maar helaas zijn er nog heel veel scholen niet zover. (of komen er misschien nooit)
Ik vind het iig jammer, dat leonardo geen optie is voor ons, ik had er graag over gedacht. Voor ons is het te ver en ook niet te doen met reizen ivm werk etc.

Buitenschoolse plusklassen

Er zijn ook oplossingen mogelijk binnen schooltijd als:
- tijdens schooltijd twee keer per week individueel muziekles krijgen (betaald door de ouders)
- tijdens schooltijd plusklas krijgen
-en vul zelf maar in: er zijn legio muziek en crea docenten die best overdag aan het werk willen, dat kan ook een plusklas moment zijn; alles in overleg met de school natuurlijk, met heldere afspraken (scheve blikken willen we vermijden!)

OK, mijn kids zitten op een uitzonderlijke school, maar ik denk dat meer scholen uitzonderlijk kunnen worden als ze afkomen van hun drie valkuilen afkomen:
1.'zesjescultuur' van lesgeven bij leerkrachten die eigenlijk functioneren als onderwijsassisten ipv HBO'ers
2. een uitzonderlijke prestatie van een kind is per definitie elitair en moet volgens de jaren zeventig kliek afgestraft worden
3. Cognitieve topprestaties zijn gevaarlijk en ongezond voor de sociaal- emotionele ontwikkeling van een kind. - volgens leerkrachten uit het frobeltijdperk
(heb ik iets tegen de jaren zeventig?)

Didi

Zoon loopt vast op school, maar heeft ook een diagnose ass. Nu koppelt *iedereen* dat vastlopen aan zijn ass, en zou zijn hoge iq in zijn voordeel werken, maar ik denk dat het de zaken voor hem ingewikkelder maakt. En ik weet dus niet of leonardo de oplossing zou zijn hoor, maar het zou fijn zijn als het een optie was.
Een jaar geleden had ik daar niet aan moeten denken trouwens. Maar nu zoon echt niet lekker gaat op school staan voor mij alle opties open.
(dochter is ook slim, geen idee of ze hb is, maar voor haar zou ik er niet eens over nadenken, hoewel ze ook best meer uitdaging kan gebruiken)