Hoogbegaafd, wat nu!?!

Het is geen ziekte

hoor dus ik snap niet zo goed waarom je je nu opeens zo'n zorgen maakt. Mijn tweede zoon is hoogbegaafd (hij wordt over een paar weken 6 jaar). Wij hebben ervoor gekozen om hem gewoon in zijn klas te laten zitten. Niets klas overslaan. Gewoon met zijn eigen klasgenootjes en vriendjes. Hij zal ook in zijn verdere leven in aanraking blijven komen met "normale" kinderen. Persoonlijk zou ik er niet aan moeten denken om hem in een klas te zetten met alleen maar hoogbegaafde kinderen. Maar ja, dat is persoonlijk. Hij krijgt wel een aangepast programma. Verder dagen wij hem thuis ook uit. Hij is nu bijna 6 jaar. Hij zit op zwemles, voetbal en muziekles. Hij leert thuis schaken en dammen. Ik vind het ideaal. Een kind die zelf verbanden legt. Hij staat boven alle pestkoppen. Lost ruzies in de klas op. Analyseert zichzelf met voetbal. Hij vindt zichzelf nou niet echt goed (en terecht) maar hij kan prima meekomen. Met zwemles kan je gewoon tegen hem zeggen wat hij niet goed doet en dan corrigeert hij zichzelf. Dus maak je nou niet direct zorgen maar ga eerst eens met de school praten om te kijken wat de mogelijkheden zijn. Of heeft je kind nu al allerlei problemen op school? In dat geval kan het ook verstandig zijn om over te stappen naar een andere school. Een nieuwe start kan soms ook heel goed zijn.

Goh...

Nou dat het geen ziekte is, weet ik ook best wel. Ik ben gewoon even in shock. Niet zozeer van een getalletje, maar wel de adviezen die de psychologe nog meer mee gaf (over de school wisseling enz).

Ik had al geschreven dat hij niet echt vriendjes heeft en dat hij niet lekker in zn vel zit. De psychologe dacht dat het daarom beter zou zijn als hij meer (dus geen hele klas vol!) HB kinderen om zich heen heeft en zich dan dus wellicht meer 'normaal' zou voelen. Kind krijgt per slotte niet zomaar een predicaat dat hij mogelijk lijdt aan een kinderdepressie.

Ervaringen

MamaM, ik ben lid van een forum voor ouders van hoogbegaafde kinderen, waar men juist met dat soort vragen terecht kwam. Ik weet niet of ik dat adres hier mag plaatsen, mail me anders even op ggkids0 @ lycos punt com

Martine

Vaak zoeken kinderen toch vriendjes...

met hetzelfde niveau van intelligentie. Dus ik denk ook dat het leuk zou zijn voor jouw zoontje een vriendje te vinden waar hij "nerdy" gesprekken mee kan voeren.

Mijn zoontje van 5 is erg bijdehanden speelt het liefst met zijn slimme neefje. Ze hebben het urenlang over allerlei soorten dino's en kennen alle namen.

Disharmonisch

Hij blinkt op veel punten uit met scores boven de 130, maar er zijn ook enkele scores van rond de 110.

In mijn omgeving zijn wel wat scholen die een Plus-klas aanbieden. Onze eigen school (ook Montessori) helaas niet, voor zover ik weet. Maar, volgens de psycholoog, was het ws beter om naar een andere school te gaan die zeker wel Plus-klassen heeft omdat hij nu toch die 'vreemde' blijft op schol. Hij zal zich vermoedelijk nooit veilig voelen. De vraag is alleen, zal hij zich dat wel voelen als hij helemaal nieuw op een school komt???

Ik vind dat lastig. Ik zal binnenkort hoe dan ook zelf afspraken maken met een aantal scholen die aandacht hebben voor HB kinderen, daar kijken en praten, sfeer voelen en daarna zoon mee nemen. Voor die tijd heb ik nog een gesprek met de diverse instanties hierover.

Vriendjes zoeken...

Mijn zoon speelt op het plein wel met kinderen hoor, maar vrijwel altijd met kinderen die een groep hoger zitten. Daar heeft ie meer aansluiting bij (niet andersom trouwens). Eén van zijn beste vriendjes is ook HB en heeft een klas overgeslagen. Daar speelt ie vaak mee, maar op echte 'nerdy' gesprekken heb ik ze nog niet kunnen betrappen haha.

Je kan beter

..naar een gespecialiseerd forum gaan.
Die mogen hier ook best genoemd worden. Er is net een nieuw forum geopend, iets van www.hb-kindforum.nl ofzo.

Trouwens, voordat er in enthousiasme allemaal veel te stellige adviezen worden gegeven. In zijn algemeenheid is het voor hb kinderen belangrijk om af en toe met ontwikkelingsgelijken contact te hebben. In zijn algemeenheid geldt dat het best wel lastig kan zijn om onder leeftijdgenoten op een school die niet veel aandacht voor hb heeft een programma voor mekaar te krijgen waar dat kind genoeg aan heeft. Als het programma niet past kan dat op de langere termijn vervelende gevolgen hebben voor zelfbeeld, zelfvertrouwen, werkhouding, leerstrategieën.

Dus alle reden om er wel mee aan de slag te gaan.

Laat gewoon even die shocker binnenkomen voordat je hiermee verder gaat. Het is niet alleen maar leuk maar het is vooral gewoon wat het is - en uiteindelijk is ieder kind even mooi, dus ook een hb kind.
Als die kinderen ouder worden kan je steeds beter zien dat ze weinig aansluiting vinden met klasgenoten. De interesses lopen verder uit elkaar. Hiephiephoera verhalen over lekker tussen de normale kinderen blijven want dat zullen ze hun hele leven houden gaan voorbij aan het feit dat het anderszijn van zo'n kind juist wordt benadrukt in die situatie. En daar moet je wel wat mee.

Eens met eerdere

Ik zou ook ervaringen zoeken op een gespecialiseerd forum. Ik schrijf ook op het forum wat Rode Beuk noemde. Onze dochter is misschien HB, anders gezegd, er is van school uit een licht vermoeden, van thuis uit een licht vermoeden, ze krijgt aangepaste werkjes we zijn alleen nog aan het wachten op de onderzoeken. Ik vind het echter niet zo positief als Vlinder zegt. Natuurlijk is het leuk een kind te hebben waarmee je kunt ‘ praten’. Maar wij komen ook vaak minder leuke dingen tegen. Dochter die haar interesses geheim houdt voor de klas, zich slecht kan concentreren in de klas of bij het sporten. Bang is voor dingen omdat ze veel te ver over dingen nadenkt. Er zijn Hb kinderne die zich prima voelen op een gewone school, zich op hun gemak voelen, zichzelf kunnen bezighouden met extra taken etc, maar er zijn ook Hb kinderen bij wie dat niet zo gemakkelijk gaat.

Sasvangent

In welke groep zit jouw dochter 2 of 3? En gaat ze na de zomervakantie versnellen of nu?

(ot) ayla

ze zit in groep 3 en gaat maandag naar groep 4. Vandaag wordt dus haar officiële laatste dag in groep 3 en ze is er echt niet rouwig om. Toen ze het gisteren hoorde, deed ze echt een vreugdedans, spijtig dat het zo moet gaan.

Ik heb er heel wat slapeloze nachten over gehad (man wat minder , maar het zeuren thuis over saai, niet leuk, stom, altijd hetzelde gepaard gaande met huilbuien thuis, schreeuwen over de meest idiote dingen, het ging niet meer.

Ik had al eerder aan de alarmbel getrokken, maar liet mij te gemakkelijk afschepen door de juf (jamaar na kerstmis wordt het echt moeilijker...) en dochter deed niet lastig in de klas.

Er wacht haar nu een nieuwe uitdaging, al heeft school ons gewaarschuwd dat ze zich over "een tijd" waarschijnlijk weer zal vervelen. Ach, dan zien we dan wel weer, dat kan ons niet beletten om nu alvast een stap in de goede richting te zetten.

Ot sasvangent

zou je mij eens willen mailen, ben wel benieuwd hoe alles bij jullie is gegaan zonder dit draadje te moeten vervuilen.
adres is mistieke @ hotmail.com

Ot ayla

Doe ik (onder andere naam)

Ik wordt wakker

Mijn zoon heeft ook een disharmonisch profiel. 130 performaal en 100 verbaal. Hij laat op school niet echt veel zien van wat hij in zich heeft. Want dat doe je dan verbaal. Maar niet HB dus. (wel adhd trouwens)

Maar het gaat daar niet om, om die werkjes. Ik loop me al een tijd te piekeren joh. Hij vindt maar geen aansluiting. "ze spelen dingen die ik niet leuk vind" of "ze praten over iets wat ik niet interessant vind" "voetballen, stoer doen... duh". Hij is eenzaam. En dat is behoorlijk triest. Hoeveel aangepaste programma's er ook tegen aan gegooid zullen worden. Hij zal geen aansluiting vinden. Hij komt nu thuis, gooit zijn tas in de hoek en gaat gelijk dat boek schrijven wat hij in het buitenspeelmoment heeft bedacht.

Het gaat niet om het programma. Maar om de interessegebieden van de kinderen om je heen. En dat is belangrijk. Maaruh... naar welke scholen kijk je dan? Want moet je dan ook echt aan alle kanten hoog intelligent zijn?

Aansluiting

Onze dochter heeft een disharmonisch profiel. Ze heeft gemiddeld een 1q van 129, dus net niet hb, officieel. Wel zit ze verbaal ver in de 130 en performaal ver in de 110. Ze is sociaal niet de handigste.
Op de basisschool heeft ze in een plusgroepje gezeten met extra stof. Deze stof was moeilijker maar voor haar eigenlijk nog niet ingewikkeld genoeg. We hebben gedubd of we haar daarom een klas moesten laten overslaan maar we hebben haar dat niet laten doen, omdat in de klas boven haar een aantal moeilijke personen zaten met allerlei problemen en omdat we bang waren dat ze door die personen ondergesneeuwd zou worden.
In de middenbouw redde dochter het met extra stof maar in groep 7 dreigde ze haar motivatie kwijt te raken (kwam ook door docenten die ze dat jaar had). We zijn toen naar de open dagen van de middelbare school gegaan om haar daar te laten zien dat het daar interessanter voor haar zou worden en dat heeft haar wel weer een beetje gemotiveerd, alsmede door een docent die ze eerder had gehad en die nog weer extra stof voor dochter had. In groep 8 heeft ze niet veel meer geleerd maar daar waren andere activiteiten die haar wel motiveerden en ook de docent wist haar te prikkelen.
Achteraf heeft zij een vervelende basisschooltijd gehad door onder andere verveling en doordat ze weinig aansluiting had bij klasgenootjes die andere interesses hadden-.
Nu zit ze in de brugklas, gymnasium, en we hebben weer een heel ander kind. Ze wordt uitgedaagd (hoewel ze nog steeds bepaalde stof gemakkelijk vindt), ze heeft wat te doen en ze heeft aansluiting met andere kinderen. Uit verhalen met hun ouders blijkt vaak dat ook hun kinderen weinig aansluiting hadden met kinderen van de basisschool omdat ze andere interesses hadden. Dochter gaat vrolijk naar school, heeft vriendinnen en het bevalt haar prima. Nu moet ze nog leren haar perfectionisme los te laten, dan komt het helemaal goed met haar.
Wat wil ik met dit verhaal? Ik wil je alleen laten zien hoe het bij ons kind is gegaan en wat de consequenties zijn geweest voor onze dochter maar dat is niet voor ieder kind zo. Lees het maar als een ervaringsverhaal.

Wat ben ik blij!

Ik wil jullie allemaal bedanken voor jullie reacties. Het is herkenbaar en ik kan er wat mee.

Ik heb vandaag aan de juf alvast verteld wat er uit het onderzoek is gekomen. Ze leek verrast. De termen verbaal en performaal zullen gisteren ongetwijfeld gezegd zijn (of simplistisch), maar niet blijven hangen iig. Zodra ik het rapport cq advies op schrift binnen heb, gaan juf, IB-er en ik om de tafel zitten. Ik heb zelf namelijk erge moeite om zoon van school te halen, maar zal moeten kijken vanuit hem en mijn gevoel daarin moeten los laten.

Inmiddels heb ik het forum adres binnen en zal ik me ook daar aanmelden

Groep 3, groep 7 en 2vwo

..dat zijn de klassen waar dit soort kinderen vaak vastloopt.

Ff herkenning met een van de moederverhalen hierboven.

Arg (rode beuk)

Waarom in 2VWO? Ik dacht dat we net het ergste hadden gehad?

Groetjes Jun

Waarom

Groep 3? Ik zou ten eerste al zeggen de kleuterklassen omdat je dan het verplichte kleuteren hebt wat veel hoogbegaafde kinderen geen zin in hebben. In groep 3 mogen ze tenminste gaan leren, al hebben ze vaak die stof wel al begrepen. Ik ben blij als dochter dadelijk in groep 3 zit, komt er eindelijk misschien eens wat uitdaging. Groep 7 snap ik trouwens ook niet helemaal. Is huist groep 8 niet zo’n jaar waar niet veel meer gebeurt en dat ze stof krijgen die ze allang beheersen.

Jun en ayla

Jun: tis niet voor iedereen zo hoor. En ik gun jullie een heerlijk rielekst 2vwo jaar. Van harte!

Ayla: ik zie inderdaad om me heen dat de kleuterklassen ook een struikelblok kunnen zijn. Ik zeg ook nergens dat dat nooit zo is. Ik heb alleen ooit van een ervaringsdeskundige gehoord dat dit de klassen waren in het NL schoolsysteem waar de meeste problemen aan het licht kwamen.

Wat jij zegt over groep 3... ik moet op mijn tong bijten. Realiseer je in ieder geval dat groep 3 en 4 zijn gericht op het inslijten en aanleren van elementaire stof waar in de hogere leerjaren op voortgebouwd wordt. Voornamelijk taal en rekenen. De zaakvakken komen amper aan de orde, terwijl dat juist de vakken zijn waar VVV mogelijk is. Realiseer je verder dat het tempo in groep 3/4 onder het gemiddelde ligt, juist omdat het zo belangrijk is dat iedereen die basisstof meekrijgt. Ik gun je van harte dat het helemaal tof wordt in groep 3. Maar veel hb kinderen leren de basisstof dermate makkelijk en snel, en dan ook nog op een andere manier dan de gemiddelde kinderen, dat ze erg veel energie overhouden in die leerjaren. Daardoor is het een verademing als in groep 5 de zaakvakken erbij komen en echte verdieping en verbreding mogelijk wordt.

Ik had die klassen niet genoemd als een wet van Meden en Perzen. Meer als een ervaringsfeit vooral voor ouders die verder een beetje buiten het hb-verhaal staan maar die dan toch een kind krijgen dat vastloopt in een van die leerjaren.

Ayla

Groep 3 is inderdaad vreselijk voor kinderen die voorlopen op de rest. Mijn oudste is (misschien) hoogbegaafd. (nu in groep 6 met plusklas) Groep 3 was een ramp. Elke dag huilend thuis. Juffen begrepen hem niet (of wilde het niet). Gelukkig kreeg hij in groep 4 een geweldig leraar en de lerares in 5 (en nu ook in 6) is geweldig! En het gaat nu heel goed met hem. Ook twee kind liep helemaal vast in 3. Zit nu in 4 en gaat nog niet goed maar hij heeft nog wat extra problemen. Kind nr. 3 kleutert nog maar ik kijk al met angst en beven uit naar groep 3. Wat zal dit kind door moeten maken. Drie is gewoon saai.

Dochter

van 7 is mogelijk ook hoogbegaafd. Ze heeft al een groep overgeslagen (groep 3). We gaan haar binnenkort laten testen. Als de mogelijkheid er is, en het gaat niet echt goed op school zullen wij een Leonardoschool zeker overwegen. Op dit moment heeft ze het wel naar haar zin op school, maar het is toch lastig om haar uit te dagen en te motiveren.
Als de gewone school wel genoeg uitdaging kan geven is het geen probleem, maar altijd apart werk lijkt me voor een kind ook niet fijn. Yvonne zegt: door hem op aparte school of in aparte klas te plaatsen zet je hem juist in een uitzonderings positie. Maar een kind met een iq van 70 dwing je ook niet mee te draaien in de normale klas, dus waarom een kind met een iq van 130 (wat net zo ver uit het "gemiddelde" ligt) dan wel? Als het goed gaat: prima, als dat niet zo is en er zijn alternatieven dan zou ik die zeker onderzoeken.

Sasvangent

Wij hebben vorig jaar in precies dezelfde situatie gezeten als jij nu. Dochter is ook in het vroege voorjaar versneld overgegaan van groep 2 naar groep 3. Het werkte niet om apart werkjes te geven in groep 2.
Onze dochter zit nu in groep 4 en draait goed mee.
Is jouw dochter getest dat je zeker weet dat ze hb is?

Egberdien

Bij ons exact dezelfde situatie, dochter van net 7 die versneld is en nu in groep 4 zit.
Is de reden dat je je dochter laat testen het feit dat het ondanks de versnelling toch niet goed gaat?
Ik vraag het omdat mijn dochter het qua leerstof goed aankan maar toch twijfel ik een beetje.

Sasvangent (over versnellen)

Reken er niet te hard op dat je er met een versnelling bent! Bij hoogbegaafde kinderen helpt dit hooguit maar even, en dan lopen ze alweer (ver) voor. Je kind zal dus sowieso een aangepast programma moeten krijgen. Belangrijk hierbij is dat de normale lesstof gecompact wordt en dat ze in de overblijvende tijd verrijkingsstof krijgt. En regelmatig doortoetsen is ook erg belangrijk, om passende stof te kunnen krijgen.
(Hier 2 HB kinderen, beide hebben een klas overgeslagen. Oudste is net 9 en zit in groep 6. Gaat nu wel goed, met uitgebreid eigen programma en plusklas. Tweede is 5 zit in groep 3 en is zeer zeer ongelukkig, hij wordt nu doorgetoets en krijgt nu wel vast wat aangepast werk en hij mag sinds kort ook een deel van de plusklas meedoen (is normaal vanaf groep 4)

Groep 3 is vreselijk saai

... voor slimme kinderen die een voorsprong hebben. Mijn zoon had het in de kleuterklas (bijna 3 jaar gekleuterd) prima naar zijn zin; hij is (nu nog steeds) dol op spelen. Maar áls je dan eindelijk op school gaat lezen en schrijven, dan blijkt groep 3 (voor de echte slimmeriken) echt vreselijk simpel. Optellen en aftrekken tot twintig, en lezen tot avi3. En daar begint groep 3 niet mee, daar eindigt het mee. Tja, daar hebben sommige kinderen maar een week of een maand voor nodig, en dan willen ze wel wat meer. En dat betekent dus wel erg veel 'extra werkjes' om een beetje uitgedaagd te worden.

Versnellen

Ik hoop nog steeds (wel een beetje tegen beter weten in) dat versnellen niet nodig is. Onze zoon (7 jaar) zit in groep 4, is oktoberkind. Hij is nu al zo'n beetje de jongste van de klas. Als hij gaat versnellen wordt dat nog meer versterkt. Een jongetje van 10 jaar heeft het straks op het voortgezet zwaarder tussen meiden van 13, dan een meisje van 10 tussen jongens van 13. De pubertijd begint bij meiden nou eenmaal eerder. Daar komt bij dat onze zoon het uitstekend naar z'n zin heeft in zijn groep. Hij kan het goed vinden met zowel de jongens als de meiden, is er goed op z'n plek. De juf probeert hem extra uitdaging te bieden, hij mag versneld door rekenen en lezen. Pas sinds kort is hij ook echt aan het werk gegaan op school. Tot een maand of drie geleden deed hij niets; hij vond het wel heel gezellig, maar maakte z'n werk niet af. De juf heeft met 'm afgesproken dat hij in ieder geval bij de toetsen moet laten zien wat er inzit, en dat doet hij. Daardoor is hij zelf gaan ontdekken dat het best leuk is om werk af te hebben! Nu hij aan het werk is, gaan ze hem binnenkort doortoetsen om te kijken waar hij precies staat. En dan kom ik terug op het begin van mijn berichtje: hij kon wel eens verder zijn dan ze denken...