Havo-vwobrugklas of gymnasium?
Onze oudste zoon gaat volgend jaar naar het voortgezet onderwijs. We zijn naar de open dag van twee scholen geweest en we vragen ons af wat wijsheid is.
Zoon is nu 10,5 en meerbegaafd (is 2 jaar geleden getest, iq op dat moment net geen 130) en kan de lesstof op de basisschool makkelijk verwerken, doet ook aan compacten en verbreden. Officieel zit hij in groep 7, maar hij doet al veel op groep 8-niveau. Hij is echter erg gemakzuchtig, duikt weg als het moeilijk wordt en is licht onzeker over zijn kunnen. Alleen bij dingen die hem echt interesseren duikt hij er vol in.
Op basis van zijn cognitieve kwaliteiten moet hij het (categoraal) gymnasium dus aankunnen. Uit verhalen hoor ik dat het een heel goede school is, maar prestatiegericht en vrij streng. Als ouders zijn wij daar op zich geen tegenstander van; zoon zit er tussen andere slimmerikken en zal zich moeten inspannen en leren leren, wat naar onze mening goed voor hem is. De lessen worden er uiteraard al meteen op vwo-niveau gegeven. Er is verbreding mogelijk.
De andere optie is een school met een havo/vwo-brugklas. Ook een goede school met een leuke sfeer. Lessen worden op een iets lager niveau gegeven omdat ook havo-kinderen de lesstof moeten aankunnen (denk ik). Zoon heef de neiging het zich snel makkelijk te maken, en dus onder zijn potentie te presteren waardoor hij misschien wel op havo-niveau uitkomt. Er wordt weinig aan verbreding gedaan.
Er gaan echter veel vrienden van hem naar die school, en hoewel hij erg enthousiast was over de open dag op het gym ziet hij die andere school ook wel zitten.
Wat zouden jullie kiezen? Bestaat het risico van 'afglijden' echt?
Filmpje
Ik zou zeggen, kijk dit filmpje eens, wat Nikus gisteren hier gepost heeft:
Je geeft zelf het antwoord al
Het voordeel van een categoriaal gymnasium is dat ze minder snel op de HAVO belanden, terwijl ze de capaciteiten voor het VWO hebben.
Van de week was er een documentaire op tv over het feit (want dat is het) dat jongens het veel slechter doen op de middelbare school dan meisjes. Jongens zijn analytisch sterker, maar minder goed in plannen en organiseren. Dit heeft ook te maken met neurologische rijping die bij jongens beduidend langzamer verloopt dan bij meisjes. Het middelbare onderwijs is erg georganiseerd op zelfstandigheid, zelf plannen en er ligt een sterke nadruk op het taalonderwijs. In deze vorm van onderwijs zijn meisjes sterk in het voordeel en dat is terug te zien in de cijfers.
Het risico van afglijden is dus een bewezen feit.
Bovendien gaan jongens in de puberteit door een lapzwans-periode waarin ze bij voorkeur de halve dag wezenloos op een meubel gedrapeerd gamen. Ze hebben veel meer structuur nodig dan meisjes om tot presteren te komen.
Ligt aan je kind
Ik spreek uit ervaring. Voor het gym moet je het echt leuk vinden om hard te werken (= leren), dingen uit te zoeken, door te zetten en je moet in staat zijn ingewikkelde materie en situaties snel te doorzien en overzien. Als je zoon dat niet van meet af aan aan de dag legt, krijgt hij het lastig op het gym en is faalangst zo geboren.
Gemakzucht
kan ook liggen aan niet voldoende aanbod. Dan zou het gym juist een goede keus zijn. Het leuk vinden om dingen uit te zoeken kan ook ontstaan door successen, het gevoel ergens je best voor gedaan te hebben.
Mijn neefje, in ongeveer dezelfde situatie, heeft zelf voor het gym gekozen.
Met zijn IQ zou hij het prima aan moeten kunnen, en loop je inderdaad het risico van afglijden als hij niet voldoende te doen krijgt.
(maar ook mijn mening is enigszins gekleurd)
Tja
Afglijden kan ook (vaak, heel vaak) gebeuren door andere (hormonale...) interesses en gebeurtenissen. Bij een zelfstandig gym glijd je dan meteen de hele school af. Bij een school met wat breder aanbod kun je dan nog elders binnen die school terecht.
Ik zou zoveel mogelijk je kind zelf laten kiezen.
Het filmpje van nikus
Dat was de documentaire waar ik naar verwees in mijn posting (die kruiste met die van Kobalt)
Lastig hoor
Ik had afgelopen week inderdaad toevallig een klein stukje van de reportage over jongens op het vwo gezien. Het laatste stuk daarvan heb ik opgenomen, maar bedankt voor de link, ik ga zeker kijken.
@ Josephine*: 'lapzwans-periode waarin ze bij voorkeur de halve dag wezenloos op een meubel gedrapeerd gamen'. Zoon is 10, moet nog aan zijn puberteit beginnen maar verkeert al heel lang in deze fase 
.
Zonder gekheid, dat is ook een van de redenen waarom we hem aan het werk willen hebben. Het is bij zoon een vicieuze cirkel; weinig hoeven doen leidt tot nog minder inspanning en interesse, ook buiten schooltijd. Het gaat hem nu allemaal zo makkelijk af en we zijn bang dat hij enorm met zijn neus tegen de muur loopt op het moment dat het op school allemaal wat moeilijker gaat worden en hij wat meer energie zal moeten inzetten. Maar misschien is dat juist ook wel een keer goed voor hem, ik weet het niet. Aan de andere kant, het is niet voor niks dat slechts 1 op de 5 hb-ers een academische opleiding succesvol afrondt.
We hebben met eigen ogen gezien wat het met hem doet als hij ergens vol voor gaat: geef hem een cursus animatiefilmpjes maken en hij zit met rode wangen van inspanning te werken, is er uren mee bezig en kan het nergens anders meer over hebben. Geef hem de Harry Potterserie of Tolkiens Lord of the Rings-boeken en hij leest tot hij erbij neervalt. Hij schrijft boeken, erg geïnspireerd op LOTR ;-. Die worden op school voorgelezen (door een vriendje want no way dat hij dat zelf doet, eng!), hij verzint filmscenario's, maakt werkboeken over de wapens in de middeleeuwen voor zijn jongere broer, tekent prachtige elfen, ridders en monsters. Dan neemt de belangstelling weer af en valt hij weer terug in een bijna lethargische staat, tot de volgende opleving.
Doorzettingsvermogen heeft hij op school nog niet hoeven tonen, nieuwsgierig is hij wel maar uitsluitend bij dingen die hem interesseren en die op school niet aan bod zullen komen. Daar zit ook een beetje de twijfel in de keuze die hij moet maken; is hij wel een typisch Gym-kind?
En Cobi, er is niks mis met Havo, natuurlijk niet. Maar het lijkt ons zo zonde van zijn kwaliteiten als hij die niet optimaal kan benutten en hij op een school terecht komt die met minder genoegen neemt omdat het ook een havo-richting heeft.
Bedankt voor jullie reacties zover, ik hoop op meer!
Hier soortgelijke twijfel gehad
Zo te lezen lijkt jouw zoon erg op de mijne Hij is 10, hb, adhd en zit in groep 8 (twee keer versneld). Tot nog toe is alles hem aan komen waaien en hij is bijzonder gepassioneerd als het gaat om computergames, meteorologie, wetenschap, voetbal etc. maar een heleboel dingen vindt hij "saai". Daar wil hij dus liever geen tijd aan verspillen. Ja, hij is vrij gemakzuchtig. Een vreemd woord opzoeken? Echt niet, dan maar het antwoord schuldig blijven.
Lezen had hij een hekel aan maar hij begint nu voorzichtig met lezen van boeken die aansluiten bij zijn interesses en dat wil hij nog wel doen en hij wordt gelukkig steeds enthousiaster. Alhoewel hij het liefst de hele dag en avond achter de computer zit en zelf games wil ontwerpen.
Ook ik zag dus geen "typisch Gymnasium-kind" in hem, in tegenstelling tot bijvoorbeeld mijzelf. Al die talen, al dat lezen, leren... Grote twijfels. Toch maar Atheneum dan?
Echter we zijn naar open dagen en lesjesmiddagen geweest en het kwartje is gevallen. Na twee lessen Latijn, Grieks en Spaans was hij dolenthousiast en wilde hij meteen meer. Hij had meteen aansluiting bij een aantal andere jongens. Het feit dat hij niet eens de jongste en kleinste zou zijn is ook een prettig gegeven.
Na nog een zeer verhelderende informatieavond specifiek gericht op dit Gymnasium (het is een onderwijsmethode gericht op hb kinderen dus een soort Gymnasium+; meer verdieping, verbreding, top-down- en contextrijk leren) voelden we allebei dat deze school en dit Gymnasium perfect bij hem zou passen.
Zoon weet dat hij ook vakken en onderwerpen zal krijgen die hij niet zo interessant zal vinden maar dat hoort erbij. Hij weet dat hij meer zal moeten lezen en dat hij zal moeten "leren leren" maar dat moet hij toch. Ook al zou het HAVO of Atheneum of wat dan ook zijn geworden. Het zal niet makkelijk worden en ik heb me erop voorbereid dat ik waarschijnlijk de eerste twee jaar hem vaak achter de vodden moet gaan zitten
Onder je niveau gaan zitten werkt vaak juist averechts bij dit soort kinderen. Dat demotiveert verschrikkelijk, werkt onderpresteren alleen maar meer in de hand en zo leren ze nooit ergens moeite voor hoeven doen danwel het genoegen smaken van keihard je best doen en daar de vruchten van te plukken. Beter om die cognitieve worst voor hun neus te hebben en aansluiting te hebben bij "gelijkgestemden".
Veel Gymnasia hebben wel meer te maken met kinderen die op de basisschool nooit echt hard hebben hoeven werken danwel hebben moeten leren leren. Op "onze" school wordt daar veel extra aandacht en begeleiding voor gegeven. Net als met leren plannen, structuurmatig werken en zelfstandig werken.
Ik zou dus wel degelijk voor het Gym kiezen. Hier was het trouwens wel zo dat ik vond dat het feit of er wel of geen vriendjes naar een bepaalde school/schooltype zouden gaan van ondergeschikt belang was. Vriendschappen kunnen verwateren, zeker als de een in klas zus en de ander in klas zo komt. Een kind maakt nieuwe vrienden etc. Gelukkig vond zoon het ook geen argument om voor een bepaalde school te kiezen omdat hij toch wel makkelijk vrienden maakt.
Wat "afglijden" betreft: mocht zoon het niet redden om andere dan cognitieve redenen zou hij bijvoorbeeld rustig een jaartje kunnen doubleren. Dat is bij deze school geen enkel probleem, zeker ook niet omdat hij nog zo jong is.
Ik begrijp je twijfels erg goed en nogmaals, dit is mijn ervaring en mijn mening.
Zelfde keuze
Hier een zelfde soort kind, behoorlijk hb, liever lui dan moe behalve als hij zich ergens in vastbijt.
Voor 90% zeker wordt zijn school volgend jaar een categoriaal (nieuw en kleinschalig) gym. Het enige nadeel daarvan is de afstand tot ons huis, in vergelijking met andere scholen in de buurt. Er is nog een andere school in de race, met een havo/vwo-afdeling (maar wel een losse vwo-brugklas), waar ze extra aan techniek doen. Stuk dichterbij, maar met weer andere nadelen.
Zoon mag trouwens zelf kiezen.
Gymnasium
Ik zou in zo'n geval eerder voor een zelfstandig gymnasium kiezen. De kans op afglijden is dan toch een stuk kleiner want mijn ervaring is dat dit binnen schoolgemeenschappen toch wel vrij makkelijk gaat. Bij een gymnasium proberen ze toch meer de kinderen binnen te houden.
Daarnaast heb je ook kans dat je zoon gemotiveerder blijft omdat hij niet van school zal willen wisselen en dus zijn vrienden zal moeten verlaten. Dat is misschien toch een externe motivatie om niet te blijven zitten of van schooltype te moeten wisselen. Sommige kinderen zijn heel gevoelig voor wat hun vrienden doen dus dan is het makkelijker gemotiveerd te blijven als die vrienden ook redelijke cijfers blijven halen.
Maylise
Technasium
Ik ben gister op de open dag geweest van het lokale Technasium. Het lijkt mij een prima school voor mijn slimme maar dyslectische zoon. Toch meer uitdaging maar geen rare extra talen (oud grieks). Voordeel is ook dat de extra uitdaging een flinke praktische component heeft en ook dat zal hem erg aanspreken. Ook al is hij slim het betekent niet dat hij intellectueel is (althans nog niet 
Nee, de mijne!
Woutje, grappig, je hebt het over mijn zoon! Inclusief lotr en hp en het zelf schrijven etc. Alleen is zoon 9 en zit in 7. Hier nog geen idee, maar ergens verwacht ik dat als zoon iets leuk kan vinden, dan is het grieks wel vanwege de cultuur en de verhalen etc. Het is verder geen kind dat interesse heeft in schoolse zaken, dus ook moeilijk.
Maar bij onze zoon weten we wel dat we zo hoog mogelijk moeten inzetten, hij vindt school al vreselijk en vindt het nog erger als hij zich ook nog eens verveelt.
Maar misschien heeft dat ook te maken met eigen ervaringen, weet alles van afglijden!
Pelle
van mij (haha, alsof ik daar wat over te zeggen heb) hoeft dat gymnasium helemaal niet op zichzelf te staan. Maar als dat nou wel zo is, mag je toch gebruik maken van de voordelen die jij daarin ziet? Een ander zal het als voordeel zien dat er meer schoolsoorten onder 1 verband zitten.
Overigens: hier in de buurt zijn de havo's allemaal gecombineerd met VWO's. Dat maakt het opstromen voor de havist dus gemakkelijker, en het lijkt mij dat het ontbreken van de laag eronder zal helpen tegen afglijden. Dus precies zoals bij het gym.
Pelle
Heel goed plan. Ik zou ook graag aparte havo's zien zodat havisten minder makkelijk afglijden. Ik weet dat er wel aparte mavo's bestaan. Is ook niet gek. Juist binnen het VMBO is afglijden natuurlijk heel makkelijk.
Het probleem zit hem wat mij betreft in dat sommige schoolgemeenschappen leerlingen heel makkelijk laten afglijden. Is beter dan dat ze blijven zitten voor de buiten wereld.
Nog veel beter dan alles apart zou zijn een scholengemeenschap waarin opstromen zoveel mogelijk wordt gestimuleerd en makkelijker zal worden gemaakt en afstromen beperkt wordt. Een scholengemeenschap waar je gewoon één of zelfs twee keer kan blijven zitten als dat nodig is door de omstandigheden. Zoals het vroeger meer was. Ik heb zelf op een scholengemeenschap gezeten en als je het goed deed aan het eind van het jaar mocht je proberen het jaar daarop een hoger schooltype te doen. Ging dat niet dan was er nog niks aan de hand en ging je weer terug. Het was allemaal heel soepel. Doorstromen ging ook super makkelijk. Dat is de laatste jaren allemaal zoveel moeilijker geworden.
Maylise
Fijn, die reacties
Is dat zo Pelle, dat een havo/vwo-brugklas wel op vwo-niveau lesgeeft? Zou kunnen hoor, zover heb ik me er nog niet in verdiept. Maar dat zou dus betekenen dat alle vwo-potentials gemiddeld heel hoge cijfers hebben, en havo-kinderen over het algemeen voldoendes en/of onvoldoendes. Lijkt me bepaald geen stimulans voor ze... Maar misschien is het wat kort door de bocht.
Veel van de meer-/hoogbegaafde kinderen leven pas op als ze cognitief uitgedaagd worden en zich onder hun peers bevinden. Uit zoon zelf zal het niet snel komen, maar als hij geprikkeld wordt door kinderen die meer op zijn cognitieve niveau zitten gaat hij vanzelf meedoen. Dat zien we nu ook in zijn vriendenkring; hij heeft een paar slimme vriendjes en een paar vriendjes van (veel) lager niveau, waar hij een beetje tussen schippert. Want de minder slimme vriendjes is hij cognitief de baas maar hij verliest het bij het stoeien en trampoline springen, en met de slimme vriendjes kan hij zijn passies delen en die stimuleren hem op dat gebied.
Elisa en Ishtar hebben denk ik gelijk als ze aangegeven dat het genoegen smaken van het succes na cognitieve inspanning stimulerend kan werken. Ik denk dat mijn zoon zo'n geval is.
Wat mij betreft blijft zoon liever een keer zitten op het gym dan dat hij afstroomt en ergens anders op een lager niveau met twee vingers in zijn neus zijn diploma haalt. Waarna het pas echt moeilijk wordt. Ik spreek uit eigen ervaring (en misschien reflecteer ik wel teveel); ik was zo'n kind dat met minimale inspanning het vwo haalde, en op de universiteit ineens bij wijze van spreken met een stapel boeken en een tentamendatum werd geconfronteerd. Ai... Ik had nooit leren leren en heb er twee jaar en een studiewissel voor nodig gehad om te leren studeren. En dat willen we met onze zoon voor zijn.
Zoon is overigens gisteren weer naar een open lesavond op het gym geweest en was enthousiast over de verhalen die hij bij Grieks had gehoord en het fotoshoppen dat hij bij Beeldende Vorming mocht doen. Hij vindt het zelfs jammer dat hij officieel nog groep 8 op de basisschool moet doen (d.w.z: uitzitten, want ze moeten hem nog een jaar bezig zien te houden op school om dat hij het meeste al heeft gehad, maar nog net niet ver genoeg is om nu van school af te kunnen).
Havo/vwo brugklas
Mijn zoon zit in een havo/vwo brugklas en daar wordt inderdaad op vwo niveau les gegeven, maar daarmee weet ik natuurlijk nog niet dat dat overal zo is. Deze school heeft wel ook een aparte VWO-brugklas, die krijgen dezelfde boeken, alleen 2 uur Latijn erbij, 1 uur is extra en 1 uur komt ipv het mixuur, dat is een uur waarin ze bijles kunnen krijgen in een vak waarin ze zwak zijn of waar ze zelfstandig mogen werken (proefwerk alvast leren ofzo) zo'n uur schat ik in dat nou voor die 1040 urennorm nodig was. Sommige vriendjes van zoon die vwo advies kregen en hele goeie cito (tussende 547 en 550) zitten toch in de havo/vwo brugklas omdat ze met hun vrienden mee wilden. Wel denk ik dat het gevaar voor afglijden groot is, een van die genoemde vriendjes staat dik onvoldoende en is nog maar de vraag of die straks naar de havo gaat of zelfs vmbo, volgens zoon is hij een van de etterbakken in de klas en de hormoontjes doen ook flink hun werk, want hij heeft verkering met de queenbee van de klas.
Overigens moet zoon gemiddeld een 7 staan eind van het jaar (ook voor gym etc) om naar VWO te mogen, dat is eigenlijk best hoog dan als er al op vwo-niveau wordt les gegeven, kan me voorstellen dat die eis op een categoriaal gymnasium niet geldt en dan ben je tenminste wel binnen al. Heb zelf een categoriaal gymnasium gedaan en toendertijd had je bij ons een scholengemeenschap met 3 brugjaren, in de derde moest je dan gemiddeld een 7 staan om naar VWO te mogen, nou dat stond ik op het gym bij lange na niet (snapte geen hout van natuurkunde), dus ik zou nooit mijn VWO-diploma hebben gehaald als ik naar die driejarige havo/vwo brugklas was gegaan ipv naar categoriaal gymnasium.
Vroegah
toen ik in een havo-VWO brugklas zat, werd er op havo-niveau lesgegeven.
Hier
moet er op vwo niveau worden lesgegeven maar ik heb gerede twijfel. Wij dubben of we zoon overlaten stappen naar het gym binnen de zelfde scholengemeenschap. Wat wel zo is en daar ben ik inmiddels ook van overtuigd. Als je kind zelf het VWO wil doen zal het ook het VWO halen. Hier was zoon de 2e periode het spoor bijster omdat meneer mee wilde met de rest van de klas ipv en nerd te zijn. Dit houdt hij niet vol omdat de nieuwsgierigheid het wint van de behoefte populair te zijn. Gelukkig maar.
Havo/vwo
De havo/vwo-brugklas hier in de buurt geeft aan op havo-niveau les te geven. Kinderen die goed scoren kunnen dan door naar vwo, maar het grootste deel stroomt door naar havo.
Mevr koekepeer
Onze zoon is op vwo aangenomen. Hij zou dus alle verdieping van de stof moeten krijgen. Wij twijfelen eraan of het wel gebeurd. Onze zoon staat een 7,4 gemiddeld en heeft werkelijk NIETS gedaan. Maar dan ook echt helemaal niets. Er wil bij mij een hoop in maar op vwo niveau zal je toch wel iets moeten doen om de stof bij te kunnen houden.
Typische gymnasiumleerling
'Onze zoon staat een 7,4 gemiddeld en heeft werkelijk NIETS gedaan". Dat klinkt als een typische gymnasiumleerling. Bij mij op school deed het merendeel bijna niks of net genoeg om over te gaan, pas in de 6e met het theorie-examen voor het rijbewijs ging het dan eens mis, het merendeel moest dat in 2x doen, nooit gewend ergens voor te leren. Mijn zoon staat een 7,6 gemiddeld met bijna niks doen, hij leert op school zegt hij, alleen als hij een proefwerk heeft leert hij soms een half uur en leest het in bed nog even door (ipv een boek lezen). Zoon heeft gewoon ook net als moeder destijds een heel goed geheugen (vraag me alleen af wat ermee gebeurd is bij mij), een keer doorlezen en opletten in de klas is vaak genoeg. Dan moet je je inderdaad niet laten verleiden met de popi's mee te doen, want dan hoor je niet op te letten in de klas en dan moet je thuis veel harder werken.
Maar nikus
Het is toch logisch dat jouw zoon niets doet wat jij kan zien? Hij zit toch op een huiswerkvrije school?
Hij zit meer uren op school dan een gewone VWO leerling, die moeten hun huiswerk thuis nog maken
Nikus
Er wil bij mij een hoop in maar op vwo niveau zal je toch wel iets moeten doen om de stof bij te kunnen houden.
Nee, er zijn kinderen die vwo doen met twee vingers in hun neus, hoor.
Jongens en onderpresteren
Hoi
De film is op de school van mijn kinderen gemaakt. Zelf heb ik ook een 15 jarige zoon. In het filmpje wordt duidelijk gesteld dat de taalontwikkeling van jongens achterloopt. Alle slimme jongens naar het gymnasium lijkt mij dus ook niet de oplossing voor al deze kinderen. Zelf heb ik een jaar latijn gevolgd en ik vond al die rijtjes leren voor een dode taal erg nutteloos.
Als je zoon het wel leuk lijkt zou ik zeggen doen. Mijn zoon doet tweetalig atheneum. Ook niet makkelijk maar hij ziet wel veel meer de toegevoegde waarde dan bij latijn en grieks.
In de havo/vwo brugklas wordt hier op het vwo niveau les gegeven en gaat 60% naar het vwo.
Afstromen wordt hier ook vooral veroorzaakt doordat de jongens moeite hebben met plannen vooral met het projectonderwijs. Grappig detail hierbij is wel dat de leerlingen van dalton/jenaplan/montessori hier duidelijk minder last van hebben en minder vaak afstromen.
succes met je keuze
Saar
Mama
Wel eens gehoord van mentorgesprekken? zoon heeft onlangs even 5 minuten geleerd en haalt prompt weer 9 en 10en. Frustrerend, een kind dat zo makkelijk leert be het simpelweg vertikt.
Ps mama
zoon heeft onlangs even 5 minuten geleerd en haalt prompt weer 9 en 10en. Frustrerend, een kind dat zo makkelijk leert be het simpelweg vertikt.
Maar nikus
Vijf minuten leren, en dan negens en tienen halen. Wat is daar in vredesnaam frusterend aan? Je kan ook overal een probleem van maken zeg. Zit er eens iets mee, is het weer niet goed. Waarom zou hij meer leren als het niet hoeft? De stof beheerst hij kennelijk.
Fio
Het is frustrerend als een kind het wel kan en het vertikt. Je kan best even volstaan door niets te doen maar dat hou je niet vol. Dus loop je een achterstand op die met 5 minuten investering voorkomen had kunnen worden. Mijn zoon deed een hele poos niets en zakte met zijn cijfers erg. Als hij dan toch weer gaat leren en haalt met minimale inzet hoge cijfers dan bestaat mijn frustratie uit het feit dat het dalen van die cijfers niet had gehoeven mits hij zich minimaal had ingezet zoals hij nu laat zien. Snap je het nog????
Mijn zoon deed een hele poos niets en zakte met zijn cijfers erg. Als hij dan toch weer gaat leren en haalt met minimale inzet hoge cijfers dan bestaat mijn frustratie uit het feit dat het dalen van die cijfers niet had gehoeven mits hij zich minimaal had ingezet zoals hij nu laat zien. Snap je het nog????
Ja,volledig
Ik snap wat je bedoelt, maar vindt je het heel erg als ik dit een luxeprobleem vindt? Hij doet een tijdje niks, wat nogal des pubers is, en haalt het makkelijk weer op. Probleem opgelost. Laat pubers leren van hun fouten, dat recht hebben ze.Echt, als je daarvan al uit je vel spingt wens ik je veel sterkte de komende jaren..