Gang van zaken op school
Vorige week tien minuten gesprek op school gehad over mijn zoontje van 8 in groep 5. Daarin sprak de juf uit dat hij veel moeite met rekenen heeft en dat hij veel moeite heeft met logisch beredeneren. Daarbij sprak ze uit dat ze hem had besproken in het zorgteam en of we erover na wilden denken om hem te laten testen, en dat ik dat dan maar even aan haar moest melden. En toen stonden we weer buiten omdat de tien minuten om waren en er andere ouders aan de beurt waren. Uiteraard met een heleboel onbeantwoorde vragen.
Een aantal dagen later ben ik weer naar de juf gestapt om een afspraak te maken om inhoudelijk terug te komen op het tien minuten gesprek, zegt ze dat we in maart maar een keer langs moeten komen want eerder heeft ze geen tijd en ze moet hem eerst nog bespreken in het zorgteam ??
Ik heb gezegd dat ik dat te laat vind en dat ik toch eerder een gesprek wil. Nou ja dan moet ik maar een keer voor schooltijd komen om 13.00.
Ik vind dit niet de manier om met ouders om te gaan. Ik verwacht dat een juf haar verantwoording neemt ten opzichte van de informatie die ze geeft en heb het idee dat er met het grootste gemak een mededeling wordt gedaan. Op z,n minst had ze een uitloop van het 10 minuten gesprek kunnen plannen. Hoe kan ik het beste in het belang van mijn zoontje dit aanpakken ?
Tijdschema van de juf en jouw verwachtingen
Als je hoort dat er iets mogelijk mis/ achter loopt met je kind, wil je natuurlijk zo snel mogeljk een antwoord en een oplossing; voor een juf is hij het volgende gevalletje in haar klas, die een keer in de 6 weken bij het zorgteam besproken wordt, nog eens binnen een paar weken een behandeltraject krijgt, en dan nog eens vergaderen... Leerkrachten denken in de oplossingen meer in maanden dan weken, en meer informatie tussentijds is er dan ook niet dan losse stukjes, bijv. 'hij rekent slecht" (ja maar wat dan en hoe vraag je je als ouders af).Je zou kunnen vragen of je volgende gesprek alleen gaat over de voorlopige diagnose van de kant van de leerkracht (die voor haar gevoel ongetwijfeld niet af is als het zorgteam niet alles gestempeld heeft,) en dat je uiteraard geen informatie verwacht over een oplossing, maar een diagnose en een mogelijk tijdpad.Heb je hier iets aan? Blijven glimlachen naar de leerkrachten en onder woorden brengen dat je begrijpt dat het natuurlijk een puzzel is, je zoon, doet wonderen.
Nou
Denkster, dat ben ik niet helemaal met je eens. Ik vind het al niet helemaal zoals het hoort dat je in een`10-minuten gesprek hoort dat je zoon in het zorgteam is besproken. Dat hoor je toch vooraf al te horen? En dan in zo'n gesprek te horen krijgen dat je zoon moeite heeft met rekenen, zonder verdere uitleg, en getest moet worden (op wat dan?), ik vind het allemaal zeer onzorgvuldig.
Ik kan me helemaal voorstellen dat Ano niet tot maart wil wachten voor meer informatie. Het schooljaar is zo weer voorbij, dus je wilt er nu toch zoveel mogelijk uithalen.
Ik zou toch proberen om voor 13.00 u. een afspraak te maken, Ano, en dan evt. met de IB'er erbij om meer duidelijkheid te krijgen. Succes!
Maar
Het is idd jammer dat ze voor het '10 minutengesprek' niet wat meer tijd heeft gepland, aangezien ze wist dat er iets speciaals besproken ging worden. Ze had moeten vorzien dat jullie vragen zouden hebben, helaas is dat niet gebeurd. Maar dat ze vraagt om een afspraak in maart is niet zo vreemd, dat zijn nog 2 weken, aangezien er een vakantie aan komt, mogelijk is haar agenda al volgepland met gesprekken en vergaderingen etc. Er is de mogelijkheid een keer om 13 uur te komen, dat is toch okee?