Dyslexie?
Net op de ouderavond geweest van mijn kind.
Ik was verbijsterd en wel hierom:
Kind zit in groep 7 en spelling en tafels (rekenen) zijn onder de maat. Idee is om er een IB-er bij te halen.
Man en ik hebben sinds groep 4 aangegeven dat we de spelling onder de maat vinden. Maar leerkrachten hebben dat drie jaar lang weggewuifd omdat het kwartje wel zou vallen. Terwijl wij herhaaldelijk hebben gezegd dat wij vinden dat wanneer een kind eenmaal fout aanleert, in dezelfde valkuil blijft stappen. Wij vonden dat wanneer er meer aandacht voor zou zijn, ons kind dit kon verbeteren. Hier is vrijwel niets mee gedaan.
Nu, in groep 7, komt de leerkracht op het idee dat ons kind wel eens dyslexie zou kunnen hebben. Dat vind ik eigenlijk diep triest. Temeer omdat we altijd aandacht voor dit probleem hebben gevraagd en dat altijd weggewuifd is. Tuurlijk is de leerkracht te prijzen dat er een licht is gaan branden. Maar pas in groep 7, dat vind ik echt diep treurig.
Wij twijfelen eraan of er sprake kan zijn van dyslexie. Kind heeft wel moeite gehad met leren lezen, maar leest nu goed en leest gretig de boeken uit de bieb.
Met schrijven is spelling altijd een probleem geweest. D of t, ij of ei, dubbel s,t,d enz. of enkel.
Verder zou kind moeite hebben met tafels. Daar merken wij thuis niets van, en kind ziet het probleem ook niet. Maar rapport zegt anders.
Welke dyslexie-ouder herkent hier iets in?
Maar boven alles, uitzoeken of er sprake is van dyslexie zullen we zeker doen. Ik ben alleen waanzinnig teleurgesteld dat dit pas in groep 7 ter sprake komt en de leerkracht eigenlijk nu toch de IB-er erin wil betrekken. Rijkelijk laat, ondanks onze waarschuwingen.
Grrr.... moet even mijn hart luchten hoor. Alvast dank voor jullie reacties 
Ik lees mee
Balen Margriet dat school jullie nooit wat met jullie zorgen heeft gedaan en er nu pas de IB-er bij willen halen. Ik lees verder belangstellend mee omdat school onze jongste (groep 5) op ons verzoek gaat testen op dyslexie. Ik herken de problemen met automatiseren en spelling heel goed. Ook al staat het woord goed voor haar neus weergegeven dan nog schrijft ze het fonetisch op. Voorbeeldje: ze mocht de agenda bij de decemberzegels hebben en vanuit mijn OudersOnline-gezinsagenda schreef ze de verjaardagen en vakanties over. Vakantie wordt steevast geschreven als "vekansie" en ook namen schrijft ze nog vaak fonetisch.
In jouw geval zou ik toch eens met school hierover doorpraten en je teleurstelling uitspreken.
Re: puck2
Mijn teleurstelling heb ik gisteren duidelijk laten blijken. Maar ook mijn boosheid. De leerkracht beaamde dat zorg op school de afgelopen jaren heeft gefaald op school (inderdaad, daar ken ik nog wel een paar voorbeelden van waardoor wij externe hulp zijn gaan zoeken).
Er is een dyslexieprotocol op school en daarom vind ik het des te triester dat dit nu pas wordt opgepakt terwijl wij er zelf al jaren bovenop zitten. Kortom, dat frustreert als ouder enorm. Een soort mosterd na de maaltijd gevoel krijg je dan. De leerkracht begreep onze reactie ook heel goed.
Maar het wil natuurlijk niet gezegd dat ze dyslexie heeft, dat moet dan nog maar blijken. Ik heb de externe hulp al ingeschakeld voor overleg hierover. Want ik heb wel 1 ding geleerd de afgelopen jaren: aangezien de wijsheid niet binnen de school is, moet je die zelf er buiten halen. Dat gaat verder prima, en dan blijft het verder ook ons ding.
Jouw voorbeeldje over het fonetisch schrijven, dat herken ik ook heel erg goed. Zo schrijft mijn kind partijtje consequent 'perteitje'...
Maar het irriteert me ook omdat ik denk dat ik dan blijkbaar nog assertiever had moeten zijn hierin en nog meer de aandacht op de spelling had moeten vestigen. Het voelt nu ook als 'had ik maar aanhoudender er bovenop gezeten hiermee'. Nou ja, daar heb ik natuurlijk geen bal aan, want ik zit mezelf te kwellen
Wordt ongetwijfeld vervolgd, ik laat het nu niet meer los. Sterker nog, ik bijt me erin vast. Want eea moet hartstikke duidelijk zijn voordat mijn kind de basisschool verlaat om te voorkomen dat dit soort dingen nog in de weg gaan zitten op de middelbare school. Dan hebben we pas echt de boot gemist.
Margriet
Mijn zoon (8 jaar, groep 5), heeft al vanaf begin groep 3 problemen met spelling en in iets mindere mate met technisch lezen. Nu, in groep 5, begint er ook een achterstand op begrijpend lezen te ontstaan en kan hij het allemaal niet meer bijbenen, zo bleek uit het laatste rapportgesprek.
Hoewel we in vorige schooljaren al meerdere malen hebben geopperd dat het wel eens om dyslexie zou kunnen gaan, werd dit altijd maar een beetje weggewuifd. Het zou misschien kunnen, maar een evt. test of diagnose zou niets veranderen aan de manier waarop hij nu al werd behandeld (extra hulp met lezen en spelling). Inmiddels blijkt dus dat hij ondanks alle extra hulp, thuis en op school. weinig vooruitgang boekt. Bovendien zie ik bij hem allerlei kenmerken die toch wel duidelijk op dyslexie wijzen (fonetisch schrijven, lettters weglatenin een woord, woorden weglaten in een zin, slecht handschrift, enorm slechte spelling).
De huidige leerkracht beweert nu dat ze mijn kind "nog niet goed genoeg kent om te kunnen zeggen of het evt. dyslexie is of niet" (?) en wist bovendien niets van eerdere rapportgesprekken (ook met IB-er erbij) waarin we het erover hadden gehad.
Kortom, ik ben er nu wel achter dat ik aan de school weinig heb en gewoon mijn eigen plan moet trekken. Dat ga ik nu ook maar doen, ik heb a.s. maandag een intake-gesprek bij een instituut. Natuurlijk moet het nog maar blijken of het daadwerkelijk dyslexie is. Misschien is er wat anders aan de hand. Maar dan weten we het tenminste zeker. ik ben ervan overtuigd dat een evt. dyslexiediagnose en -verklaring voor emotionele rust zorgen bij ons (en bij ons kind, die zo langzamerhand ook steeds meer gedemotiveerd raakt).
Dus Margriet, als ik jou was zou ik gewoon ook je eigen plan trekken en niet meer wachten. Probeer niet teveel terug te kijken en je niet teveel schuldig te voelen, dat heeft toch geen zin meer. Achteraf is het altijd makkelijk praten. Het is toch ook niet zo gek dat je in eerste instantie erop vertrouwt dat de school het bij het rechte eind heeft?
Het lijkt me idd het belangrijkste dat je e.e.a in kaart hebt voor het einde van de basisschool.
Succes ermee,
groet
Julia
P.S. Neem ook eens een kijkje op het dyslexieforum (www.dyslexieforuml.nl). Daar heb ik ook veel aan gehad (en nog)
Herkenning en tips gevraagd
Ook mijn kind (nu groep 7) gaat op dyslexie getest worden. De ib'er vond dat al moeilijk want het testmateriaal op school is bedoel voor kinderen in groep 3 en 4. Alsof alle dyslectische kinderen voor die tijd al boven zijn komen drijven.
Ook ik kan me er over opwinden dat je als ouder nogal eens niet serieus genomen wordt terwijl je zorgen dus duidelijk wel terecht zijn.
Hou je ons op de hoogte?
Marie l
Wat ik begreep van onze IB-er is dat dyslexie juist bij hele jonge kinderen in groep 3 en 4 nog heel moeilijk te bekijken is. Pas vanaf groep 5 is er met meer duidelijkheid wat over te zeggen. Dat zegt jouw IB-er dus weer heel anders. Ik begreep dat voor een officiële dyslexie-verklaring o.a. een achterstand van 14 maanden nodig zou zijn? Hoe zou je dat dan moeten doen met een kind in groep 3?
Puck
Kijk, zo leer je nog eens wat. Ik kon me ook al niet voorstellen dat je alleen in groep 4 dyslexie kunt vaststellen.
Weet jij dan ook welk materiaal jullie IB-er gebruikt? Het moet er natuurlijk voor verschillende leeftijden/avi-niveau's zijn.
Ib-er kan niet testen op dyslexie
Een IB-er kan niet zelf dyslexie vaststellen, dit moet gedaan worden door een gecertificeerde psycholoog of orthopedagoog. Daarvoor kun je dan terecht bij een erkend (! - let op de certificering is sinds vorig jaar een stuk strenger geworden) dyslexie-instituut, zoals bijvoorbeeld het IWAL of het RID.
Wat een IB-er wel kan doen, is het afnemen van lees- en spellingtoetsen om te zien hoe groot de achterstanden zijn en waar de problemen precies zitten. Als de achterstanden groot genoeg zijn (d.w.z. problemen op lezen én spelling, waarbij op drie achtereenvolgende toetsmomenten een E score is behaald op één van beide gebieden) en er is minimaal een half jaar intensieve extra hulp geweest volgens een bewezen methodiek, dan is er een redelijk vermoeden van dyslexie. Dit vermoeden kan nog ondersteund worden door een zwakke score op toetsen waarbij onzin woorden gelezen moeten worden of op toetsen waarbij snel plaatjes benoemd moeten worden o.i.d.
Bij een vermoeden van dyslexie, moet er vervolgens een onderzoek gedaan worden dat bestaat uit een intelligentietoets en een leestoets. Dit moet dus door een psycholoog of orthopedagoog gedaan worden. Die geeft dan ook een officiële verklaring af.
Je hebt helemaal gelijk! Ik weet ook dat dyslexie niet door een IB-er kan worden vastgesteld maar een IB-er heeft wel materiaal om - zeg maar - een vermoeden vast te stellen.
Daarbij komt dat ik toch wel mag hopen dat een kind niet pas wordt doorverwezen als het 3 x een E haalt!
Klopt helemaal uk
Je hebt helemaal gelijk Uk, maar omdat we nog maar aan het begin van het test-traject door de IB-er heb ik nog niet zo ver gekeken. Eerst maar eens kijken wat hier uit komt en dan zal de IB-er ons wel verder de weg wijzen. Wij zijn gezegend met een hele goede IB-er die de kinderen niet eerst 3 jaar laat aanmodderen voor er actie ondernomen wordt. Echt een superjuf!
Is alleen spelingsproblemen ook dyslexie
Kan je ook Dyslexie hebben als je lezen goed is?
Mijn dochter zit in groep 5 en heeft echt grote problemen met haar spelling. Zo schrijft ze het woordje voor nog steeds vor.
Met lezen is ze nu avi 7 aan het lezen. Daar maakt ze soms wel slordigheidsfoutjes zoals de lidwoorden vergeten.
Zomaar een naam
Er zijn vele varianten binnen dyslexie en er is maar een manier om het zeker te weten: laten onderzoeken. Als je echt vermoedt dat er iets mis is, dan zou ik dat zeker doen, omdat het in haar verdere schoolcarrière van groot belang kan zijn.
Zomaar een naam, dysorthografie
Ja, er zelfs een naam voor: dysorthografie, zie bijvoorbeeld http://www.triangel-vzw.be/PDFs/Dysorthografie.pdf en http://www.medicinfo.nl/%7B355656e4-76fe-4350-b1c9-5a76bfbb40e2%7D/%7B7d1123ab-9f46-467e-a265-726ca4d9fc37%7D
Screening voortgezet onderwijs
Regelmatig wordt dyslexie op de basisschool niet ontdekt. Onlangs zijn bij mijn dochter op school de kinderen in de brugklas gescreend. En in de klas van mijn dochter is er een meisje heel erg uitgevallen. Dit meisje heeft wel voor haar cito een vwo - score gehaald Dus, heb je vermoedens van dyslexie, neem dan contact op met een dyslexie-instituut zodat je kunt laten testen.
Wat ook handig is op de basisschool om samen met school iedere 6 weken doelen op te stellen en vervolgens na 6 weken een follow-up te doen. Weer nieuwe doelen stellen of de vorige doelen nogmaals proberen te bereiken. Zo krijg je zelf wat meer de hand op de ontwikkeling van je kind en kan er naderhand geen leerkracht zeggen: dat wist ik niet. Het hoeft maar een klein a4 tje te zijn.
succes,
kiek
Het vervolg:
Ik heb na de ouderavond direct de volgende dag de orthopedagoog gebeld. Die zei me dat iedere school een dyslexieprotocol heeft.
Alvorens een test op dyslexie te kunnen bewerkstelligen bij de orthopedagoog moet er eerst een rapport vanuit school naar de goog waar in staat wat de problemen zijn en ook moet school al aardige input geleverd hebben middels de IB-er om eea bij te spijkeren/te begeleiden. Dit alvorens ze een test uitvoeren bij de orthopedagoog.
Dat is bij ons niet het geval. Dus alvorens er een test kan komen, moet school eerst aan de slag met een behandelplan.
Kind heeft dus van ons een brief meegekregen voor de leerkracht waarin wij onze verwachtingen mbt tot de leerkracht en het behandelplan kracht bij zetten. En dat wij op korte termijn hier feedback over verwachten.
Na mijn frustratie van de ouderavond hebben we nu 1 ding duidelijjk: dit laten wij niet meer los. En al moet ik er elke dag bij de leerkracht voor komen, ik bijt me er nu in vast. Nu zullen ze doorzetten en actie ondernemen. Want nu is het klaar. Beetje slappe hap afgelopen jaren.
Het is dus nu even aan de leerkracht, ik wacht op zijn bericht.
Dyslexieinstituut
Hoi,
bij een dyslexieinstituut zoals het Iwal, rid of Braams kun je je kind al veel sneller laten testen. Je kunt je kind daar aanmelden, vervolgens krijg je enkele lijsten. Sommige moet je zelf invullen, anderen moeten door school worden ingevuld. (zoals bv de scores op de cito van de afgelopen perioden, gedrag van de leerling etc.) Deze formulieren worden geretourneerd naar het instituut en vervolgens wordt er een afspraak gemaakt voor het onderzoek. Het onderzoek wordt meestal in 2 delen gedaan en aansluitend heb je een uitslag / advies.
Wachten is zonde van de tijd, ik heb het destijds ook bij mijn dochter gedaan en het heeft mij uiteindelijk 8 a 10 maanden gekost....
kiek