Cijfers voor gym
Dochter zit in de brugklas met een rugzak. Het is bekent op school dat zij een motorische achterstand heeft, staat vermeld in de handelingsplan en docentenkaart.
Toch kwam ze heel verdrietig thuis omdat ze een 5 voor gym had gehad. Ze had niet snel genoeg rondjes gerent. Docent had wel gezegd dat haar inzet goed was.
Ik vind dit ronduit belachelijk en demotiverend. Je zou het kunnen vergelijken met een VMBO kind een VWO toets nederlands te geven.
Docent had gezegd dat ze maar moest gaan oefenen. *zucht*, kind heeft al jaren van fysio achter de rug. Ze heeft gewoon de vaardigheid niet om harder te kunnen rennen.
Ik weet niet zo goed of ik hier iets mee moet doen. Ik ben verontwaardigd. Kind heeft zo'n goede start gemaakt in de brugklas, voor de rest alleen prachtige cijfers waar ze zo trots op is, werkt hard, goed gemotiveert enz.
Ik zou haar mentor kunnen mailen, of wachten tot de volgende rugzak bespreking of niets doen.
Wat zouden jullie doen?
gr. Mari
Voldoendes eisen
Prima, iedereen een 6 voor gym.
Dan ook elk kind met dyslectie een voldoende voor spelling en begrijpend lezen.
Dan ook elk kind met dyscalculie een voldoende voor rekenen en wiskunde.
Dan ook elk kind met een laag IQ een voldoende voor alle vakken.
Neeee fatima 
Je bedoelt dat iedereen die zich ínzet een voldoende krijgt voor alles. Dat is éérlijk. Of je iets kunt of niet telt niet.
Jammer dat je daarna in de grotemensenwereld nooit meer je moeder af kunt sturen op stoute mensen die je inzet niet even hoog waarderen als je prestaties.
Basisschoolleerlingen vind ik wel significant anders dan vo leerlingen, trouwens. En nogmaals, het zou mooi zijn als je gym zou kunnen laten vallen. Net als mensen zonder inzicht zich dan met hangen en wurgen door de wiskundelessen heenworstelen zou dat dan ook met gym gaan.
Ik blijf bij mijn standpunt
Mijn zoon heeft door zijn rugzakje meer dingen die andere kinderen niet hebben. Zoals bij elke so of repetitie extra tijd. Veel extra tijd zelfs. Hij zegt het nog geeneens nodig te hebben. Je kan hierbij ook zeggen, dat is niet eerlijk, want elk kind moet evenveel tijd hebben en later in de maatschappij heb je die voordelen ook niet meer. Ik ben blij dat zoon deze privilege heeft en ik zal er alles aan doen om er uit te halen wat er in zit (dus wat ik voor elkaar krijg op die school). Uiteraard wel op een leuke manier.
Ik had zelf vroeger op het VO rugproblemen en ik heb in die 6 jaar dat ik er zat nooit mee gegymt (ik wist geeneens hoe de gymzaal er van binnen uitzag). Ik kreeg ook geen cijfer. Bleef dus gewoon leeg. Zoon gymt wel mee, vind ik al super en daarom wil ik alleen al voor z'n inzet een voldoende. Je beoordeeld iemand met 1 been toch ook niet om hoe hard hij loopt....
Fatima
Kinderen met dyslexie kunnen toch vaak ook bepaalde privileges krijgen? Extra tijd bijvoorbeeld of op een laptop mogen werken ipv op papier.
Toen ik studeerde was er meisje dat slechtziend was en zij kreeg twee keer zoveel tijd voor tentamens als de rest + alles uitgeprint op groot papier.
Nog een andere student mocht zijn tentamens dicteren aan een secretaresse van de professor wegens een lichte vergroeiing aan zijn hand die het schrijven bemoeilijkte (en computers hadden we toen nog niet)
Dus ik kan me voorstellen dat een kind met een motorische achterstand zoals de zoon van Astrid wel een voldoende krijgt of aan minder hoge eisen hoeft te voldoen.
Maylise
Eerlijk
Nooit bedacht dat je als moeder bepaalde punten kunt eisen op het VO. Wat een idee! Ik geef mijn kinderen liever mee dat je nu eenmaal niet in alles goed kan zijn, dat iedereen zijn zwakke plekken of beperkingen heeft, en dat je dat natuurlijk tot uitdrukking ziet komen in cijferlijsten. En nee, een ziekte, stoornis of handicap is niet eerlijk. Het leven is niet eerlijk. Dat is een belangrijke les om te leren.
En ik denk ondertussen: alle verstandelijk gehandicapten moeten naar de universiteit mogen en hoge cijfers krijgen voor hun inzet. Anders is het niet eerlijk! De arme stakkerds kunnen er toch niks aan doen dat ze gehandicapt zijn?
Verder
Ik ben heel blij dat de school van mijn dochter wel beloont naar inzet. Niet zozeer voor mijn dochter die het vast zonder ook wel zou redden maar wel in zijn algemeenheid.
Ik snap de vergelijking met wiskunde wel maar vind dat die mank gaat.
De middelbare school heeft IMHO als taak om voor te bereiden op een vervolg opleiding (de meeste kinderen stoppen niet na hun middelbare school diploma maar volgen nog een vervolg opleiding). Vakken als gym en muziek zijn voor een vervolg opleiding van generlei waarde behalve bij enkele gespecialiseerde opleidingen. Wiskunde en Nederlands zijn voor veel opleidingen van belang.
Dus ja voor mij zijn muziek, gym, tekenen en zo franje vakken. Puur voor de leuk en niet bijzonder nuttig voor de basis. Daarom vind ik ook dat ze minder mee hoeven tellen & minder hard beoordeeld hoeven te worden.
Daarnaast denk ik (en dat is misschien wel kortzichtig) dat het inderdaad makkelijker is om iemand zonder talent basis wiskunde aan te leren dan een toondoof iemand te leren zingen of een houten plank te leren turnen.
Maylise
Tirza
Wat een toestand. Kan me voorstellen dat het niet goed was voor je bloeddruk 
Maylise
Alles (astrid)
Jij wilr alles eruit halen wat erin zit. Maar, ik mag aannemen dat dat niet gaat over cijfers maar meer over zijn persoonlijke ontwikkeling. Die is niet in gevaar als hij slecht is in gym.
En dan nog, nu ben jij druk bezig hem van hogere cijfers te voorzien, maar hoe gaat dat hierna? Bij een vervolopleiding? En een werkgever? VO is best een prettige tussenfase in het kennismaken met de echte wereld. Zou het een idee zijn als je hem helpt om zélf met zijn gymleraar een oplossing te bedenken? Aan die vaardigheid heeft hij vast meer dan aan een voldoende.
Caillac
"En ik denk ondertussen: alle verstandelijk gehandicapten moeten naar de universiteit mogen en hoge cijfers krijgen voor hun inzet. Anders is het niet eerlijk! De arme stakkerds kunnen er toch niks aan doen dat ze gehandicapt zijn?"
Caillac, ik vind dat je het nu wel in het belachelijke trekt. We hebben het hier niet om kinderen die hun diploma kado moeten krijgen. Dit draadje gaat over de vraag of kinderen - die op een school zitten die bij hun cognitieve vermogens past - een onvoldoende op gym moeten kunnen krijgen. Omdat ze motorisch nu eenmaal niet tot meer in staat zijn - maar wél veel inzet tonen. En daar hoort dan automatisch de vraag bij of kinderen op (ondermeer) gym kunnen blijven zitten. De dochter van Mari heeft nu een 5 gehaald, dat is nog te overzien. En zolang het haar enige onvoldoende is, is er helemaal geen probleem. Maar wat nu als ze ook op een ander vak een onvoldoende heeft, en straks te veel onvoldoendes heeft om over te kunnen gaan? Of neem de zoon van Astrid, die een dusdanige handicap heeft dat hij - naast gym - ook op handvaardigheid en tekenen onvoldoendes haalt. Dan zit hij al aan zijn tax en zal dus nooit over gaan naar een volgende klas. Direct maar stoppen met school? Terwijl het kinderen zijn die straks gewoon een prima eindexamen kunnen doen, want leren kunnen ze wél uitstekend!
Met je vergelijking met verstandelijk gehandicapten op de universiteit sla je voor mijn gevoel de plank volledig mis.
Je hebt gelijk ijsvogel
Ik ben me er bewust van dat ik lekker aan het doordraven was. Aan de andere kant: wat is de grens? Waarom een kind dat slecht presteert toch goed beoordelen? Slecht is toch gewoon slecht?
Een voldoende eisen als moeder vind ik waanzin, normale beoordeling maar andere gevolgen van die beoordeling vind ik beter passend. Dus gewoon een drie voor l.o. als je er niks van bakt door welke reden dan ook, maar als die reden handicap is, de consequentie blijven zitten door een onvoldoende op l.o. laten varen. Dat is een stuk eerlijker dan een voldoende eisen.
Het onderwijs wordt knap ingewikkeld als het cijfersysteem in stand wordt gehouden terwijl er beoordeeld wordt op inzet en persoonlijke omstandigheden.
Kennisvakken
Kennisvakken moeten gewoon beoordeeld worden op de kennis die een kind ervan heeft. Het zou me wat worden als kinderen door goede inzet een 6 krijgen voor Frans maar er geen jota van begrijpen. Met een goede inzet voor Frans zonder het onder de knie te krijgen wordt je een belabberde tolk. Maar als diezelfde tolk nog geen koprol kan maken is nou net weer geen drama. Dus ik pleit toch echt voor een andere vorm van beoordelen bij 'motoriek'vakken als gym, tekenen, handvaardigheid, als een kind daar door een duidelijke oorzaak niet in mee kan komen. Een 3 ziet er veel erger uit dan een 6 met aantekening. Er zijn ook mensen die auto mogen rijden met een aantekening in hun rijbewijs. Die zijn ook geslaagd voor dat papiertje. Ik neem aan dat niemand daar jaloers op is.
Toetsen
Alhier hebben de kinderen voor gym ook schriftelijke toetsen,over spelregels van bepaalde sporten bijvoorbeeld.Zo kun je een matig praktijkcijfer mooi opkrikken!
Groetjes,bastet
Niveau
Je kiest op basis van je intelligentie een bepaald schoolniveau: VMBO/HAVO/VWO. Maar dan kan je niet verwachten dat al die leerlingen ook gemiddeld hetzelfde gymnastiekniveau hebben. Ik vind het goed dat gym en tekenen gegeven worden. Maar eigenlijk zouden die vakken helemaal niet beoordeeld moeten worden. En bij voldoende inzet zeker geen onvoldoende geven, want dan kan je erop blijven zitten!
Prulletje (altijd zesjes voor gym en tekenen)
Precies!
Prulletje: "Je kiest op basis van je intelligentie een bepaald schoolniveau: VMBO/HAVO/VWO. Maar dan kan je niet verwachten dat al die leerlingen ook gemiddeld hetzelfde gymnastiekniveau hebben."
Helemaal mee eens.
Groeten, Maw.
Tekenen
Mijn zoon doet eindexamen havo in tekenen,vind ik toch wat anders dan gym!
Groetjes,bastet
Ik vind een 5 nog steeds niet kunnen
En als de mijne nou straks een 5 heeft voor zowel gym, tekenen, techniek? Dan mag dat ook? Kind hier heeft nl en een zeer zwakke grove motoriek, maar ook een zeer zwakke fijne motoriek.
Zoon wordt hier op 2 talig onderwijs ook beoordeeld op engels tegen je medeleerlingen praten in de klas en bij uitjes ook in de bus. Daar kunnen ze ook op blijven zitten. Dit punt is ook extreem moeilijk voor zoon die autist is en op de basisschool nog nooit een woord heeft gezegd. Nu moet hij opeens praten. Maar hij heeft zelf voor deze opleiding gekozen, dus wil nu gaan praten. Hij had ook gewoon VWO kunnen doen. Vind ik toch wat anders dan dingen die je wel wilt, maar echt motorisch gezien niet kan. Dan kan je nog beter 1 been of arm hebben (zoals zoon kennis, die mist beide), dan houden ze wel rekening met je. En ook met je cijfer.
Blijven zitten op gym
Hier op school moet je voor de vakken godsdienst, gym, techniek en beeldende vorming een voldoende hebben, anders blijf je zitten. (Ik vraag me af hoe ver ze dat doordrijven hoor. Waarschijnlijk krijg je dan een aanvullende opdracht of iets dergelijks. Ik kan met toch niet voorstellen dat ze iemand die aanwezig is, en meedoet met de les, gemiddeld een acht staat op haar eindlijst, laten zitten op een mislukte coopertest.)
Voor al dit soort vakken is het erg makkelijk om voldoendes te halen. Als je mee doet in de les, krijg je so wie so allemaal zessen voor je maakopdrachten. De stof die ze moeten leren voor techniek is erg eenvoudig.
Maar voor gym haalt mijn dochter echt dikke onvoldoendes. De coopertest, met een bal vergooien. Dat soort dingen kan ze helemaal niet. Ze zit echt in de drieen en tweeen.
Ze probeert aan alles mee te doen, is geen storende factor, zet zich in tijdens de balspellen. Maar voor inzet krijgt ze meestal een zes. Als ze onvoldoende dreigt te komen te staan, krijgt ze opeens een acht voor iets wat ze volgens haar zelf heel middelmatig gedaan heeft, een kastsprong of zo. Wat een onzin! Het is net een mislukt toneelstukje.
Ik kan die gymdocenten echt niet serieus nemen hoor, sorry. Het zou mooi zijn als ze kinderen laten ervaren dat het leuk kan zijn om te sporten en te bewegen. Mijn dochter raakt steeds minder gemotiveerd op deze manier. 'Ik hoef het niet te proberen, want ik kan het toch niet.' Dat is de boodschap die bij haar blijft hangen.
En toch
zou ik graag bij wiskunde een extra punt voor inzet hebben gekregen. Want inzetten deed ik me, tot tranen toe (en af en toe oefende ik tijdens wiskundehuiswerk zelfs voor gym, als het boek met een welgemikte, door wanhoop en woede bezielde worp feilloos in de verste hoek van mijn kamer belandde).
Als gym volledig meetelt, moet je ook niet willen sjoemelen, want dan haal je de poging er een serieus vak van te maken meteen weer onderuit.
In mijn ogen is de hamvraag vooral: waarom telt het mee? Wat wil men daarmee bereiken?
En dan
Stel nu dat een intelligent kind gewoon niet kan gymmen en hij blijft zitten. Het jaar erna kan hij nog steeds niet gymmen. Blijft dus weer zitten.
Het antwoord: afstromen. Prima, dan laat je een VWO-kind naar het VMBO gaan, want het heeft onvoldoendes.
Is dan het gymniveau op het VMBO lager dan op het VWO? Volgens mij niet. Dus het kind blijft weer zitten.
Een kind dat slecht is in Frans of Wiskunde, krijgt op een lager niveau ook minder zwaar Frans of Wiskunde. Maar volgens mij moet een VMBO-er hetzelfde niveau gym doen als een VWO-er.
Ik vind daarom blijven zitten op gym een onzinnige actie. Een onvoldoende mag wel. Met de nuancering dat het zijn best heeft gedaan.
Tihama
Toneelstukje
"Hier op school moet je voor de vakken godsdienst, gym, techniek en beeldende vorming een voldoende hebben, anders blijf je zitten."
Ja, dat komt veel voor. Maar de soep wordt zo heet niet gegeten, precies om wat Tihama schrijft. Dit soort dreiging is er in uiterste poging om te zorgen dat de leerlingen op zijn minst verschijnen en het liefst ook nog hun huiswerk maken.
Iedereen weet dat die vakken niet hetzelfde gewicht hebben als Wiskunde of Frans, zie de uitleg van Tihama. De dreigende opsmuk is inderdaad een toneelstukje.
Groet,
Miriam Lavell
Bereiken
Heel goede vraag. Ik herinner me uit het boek Lichamelijke Oefening van Midas Dekkers het volgende stukje. Veel mensen hanteren het principe: een gezonde geest in een gezond lichaam. Door lichamelijke inspanning verbeter je je geest. Zijn vraag hierbij was: waarom zo'n omweg? Als je een betere geest wil, waarom dan niet gewoon rechtstreeks via die geest regelen in plaats van zo'n onzinnige omweg.
Hieronder een stukje uit zijn boek:
"Sport is het product van de industriële samenleving. Hoe meer werk de machines ons uit handen nemen, des te harder we zweten op het sportveld. Trainen moeten we. Waar machines van slijten heten spieren door gestaald te worden. Alleen dieren weten beter: die doen niet aan sport en zijn toch zo fris als een hoentje.
Sport heet gezond te zijn. Daar hebben de mensen oren naar. Nu gezondheid geen toestand meer is maar een doel, kun je er iets aan doen: het heft in eigen handen, de handen uit de mouwen. Sport past in een maatschappij waarin elk probleem wordt aangepakt door iets te ondernemen, Meestal leidt dat tot nieuwe problemen. Misschien moeten we meer laten en minder doen. De handen vaker in de mouwen voor de enige sport waar je wijzer van wordt: hersengymnastiek."
Tihama
Combinatie
Hier bij dochter (alle richtingen) is het gymcijfer zó verdeeld: 1 cijfer voor inzet, 1 cijfer voor lenigheid, 1 cijfer voor kracht/sterkte, 1 cijfer voor conditie en 1 cijfer voor vaardigheid/motorische vaardigheid. Samen vormen ze het overgangscijfer.(hoop dat ik geen onderdeel ben vergeten...zo staan ze ook op de cijferlijst)
Op zich kan ik me wel vinden in zo'n cijfer, dat zo opgebouwd is. Een astmatisch kind zal een slechte conditie hebben, maar waarom zou ze niet lenig zijn? Waarom zou haar balvaardigheid b.v. niet goed zijn? En een goede inzet....goede kans op een voldoende dus. En een kind dat jaren fysio heeft gehad zal op vaardigheid w.s. uitvallen, maar kan misschien wel op inzet en conditie en op kracht een voldoende halen. Hier hebben we ook geen motorisch wonderkind, maar wel een beresterk kind(vandaar judo en zwemmen) en d'r conditie is super nu ze dagelijks een uur moet fietsen...en in lenigheid blinkt ze niet uit, maar dat zit ook wel 'aardig'. Aan vaardigheid ontbreekt het haar ook nogal. Maar d'r inzet is ook prima. Dus haalt ze altijd dikke voldoendes. Net zo als haar vriendin met een pace-maker. Die is namelijk wel heel erg vaardig, motorisch en lenig en heeft ook genoeg inzet.
Vraag eens hoe dat cijfer is opgebouwd....Voordat je allemaal(misschien onterechte) conclusies trekt. Van 1 onvoldoende heb je nog geen slecht rapportcijfer. het is het totaalplaatje dat telt.
groeten albana
Doet er niet toe
albana:"Vraag eens hoe dat cijfer is opgebouwd....Voordat je allemaal(misschien onterechte) conclusies trekt. Van 1 onvoldoende heb je nog geen slecht rapportcijfer. het is het totaalplaatje dat telt. "
Je hoeft het niet zo letterlijk te nemen. Wat er ook in de schoolgids of waar ook staat, op de lerarenvergadering kan je 4 voor gym alsnog een 5 of 6 worden. Zomaar, voor niks. Als je maar niet verzuimt, wel inzet toont en je huiswerk maakt.
Groet,
Miriam Lavell
Het helpt wel........
Het helpt de niet zo conditioneel/motorische kinderen wel om te 'weten' dat je cijfer zo is opgebouwd. Als je met de beruchte 'bliebjestest' (belachelijke test maar dat terzijde) zowat van je stokkie gaat....houd je tenminste op omdat je weet dat je lenigheidscijfer vorige week bij grondoefeningen wél een 8 was. Het is altijd prettig te weten dat je dan misschien niet zo super kan gymmen door allerlei oorzaken maar dat er zeker wel onderdelen zijn in de gym waar jij ondanks je handicaps wél goed in bent.
Zeker voor gevoelige pubers.
En bij dochter wordt het zo ook 'gebracht' en op d'r cijferlijst getoont(vaardigheid 4, conditie 9 etc.)....en die kinderen kunnen zelf ook wel rekenen en als ze het niet kunnen worden ze daar alsnog goed in als het hun cijfers betreft....Heel wonderlijk is dat.
groeten albana
Nee, ook geen 5 als het vak niet mee telt!
Volgens mij doe ik vollop in de discussie, maar ik denk dat ouders met een speciaal kind heel anders over dit soort dingen denken, dan ouders met "normale" kinderen (daar heb ik er ook nog 2 van). Nee, al telt het cijfer totaal niet mee, dan vind ik een 5 oneerlijk. Echt heel oneerlijk! Ik kan daar zelfs boos om worden.
Aan mijn zoon zie je niets, maar hij is er slechter aan toe dan sommige kinderen die op een Methyl school zitten. Zoon zwemt al jaren in het revalidatie centrum samen met deze kinderen en alle zwemdocenten die ik daar in de afgelopen 6 jaar gesproken heb zeggen dat hij t.o.v. veel "zichtbare gehandicapte" kinderen gewoon heel zwak is. Geen spierkracht, geen conditie, geen goede zwemslag, geen inzicht etc. Daarnaast snapt hij door zijn autisme ook heel veel zwemvaardigheden niet, die die kinderen van die school wel snappen. Nu na 6 jaar krijgen ze het nog steeds niet voor elkaar om hem bv. te leren duiken. Of zonder zich na elk baantje aan de kant te vergrijpen omdat hij zo moe is.
Ook zijn school hanteert het zelfde rijtje als eerder genoemd. Met de volgende uitslag voor zoon (even door mij ingeschat): cijfer voor inzet: 10, cijfer voor lenigheid: 5, cijfer voor kracht/sterkte: 2, cijfer voor conditie: 3 cijfer voor vaardigheid/motorische vaardigheid: 2. Tel dit op en deel dit en ik kom echt niet aan een voldoende. Gisteren heeft zoon de Coopertest gedaan en ik heb even geinformeerd bij zijn mentor en hij scoorde volgens de gym juf als een kleuter (niet negatief bedoeld). "Gelukkig" waren er 2 kinderen die die Coopertest nog slechter deden. Ik heb dit rijtje vandaag even doorgenomen met zijn oude gymjuf van de basisschool (is nl. nu de juf van zijn zus) en zij vond mij nog redelijk optimistisch.
Zoon kan dus bv. omdat hij motorisch slecht is door zijn autisme ook geen balspelen met gym doen. De kinderen gooien (verplicht) wel naar hem, maar hij vangt ze nooit. Ook al staan ze op een meter afstand. Verder begrijpt hij het spel niet, ook niet na 10x uitleggen. De meeste tijd kijkt hij trouwens geeneens naar de bal, maar kijkt naar het plafond of zo. Daar kan hij niks aan doen. In groep 8 hebben we een PGB'er van ons meelaten helpen met gym, maar die schrok zich rot hoe weinig hij er van kon en snapte.
Jullie hebben het trouwens wel steeds over een 5 voor gym, maar als je mijn zoon zou kennen is hij reeel zelfs geen 5 waard. Eerder een 3 of zo. Dus een 5 is eigenlijk ook niet eerlijk. Ook zwaar naar boven afgerond.
Zoon moet op motorisch gebied beschouwd worden als een gehandicapte. Iemand die in een rolstoel zit of nog erger kan je in mijn ogen ook niet beoordelen net zo als gezonde mensen. Het oneerlijke irriteert me.
Mocht zoon voor bv. frans straks een 5 op zijn rapport krijgen dan vind ik dat natuurlijk ook heel erg, maar minder erg dan die 5 voor gym of tekenen of techniek. Had hij maar harder moeten werken voor frans.
Astrid
Het spijt me maar als 'gehandicapte' en als 'moeder van' vind ik dat op de middelbare school een cijfer de realiteit moet laten zien dus ook bij gym en tekenen. Als door het lage cijfer de het overgangscriterium niet gehaald zou worden terwijl de (cognitieve) vakken goed (genoeg) zijn dan vind ik dat er soepeler met het cijfer omgegaan moet worden. Maar op het rapport kan wat mij betreft gewoon die onvoldoende.
Maar astrid
Hoe kan het dan dat er twee kinderen bij de coopertest nog minder goed waren dan je zoon?
Tirza
Moet me wel verdedigen zeg!
Ja, dat weet ik ook niet. Ik weet wel dat er bij de mededeling dat gym, tekenen, techniek en muziek een 6 gescoord MOET worden er meteen 2 andere ouders bijna in paniek raakte. O, dat gaat zoon/ dochter nooit halen...Blijkbaar toch meer probleem gevallen. Zoon was het ook al opgevallen. Hij weet nl. heel goed dat hij altijd slecht scoort en voor hem is het dan wel leuk dat er nog slechtere kinderen zijn. Maar wie weet zijn ze op andere gym onderdelen weer heel erg goed. Ik ken ze niet.
Ik heb goed contact met de mentor en zoon is de enige in de klas met een diagnose, maar juf vermoedt dat er minimaal 1 is die ook iets heeft. Vanavond hebben we ouderavond met alle ouders tenzamen en de mentor, dus wie weet weet ik meer na vanavond.
Ik ben trouwens niet bang voor vijven. Ik ga er voorals nog van uit dat de docenten begrip tonen en op alle probleem vakken een 6 geven. zo niet, dan krijgen wij het druk op de 10 minuten gesprekken.
Yep astrid
Je hoeft je niet te verdedigen, maar je hebt met je stelligheid wel wat uit te leggen. Je bent namelijk niet de enige (ook in deze draad niet) met een kind met een handicap. Er wandelt veel ervaring rond op OO. Veel van deze kinderen kunnen helemaal niet meegymmen. Hard roepen (als moeder) om een hoog cijfer voor iets wat je kind aantoonbaar niet kan en niet kan leren lijkt me onlogisch en onnodig. Geen cijfer, zoals Pelle oppert, is dan veel handiger. Kan hij meedoen aan wat nut heeft en leuk is, en is het niet van invloed op je overgang.
Zoon is niet de enige in de klas
Gister ouderavond met alle ouders van zoons klas gehad + mentor. Hij blijkt in een fysiek zeer zwakke klas te zitten. Van de coopertest hadden er meer dan 10 kinderen (van de 23) 'm niet gehaald. Zoon bleek van de slechte kinderen nog redelijk goed. De optie van geen cijfer geven werd ook aangekaart. Dat gaat niet gebeuren. Er is 1 meisje wat nu al een 3 en een 4 voor Gym heeft (op elk onderdeel krijgen ze een cijfer) en een onvoldoende op de Coopertest. Deze ouder vreest dus ook het ergste. Het cijfer telt dus ook echt mee bij de overgang. Dat werd nog benadrukt.
Wat wel werd gezegd is dat ze bij gym en techniek in iedergeval bij zorgen kinderen (met diagnose) vaak de boel naar boven afronden en dat een 3 en een 4 toch opeens een 6 kan zijn op het rapport. De docent techniek zei, later buiten bij de "after party" dat hij bij proefjes zelf bv. de seconden telt dat een proefje duurt, maar dat niet eerlijk doet. Hij telt gewoon anders bij sommige kinderen. Bij zorgen kinderen rond hij het ruim naar boven af. Wordt wel lastig als ze echt heel slechte prestaties leveren, maar dan wordt er ook nog wat gesjoemeld. Ze bekijken het een beetje per kind. De inzet wordt ook ruim beloond. Het gaat waarschijnlijk zo als ik hoop dat het zal gaan.
Ik ga er dus nog steeds van uit dat er straks gewoon zesjes op het rapport staan. Geen cijfer zou van mij ook mogen. Zou ik ook eerlijker vinden, maar daar doet de school dus niet aan. Ben wel blij dat de halve klas met dit probleem zit.