Behandelplan
Na al jaren bij de leerkrachten te hebben aangegeven dat wij ons zorgen maken over de spelling en het niveau van ons kind is de leerkracht eindelijk in groep 7 ook wakker geworden.
Na een rapportgesprek waaruit wederom bleek dat de het lees, spelling en rekenniveau ver onder de maat was, leek men nu ineens te denken aan dyslexie. Ik ben tijdens dat gesprek zo ongeveer ontploft, omdat wij al jaren aangeven dat wij denken dat eea niet goed gaat en men nu ineens actie wil ondernemen. In groep 7... uiterst teleurstellend.
Tussentijds zijn wij echter wel zelf (op eigen initiatief) met onze dochter aan de slag gegaan, dmv Ambrasoft, orthopedagoog enz. Dat heeft zeker resultaat gegeven, maar zonder input van school blijft het trekken aan een dood paard.
Ik heb er nu spijt van dat ik in groep 5 oid niet heb besloten om een andere school voor haar te zoeken. Maar ja, dat is achteraf, je trekt vaak aan de bel en je hoopt toch dat de expertise op school is. Niet dus.
Ik heb dan ook met veel aandacht de opmerking van Mirian Lavell gelezen in een draadje hierboven:
"Als twijfelt aan dyslexie, dan moet je twijfelen aan de kwaliteit van het onderwijs." En dat is precies wat we doen.
Maar nu: volgens de leerkracht krijgt mijn dochter al begeleiding en zijn ze al met haar bezig (wat dat dan ook mag betekenen) sinds september. Wij horen dat pas in november en mijn dochter weet al helemaal nergens van.
Tijdens een gesprek nav het rapport hebben wij aangegeven dat wij uiterst ontstemd zijn over de gang van zaken. Sinds begin december krijgt mijn dochter nu extra begeleiding met lezen, spelling en rekenen. Hieraan ligt een behandelplan ten grondslag. Ik heb om een kopie van het behandelplan gevraagd, en die zou ik krijgen.
Echter, ik heb er nu inmiddels 3 keer naar gevraagd en ik wordt elke keer door de leerkracht het bos in gestuurd: ze heeft er nog geen tijd voor gehad (ze moet het dus nog opschrijven) maar ik moet me geen zorgen maken want alle hulp is echt in gang gezet. Maar ik wil een kopie van dat behandelplan. Zodat ik kan monitoren wat er precies is afgesproken, wat de doelen zijn en ik daar zelf op kan aansluiten thuis.
Ondertussen merk ik dat het bij mij echt een issue wordt. Met deze leerkracht moet ik het dus doen en ik ben echt aan het trekken aan een dood paard naar mijn idee. Ik vind dat een behandelplan er moet liggen en niet dat dit achteraf eens wordt opgeschreven en ik er maar op moet vertrouwen dat er eea aan hulp is gestart.
Voor mijn idee vind de leerkracht mij ook maar lastig, als ik deze aanspreek over eea dan trekt het een eigenwijze blik en trekt vervolgens dus gewoon een eigen plan.
Ondertussen weten wij door een intelligentietest dat het rapport van mijn dochter absoluut niet matcht met de uitkomst van de test. Omdat school absoluut geen aanleiding zag voor begeleiding qua gedrag enz. hebben wij al twee jaar geleden externe hulp gezocht en ook die expertise vindt het vreemd dat het rapport niet matcht met de uitslag van de test. Die uitslag heb ik overigens niet meegedeeld op school, ik wil die info binnenkort gebruiken wanneer we een gesprek hebben over de voortgang van onze dochter op school.
Sorry, beetje lang verhaal geworden 
Kortom, ik vind de kwaliteit van het onderwijs op deze school beneden de maat en ze hebben mijn dochter jarenlang laten dobberen en ons zeker niet serieus genomen.
Maar nu: dochter moet nog anderhalf jaar op deze school en er liggen wat mij betreft nog kansen om eea bij te spijkeren en naar een beter niveau te tillen. Daar hebben we natuurlijk wel de hulp van de leerkracht bij nodig.
Ik denk erover om eens een gesprek aan te gaan met de directeur van de school, want ik ben er zo klaar mee.
Hebben jullie nog zinnige tips nav dit verhaal, ervaringen en/of andere wijsheden? Want ik wil wel dat er hard gewerkt wordt met mijn dochter (dat wil ze zelf ook) om te zorgen dat eea beter gaat matchen want volgend jaar moet er een keuze gemaakt worden voor vervolgonderwijs. En ik maak me ernstig zorgen dat, wanneer we op deze voet doorgaan, door slecht onderwijs en/of begeleiding mijn dochter blijft hangen in deze sfeer en er bv. mavo als advies wordt gegeven terwijl het Havo had moeten zijn. Dat school er niet uithaalt wat er in zit, bedoel ik.
Buiten de tips en jullie meningen: ben ik nou gek als ik denk dat aan het trekken ben aan een dood paard omdat ik geen kopie van een behandelplan krijg?
Alvast dank voor jullie reacties!
Ik vind het niet gek
Dat je dat behandelplan wilt inzien, daar heb je recht op sterker nog je moet het mede ondertekenen, tenminste zo heb ik het altijd begrepen. Eerst aan de slag gaan en daarna pas een behandelplan opstellen klopt natuurlijk ook niet.
Omdat je nu al zo lang wacht op dit plan vind ik het geen gek idee om naar de directie te stappen, je hebt het immers vaak genoeg aan de leerkracht gevraagd. Je zou een gesprek kunnen aanvragen met de directie, leerkracht en evt. IB-er, zodat er een lijn uitgezet kan gaan worden om je dochter te helpen.
Overigens vind ik het wel een beetje vreemd dat je de uitslagen van het onderzoek 2 jaar geleden nooit met school hebt besproken. Ze zat toen misschien wel bij een andere leerkracht die er wel wat mee gedaan zou hebben. En wat heeft zo'n onderzoek nou voor zin als er op school niets mee gedaan kan worden omdat ze daar de uitslag niet kennen. Dat snap ik niet.
Re: tango
Dank voor je reactie.
Even rechtzetten: we zijn al twee jaar bezig met vaardigheidstrainingen enz. via externen. De intelligentietest, die is onlangs gedaan en die uitslag heb ik ook pas.
Was het maar waar dat ik de uitslag van die test al twee jaar geleden wist. Dat is het zure ervan.
Maar waarom ik het niet gelijk heb gezegd nu ik het wel weet: alle testen, externe expertise, het is allemaal op ons initiatief. Omdat wij zien dat er dingen misgaan en dit ook bevestigd is. Helaas. En daarom ben ik ook blij dat we zelf aan de bel extern hebben getrokken omdat de expertise op school ernstig tekort schiet.
En ik wil nu even zien wat hun extra input voor mijn dochter oplevert. Binnenkort is er weer een CITO ronde en na die uitslag hebben we weer een gesprek op school. Ik hoop dan verbetering te zien. En dan kaart ik ook de uitslag van de intelligentietest aan. Want daar moeten ze beslist iets mee.
Waarom niet naar de directeur?
Ik ben wel naar de directeur gestapt. Hier lijkt de situatie vreselijk veel op die van jou, alleen mijn zoon zit nu in groep acht. Vorig jaar hebben wij buiten de school om een dyslexie-onderzoek laten doen en voila, hij heeft 't dus wel. Alles leek erop en ja hoor, eind groep zeven kregen we de uitslag. En de desbetreffende leerkracht kreeg 't ook nog voor elkaar om te zeggen 'dat dacht ik wel'. Had er dan wat aan gedaan !
Maar goed('k word weer opstandig als ik eraan denk), dit jaar wordt er dus wel wat mee gedaan, maar als ik niet keer op keer aan de bel trek, blijft veelal de hulp uit. Dus dan maar een vervelende moeder en er maar steeds staan. Nu vanwege dat hij de cito met de koptelefoon mag doen, maar dat ik dus wel ook wil dat hij dat een paar keer mag oefenen. Net als dat je 'gewoon' de cito ook mag oefenen zeg maar.
Ik ben dus wél naar de directie gestapt eind vorig jaar, met de verklaring erbij. En heb ook uitgelegd dat ik uitermate teleurgesteld was (en ben) in deze school in dit geval. Had ik alles vantevoren geweten, weet ik niet of ik hier wel was gebleven met m'n zoon.
Succes en dán maar een vervelende moeder, maar kom op voor je kind, zonde als ze door nalatigheid naar een niveau moet op middelbaar onderwijs wat niet bij haar past.
Groetjes,
Wilma
Even zo
Dat had ik dan verkeerd begrepen, sorry. Het kwam op mij over dat je informatie had achter gelaten omdat je wilde dat school ook eens iets deed. Daarmee help je je kind natuurlijk niet. Maar het zat dus anders.
Vreemd dat ze op school zo weinig doen terwijl er toch echt dingen misgaan. Ik zou zeker een gesprek met de directeur aanvragen.