Wat je niet hardop wil zeggen, nieuwe start.
Met het verkeerde been uit bed gestapt?
Kinderen veel te druk in de ochtend?
Heeft je buurman de grasmaaier aangeslingerd?
Rothumeur of rotkarakter?
Zeg hier wat je niet hardop kan zeggen.
Treurniet schreef op 10-05-2023 om 20:19:
[..]
Het is net dat rtl 4 programma van vroeger Catherine.
Ja ik vind het ook zo onecht overkomen. Alles is van te voren gerepeteerd lijkt het (de antwoorden en vragen uit het publiek). Ook het gejoel en geklap. Ik vind het ook oppervlakkig. Rondom Tien bijvoorbeeld was ook zo'n soort concept maar van veel hogere kwaliteit.
Dat appje had wel wat vriendelijker gekund. Iets met interpunctie...
gek he, dat ik je niet meer vraag. Zou fijn zijn als je eens op tijd komt.
am I a joke to you guys.... dat doe ik verdomme al allemaal!! waarom zouden we dan iemand van buiten daarvoor gaan aannemen als ik dat al soms onbetaald doe... 
Eigenlijk vind ik het heel jammer dat er geen moederdagkadootje is gemaakt op het kdv, terwijl ik het ook heel goed begrijp dat het nergens op slaat om dat met baby's al te doen. Maar toch vind ik het jammer, hormonen doen gekke dingen met je die je niet van jezelf verwacht 
Taartjes schreef op 12-05-2023 om 22:02:
Eigenlijk vind ik het heel jammer dat er geen moederdagkadootje is gemaakt op het kdv, terwijl ik het ook heel goed begrijp dat het nergens op slaat om dat met baby's al te doen. Maar toch vind ik het jammer, hormonen doen gekke dingen met je die je niet van jezelf verwacht
Natuurlijk slaat dat wel ergens op! Al is het maar een handafdruk-in-verf of drie krassen op papier.
Ik wou dat ik het kon. Ik wou dat ik de stap durfde te zetten. Maar ik durf het niet. Het is te veel gedoe en te veel onzekerheid.
Taartjes schreef op 12-05-2023 om 22:02:
Eigenlijk vind ik het heel jammer dat er geen moederdagkadootje is gemaakt op het kdv, terwijl ik het ook heel goed begrijp dat het nergens op slaat om dat met baby's al te doen. Maar toch vind ik het jammer, hormonen doen gekke dingen met je die je niet van jezelf verwacht
Wacht maar tot de overgang...
Ik voel me versleten. Bang dat ik toch teveel heb gedaan. Heb gewerkt van de week,ben bijna een jaar thuis geweest door burnout en wisselen werkgever. Deze 12 uur is leuk, maar ook 2 dagen wat in de tuin gedaan en ik denk dat dat teveel was.
Verder baal ik, want kinderen non stop bij mij en dat sloopt toch ook wel. Verdrietig dat ik het allemaal alleen moet opknappen. Niet eventjes tijd voor mezelf, gewoon een dagje maar, of een weekendje. Niet alleen maar onder schooltijd, want dat vliegt voorbij.
Kinderen zijn gestresst dus hard werken voor mij en lange dagen want voor 10 uur slapen ze niet. Af en toe logeren bij mijn ouders kan, maar dan slapen ze helemaal slecht en mijn ouders bieden het ook niet echt zelf aan.
En nog gedoe met ex, die nu jongste mag halen voor een afspraak maar ik hoor al 10 dagen niets van hem... Zo raar en verdrietig. Dochter kijkt er niet naar uit, want spannend, maar denk wel dat het wakker liggen hier mee heel veel te maken heeft.
En dan nog een oelewapper van een vriend, die dacht dat hij wel kans had om langs te komen vandaag, maar het lukt toch niet. Morgen komt hij wel. Had me er echt op verheugd hem te knuffelen, een arm om me heen, heb het echt even nodig. En nu baal ik en ben ik moe. Maar kinderen liggen nog wakker en die raken zeker gestresst als ik als eerste slaap.
Morgen doe ik niets.
Schijtkermis!
In een tent bijna onder mijn slaapkamer raam. Takkeherrie, is nog waardeloze muziek ook. Ik wil slapen!!!
Nu al 2e avond op rij . Morgen nog en dan zijn we er gelukkig weer voor een jaar vanaf
Ik voel me kut en ben bang om toch weer in een burnout te zakken 
.
Due-scimmie schreef op 14-05-2023 om 07:17:
Ik voel me kut en ben bang om toch weer in een burnout te zakken
Kun je nu strategieën inzetten die de vorige keer hebben geholpen? Dingen waardoor je nu op tijd je energie en belastbaarheid kan 'beschermen'?
Due-scimmie schreef op 14-05-2023 om 07:17:
Ik voel me kut en ben bang om toch weer in een burnout te zakken
Oh shit! Eens met bovenstaand bericht.
Mijn kinderen en ik zijn GEEN slechte eters in die zin dat we door (overdreven) kieskeurige eetgewoontes voedingsstoffen tekort komen. Ik maak me eerder zorgen over jouw eetgedrag met je voorkeur voor vlees, veel en vet, daarvan raak je wel verzadigd maar je mist een hoop vitamines en andere gezonde voedingsstoffen.
Niet normaal wat jij in 3 uur tijd weggewerkt krijgt. Koffie met een gevulde koek, gebonden kippensoep, een pastijtje met kalfsragout en een flinke coupe roomijs met vruchtjes uit blik en slagroom gaat er bij jou in alsof het niks is. Dat alles spoel je weg met 2 glazen jus d'orange, dat je geen brandend maagzuur krijgt is een wonder!
Ik heb dapper geprobeerd mee te doen maar sorry dat ik het niet op kreeg.
Eenmaal thuis bij de thee nog wat vers fruit gegeten voor de vitamientjes. Vandaag maar weer iets gezonds maken voor mezelf en de kinderen.
Klopt, je was niet uitgenodigd voor de bruiloft van onze zoon. Door omstandigheden hebben hij en zijn vrouw ervoor gekozen het heel klein te vieren, met alleen famillie en beste vrienden (totaal 20 man). Hij zag jou alleen nog tijdens verjaardagen, je bent geen familie.
Dat jij er voor koos om he.le.maal niets van je te laten horen, geen kaartje, geen appje... je laat je wel kennen hoor. Ooit ging ik door het vuur voor jou, noemde ik je mijn beste vriendin... wat mij betreft ben je die titel verloren.
We hadden al minder contact met elkaar, het contact met jou was niet meer leuk, altijd mopperen, altijd klagen, altijd pochen, altijd commentaar hebben op anderen, het altijd beter weten, als ik A zei, zei jij B. Als ik wit zei, zei jij zwart.
Ik ben verdrietig.