Waardoor voel(de) jij je ongemakkelijk?
Na een heel ongemakkelijk moment met de vader van een (nieuw) vriendinnetje van m'n dochter net, vroeg ik me af in welke situaties jullie je ongemakkelijk voelen?
Vandaag iets meegemaakt waardoor je je ongemakkelijk voelde of heb je dingen in het algemeen die daar voor zorgen?
Gisteravond was ik op een klein feestje waar mijn directe collega ook was. Toen ik binnen kwam, kwam zijn vriendin op mij afgevlogen en riep: “[naam collega] en ik moeten je wat vertellen!”. Voor de grap zei ik: “Je hebt haar toch niet ten huwelijk gevraagd hè?”.. Oeps, dat bleek toch wel het geval te zijn 
. Ik zakte heel even door de grond, maar ik kon mezelf redelijk herstellen door vriendinlief heel snel in de armen te vallen en haar te feliciteren .
Vrienden hebben een nieuw huis gekocht. Bij de rondleiding viel m’n oog op een hele heftige kleur op de muur en spiegels aan het plafond in een van de kamers. Daar maakte ik een grapje over.. toen zei hij dat hij ze zelf had opgehangen. Oeps!
Later toch nog even nagevraagd aan z’n vrouw; hij hield me gelukkig voor de gek, maar voelde me wel echt even mega voor l’l staan.
Marielaveau schreef op 27-12-2021 om 15:26:
[..]
haha je man heeft gelijk hoor, meeste kappers vinden het heerlijk als klanten hun mond houden
ik spreek uit ervaring,😉 voel mij soms net Freud.
Ik heb het bij 1 van m’n vorige kappers aangekaart na de knipbeurt en hij zei toen dat mensen sociale wezens zijn en net fijn vinden om bij de kapper hun verhaal te doen en een luisterend oor te vinden. Dat zak best dat er mensen zijn die voor de gezelligheid naar de kapper gaan, maar heb dan ook respect voor je klant waar uit de lichaamstaal en korte antwoorden en geen wedervraag blijkt dat iemand daar niet op zit te wachten.
Apiejapie schreef op 27-12-2021 om 14:01:Ik word altijd ongemakkelijk als vreemde mensen naar me toe komen om te vragen waarom ik in een rolstoel zit. Niet dat ik me schaam, maar ik vind dat geen leuk gespreksonderwerp om iemand te leren kennen. Bovendien wil ik geen onderwerp zijn die hun nieuwsgierigheid moet voeden.
Verder voel ik me niet zo gauw ongemakkelijk.
Kun je dan niet een nietszeggend antwoord geven als in, omdat ik niet kan lopen?
Blijft het als nog stom dat mensen denken zomaar alles te kunnen vragen. Maar dan hoef je niet iets echt te vertellen en is het misschien meteen duidelijk dat je geen zin hebt om het daar met een onbekende uitgebreid over te hebben.
Ik vind complimenten ontvangen ook heel ongemakkelijk.
Ik zeg meestal dankjewel en begin snel over iets anders.
Ben pas 30 kg afgevallen en daar maken mensen ook veel opmerkingen over, vind ik ook heel ongemakkelijk.
Zeker als ze vragen wat ik nu weeg.
En een pashokje zonder spiegel waardoor je een winkel in moet in kleding waar je geen idee hebt of je misschien voor lul loopt vind ik ook erg ongemakkelijk
Beertjelief schreef op 27-12-2021 om 18:42:
[..]
Deze!!
Sinds een jaar zeg ik “dank je wel 😊” maar daarvoor wees ik juist op de negatieve punten
Nog steeds wel ‘n beetje eigenlijkGekke is, ik deel complimentjes wel heel graag uit en neem ze dan ook echt
Toch fijn dat er meerdere slechte-compliment-ontvangers zijn 😁👏
Ik vind complimenten krijgen ook heel ongemakkelijk. Ik reageer dan juist onaardig vind ik ( “ als ik het niet mooi zou vinden zou ik het niet dragen/ kopen toch?!”. Wat dat betreft ben ik sociaal heel onhandig. Ik vind het zo’n open deur/ cliché.
Als ik onverwacht een vraag krijg over het gebied waar ik deskundig in ben, dat ik niet kan komen op een belangrijke term die ik voor de uitleg beslist nodig heb. Het lijkt wel op zo'n term dan in mijn hersenen onderduikt. Dan voel ik mij erg ongemakkelijk terwijl ik eromheen klets in de hoop dat de term mij weer te binnen schiet. Vaak gebeurt dat zodra de vragensteller z'n hielen licht of over iets anders begint.
Ik kreeg een Whatsappje van een ouder van een klasgenoot van mijn jongste waar ze regelmatig logeert. Ik heb die ouders nog nooit gezien en het was iets als ‘hier mijn telefoonnummer zodat je kunt bellen of appen als er iets is.’ Dan bekruipt me direct het idee dat die mensen vast denken dat ik een ongeïnteresseerde moeder ben niet zelf even contact opneemt.
Ik vind het ook naar als ik iemand niet de eerste keer versta/begrijp.. Dan is 1 keer vragen nog te doen maar als je het dan nóg niet verstaat 
Of.. Ik heb ook wel eens (oké wel vaker dan eens) een gesprek gehad wat nog best oké liep. Totdat ik eraan terugdacht en ineens tot het besef kwam hoe diegene iets had bedoeld en mijn antwoord dus eigenlijk heel raar was 
Vreselijk dat gevoel, helemaal warm kreeg ik het er van en er op terugkomen zou helemáál ongemakkelijk geworden zijn..Bij zulke dingen vraag ik me altijd af of anderen dat ook hebben 
Lalize schreef op 27-12-2021 om 22:44:
En een pashokje zonder spiegel waardoor je een winkel in moet in kleding waar je geen idee hebt of je misschien voor lul loopt vind ik ook erg ongemakkelijk
Ja, eens! Ik vind dat zo klantonvriendelijk ook..
Lalize schreef op 27-12-2021 om 22:41:
[..]
Kun je dan niet een nietszeggend antwoord geven als in, omdat ik niet kan lopen?
Blijft het als nog stom dat mensen denken zomaar alles te kunnen vragen. Maar dan hoef je niet iets echt te vertellen en is het misschien meteen duidelijk dat je geen zin hebt om het daar met een onbekende uitgebreid over te hebben.
Dat is wellicht wel het beste ja. Dankjewel voor het meedenken
Het is in januari 6 jaar geleden dat mijn man overleden is. Ik krijg al 6 jaar regelmatig de vraag of ik al een vriend heb en hoe langer het geleden is des te meer mensen het gaan vragen. Ik voel me er ongemakkelijk bij dat ik tig keer uit moet gaan leggen dat ik helemaal geen nieuwe relatie meer wil. Zelfs de mensen aan wie ik het uitgelegd heb die blijven het vragen want dan zeggen ze van ja maar zo dacht je er vorig jaar over. Ik hou van drukte en ben graag onder de mensen dus de meeste hadden van mij ook niet verwacht dat ik alleen wilde blijven. Nog ongemakkelijker wordt het als mensen mij proberen te koppelen bv tijdens een feestje en die man ziet mij wel zitten. Ik zeg dan gelijk dat ik niet op zoek ben naar een man maar sommige blijven dan aandringen om een keer iets leuks te gaan doen.
Caramelzeezoutchocola schreef op 27-12-2021 om 22:46:
[..]
Ik vind complimenten krijgen ook heel ongemakkelijk. Ik reageer dan juist onaardig vind ik ( “ als ik het niet mooi zou vinden zou ik het niet dragen/ kopen toch?!”. Wat dat betreft ben ik sociaal heel onhandig. Ik vind het zo’n open deur/ cliché.
Zou het daaraan kunnen liggen?
Sociale onhandigheid? Of de inhoud?
Heb er heel erg over na zitten denken omdat ik ze zelf dus wel graag uitdeel
Want je begint over open deur / cliché
“Leuke blouse!” word ik heel ongemakkelijk van, het is een blouse... van de wehkamp... uitgekozen op prijs, bedankt dat je dat even benadrukt
En meen je dat? Of wil je aardig gevonden worden? Iemand een goed gevoel geven?
Ik word er ‘n beetje achterdochtig van
Maar als je een compliment krijgt op iets wat je zelf laat zien “kijk! Nieuwe blouse! Met tijgerprint! 😁” dan is ‘t toch iets anders lijkt me?
Of als je heel hard aan je studie hebt gewerkt “Goh, vorig jaar dacht je alles opnieuw te moeten doen en hier zit je dan met je diploma na monsterlijke maanden van jezelf buitensluiten... ik vind dat zo knap hoe je jezelf net op tijd in de juiste mindset hebt gekregen!”
Is het dan nog steeds ongemakkelijk?
Word me even bewust dat ik iets doe waar ik zelf ongemakkelijk van word 🤭🙈
Auwereel schreef op 27-12-2021 om 23:39:
Als ik onverwacht een vraag krijg over het gebied waar ik deskundig in ben, dat ik niet kan komen op een belangrijke term die ik voor de uitleg beslist nodig heb. Het lijkt wel op zo'n term dan in mijn hersenen onderduikt. Dan voel ik mij erg ongemakkelijk terwijl ik eromheen klets in de hoop dat de term mij weer te binnen schiet. Vaak gebeurt dat zodra de vragensteller z'n hielen licht of over iets anders begint.
Oh ja… ik ben docent wis- en aardrijkskunde en mensen lijken je altijd te willen testen ofzo… “Oh! Wat is de hoofdstad van …” Meestal komen ze overigens niet veel verder dan de westerse landen. Ik weet wel heel veel hoofdsteden maar niet alle 235 (erkende en niet-erkende landen). Of als we een (pub)quiz doen en ik het antwoord niet weet. Ze verwachten toch dat je alles weet.
Zo hadden we eens een pubquiz met alle collega’s en daar zat een wiskundevraag in. En ik had echt geen idee hoe die op een goede manier op te lossen. En een andere wiskundedocent in de groep ook niet. Helaas zat de directeur bij ons in de groep en die vond dat maar zeer matig van ons. Gelukkig bleek bij het nakijken dat geen van mijn wiskundecollega’s het wist 😅.
Lalize schreef op 27-12-2021 om 22:44:
Ik vind complimenten ontvangen ook heel ongemakkelijk.
Ik zeg meestal dankjewel en begin snel over iets anders.
Ben pas 30 kg afgevallen en daar maken mensen ook veel opmerkingen over, vind ik ook heel ongemakkelijk.
Zeker als ze vragen wat ik nu weeg.
En een pashokje zonder spiegel waardoor je een winkel in moet in kleding waar je geen idee hebt of je misschien voor lul loopt vind ik ook erg ongemakkelijk
Kleding passen in een winkel vind ik sowieso heel ongemakkelijk. Vaak onflateus licht en verkoopsters die natuurlijk altijd zeggen dat 't je bééldig staat. Ik neem er liever de tijd voor thuis waar ik 't kledingstuk meerdere keren kan passen voor ik besluit houden of terugsturen.