Waar werd je vandaag verdrietig van?

Jillz schreef op 27-11-2025 om 06:45:

[..]

 Kan man daar geen stap naar voren zetten, zodat jij een extra wandeling kan maken of iets anders waar je van ontspant. 

En dan denk ik eigenlijk nog dat de wandelingen niet echt ontspannend zijn, maar meer een worsteling met/op/over grenzen met een hoop mentale druk erachter.

Jillz schreef op 27-11-2025 om 06:45:

[..]

Pas zes weken. Hoe harder je pusht hoe langer het gaat duren. Wat mij opvalt is dat je de energie gebruikt aan dingen die moeten in plaats van dingen die leuk zijn. Eten koken en de was, is daar geen andere oplossing voor te bedenken? Kan man daar geen stap naar voren zetten, zodat jij een extra wandeling kan maken of iets anders waar je van ontspant. Met de dagen doorkomen met hopen dat de dag snel om is, gaat er echt iets niet goed. Dan zijn het inderdaad zes eindeloos lange weken en dan kan het uitzichtloos gaan voelen. Het is zo belangrijk voor je herstel dat er aan het einde van de dag iets positiefs is waar je op terug kan kijken. En liefst niet in de categorie ik heb gekookt, de was gedaan of ik kan weer in mijn eentje boodschappen doen. Ik weet niet waar je woont maar misschien is er een buurthuis dat kleinschalig activiteiten organiseert bijvoorbeeld handwerken, meestal zijn het rustige groepen en wie weet helpt het sociale contact je wel aan een positiever gevoel aan het eind van de dag. En ja daar zul je in het begin iets anders voor moeten laten, omdat het ook energie gaat kosten.

Revalidatie is wel degelijk bedoeld om ADL weer zoveel mogelijk zelfstandigheid te kunnen behalen.  Dus eten panklaar maken bijv is een goede.  Of koken.  In een revalidatiecentrum verblijf je ook niet om te handwerken.  Lientje69 doet m.i. heel mooi wat ergo en fysio adviseren.  Je moet inderdaad in het gele/oranje gebied komen om beter te worden.  Maar je moet wel herkennen wat dan geel is.  Dat je het géén geel noemt terwijl je al in de kleur rood zit. Daarnaast moet er ruimte zijn voor rust. Zonder inspanning géén verbetering,  zonder rust echter ook niet. De balans zien te vinden kan een enorme uitdaging zijn.

Was te vroeg bij de oliebollenkraam en ze moesten nog beginnen met bakken dus ik kon geen oliebol halen. Terwijl ik daar zo naar verlangde.

lientje69 schreef op 27-11-2025 om 18:10:

[..]

Dit idd. En snel overprikkeld zijn is ook best killen. Vanmiddag had ik voor dd eerste keer echt fysio. Begon ik vanuit het niets tijdens een oefening opeens te huilen .Geen enkele reden voor maar mijn hoofd doet gewoon wat hij zelf wil denk.

Verder klopt het idd wat je zegt Dorestad. Staat ook letterlijk op de site bij hersenletsel. De meeste winst behaal je in de eerste 2 maanden door gewoon de ADL weer te doen / proberen te doen. Daar ben ik al redelijk mee op weg maar ik kan nog niet alles.

Bijkomend nadeel is dat dit mijn vakantie zou zijn. Man en dochter zitten nu dus in buitenland. Voor mij even niet haalbaar. En dan duurt een dag nog langer.

Dit klinkt wellicht aanmatigend maar zo bedoel ik dat helemaal niet: ik vind dat je ontzettend goed bezig bent. Ondanks de zorgen en het verdriet weet jij stippen op de horizon te zetten om naar toe te werken.  Groot respect!

En ik snap echt dat nu een dag lang kan duren en dat het ook stil kan zijn. Je bent gewend aan meer reuring.  Stilte kan ook oorverdovend hard schreeuwen...

Dank je  Dorestad. Ik was vandaag ook  even voor een gesprek om mijn werk en toen zei een bewoner: wanneer kom je weer? Ik mis je! Vond ik ook zo lief.  Werkte er net 4,5 maand toen ik eruit raakte. Ben nog steeds bang dat mijn contract niet verlengd wordt. Maar deze reactie  én de reacties van collega's die ik even sprak , lieten me wel inzien ook dat  ze toch wel blij met me zijn.  Dus terug op de werkvloer is ook zo'n stip om naar toe te werken. Al heb ik me inmiddels erbij neergelegd dat het pas maart wordt eer ik weer volledig inzetbaar  ben.

Rosemary00 schreef op 27-11-2025 om 18:48:

Was te vroeg bij de oliebollenkraam en ze moesten nog beginnen met bakken dus ik kon geen oliebol halen. Terwijl ik daar zo naar verlangde.

Dat hebben wij steeds op zaterdag.  We gaan dan vroeg om boodschappen vanwege de prikkels. Maar man wil dan eigenlijk ook graag oliebollen.  ( ik ook trouwens) Helaas gaat de kraam pas om een uur of half 11 open. Dan zit ik alweer lang en breed thuis aan de koffie.

Frisdrank1972 schreef op 28-11-2025 om 06:58:

[..]

Gelukkig herkent iemand het kleine leed op de wereld.

Heb een vriendin en hou van haar maar het is soms zo ingewikkeld om met haar om te gaan. Zeg zo snel iets verkeerd of ze vult iets voor me in dat ik denk he?? Snap het wel maar het is niet echt ongedwongen en moet zo opletten op wat ik zeg. Dat maakt me soms wel verdrietig, ook voor haar want zij heeft er nog veel meer last van. 

Rosemary00 schreef op 29-11-2025 om 13:38:

[..]

Lijkt mij geen leuke vriendschap als je zo op eierschalen moet lopen.

Ze is los hiervan fantastisch. Gewoon ingewikkeld en beschadigd 

Koettie schreef op 29-11-2025 om 16:59:

[..]

Ze is los hiervan fantastisch. Gewoon ingewikkeld en beschadigd

Ingewikkeld en beschadigd maken mensen niet een leuk persoon. Ik ben niet zo van de projectjes. 

Rosemary00 schreef op 29-11-2025 om 17:41:

[..]

Ingewikkeld en beschadigd maken mensen niet een leuk persoon. Ik ben niet zo van de projectjes.

Maar als je diegene al heel lang kent is het niet zomaar een 'projectje ' 

Rosemary00 schreef op 29-11-2025 om 17:41:

[..]

Ingewikkeld en beschadigd maken mensen niet een leuk persoon. Ik ben niet zo van de projectjes.

En daarom moeten ze dan maar eenzaam en alleen zijn? Fijn dat er mensen zijn als Koettie die ook de mooie kanten van iemand zien.