Waar heb jij je vandaag aan geërgerd? - deel 2

Mug schreef op 01-06-2022 om 10:03:

[..]

Ik weet nog van niks, vandaag moet ik een hele rij bloedprikken van de huisarts. Dus ik knijp ' m wel een beetje nu 🙄

Mijn huisarts doet altijd nogal vaag over dingen, maar ik hoop wel dat ze vanmiddag of hooguit morgen wat te melden heeft.

Lief dat je eraan dacht!

Nou, dat vind ik niet verkeerd hoor. Het uitspreken van vermoedens kan een heleboel zorgen veroorzaken die achteraf helemaal niet nodig geweest waren. Dan maar even langer wachten en iets zeker weten....

Rugpijn, en om mijn rug daarvoor te straffen heb ik een handige gotenreiniger in elkaar gezet in een houding waardoor mijn rug nu nog meer zeer doet. Dan heb ik nu tenminste een reden om rugpijn te hebben.

Geen idee waaraan ik het te danken heb. Ik heb mijn geheugen gepijnigd daarover en kan me echt niets herinneren waardoor ik mijn rug zo zwaar heb belast.

Veronderstel dat mijn stoel de oorzaak is. Ik denk er maar liever niet aan.

Ik heb zo'n type stoel https://www.goossenswonen.nl/static/uploads-cms2/Zo-stel-je-je-fauteuil-af-foto1.jpg en ik zweet peultjes bij het idee dat ik die moet gaan vervangen, maar er blijft niet veel anders over om te verdenken. Ik doe al een extra kussen in mijn rug als ik wil typen. Relaxfauteuils lijken me verschrikkelijke monsters om in huis te hebben. 

Voor je alles vervangt. Weet je zeker dat je rugspieren niet gewoon te slap zijn? Als ik minder oefeningen doe, dan heb ik dat en dan zit elke stoel kut.

Zusterclivia schreef op 01-06-2022 om 14:18:

Voor je alles vervangt. Weet je zeker dat je rugspieren niet gewoon te slap zijn? Als ik minder oefeningen doe, dan heb ik dat en dan zit elke stoel kut.

Ik weet niet. Ik kan op zich prima omhoog komen uit een bukkende stand maar ik zit in geen enkele stoel langere tijd goed. Ik glij onderuit en moet dan honderd keer per uur opnieuw gaan zitten, of ik zit gewoon niet lekker. Wil ik iets pakken dan hijs ik me overeind aan mijn buikspieren, schuif mijn achterste naar achteren en nauwelijks zit ik of ik glij weer onderuit. Op een ponyzadel zit ik het meest probleemloos maar dat is niet relaxed. Daar kan je geen uren op doorbrengen.

Misschien zou een stoffen bekleding beter zijn want dat is stroever.

Ik probeer momenteel met diverse opgevouwen lappen en kleedjes een betere zithouding te creëren. Kom ik er niet uit dan moet ik een prof raadplegen; een fysio die ook een opleiding ergonomie heeft gedaan.

Ik erger me aan mijn leidinggevende. Ik heb me maandag per email voor een week ziekgemeld ivm een miskraam (aangegeven dat ik er volgende week weer gewoon zal zijn), vandaag een telefoontje gemist. Mailtje ontvangen met een terugbelverzoek omdat hij wil weten hoe het gaat en wat ze qua werk kunnen verwachten. Jeetje, hij zal het vast goed bedoelen en misschien klink ik wel heel ontevreden, maar laat me alsjeblieft met rust. Ik heb nog niet eens met mijn ouders gebeld omdat we tijd voor onszelf nodig hebben, zowel fysiek als mentaal. En qua werk wat ze van me kunnen verwachten: dat had ik maandag al gemaild. Ik heb geen zin in een onprofessionele jankbui aan de telefoon omdat hij zich zorgzaam wil opstellen. Ik heb een vriendelijk mailtje teruggestuurd dat ik volgende week kom werken maar nu geen behoefte heb aan een hoe-is-het-nu-gesprek en dat ik dus niet ga terugbellen. Hopelijk heeft hij daar begrip voor. 

Het voelt als een soort ramptoerisme, totaal geen trek in en dat heb ik hem een vorige keer ook al uitgelegd. Pff. (Of heb ik gewoon nog last van mijn hormonen?)

afrodite05 schreef op 01-06-2022 om 15:43:

Ik erger me aan mijn leidinggevende. Ik heb me maandag per email voor een week ziekgemeld ivm een miskraam (aangegeven dat ik er volgende week weer gewoon zal zijn), vandaag een telefoontje gemist. Mailtje ontvangen met een terugbelverzoek omdat hij wil weten hoe het gaat en wat ze qua werk kunnen verwachten. Jeetje, hij zal het vast goed bedoelen en misschien klink ik wel heel ontevreden, maar laat me alsjeblieft met rust. Ik heb nog niet eens met mijn ouders gebeld omdat we tijd voor onszelf nodig hebben, zowel fysiek als mentaal. En qua werk wat ze van me kunnen verwachten: dat had ik maandag al gemaild. Ik heb geen zin in een onprofessionele jankbui aan de telefoon omdat hij zich zorgzaam wil opstellen. Ik heb een vriendelijk mailtje teruggestuurd dat ik volgende week kom werken maar nu geen behoefte heb aan een hoe-is-het-nu-gesprek en dat ik dus niet ga terugbellen. Hopelijk heeft hij daar begrip voor.

Het voelt als een soort ramptoerisme, totaal geen trek in en dat heb ik hem een vorige keer ook al uitgelegd. Pff. (Of heb ik gewoon nog last van mijn hormonen?)

Of je nu wel of niet last hebt van hormonen doet er niet toe vind ik. Ik snap volkomen dat je met rust gelaten wilt worden door een werkgever.  Ik wens je veel sterkte én rust toe. 

ik zit klaar vanmiddag voor een afspraak met werktraject-coach, komt niet online. Dus gemaild, en gebeld. Voicemail ingesproken. Belt ze een uur later, nee hoor, we hebben morgen een afspraak staan. Euh nee, want daar heb ik morgen geen tijd voor ivm een enorme catering, die ik toen ook al wist. Dus nu over 2 weken opnieuw een afspraak.
Maar ik vlieg er tegen aan om op tijd klaar te zitten en nu moet ik over 2 weken dat weer.

Ik erger me al een paar dagen aan smerige treinen, staken de schoonmakers of zo? En volgende irritatie is dan dat schoonmakers i.m.o wat meer waardering mogen hebben.... (Ok ik ben ook een pietlut qua schoon en ik vind iets vrij snel vies maar toch...)

Aan die idioot die steeds meent te moeten toeteren op de parkeerplaats.
En dat mijn kennissen graag shoppen en wandelen en ik liever naar de film ga of op een terras.

Ik erger mij aan de lange wachttijd voor de kaakchirurg zit nu weer aan de antibiotica terwijl ik al van de ellende verlost had willen zijn.

Ah, de uitspraak: Depp krijgt gelijk!

Veel sterkte Afrodite